Η χαρά μου ήταν απέραντη καθώς μόνο τα κλάμματα δεν ειχα βάλει που ήμουν και εγώ κάτοχος της κονσόλας και έτσι λοιπόν έφυγα, μπήκα στο αμάξι και σφήνα για το σπίτι. Ξεπακετάρισμα στα γρήγορα, τα καλώδια συνδεμένα και το ανατριχιαστικό intro κανει την εμφάνισή του. Δεν πέρασαν δευτερόλεπτα και το πάγωμα ήρθε απο μεριάς μου. Το σύστημα δεν αναγνώριζε κάποιο CD στην υποδοχή του και εγώ δεν ήξερα ότι έπρεπε να αγοράσω κάτι έξτρα δεδομένου ότι είχα μείνει λίγο πίσω στην εποχή, έχοντας στην κατοχή μου τις κονσόλες της SEGA όπου είχαν πάντοτε ενσωματωμένο τίτλο. Κάπου εδώ αρχίζει η αναζήτηση και η λατρεία για ένα συγκεκριμένο παιχνίδι, πόσω μάλλον για ένα παιχνίδι το οποίο μου σημάδεψε την ζωή, του τότε και γιατί όχι και του τώρα. Ε ναι λοιπόν, η αγορά του πρώτου και πολυαγαπημένου μου τίτλου μέχρι και σήμερα άκουγε στο όνομα Crash ή καλύτερα Crash Bandicoot. Το λατρεμένο αυτό μαρσιποφόρο και μασκότ της Sony χάραξε για πάντα τα παιδικά μου χρόνια καθώς δεν το αποχωρίστηκα ποτέ ακόμα και μέχρι σήμερα. Θα μπορούσε κάποιος να το χαρακτηρίσει παιδικό παιχνίδι, καθώς τα υπέροχα και πολύχρωμα γραφικά του για την εποχή εκείνη σε ταξίδευαν, έστω και μόνο αν τα χάζευες. Ήταν δύσκολο σε σημεία αλλά όχι ακατόρθωτο στο σύνολό του. Η πανέμορφη μουσική επένδυση και οι ατελείωτες ώρες μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης σε ανατριχιάζανε. Βασική προυπόθεση ο ήρωας να φτάσει μέχρι το τέλος κάθε επιπέδου για να συνεχίσει το ταξίδι του στην επόμενη πίστα. Απλός χειρισμός και ευχάριστος χωρίς δυσκολία καθώς το μοναδικό στοιχείο στις επιθέσεις που είχε ήταν η περιστροφή 360 μοιρων γύρω απο τον εαυτό του και το άλμα. Ο ήρωας θα χαρακτηριζόταν με μια λέξη αγαθός καθώς σε διάφορες στιγμές οι γκριμάτσες του και τα λόγια δίνουν και παίρνουν.
Συντροφιά του Crash η πιστή ξύλινη μάσκα Aku Aku. Το άκουσμά της και μόνο σου έφερνε έντονο γέλιο, πόσο μάλλον όταν άκουγες την φράση απο το στόμα της, το περιβόητο BURDAGA. Φυσικά και δεν άκουσα την ίδια φράση αλλα στην θέση της για μένα υπήρξε το βουρ κακά. Μπορείτε να καταλάβετε το γέλιο και το χαμόγελο στο πρόσωπό μου καθώς ήταν πολυ γελοίο μόνο και μόνο στο άκουσμά του. Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα με χαρές και γέλια αντιθέτως σοβάρευαν όταν η στιγμή με τα μεγάλα αφεντικά κάθε πίστας έρχονταν στο φως. Κρύος ιδρώτας και το μόνο που έκανα ήταν να παρακαλάω να βγω νικητής από την μάχη καθώς πολλές φορές δεν τα κατάφερνα και εκεί αρχίζανε τα νεύρα και πάμε πάλι απ’ την αρχή. Η στιγμή ήρθε και η λύτρωση δικαίως. Ναι πέρασα πάμε παρακάτω! Τι