Το σημερινό post γράφεται με αφορμή τα προβλήματα που αντιμετωπίζω πλέον ως επαγγελματίας του χώρου σε σχέση με τη συνεννόηση και την αδυναμία αυτής με τις περισσότερες ελληνικές ομάδες που ασχολούνται με το άθλημα. Από τα πρώτα βήματα της ελληνικής κοινότητας στη φάση των social media, των internetικών σελίδων και της πιο άμεσης ενημέρωσης, θεώρησα αυτονόητο πως όλοι οι δημιουργοί, είτε ετοίμαζαν ένα mobile game, είτε ένα MMORPG, θα ήθελαν τη μεγαλύτερη δυνατή προβολή στο προϊόν τους. Φευ. Με το ζόρι θα δείτε στα περισσότερα ελληνικά κλαδικά media μία συνέντευξη ενός παραγωγού, ένα preview ή hands-on ή studio tour από εγχώρια teams. Πολύ απλά γιατί οι ελληνικές ομάδες δεν ασχολούνται με το θέμα καν. Δεν τις ενδιαφέρει να έρθουν σε επαφή με τα ελληνικά sites, να μάθει ο κόσμος το προϊόν τους, γιατί θεωρούν ότι αυτό έρχεται μετά την κυκλοφορία του. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω, αφού αυτό αποδεικνύεται από το πώς αντιδρούν πριν και πως μετά από αυτήν.
Θυμάμαι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του World Basketball Manager στο περιοδικό GamePro. Το παιχνίδι ετοιμαζόταν καιρό, με το ζόρι είχαμε καταφέρει να δούμε για λίγα λεπτά ένα από τα παιδιά που το ετοίμαζαν στο πλαίσιο μιας πρωινής συνάντησης με άνθρωπο της τότε αντιπροσωπείας (Centric Multimedia) και η επόμενη επαφή μας με το προϊόν έγινε μετά τη διάθεσή του στα μαγαζιά. Όταν δημοσιεύτηκε το review (του Ηλία Παππά) με τα πολλά προβλήματα να απλώνονται στο δισέλιδο και τη χαμηλή βαθμολογία, η αντιπροσωπεία επικοινώνησε μαζί μας. Αυτό που ανέφερα στους ανθρώπους ήταν πως από τη στιγμή που ο τίτλος αναπτυσσόταν εντός των συνόρων και σε μια εποχή που τα Manager games άρχιζαν να παίρνουν τα πάνω τους (με το Championship Manager), ήταν έως και εγκληματικό το γεγονός ότι ποτέ δεν κλήθηκε κάποιο Μέσο στα γραφεία της ομάδας, να δει το game πριν βγει και να βοηθήσει και ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ με κάποιες συμβουλές πάνω στον τομέα των προβλημάτων που θα εντόπιζε.
Ακόμη πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα του κακού τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζουν οι ελληνικές ομάδες τα κλαδικά sites είναι το Thesis. Το πιο πολυσυζητημένο ελληνικό video game (που δεν κυκλοφόρησε ποτέ) αναπτυσσόταν από την Track7 Games με την οποία είχα προσπαθήσει υπερβολικά πολλές φορές να έρθω σε επικοινωνία. Καμία απάντηση σε emails, πουθενά δεν υπήρχε ένας άνθρωπος να μιλήσω, την ώρα που κάποια πρώτα previews και interviews είχαν αρχίσει να εμφανίζονται σε ξένα media. Με το ζόρι κατάφερα να κλείσω για τον αρχισυντάκτη του προηγούμενου online Μέσου που εργαζόμουν μία συνέντευξη…στην Ε3! Καταλαβαίνετε το παράλογο της υπόθεσης έτσι; Ελληνικό game development studio, ελληνικό Μέσο, συνέντευξη και συνάντηση στο…Los Angeles!
Η όλη προσπάθεια οργάνωσης του ελληνικού gaming development υπό μορφές συνεργειών όπως το gi-Cluster και οργανώσεων όπως το Global Game Jam (που "τρέχουν" κάθε χρόνο οι Γιώργος Καζαμίας και Γιούλη Γιαννακαρίου) ίσως βοηθήσουν αρκετά πιο μικρά studios να κάνουν τη δουλειά τους. Παρόλα αυτά όμως, ακόμη και έτσι, δεν έχω δει μεγάλες διαφορές. Πέραν της Aventurine που εμφανίστηκε κατά καιρούς στα ελληνικά media μέσω συνεντεύξεων του Τάσου Φλάμπουρα για το Darkfall Online, βλέπω μια νέκρα. Και είναι μια νέκρα, ανησυχητική. Όχι γιατί οι ελληνικές ομάδες δεν είναι ικανές, αλλά γιατί δεν επικοινωνούν με σωστό πλάνο τη δουλειά τους από τα πρώτα στάδια, έως και το τελευταίο.
Ευελπιστώ πως στο άμεσο μέλλον θα αλλάξει το πράγμα πως το καλύτερο. Δεν ξέρω αν μπορεί, αλλά το ελπίζω…
Κάνε 2 παιδιά να δεις εγγόνια να προλάβεις και δισέγγονα και ίσως και εύχομαι να δουνε αυτά αυτό που ελπίζεις εσύ...
Τα παραπάνω τα είχες αναφέρει και σε ένα live...
I know a lost cause when I see one...
Δεν ξέρω ποιον έχουν, απλά αν έχουν, δεν κάνει σωστά τη δουλειά του. Και φαντάζομαι πως δεν είναι όλες οι ομάδες οργανωμένες σε σημείο να έχουν όλο το απαραίτητο προσωπικό. Παρόλα αυτά, η διαδικασία που περιγράφω για τα απλά, δεν χρειάζεται καμία σούπερ εξειδίκευση σε πρώτη φάση.
Να σημειώσω εδώ ότι εγώ -ως GamePro- είχα πάει στα γραφεία της Track7 Games και είχα πάρει συνεντεύξεις από όλη την ομάδα, ενώ είχα δει και κομμάτι του κώδικα του Thesis. Όμως μου είχαν απαγορεύσει να δημοσιεύσω οτιδήποτε μέχρι να μου δώσει τη σχετική άδεια το PR τους. Η άδεια δεν ήρθε ποτέ και η συνέντευξη δεν δημοσιεύτηκε ποτέ.
@raysod, το PR πλέον είναι αστείο. Ειδικά όταν έχεις να κάνεις με 4-5 media max και όταν υπάρχουν τόσοι απλοί τρόποι να κάνεις τη δουλειά σου.
Αυτό με το ότι κάποιοι ζητάνε λεφτά για να δημοσιεύσουν κάτι, είναι ξεφτίλα και το έχω ακούσει και από αλλού. Δυστυχώς, πέφτουν στον κάθε απίθανο, αλλά από αυτό καταλήγουν στο ότι είναι έτσι όλοι. Μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι ΠΟΤΕ δεν έχουμε ζητήσει λεφτά από ΚΑΝΕΝΑΝ για κάτι τέτοιο και πως ξέρω αρκετά ακόμη σοβαρά media που δεν λειτουργούν ούτε αυτά έτσι.
Αυτη η στηλη ειναι τοσο ενδιαφερουσα! Το basketball manager το θυμαμαι ως την πρωτη ελληνικη προσπαθεια που μου ειχε κανει εντυπωση για την υπαρξη της, μαλιστα απο το review του περιοδικου ειχα απογοητευτει και προβληματιστει για το τι συμβαινει σε αυτο τον τομεα στην Ελλαδα.
Τωρα που διαβασα αυτα, αλλα και καποια σχολια οπως του Tanno για τους Ελληνες devs τι να πει κανεις? Απαραδεκτη οργανωση, εικονα, διαχειριση σε ολα τα επιπεδα. Ετη φωτος πισω και, φυσικα, απαιτηση αναγνωρισης των εγχειρηματων τους, ετσι απο το πουθενα.
