Βρισκόμαστε στο 1984, 9 χρόνια μετά τα γεγονότα του Metal Gear Solid 5: Ground Zeroes και ο Snake έχει βγει από το κώμα, επιστρέφοντας στη δράση ως Big Boss, με το ένα χέρι να έχει αντικατασταθεί από πρόσθετο μέλος. Παρέα με τον Ocelot φτάνουν σε μία ερημική περιοχή και εκεί ξεκινάει η βόλτα μας στον μαγικό κόσμο του τίτλου. Ο πρωταγωνιστής καλείται να επιστρέψει στη δράση μετά από παρότρυνση και υπό το άκουσμα της ατάκας «είσαι μύθος στα μάτια όσων ζουν στο πεδίο της μάχης» ξεκινάει την αποστολή για να απελευθερώσει τον Master Miller που κρατείται φυλακισμένος σε μια βάση που βρίσκεται μέσα στην κοιλάδα που καλείται να επισκεφθεί.
Κατά τη διάρκεια του demo, τα στελέχη της ομάδας ανάπτυξης παρουσίασαν διάφορους τρόπους προσέγγισης της μάχης, με μεγάλο βάρος να πέφτει για άλλη μια φορά στο κομμάτι του stealth. Επιδεικνύοντας τον τρόπο μεταφοράς στο άλογο και της απόκρυψης που αυτό προσφέρει όπως μας είχε παρουσιαστεί στο περσινό trailer, η ομάδα ξεκίνησε την προσπάθεια προσέγγισης, αντιμετωπίζοντας τμηματικά τους αντιπάλους σε όλα τα μικρά φρούρια της περιοχής. Χωρίς κανένα ίχνος οθόνης loading και χωρίς να φαίνονται «βουτιές» στο frame rate, ο ήρωας κατάφερε να πετύχει έναν προς έναν τους αντιπάλους, να τους αναισθητοποιήσει και να τους στείλει πακέτο με ειδικά αερόστατα στην mother base του. Η επικοινωνία με αυτή του τη βάση γίνεται μέσω του iDroid, μίας ειδικής συσκευής που προσφέρει δυνατότητα ασύρματης επικοινωνίας φωνής, απεικόνισης του χάρτη (με δυνατότητα tagging εχθρών για παρακολούθηση της θέσης τους σε πραγματικό χρόνο), ενός audio player για τα σχετικά log files, αλλά και για να ζητήσει ο ήρωας βοήθεια από την παραστρατιωτική οργάνωση, της οποίας ηγείται ο ίδιος, τους Diamond Dogs.
Οι άνθρωποι της Kojima Productions μίλησαν σχετικά με το τι έχουν ετοιμάσει και διαχώρισαν τη θέση τους από τις πληροφορίες που ήθελαν να έχουμε ένα open world sandbox game στη λογική του GTA. Σαφώς και έχουμε να κάνουμε λοιπόν με έναν ανοιχτό κόσμο, ωστόσο λόγω της ιστορίας και της συνέχειας που πρέπει να έχουν τα γεγονότα θα κληθεί να ολοκληρώσει κάθε αποστολή με όποιον τρόπο επιθυμεί, όποια στιγμή της ημέρας θεωρήσει την κατάλληλη.
Η ελευθερία που προσφέρεται είναι μεν μεγάλη, ωστόσο επειδή το Phantom Pain δεν έχει έναν κορμό και μία σειρά από υπο-αποστολές (όπως οι τίτλοι της Rockstar), δεν υπάρχει η απόλυτη ελευθερία που ίσως κάποιοι να φαντάζονταν, ξεκινώντας πχ. να καλύπτουν τμήματα της αρχής της ιστορίας και στη συνέχεια να μεταπηδήσουν σε αρκετά μεταγενέστερες. Για να περάσει η ώρα και να δοθεί στον παίκτη η δυνατότητα να αξιοποιήσει την ευκολία που μπορεί να προσφέρει ένα συγκεκριμένο τμήμα της ημέρας (πχ. νύχτα για να γίνεται πιο δύσκολα αντιληπτός ή μέρα για να έχει καλύτερη οπτική της κίνησης των αντιπάλων), ο ήρωας μπορεί να καπνίσει στο σημείο που βρίσκεται ένα τσιγάρο και να περιμένει.