παιχνιδάρα είναι αυτή; O Crash εκτός απο την δική μου κονσόλα πηγαινοερχόταν και στα σπίτια της παρέας μου, καθώς μαζευόμασταν όλοι μαζί μπροστά στην τηλεόραση με όρο ότι ο καθένας από μας θα έπαιζε μια πίστα και έτσι η απόλαυση, οι ατελείωτες στιγμές με χαρές και γέλια δεν μας στέρησαν ποτέ την χαρά εκείνη. Μεγαλώσαμε και μαζί με εμάς και ο Crash. Οι επόμενοι τίτλοι του δυστυχώς δεν είχαν την επιτυχία όπως οι προκάτοχοί του με αποτέλεσμα σιγά σιγά οι μέρες του να είναι μετρημένες. Η στιγμή έφτασε, το αγαπημένο μαρσιποφόρο κατέβασε τους διακόπτες του και δεν εμφανίζεται στο φως της ημέρας ή αν θέλετε της δημοσιότητας. Η ελπίδα δεν έχει χαθεί καθώς φήμες έρχονται και φεύγουν με την ύπαρξή του για επανεμφάνιση. Όλοι πιστεύω που τον ζήσαμε από την πρώτη κιόλας μέρα και έκανε ποδαρικό στο σύστημα της Sony τον ζητάμε σαν τρελοί με ένα πολύ δυνατό come back για να πάρει μια και καλή από πάνω του αυτό το μαύρο σύννεφο που υπάρχει εδώ και χρόνια καθώς και να αναζοπηρώσει ξανά την σπίθα μέσα μας.
Κλείνοντας δεν θα μπορούσα να μην πω οτι υπήρξαν μέρες που έλεγα μήπως τελικά τα video games γίνονται πολύ ζωντανά; H τεχνολογία προχωράει και μάλιστα αρκετά γρήγορα μήπως ο ήρωάς μoυ δεν εχει θέση σε αυτήν την εποχή πια; Μακάρι να διαψευσθώ καθώς αγάπησα, αγαπώ και ειμαι βέβαιως οτι δεν θα ξεχάσω ποτέ τον αγαπημένο μου ήρωα που σημάδεψε τα παιδικά μου χρόνια στην ψηφιακή διασκέδαση καθώς θα ζω και θα ελπίζω στην μεγάλη του επιστροφή, όταν εκείνος το επιλέξει. Crash….μου λείπεις!
Εξαιρετικο Μιχαλη. Απο τα αγαπημενα παιχνιδια EVER στους απανταχου Gamers. Πραγματικα αν ανακοινωθει καποτε οτι θα βγει νεος Crash ...τι θα γινει....θα πεσει κανα Internet.
Σε καταλαβαίνω φίλε.Πιστιρικας πρωτη φορά οταν πήραμε PS1 είχε starter pack FFVII Gran turismo και το Crash 2.Τα έλιωνα και τα 3 αν και το Crash λόγω του καρτουνίστικου περιβάλλοντος μου άρεσε περισσότερο,το περιβάλλον του ήταν τόσο ζωντανο και είχε απίστευτη λεπτομέρεια,η κάθε πίστα μου φαινόταν διαφορετική και φυσικά είχε την υπέροχη και αγχωτική πίστα που σε κυνηγάει η πέτρα ή μια αρκούδα.Αργότερα οταν έπαψε να βάζει το χεράκι της η Naughty Dog και βγήκαν τα επόμενης γενιάς απο άλλη εταιρεία το παιχνίδι άλλαξε για τα καλά όπως έγινε και με το Jak που βγήκε το Lost frontier.Ελπίζω να ξανά γυρίσουν τα δικαιώματα και των δυο παιχνιδιών στην Naughty Dog γιατί ότι παιχνιδάκι και να φτιάξει γίνεται διαμάντι πόσο μάλλον να ασχοληθεί ξανά με αυτά που την καθιέρωσαν
Συγκινητικό το κείμενο του Μιχάλη. Μακάρι να υπάρξει συνέχεια στο franchise αλλά από τους κατάλληλους ανθρώπους.
Εγώ είχα πιο επεισοδιακή απόκτηση του playstation. Είχα στείλει τον πατέρα μου θυμάμαι να πάρει τη νέα παιχνιδομηχανή της sony, playstation του λέω λέγεται και είναι γκρι. Περίμενα πως και πως να το φέρει εκείνη την ημέρα και με το που μπαίνει σπίτι το μεγάλο ξενέρωμα. Δεν το είχε το κατάστημα (ανάθεμα αν κατάλαβε ο πωλητής τι ζήτησε ο πατέρας μου ή το ανάποδο) και μου πήρε ένα άλλο που παίζει cd. Μου είχε πάρει ένα cd player. :/ Φωνές τσακωμοί και άμεση τηλεφωνική παραγγελία από κατάστημα που διαφημιζόταν τότε σε κάποιο περιοδικό μαζί με το crash. Μέσα σε δύο μέρες το είχα στα χέρια μου. Αμέσως cd μέσα και το παιχνίδι άρχισε. Έρωτας με τη πρώτη ματιά. Ήταν το παιχνίδι που είχε παιχτεί από όλους. Από τον πατέρα μου τη μητέρα μου τον αδερφό μου και σχεδόν όλο το σχολείο μου. Ο πατέρας μου ειδικά θυμάμαι με φωναζε να κλείσω το resident evil για να παίξει με το "αλεπουδάκι" μιας και το crash ήταν παιχνίδι που χρειαζόταν καλύτερα αντανακλαστικά και με πιο ενδιαφέρον παίξιμο σύμφωνα με αυτόν. Το burdaga το λέγαμε όλοι βουρ τον μπαγάσα. Πως και γιατί μην ρωτάτε. Χαχαχα. Ο crash και η lara ήταν οι χαρακτήρες που είχαν σημαδέψει περισσότερο εκείνη την εποχή. Μακάρι να βγει νέος crash. Δε συμφωνώ ότι η εποχή έχει αλλάξει και επειδή τα games γίνονται πιο ζωντανά να μη χωράει ο crash στις ζωές μας. Εδώ χωράνε άλλα και άλλα.
Α ρε Μιχαλη τι μας θυμισες...Τρελες εποχες.Τωρα καθομαι κ διαβαζω απο το στρατοπεδο το αρθρο....Μακαρι να ανακοινωθει καποιο νεο Crash.....Εξαιρετικη δουλεια Μιχαλη!!!Οι μαυροσκουφιδες σε χαιρετουν!!!!
@freakman ψηλα ψηλα τον μαυρο τον λεβιε :) καλη θητεια
Να αναφερω και γω πως δεν ακουτε καλα παιδια ; )
οταν το επερνες ελεγε Βούρδουλα και οταν το εχανες ελεγε Ο Χάρη Καρκαμιά
Ζω για την ημερα που θα ανακοινωθει απο τη Naughty Dog KAI MONO AYTH καινουριος CRASH!!!!! μεχρι τοτε ομως με νοσταλγια βαζω που και που πια το Playstation1 και το πρωτο crash για να θυμαμαι παλιες ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ gaming στιγμες χωρις τον φοβο αγορας μισωτελειωμενου παιχνιδιου και αναμονης patch, χωρις αντιπαραθεσεις για το αν "παιζει" στα 20 τα 30 ή τα 60 και εαν η αναλυση του θα ειναι 720, 900 ή 4k!!!
πολύ ωραίο άρθρο.το πρώτο crash που είχα παίξει ήταν το 3 και μετά αγόρασα και τα υπόλοιπα.βέβαια το αγαπημένο μου ήταν το team racing που αν και δεν είχε το χαβαλέ των άλλων έλιωνα με τις ώρες με την αδερφή μου ή τους φίλους μου.μακάρι να αναστηθεί το παιχνίδι γιατί πραγματικά το αξίζει...
Το ότι τα video games γίνονται πιο ζωντανά δεν σημαίνει πως δεν μπορεί να υπάρξει ο "φανταστικός" κόσμος. Απόδειξη το Rayman Legends που το αποτέλεσμα του ήταν εξαιρετικό, ενώ το Skylanders (όσο και αν πονάει που το λέω) δίνει το παράδειγμα ενός καλού 3D platformer. Χώρος υπάρχει, κοινό υπάρχει (εκτός των παιδιών) και σύμφωνα με αυτά που μου έχουν πει δεν θα ήταν ακριβή η παραγωγή ενός 3D platformer... Απλά από την στιγμή που η Vicarious Visions απασχολείται με το Skylanders το οποίο είναι εξευτελιστικά κερδοφόρο και η Activision δεν δίνει δεκάρα για τους οπαδούς, ο Crash θα παραμείνει σε ένα κλειδωμένο συρτάρι.
Για εμένα, ο μόνος τρόπος να επανέλθει είναι να απομακρυνθεί από την Activision και να το αγοράσει κάποια άλλη εταιρία. Μην ξεχνάτε πως τα Crash Bandicoot: The Wrath of Cortex και Crash Twinsanity από την Traveller's Tales μπορεί να μην ήταν σαν τα αρχικά, αλλά δεν ήταν άσχημα sequels.
Καταρχάς θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για τα καλά σας λόγια και φαίνεται ότι έχετε αγκαλιάσει και εσείς αυτό το αγαπημένο ζωάκι που δυστυχώς ακόμα δεν εκπέμπει το σημάδι ζωής για την επιστροφή του. Να απαντήσω και εγώ λοιπόν με την σειρά μου.
@Geovra δεν ξέρω αν θα πέσει το Ιντερνετε, ξέρω μόνο ότι εγώ προσωπικά θα πέσω απ' τον 4ο :P
@nkav64 Naughty Dog αγορίνα μου...Εγγυημένο διαμαντάκι θα φτιάξει αλλά.... Έστω ας βρεθεί κάτι αξιόπιστο.
@kakashi_hatake χαχαχα κλαίω με την δική σου ιστορία σου φίλε μου. Aν κάτσει ο καθένας από μας και γράψει κάτι παρόμοιο, με άλλα θα γελάμε και με άλλα θα μαστε με το στόμα ανοιχτό ;)
@freakman Σε ευχαριστώ για τα λόγια σου man. Να σου ευχηθώ καλή θητεία, με το καλό να τελειώσεις και μην μετράς.... ΌΛΑ είναι 1 και σήμερα ;)
@ZazzyJr13 ακόμα γελάω να ξέρεις :P
@Whitey συμφωνώ boy μου αλλά πιστεύω τα μεγάλα μυαλά που θα καθόντουσαν κάτω και βγάζανε GAMES τώρα έχουν στερέψει λίγο, τουλάχιστον σε ιδέες. Βγάζουν απλά για να βγάλουν και να πουλήσουν. Άποψή μου βέβαια, μπορεί να κάνω και λάθος αλλά έτσι το αισθάνομαι τουλάχιστον.
το ειδος αυτου του παιχνιδιου εχει πιασει κορυφη μετα απο τιτλους οπως το Super Mario 3d World και κυριως το Rayman Legends. Δε βλεπω πως μπορει να εξελιχθει περαιτερω , αυτος ειναι και ενας λογος που κανεις δεν ενδιαφερεται να επενδυσει σε νεο Crash. Oι πωλησεις του Legends που ειναι ενα παιχνιδι αριστουργημα αμα δειτε ειναι τραγικες ακομα και σε συγκριση με πολυ μετρια παιχνιδια του ειδους. Ειναι ενα ειδος που πουλαει μονο στις μικροτερες ηλικιες ειδικα στις κονσολες των σκληρων αγοριων "hardcore"-αδων xbox και ps...
Παιδιά μην μου λέτε για πωλήσεις. Το Rayman πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα σύμφωνα με το Vgchartz (ας είναι αναξιόπιστο, δεν ξέρω που αλλού μπορώ να δω πωλήσεις). Από την στιγμή που δίνουν το οκ σε "τίτλους" όπως το Duck Dynasty τρελαίνομαι να ακούω ότι δεν υπάρχει χώρος για τα platformers και δεν θα πουλήσουν.
Δηλαδή το Duck Dynasty θα είναι πιο κερδοφόρο από το Crash Bandicoot και έχει προοπτικές να εξελιχθεί;
@vonzuchter δεν συμφωνω ότι το ειδος πουλαει μονο στις μικρότερες ηλικιες...
Σε οτι αφορα το LEGENDS προσωπικα (και ειμαι 40φευγα) το εχω ΑΓΟΡΑΣΕΙ σε Windows phone (τις παραλλαγες του βεβαια) Ρsvita, και ΟΝΕ και σαν και εμενα ξερω πολύ κοσμο ακομα...
Eνω τa CRASH1,2,3 τα ΞΑΝΑ αγορασα και στο VITA!! τέτοιες εταιρειες πρεπει να τις "τιμαμε" όπως μπορούμε!!
Το πρώτο παιχνίδι που είδα στο PlayStation Στο σπίτι του φίλου μου του Άρη νομίζω στη Τετάρτη δημοτικού. Σαν τώρα το θυμάμαι πόσο με είχε μαγέψει Και ονειρευόμουν να πάρω τη κονσόλα Και Εγώ μόνο και μόνο για αυτό!Αγαπάμε Crash!!! :)
Μιχάλη, όποτε αποφασίσεις τη βουτιά να μας ειδοποιήσεις να έρθουμε με τα απαραίτητα pop corn και αναψυκτικά. Φαντάζομαι θα φροντίσεις για τις καρέκλες...Προσοχή μόνο να είναι μελετημένη η πτώση μην έχουμε splatter και λερώσουμε τα ρούχα μας ;)
@nkav64 ψοφάς για κάτι τέτοιο ε; Περιμένεις πως και πως την στιγμή είμαι σίγουρος :P
Ax ρε Μιχάλη γιατί το κάνεις πάλι αυτό; Ατελείωτες ώρες και για εμένα με τον Crash και την παρέα μου. Οι δικοί μας, μας τραβούσανε για να ξεκολλήσουμε από την TV. Φοβερός για μια ακόμα φορά. Άψογο το αφιέρωμα.
Όντως πολύ καλό παιχνίδι... αλλά μην κάνουμε σαν κάτι γέρους "ααααχ όταν ήμασταν εμείς τι παιχνίδια έβγαιναν και τώρα δεν υπάρχουν ιδέες κ υπάρχει ανακύκλωση μπλα μπλα μπλα". παιχνιδάρες βγαίνουν και τώρα και από άποψη σεναρίου και τεχνικά, βλέπε Last of us. Το gaming μόνο μπροστά πηγαίνει
@darthneon δεν είπαμε ότι δεν βγαίνουν παιχνίδια καλά ή παιχνιδάρες αλλά μιλάμε για μια εποχή που στην αγορά επικρατούσε ο ένας τίτλος καλύτερος απ' τον άλλο, βγαίναν συνέχεια πολύ καλά games με πρωτότυπες ιδέες. Για το LOU θα συμφωνήσω αλλά είναι ένα στο κρατούμενο, τα άλλα είναι games που απλά υπάρχουν στην αγορά για να πουλήσουν. Όταν υπάρχει ''όνομα'' τόσα χρόνια και καλός να μην είναι ο εκάστοτε τίτλος θα αγοραστεί από μια μεγάλη πλειοψηφία π.χ. Resident Evil. Μακάρι ο κάθε τίτλος ή κάθε παραγωγή να είναι επίπεδο αν θες LOU και γιατί όχι και παραπάνω ;)
Θεωρώ ότι απλά αλλάζουν τα είδη όπου οι εταιρείες ρίχνουν βάρος. Αυτό εγώ το συνδυάζω και με το ότι το κοινό στο οποίο απευθύνονται μεγαλώνει. Το καταλαβαίνεις ακόμα και από το design των νέων κονσολών, φαίνονται πιο σοβαρές. Κάποια είδη, βλέπε plattform, πεθαίνουν, άλλα, βλέπε survival horror, παραμένουν στάσιμα και άλλα πάνε από το καλό στο καλύτερο.
Επί παραδείγματι, τα FPS που έχουν βγει τα τελευταία χρόνια είναι και πολλά και πολύ καλά. Καλά παιχνίδια τύπου GTA βγαίνουν επίσης σωρηδόν βλέπε Watch Dogs & Sleeping Dogs. Τα sport games έχουν ξεφύγει και είναι πιο ρεαλιστικά από ποτέ. Και μιλάω για είδη που παίζω εγώ, γιατί απ' ότι ακούω και στα RPG (που δεν ασχολούμαι) υπάρχει τρομερή εξέλιξη. Πάντα κάτι γεννιέται και κάτι πεθαίνει, έτσι είναι η εξέλιξη.
Σίγουρα πάντα βλέπεις ως κάτι ξεχωριστό, αυτό που σε κάνει να αναπολείς τα παιδικά σου χρόνια, ιδίως αν έχεις μία ρομαντική διάθεση, και έτσι εκλαμβάνω το άρθρο σου. Αντίστοιχα θα μπορούσα να γράψω για το Super Mario ή το Donkey Kong.
ωραίες εποχές..