Καμια δικαιολογια, τελος. Οταν διαλεγεις να ασχοληθεις με ενα τετοιο αντικειμενο πρεπει να επενδυσεις χρονο, χρημα, ταλεντο, να ρισκαρεις και να κυνηγησεις με καθε τροπο ολες τις ευκαιριες για ουσιαστικη προβολη. Οχι να εχεις τουπε, ασοβαροτητα, ελλειψη συγκεντρωσης και στην πρωτη δυσκολια να τα παρατας.
Αν το αντιμετωπιζεις ως 2η απασχοληση/part time/χομπι, θα εισπραξεις τα αναλογα. Αλλιως, μαλλον διαλεξες λαθος επαγγελμα, γινε δημοσιος υπαλληλος.
Ελπιζω να αλλαξει αυτο το πραγμα καποια στιγμη, ηδη η νεα γενια δειχνει να ειναι σε πολλα πραγματα πιο ενημερωμενη και αποφασισμενη για επιχειρηματικοτητα στον τομεα της τεχνολογιας. Μακαρι συντομα να δουμε και εγχωριους developers με τη σωστη νοοτροπια, δεν αμφιβαλλω οτι γινεται!
@raysod
Το στοιχειωδες management και pr εστω μεσω ιντερνετ το κανουν σωστα στο εξωτερικο ακομη και μπαντες που αποτελουνται απο 15χρονα. Δε δεχομαι εν ετει 2015 να δηλωνεις game developer και να μη δεχεσαι να εκπαιδευτεις σε αυτου του ειδους το τρεξιμο απο μονος σου, που στο κατω κατω δε θα σου κοστισει και τιποτα. Και αληθεια τι πορους χρειαζονται 15 τηλεφωνηματα και μια απλοικη ιστοσελιδα χτισμενη σε ετοιμο template? Ψαξιμο και υπομονη θελει.
Για τον Ελληνα καταναλωτη μπορει να εχεις και δικιο οτι δεν ειναι επαρκες target group. Αλλα επειδη τα σαιτ τεχνολογιας δεν ειναι διαφημιστικες φυλλαδες και διψανε να προβαλλουν τετοια εγχειρηματα, που στο κατω κατω ανεβαζουν ολο τον χωρο αν πετυχουν, ειναι πολυ ευκολο εστω για αρχη να χτιστει ενα αξιοπρεπες hype και μια αναγνωρισιμοτητα στην ταπεινη Ελλαδα, δεν ειναι ντροπη. Ειναι ενα ξεκινημα που δε σε παιρνει να σνομπαρεις.
Τελος, διαφωνω καθετα με το να φορτωνουμε τα στραβα ολα στον καταναλωτη. Ο κοσμος ακολουθει οτιδηποτε ειναι καλοστημενο και υπαρχει ενα value for money και το αποδεικνυει καθε μερα. Δυστυχως η αγορα των video games στην χωρα μας και ειδικα η εγχωρια παραγωγη ειναι τριτοκοσμικου επιπεδου επι το πλειστον. Η CD Projekt RED ειναι η ατοφια αποδειξη πως ολα γινονται, αρκει να υπαρχει θεληση και υπομονη. Δε νομιζω οτι η αγορα της φτωχης Πολωνιας ειχε να επιδειξει καλυτερου δειγματος κοινο απο το δικο μας το 2002 που ξεκινησε η εταιρεια...
Το θετικό και αρνητικό της υπόθεσης είναι ότι μετά από αυτό το άρθρο, μόνο ΕΝΑΣ Έλληνας game developer επικοινώνησε μαζί μου για να μιλήσουμε για το θέμα.
@raysod
Ψάχνουμε καιρό. Είναι λίγο άφαντοι.
@raysod Δεν εχεις αδικο. Ισως ειναι μακρινο το να εχουμε το δικο μας witcher, αλλα ουτε ενα fruit ninja? Η σοβαροτητα και η καλη διαχειρηση της εικονας ενος προτζεκτ ειναι πραγματα που πρεπει να απασχολουν καθε developer, ανεξαρητως μεγεθους.