Δεν πλήρωσα ένα γενναίο ποσό για να είμαι στην κινηματογραφική αίθουσα; Δεν έχω ήδη πληρώσει, με το εισιτήριό μου, το κόστος του κινηματογράφου για την λειτουργία του και τα πνευματικά δικαιώματα της ταινίας; Αυτό δεν αντιπροσωπεύει το αντίτιμο του εισιτηρίου που πλήρωσα; Τότε, ΜΕ ΠΟΙΑ ΛΟΓΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ 40+ ΛΕΠΤΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΩΝ;
Δεν είχα σκοπό να γράψω νέο σεντόνι τόσο σύντομα. Θα περίμενα το τέλος της εβδομάδας, για να προλάβουν να κάνουν τον κύκλο τους οι στήλες από τους συντάκτες του site. Ωστόσο, είμαι καζάνι που θα εκραγεί, οπότε δεν μπορούσα να κρατηθώ με τίποτα. Το παρακάτω, λοιπόν, είναι μία ανοιχτή επιστολή προς τις εταιρίες διανομής κι εκμετάλλευσης κινηματογραφικών θεαμάτων στην χώρα μας. Κύριοι, είστε παντελώς ηλίθιοι.
Πρώτα, όμως, λίγο υπόβαθρο σχετικά με εμένα. Ο κινηματογράφος μου αρέσει. Μου αρέσει πολύ. Θα μπορούσε κανείς να με χαρακτηρίσει στο όριο του σινεφίλ. Όχι ότι πάω και στήνομαι στην ουρά για κάθε νέα ταινία του Αγγελόπουλου ή ότι πιάνω κάθε βράδυ συζητήσεις για τον Λάνθιμο, πίνοντας κόκκινο κρασί με παλαιστινιακό φουλάρι περασμένο ανέμελα στο λαιμό και ταγάρι στον ώμο σε κάποιο μαγαζί στη Πανόρμου ή στο Γκάζι. Καταναλώνω τα πάντα. Έχει θέση και η "κουλτούρα" στο διατροφολόγιό μου, αλλά έχουν θέση και τα blockbuster ή τα oscar-bait ή οτιδήποτε άλλο. Από την εφηβική ηλικία μου ήδη η εβδομαδιαία νυχτερινή έξοδος σήμαινε κατά 80% των περιπτώσεων επίσκεψη στο σινεμά. Από τα φοιτητικά μου χρόνια είχα καθιερώσει την Παρασκευή το βράδυ ως ημέρα κινηματογράφου, συχνά συμπληρώνοντας με δεύτερη επίσκεψη το μεσημέρι της Κυριακής (Παρασκευή με θηλυκή συνοδό ή τους φίλους μου και Κυριακή με την αδερφή μου). Καταναλώνω επίσης πολλές ταινίες στο σπίτι πλέον. Τα τελευταία χρόνια, παρότι η κινηματογραφική Παρασκευή είναι μία παράδοση που έχει υιοθετήσει και η γυναίκα μου, αναγκαστήκαμε να απέχουμε από τον κινηματογράφο, καθώς ή ήταν προχωρημένα έγκυος, ή είχαμε νεογέννητο που ξενυχτάει. Ακόμα και τότε, όμως, εγώ συνέχισα να καταναλώνω ταινίες. Για παράδειγμα, τους 4-5 μήνες που η μικρή μου κόρη πέρασε, ως νεογέννητο, κρίσεις κολικών, όπου όλο το βράδυ κοιμόταν αποκλειστικά και μόνο σε ημιόρθια ή όρθια θέση σε μάρσιπο, αγκαλιά με εμένα ή την γυναίκα μου εναλλάξ, που σήμαινε ότι για 4 μήνες έμενα ξύπνιος στον καναπέ, μέχρι να τελειώσει η "σκοπιά" μου στις 4 το πρωί και να με "αλλάξει" η γυναίκα μου, έβλεπα 2 με 3 ταινίες κάθε βράδυ για να μείνω ξύπνιος (Wii U + losmovies = Συνταγή της Επιτυχίας). Μου αρέσει ως τρόπος διασκέδασης ή ψυχαγωγίας και μου αρέσει κι ως εκφραστικό Μέσο. Πιο πολύ, όμως, μου αρέσει η εμπειρία στη μεγάλη οθόνη και τη σκοτεινή αίθουσα.
Δύο παιδιά αργότερα, με τη μικρή μου κόρη να έχει πλέον φτάσει τους 16 μήνες, να περπατά και να συνεννοείται, μπορούμε να ξεκινήσουμε και πάλι, έστω και με πιο χαλαρό ρυθμό για αρχή, με την γυναίκα μου τις εξορμήσεις μας στον κινηματογράφο. Όταν, όμως, πληρώνω εισιτήριο 7,50€ το άτομο και πρέπει να υπομείνω 40 λεπτά διαφημίσεων για μία ταινία που κρατάει λιγότερο από δύο ώρες, λες και βλέπω εκπομπή της Τατιάνας στη τηλεόραση, με συγχωρείτε αλλά ΜΟΥ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. Τόσο οι εταιρίες διανομής, όσο και οι εταιρίες εκμετάλλευσης, είναι προφανές ότι έχουν χάσει το μέτρο, έχουν απωλέσει τη λογική, έχουν κυριευθεί από αλαζονεία και είναι παντελώς εχθρικοί προς τους πελάτες τους, προς τους καταναλωτές τους, προς το κινηματογραφικό κοινό. Κύριοι, είστε όλοι σας παντελώς ηλίθιοι.
Από τη στιγμή που πληρώνω εισιτήριο, η ανοχή μου είναι ελάχιστη σε ότι αφορά την προσπάθεια του κινηματογράφου να έχει περισσότερα έσοδα από εμένα. Η τιμές στην καντίνα είναι "καραβίσιες" με αυτή ακριβώς τη λογική. Πληρώνω παραπάνω για πράγματα, αναγνωρίζοντας ότι για να επιβιώσει η αίθουσα και να μπορεί να μου προσφέρει και ταινίες που δεν είναι blockbuster, ταινίες που δεν γεμίζουν στο 100% τις αίθουσες 5 από τις 7 ημέρες της εβδομάδας, για να μην είναι πιο ακριβό το εισιτήριο, για να έχω Dolby Atmos ήχο και ψηφιακή προβολή, είναι απαραίτητο να πληρώσω 330ml αναψυκτικού μαζί με 200-300ml πάγου 3-4 ευρώ. Μέχρι εκεί, δείχνω κατανόηση. Στη τελική, αν θέλω ας φέρω αναψυκτικά και κολατσιό από το σπίτι μου. Ομοίως, δείχνω κατανόηση στις διαφημίσεις ταινιών πριν την προβολή της ταινίας. Μάλιστα, πριν την άνοδο του YouTube, που πλέον αποτελεί το βασικό εργαλείο προώθησης ταινιών, τα "προσεχώς" ήταν μέρος της διασκέδασης, μέρος της εμπειρίας του κινηματογράφου που επιζητούσα. Άντε να αποδεχθώ και μερικές διαφημίσεις. Επιχειρήσεις είναι, οπότε είναι απολύτως λογικό κι αποδεκτό να επιζητούν επιπλέον έσοδα. Πολλές φορές, μάλιστα, ο κινηματογράφος επιτρέπει στους διαφημιζόμενους να εντοπίσουν πολύ πιο αποτελεσματικά το κοινό που στοχεύουν. Έχεις παρέες, που σε πολλές ταινίες είναι και δημογραφικά ή ψυχογραφικά ομοιογενείς, που δεν έχουν τη δυνατότητα για ζάπινγκ, δεν υπάρχει κάτι ιδιαίτερο να τους αποσπάσει την προσοχή και μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί τους μέσω μίας τεράστιας οθόνης προβολής και Dolby ήχου. Πόσο πιο τέλεια στόχευση θα μπορούσε να κάνει ένας διαφημιστής για χύμα καπνό ή vintage, retro, steampunk θήκες για iPad από τις διαφημίσεις πριν την τελευταία ταινία του Λάνθιμου, ή για προϊόντα τεχνητής οδοντοστοιχίας και ασφάλειες ζωής πριν από την επόμενη ταινία του Woody Allen, ή ακόμα καλύτερα για σερβιέτες, μανό και τον Καψούρα FM πριν από την νέα ταινία του Παπακαλιάτη ή το Hunger Games; Άντε να δείξω κι εκεί ανοχή, στα μέτρια του λογικού. Όμως, μισή ώρα διαφημίσεις είναι πέρα από τα μέτρα του λογικού, κύριοι. Το τερματίσατε το κοντέρ, κύριοι. Είστε όλοι σας παντελώς ηλίθιοι... κύριοι.
Πήρα, λοιπόν τα εισιτηριάκια μου online από την προηγούμενη ημέρα, επέλεξα τις θέσεις που ήθελα, στο κέντρο, 6-7 σειρές από την οθόνη, στην ώρα που με βόλευε το μεσημεράκι της Κυριακής και μαζί με τη γυναίκα μου πήγαμε να δούμε το SPECTRE στα Village Cinemas στο Mall. Η ταινία "ξεκινούσε" στις 4. Κοιμίσαμε τα παιδιά στο σπίτι της γιαγιάς στις 3:15, παρκάραμε στις 3:45 και μέχρι να ανεβούμε στις αίθουσες, να πάρουμε από το κυλικείο χαζομάρες για να μασουλάμε και αναψυκτικά για να ρουφάμε, ήμασταν στις θέσεις μας, σε μία παντελώς γεμάτη αίθουσα, στις 4:05. Εκείνη την ώρα τελείωνε το trailer του Bridge of Spies, το οποίο είχα ήδη δει εδώ και πολλές εβδομάδες στο YouTube, οπότε δεν με ένοιαζε. Είχα μία μικρή ελπίδα ότι θα έδειχνε και το trailer για το Star Wars, αφού η Feel Good διανέμει και το Bond και την Disney στην Ελλάδα, για να το απολαύσω στη μεγάλη οθόνη, αλλά δεν τρελαινόμουν κιόλας, αφού το είχαμε δει επαναλαμβανόμενα και διεξοδικά με τη γυναίκα μου, επίσης στο YouTube. Αντί αυτού, το μόνο άλλο trailer αφορούσε την ταινία του Παπακαλιάτη, που περιέργως ήταν καλύτερο από αυτό που ανέβασε στο YouTube, αλλά και πάλι "Παπακαλιάτης" και μετά πέρασε στις διαφημίσεις προϊόντων. Στις 4:07 είχαν τελειώσει τα "προσεχώς", πιθανότατα δείχνοντας μόνο αυτές τις δύο ταινίες και ξεκίνησαν διαφημίσεις ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ.
Πάμε, λοιπόν, στο πρώτο μεγάλο φάουλ, που είναι από μόνο του απευθείας κόκκινη κάρτα. Το SPECTRE, όπως ήταν εμφανές κι από τα πρόσωπα που έβλεπα γύρω μου, είναι μία ταινία με ευρεία στόχευση. Το κοινό στην αίθουσα ήταν μοιρασμένο σχεδόν ισομερώς μεταξύ ανδρών και γυναικών και ηλικιακά ξεκινούσε από 11-12 ετών κι έφτανε μέχρι 40, με τον κύριο όγκο να είναι μεταξύ 30 και 40, όπως εγώ και η γυναίκα μου. Ως εκ τούτου, το επιχείρημα της "στόχευσης" πάει περίπατο και επικοινωνιακά το κοινό είναι κατάλληλο για πολύ ευρείας λογικής προϊόντα, όπως κινητή τηλεφωνία, αυτοκίνητα, τράπεζες κτλ. Αντί αυτού, όμως, υπέμεινα ένα κάρο άκυρες διαφημίσεις. Πέρα από την μόνη λογική διαφήμιση για κινητό της Sony με branding από την συγκεκριμένη ταινία, όπου πρωταγωνιστούσε η ηθοποιός που παίζει την Moneypenny, η κάθε διαφήμιση που ακολούθησε ήταν μία προσβολή προς τα 7,50€ εισιτηρίου που πλήρωσα. Οι περισσότερες αφορούσαν ρούχα, κυρίως νεανικά και γυναικεία, διαφορετικά brands του ίδιου ομίλου εταιριών στην Ελλάδα. Ο Craig πλησιάζει τα 50, αγαπητοί διαφημιστές. Δεν τον έχουν σε poster 20χρονα στο δωμάτιό τους. Οι μαμάδες των 20χρονων τον γλυκοκοιτάνε. Δεν είναι εκ των αδελφών Hemsworth ή ο Ryan Gosling. Διαφημίζετε σε λάθος κοινό. Δεν νομίζω, όμως, ότι εδώ φταίνε οι διαφημιστές, αλλά μάλλον οι διαφημιζόμενοι. Επειδή, λόγω δουλειάς, τυχαίνει να ξέρω πώς λειτουργεί το πράγμα, το όλο φαινόμενο φωνάζει από χιλιόμετρα ότι δεν είναι διαφημίσεις επί πληρωμή, βάσει συγκεκριμένου, στοχευμένου media plan, αλλά πρόκειται μάλλον για απευθείας συμφωνία μεταξύ Village και εταιρίας ρούχων, με κάποιας μορφής barter μεταξύ τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι ανεξαρτήτως ταινίας, ανεξαρτήτως καταλληλότητας κοινού, όλοι μας πρέπει να υπομείνουμε μπαράζ από 4-5 διαφημίσεις ρούχων που δεν απευθύνονται σε εμάς. Κερασάκι στη τούρτα μία απολύτως άκυρη διαφήμιση του Γερμανού, που διαφήμιζε προσφορά με δώρο δύο εισιτήρια για το... SPECTRE, δηλαδή την ταινία που όλοι εμείς που βλέπαμε την διαφήμιση εκείνη τη στιγμή μόλις είχαμε πληρώσει για να δούμε. Δεν το σκέφτηκες και πολύ καλά, Γερμανέ, έτσι. Δεν αφιέρωσες και πολύ χρόνο για να πάρεις την απόφαση. Μετά από 7 λεπτά με trailers ταινιών, λοιπόν, χρειάστηκε να κάτσω σε άλλα 20 λεπτά διαφημίσεων. Θα μου ανέβαινε το αίμα στο κεφάλι ούτως ή άλλως, αλλά μου ανέβηκε πιο γρήγορα από την ασχετοσύνη του περιεχομένου των διαφημίσεων με το κοινό στην αίθουσα. Ταυτόχρονα πετάνε τα λεφτά τους οι διαφημιζόμενοι κι εκνευρίζουν το κοινό οι αίθουσες. Win win και lose lose. Τι στο διάτανο πλήρωσα εισιτήριο, αν είναι να βλέπω διαφημίσεις; Κύριοι, είστε όλοι σας παντελώς ηλίθιοι.
Όμως, λείπουν άλλα 10 λεπτά. Τι άλλο μεσολάβησε μεταξύ της "ώρας έναρξης" και της πραγματικής έναρξης της ταινίας; Εδώ έχουμε και τον Ζονκ. Δεν μιλάμε για απευθείας κόκκινη κι αποβολή. Μιλάμε για αποβολή από αθλητικούς χώρους κι απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Τα άλλα 10 λεπτά αφορούσαν τρία, ναι ΤΡΙΑ διαφορετικά PSA (Public Service Announcement) για την πειρατεία στους κινηματογράφους. Όχι ένα. Όχι δύο. Τρία, από τρεις διαφορετικές πηγές. Αυτό από μόνο του είναι φάουλ και δεν το κατάλαβα ποτέ μου. Επικοινωνείς σε κόσμο που μόλις πλήρωσε 7,50€ εισιτήριο για να δει μία ταινία στον κινηματογράφο ότι αν δεν είχε πληρώσει και την είχε δει πειρατικά στο internet να ήταν κακό; Μα, αφού όλοι αυτοί που είναι στην αίθουσα, όλοι αυτοί που βλέπουν αυτή τη στιγμή το μήνυμά σου ΜΟΛΙΣ ΠΛΗΡΩΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ! Είναι σαν να σταματάει η τροχαία όλα τα αυτοκίνητα που περνάνε με πράσινο στο φανάρι σε κάποια διασταύρωση και να τους κάνουν σύσταση ότι αν, την επόμενη ή οποιαδήποτε άλλη φορά, περάσουν με κόκκινο και τύχει να είναι πάλι εκεί κάποιος τροχονόμος, κινδυνεύουν να τους γράψει κλήση. Ε, κουφιοκεφαλάκηδες, γιατί μας κατηγορείτε έμμεσα για κλέφτες και τζαμπατζήδες, όταν όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ, για να μπούμε, ΜΟΛΙΣ ΠΛΗΡΩΣΑΜΕ ΤΟ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΖΗΤΗΣΕΣ; Κύριοι, είστε όλοι σας παντελώς ηλίθιοι.
Ακόμα χειρότερο είναι το περιεχόμενο των τριών αυτών PSA. Δυστυχώς, δεν τα βρίσκω στο YouTube για να τα παραθέσω ως υποψήφια για Oscar βλακείας. Πρώτο έπαιξε ένα σποτάκι που υποθέτω ότι είναι από κάποια ένωση εταιριών εκμετάλλευσης κινηματογράφου. Το μήνυμα ήταν ότι η πειρατεία ταινιών έχει ως αποτέλεσμα να χάνονται θέσεις εργασίας κι έδειχνε ένα συνεργείο σε fast forward να ξεστήνει και να μαζεύει την οθόνη και τις καρέκλες από μία κινηματογραφική αίθουσα. Ωραίο μήνυμα, αλλά λίγο άκυρο. Αφενός, προσωπικά δεν θεωρώ ότι η πειρατεία περιεχομένου αντιπροσωπεύει 1 προς 1 χαμένες πωλήσεις. Το έχω πει για τα video games και θεωρώ ότι ισχύει ακόμα περισσότερο για τον κινηματογράφο, αφού σε αντίθεση με το video game, η εμπειρία δεν είναι ταυτόσημη, απέχει πάρα πολύ μεταξύ πειρατικού και σκοτεινής αίθουσας. Αυτός που θα κατεβάσει την ταινία από torrent ή θα την streamάρει σε screencap από κάποια αίθουσα της Μαλαισίας ή της Κίνας με σκιές από κεφάλια στο κάτω μέρος του πλάνου και στραβό κάδρο δεν θα έδινε ούτως ή άλλως ποτέ 7,50€ εισιτήριο. Αυτό είναι μία συζήτηση από μόνη της, οπότε δεν θέλω να σταθώ πολύ. Πολύ περισσότερο, όμως, το συγκεκριμένο σποτάκι είναι ατυχές σε μία περίοδο όπου η βιομηχανία του κινηματογράφου παράγει τα περισσότερα blockbuster ετησίως από ποτέ στην ιστορία της, σε μία περίοδο που το ένα ρεκόρ εισιτηρίων σπάει μετά το άλλο. Διπλά και τρίδιπλα άκαιρο όταν παίζει σε μία αίθουσα που είναι φίσκα από κόσμο, μεσημεριάτικα μία Κυριακή, για μία ταινία που παίζει παράλληλα σε 5 ή 6 αίθουσες του συγκεκριμένου πολυκινηματογράφου και είναι sold-out με online προ-πωλήσεις μία μέρα πριν από κάθε προβολή. Μετά έπαιξε ένα text crawl που πρέπει να ήταν των Village και στο τέλος έπαιξε το σποτάκι της Feel Good, της εταιρίας διανομής (και πρώην θυγατρικής της Sony Hellas) με τον "δικηγόρο" που απαγγέλλει τον σχετικό νόμο κοιτάζοντας απευθείας στην κάμερα κι από κάτω περνάει με υπότιτλους "εκλαϊκευμένη" εκδοχή του κειμένου. Ξέρετε, αυτό που λέει για την κατάσχεση συσκευών μαγνητοσκόπησης, το πρόστιμο των 50κάτι πολύ συγκεριμένων χιλιάδων ευρώ που έχει γίνει μετατροπή από κάποιο στρογγυλό νούμερο στην εποχή της δραχμής και όλα τα σχετικά. Και τα δύο είναι τόσο χαζά, άτοπα κι αναχρονιστικά όσο και το περιεχόμενο του νόμου που έχει μείνει απαράλλακτο από την εποχή της δραχμής. Τι θα κάνεις; Θα μου κατασχέσεις την μηχανή μαγνητοσκόπησης; Είναι παράνομο να την έχω εδώ; Κινδυνεύω με φυλάκιση και πρόστιμο και θα με αποβάλλεις από την αίθουσα; Κούνα λίγο το κεφάλι σου, ηλίθιε. Το σποτάκι αυτό γυρίστηκε σε μία εποχή που τα κινητά έπαιζαν ακόμα φιδάκι σε πρασινόμαυρη οθόνη. Όλοι, ΟΛΟΙ όσοι είμαστε στην αίθουσα αυτή τη στιγμή έχουμε στη τσέπη μας smartphone, με κάμερα και λογισμικό ικανό να μαγνητοσκοπήσει την ταινία. Είμαστε όλοι παράνομοι; Είμαστε όλοι κλέφτες; Τι θα μας κάνεις; Τίποτα. Δεν θα μας κάνεις τίποτα, γιατί ο νόμος και το κείμενό του είναι πλέον άνευ περιεχομένου, δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα και είναι παντελώς μη εφαρμόσιμα. Τότε, τι μου τον τρίβεις στη μούρη; Γιατί μου ζαλίζεις τον έρωτα; Τι νόημα έχει το σποτάκι; Τι σκοπό εξυπηρετεί, πέρα από το να με εκνευρίσει και να μου καθυστερήσει ακόμα περισσότερο το περιεχόμενο που μόλις πλήρωσα για να δω; Κύριοι, είστε παντελώς ηλίθιοι.
Έχω, λοιπόν, κάτσει στην αίθουσα για 40 λεπτά, έχω δει οτιδήποτε άσχετο εκτός από την ταινία που πλήρωσα 7,50€ το άτομο για να δω, το αναψυκτικό μου ζεσταίνεται, τα σνακ μου τελειώνουν κι ακόμα δεν έχω δει ούτε μία τούφα από τα μαλλιά του James Bond. Μου τα έχεις κάνει Ζέπελιν με σποτάκια για το Dolby Atmos που έχει η αίθουσα και κρατάνε έναν αιώνα, μου τα έχεις κάνει πλανήτες με ένα κάρο διαφημίσεις που ταιριάζουν σε πρωινάδικο και όχι σε ταινία Bond και μου τα έχεις κάνει γαλαξίες, προσβάλλοντάς με ως "κλέφτη μέχρι αποδείξεως του εναντίου" και ταινία ακόμα δεν έχω δει. Τι στο διάτανο πλήρωσα εισιτήριο, τότε; Αν είναι να παίζεις 40 λεπτά διαφημίσεις, γιατί να πληρώσω και να μην δω την ταινία τσάμπα, όπως στη τηλεόραση; Τι στο διάτανο εισιτήριο πλήρωσα;
Το ηθικό δίδαγμα της υπόθεσης είναι απλό. Από εδώ και πέρα, αφού ούτως ή άλλως οι θέσεις είναι αριθμημένες και με βολεύει να τις προ-αγοράζω online πριν φύγω από το σπίτι, για να μην περιμένω και σε ουρές και να διαλέγω μόνος μου τις θέσεις που μου αρέσουν, θα φροντίζω να πηγαίνω στην αίθουσα τουλάχιστον 20 με 30 λεπτά μετά την αναγραφόμενη ώρα έναρξης της ταινίας. Επειδή είστε εσείς ηλίθιοι, δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαι κι εγώ και να υπομείνω την ηλιθιότητά σας. Πάντως, για να είμαστε εξηγημένοι και να μην κοροϊδευόμαστε στα μούτρα μας, από τη στιγμή που πληρώνω το εισιτήριο που μου ζητάς για να δω την ταινία, από τη στιγμή που αποδέχομαι να μου πιάνεις λίγο τον πισινό μου στο κυλικείο, είναι αλαζονικό και πέρα για πέρα προσβλητικό να μου σερβίρεις 40 λεπτά διαφημίσεις πριν την ταινία. Ακόμα και στη τηλεόραση η νομοθεσία προβλέπει ότι για κάθε ώρα προγράμματος υποτίθεται ότι αντιστοιχούν 16-18 λεπτά διαφημίσεων στο μέγιστο (είπαμε, λόγω επαγγέλματος ξέρω αρκετές τέτοιες τεχνικές λεπτομέρειες). Μέχρι κι αυτό το κάνατε πατσαβούρα. Και on disc DLC σε video game να ήταν, δεν θα ήταν αυτή η χυδαιότητα. Τουλάχιστον το DLC θα είχε επιπλέον περιεχόμενο σχετικό με το παιχνίδι, όχι όλο αυτό το άσχετο περιεχόμενο που δεν έχει καμία σχέση με το εισιτήριο που πλήρωσα και με προσβάλει και μέσα στα μούτρα μου. Δεν πάτε να δείτε αν έρχομαι, λοιπόν; Δεν θα μου χαλάσετε εσείς τις συνήθειές μου. Δεν θα μου χαλάσετε την έξοδο με την πολυαγαπημένη μου γυναίκα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, είστε παντελώς ηλίθιοι... κύριοι.
Υ.Γ. Πάντως, η ταινία μου άρεσε. Δεν ήταν τέλεια, αλλά βρίσκω πολλά από τα επιμέρους επικριτικά σχόλια που έχω διαβάσει κι ακούσει υπερβολικά. Με λίγο ακόμα σιδέρωμα στο σενάριο και δυο - τρεις πιο προσεκτικές επιλογές σε συγκεκριμένες σκηνές θα ήταν εκπληκτική. Ως έχει, ήταν απλά πολύ καλή και άκρως διασκεδαστική - ψυχαγωγική. Αλλά κι αυτό είναι θέμα για άλλο σεντόνι.
Ψιτ.Φιλική συμβουλή.Ξέχνα τα Village.Πλέον εδώ και 3 χρόνια πάω μόνο Odeon.Λιγότερες διαφημίσεις,καλύτερες αίθουσες,ποιοτικότερο κοινό που δεν φωνάζει,κλωτσάει και πετάει ποπ κορν.
Επίσης κάτι πολύ γαμάτο που κάνουν στα Odeon,βάζουν πρώτα τις διαφημίσεις προϊόντων και μετά τα movie trailers.Αυτό σημαίνει πως μπορείς άνετα να αργήσεις λίγο και να μη φας στη μάπα όλες τις "ακυριές".
Επίσης Δευτέρα-Πέμπτη αν έχεις συγκεκριμένη εταιρεία,πας με μισή τιμή.Δεν ξέρω αν ψήνεσαι να αλλάξεις την Movie Friday σε Movie Thrusday,αλλά αξίζει τον κόπο.
@ Altair. Έχουμε κάρτες Odeon Cineφίλοι με την γυναίκα μου, αλλά το Kosmopolis που είναι δίπλα στο σπίτι μου έκλεισε (λόγω τραγικής κακοδιαχείρισης κι όχι λόγω κρίσης), οπότε δεν έχω άλλη επιλογή για αριθμημένες θέσεις και προ-αγορά online κοντά στο σπίτι μου εκτός από τα Village. Δεν ήταν και τόσο κακός ο χώρος ή ο κόσμος. Μεσημέρι Κυριακής δεν έχεις συνήθως τέτοιο θέμα. Άλλο Παρασκευή/Σάββατο βράδυ. Εκεί είναι άλλη ιστορία.
Πάντως, τις διαφημίσεις πειρατείας δεν θα τις γλίτωνα. Απλά, θα ήταν δύο αντί για τρεις.
Αυτοκίνητο ή ΜΜΜ δεν παίζουν;Ούτε εγώ έχω κοντά μου,τα Village είναι πιο κοντά,αλλά και πάλι προτιμώ Odeon.Και αν θυμάμαι καλά,τελευταία φορά που πήγα,δεν είδα κάποια διαφήμιση για πειρατία.
40 λεπτα? εισαι σιγουρος... μου ακουγεται too much ακομα και για village ακομα και το mall σαββατο βραδυ σε υπερμπλοκμπαστερ
@ vonzuchter. Το παρατήρησα επί τούτου, γιατί μου φάνηκαν πολλές οι διαφημίσεις κι είχα το νου μου τι ώρα περίπου θα ξυπνούσαν τα κορίτσια μου. Η ταινία ξεκίνησε λίγο μετά τις 4:40, από 4 "επίσημη" ώρα έναρξης.
Χωρίς να θέλω να φανώ "ελιτιστής" αλλά και για κάτι τέτοιους λόγους έχω κόψει την εβδομαδιαία έξοδο στο σινεμά όσο και αν το αγαπώ. Όσο και αν απεχθάνομαι το καλοκαίρι το προσμένω μονάχα για τις απογευματινοβραδινές εξόδους στα θερινά σινεμά παρέα με τσιγάρο,μπύρα και καλή ταινία, και συνάμα απουσία δυσκοίλιων διαφημίσεων και φασαριόζικων παρεών από δεκαοχτάχρονα...
Υ.Γ "...Δεν θα μου χαλάσετε την έξοδο με την πολυαγαπημένη μου γυναίκα..."
Γλύψιμο προς αποφυγή κρεβατομουρμούρας? ;)
Έχω να πάω σε cinema 4 χρόνια. Προτιμώ να βλέπω τις ελάχιστες ταινίες που μου προκαλούν το ενδιαφέρον στο σπίτι μου όταν με το καλό κυκλοφορήσουν παρά να πηγαίνω μέσα στο χαχαχουχα του Ster.
Τα Village έχουνε φάει blacklist απο μια Τετάρτη βράδυ που είχα πάει με την γνωστή προσφορά,και παρότι κατανοώ ότι γενικότερα οι Τετάρτες είναι ζόρικες μιας και η προσέλευση είναι μεγάλη,δεν θα τους συγχωρήσω ποτέ το γεγονός ότι μπαίνοντας στην αίθουσα είδα έναν ορυμαγδό απο πεταμένα ποπ-κορν,πλαστικά κύπελλα,σακούλες και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς να κοσμεί το δάπεδο.
Περαιτέρω,οι τιμές στα εισητήρια είναι αποθαρρυντικές το λιγότερο,και αποκρουστικής φύσεως αν σκεφτείς ότι ένα κομμάτι της φορολόγησης στα εισητήρια μέχρι πρότινος - δεν ξέρω αν καταργήθηκε - πήγαινε στους κάθε Παπακαλιατοκιμούληδες και τις γελοίες παραγωγές τους.Κατα τ'άλλα,με εξαίρεση μια-δυο ταινίες στην πενταετία,ποτέ δεν καιγόμουνα να δω κάποιο blockbuster τόσο πολύ και σε συνδυασμό με το μπάχαλο που συνήθως επικρατεί στις αίθουσες,την έχω βρει με τις μεταμεσονύκτιες,κανα θερινό και ορισμένες ταινίες-διαμαντάκια που μπορείς να βρεις με λίγο search.Μία εξ'αυτών που είδα και πρόσφατα σε σινεμα του κέντρου (τ'ονομα δεν το θυμάμαι) στο Πανεπιστήμιο ήτανε 'Ο νόμος της αγοράς'.
Γενικώς το τρίπτυχο μου όσον αφορά το σινεμά πλέον είναι: μεταμεσονύκτια-θερινό-low profile παραγωγές.Για όλες τις υπόλοιπες...εχμ...