Την ίδια στιγμή ωστόσο, τα γεγονότα δεν «παγώνουν» περιμένοντας τον πρωταγωνιστή να δράσει. Οι φρουροί κάνουν την βάρδιά τους, κινούνται όπως θα έπρεπε να κινούνται και όσοι ολοκληρώνουν τη δουλειά τους πέφτουν για ύπνο. Η ζωή συνεχίζεται και είναι στο χέρι του παίκτη πότε θα αποφασίσει να λάβει ενεργό μέρος στη δράση. Με τη βοήθεια του iDroid, ο ήρωας καλεί μία αποστολή υλικού (airdrop) και αξιοποιεί το κλασικό κιβώτιο που έχουμε συναντήσει τόσες φορές στο παρελθόν σε τίτλους της σειράς. Πλέον, εκτός από το να κινείται κρυμμένος, μπορεί να εμφανιστεί από το επάνω μέρος του όταν πλησιάσει ο εχθρός ή να ξεφύγει από το πλαϊνό του μέρος, αν πιστεύει ότι δεν θα τον δουν. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να αξιοποιήσει και το κιβώτιο ως στοιχείο αντιπερισπασμού. Το σημαντικό δε είναι πως όσα στοιχεία αποστέλλονται στην mother base (μέσω των ειδικών αερόστατων) αποτελούν από εκεί και έπειτα συμμάχους του παίκτη. Έτσι, πέραν των στρατιωτών, ο ήρωας μπορεί να στείλει στη mother base μέχρι και οχήματα, ενώ οι στρατιώτες που μπαίνουν στην ομάδα του μπορούν ακόμη και να οριστούν στο να ασχοληθούν με μία τεχνολογία που μετά από μερικά λεπτά θα μπορεί να γίνει κτήμα του πρωταγωνιστή (μετά από τη σχετική έρευνα στη mother base δηλαδη).
Τεχνικά, το παιχνίδι έδειχνε εξαιρετικό. Η έκδοσή του ήταν αυτή για το PS4 και η ανάλυση ήταν στα 1080p με το frame rate καρφωμένο στα 60 καρέ. Ο Kojima δήλωσε τις ημέρες της Ε3 σε διάφορα ΜΜΕ πως η μεγαλύτερη πρόκληση που συνάντησε είναι το πώς θα φέρει τον κόσμο να παίξει με έναν ήρωα, την κατάληξη του οποίου γνωρίζει. Παρά το γεγονός ότι η κατάσταση είναι η προαναφερθείσα, δεν υπάρχει λόγος να μην περιμένουμε ένα από τα πιο πολλά υποσχόμενα games της νέας γενιάς. Υπομονή μέχρι το 2015 λοιπόν…
Ανυπομονώ να ζήσω το σκοτεινό παρελθόν του Big Boss έτσι όπως είχε αφηγηθεί o ίδιος και τα παιδιά του ,πρίν το δάκρυ στο τέλος μιας εποχής.
Ξέρουμε αν θα έχει πολλά διαφορετικά επίπεδα δυσκολίας όπως τα πιο παλιά MGS ή αν απλά θα έχει Normal και Hard σαν το Ground Zeroes?
Μακάρι να έχει και άλλα επίπεδα δυσκολίας.
Παρόλα αυτά θα κάνει πάταγο, πρέπει να κάνει το θέλω πάρα πολύ (παρόλα που του λείπουν πολλά στοιχεία από την αγαπημένη μου σειρά MGS και κυρίως από το MGS 3 μιας και αναφερόμαστε στον ίδιο ήρωα)...
Το Snake Eater το είχε τελειώσει στο European Extreme, μετά από 2 ή 3 χρόνια παιξίματος στο PS2. Τότε που δεν υπήρχε multi στην κονσόλα και έδινα βάση (όπως και παρα πολλοί άλλοι νομίζω) στα singleplayer παιχνίδια.
Καλό το open world, αλλά εφ' όσον υπάρχουν τα Reflex Mode και Marking, γιατί να μην υπάρξει και ένα αντίστοιχο επίπεδο με το European Extreme?
MGS - ενα απο τα ελαχιστα (αν οχι το μοναδικο) saga που ειναι η ιδια ιστορια απο το 1984 και εχουν βγει τοσα games στο saga αυτο ΚΑΙ ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ MILKING ΣΤΟ FRANCHISE.. Καθε παιχνιδι ειχε και ενα καινουργιο μηχανισμο και η ιστορια θα μπορουσε να σταθει απο μονη της.
Τα γραφικα μυριζουν next gen και καποιες εταιριες πρεπει να κοιτανε μπας και μαθουν το πως να φτιαχνουν παιχνιδια με ωραια γραφικα και gameplay χωρις να γινονται βαρετα και με κραυγαλαια τεχνικα προβληματα,,,
fenete iperoxo sigoura k axizei....
ελα και περιμενουμε πως και πως
Δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω....