Το Albedo είναι ένας τίτλος που ουσιαστικά μεταφέρει τους παίκτες από δωμάτιο σε δωμάτιο και τους καλεί να λύσουν μια σειρά γρίφων.
Έχοντας επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό, όπως προαναφέρθηκε, από τις pulp sci-fi B-movies της δεκαετίας του ’60, το Albedo αφηγείται μια ιστορία (ναι, σωστά μαντέψατε) εξωγήινης εισβολής σε μια μυστική βάση ερευνών. Ο πρωταγωνιστής ακούει στο όνομα John T. Longy, ο οποίος δουλεύει ως φρουρός στη νυχτερινή βάρδια της βάσης JUPITER (ταιριαστό όνομα, δε βρίσκετε;), και στο ξεκίνημα της βάρδιας του (και πάλι μαντέψατε σωστά) θα γίνει μάρτυρας μιας έκρηξης και -φυσικά- όλα θα πάνε στραβά. Πολύ γρήγορα θα ανακαλύψει την παρουσία εξωγήινων στη βάση, όσο προσπαθεί να μάθει τι ακριβώς συνέβη και πώς να διορθώσει την κατάσταση.
Το Albedo: Eyes from Outer Space φαίνεται να τα έχει όλα: σκηνικό 60’s sci-fi B-movie, στοιχεία point-and-click adventure, μάχες με εξωγήινους, γρίφους, και όλα τα παραπάνω σε προοπτική πρώτου προσώπου.
Μέχρι στιγμής καλά τα πράγματα, όμως κάπου εδώ είναι που όλα αρχίζουν και πάνε πραγματικά στραβά. Το εισαγωγικό cut-scene θα έπρεπε να δώσει κάποια hints, αλλά από το πρώτο κυριολεκτικά δευτερόλεπτο γινόμαστε μάρτυρες του χειρότερου voice acting που έχει ακουστεί σε τίτλο τα τελευταία -πολλά- χρόνια. Η ερμηνεία των ηθοποιών (;), βέβαια, δεν ήταν θέμα στα point and click adventures της δεκαετίας του ’90, όταν όμως έχουμε έναν πρωταγωνιστή που μιλάει σα να διαβάζει τις γραμμές από την καρτέλα χωρίς το παραμικρό ίχνος έκπληξης/συναισθήματος/φόβου/αποφασιστικότητας, τότε η όλη εμπειρία γίνεται πολύ γρήγορα ενοχλητική. Και δεν μιλάμε για ερμηνεία και γραφή τόσο κακή, ενδεχομένως και εσκεμμένα, που καταντάει καλή (βλ. Deadly Premonition). Είναι απλά τόσο κακή.
First Person Shooter δεν είναι σε καμία περίπτωση και δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το Albedo ποτέ του δεν επιχείρησε να διεκδικήσει το χαρακτηρισμό, αφού έχουμε να κάνουμε με κάποιους από τους χειρότερους μηχανισμούς FPS που έχουμε δει ποτέ.
Με συντροφιά έναν πρωταγωνιστή, λοιπόν, που ακροβατεί ανάμεσα στο «αντιπαθέστατος» και το «εκνευριστικά απαθής», αναλαμβάνουμε να βγάλουμε μια άκρη ως προς το τι συνέβη και πώς θα επιβιώσουμε. Αυτό που γρήγορα αντιλαμβανόμαστε, είναι πως έχουμε να κάνουμε με έναν τίτλο που ουσιαστικά μεταφέρει τους παίκτες από δωμάτιο σε δωμάτιο και τους καλεί να λύσουν μια σειρά γρίφων, ενώ διάσπαρτες υπάρχουν και στιγμές που ο John θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους εξωγήινους με κάποιο όπλο, εργαλείο, ή και τις γροθιές του. First Person Shooter δεν είναι σε καμία περίπτωση, και δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το Albedo ποτέ του δεν επιχείρησε να διεκδικήσει το χαρακτηρισμό, αφού έχουμε να κάνουμε με κάποιους από τους χειρότερους μηχανισμούς του είδους που έχουμε δει ποτέ. Τα χτυπήματα και οι πυροβολισμοί δεν έχουν απολύτως κανένα βάρος ή αίσθηση, ενώ το hit detection και το σύστημα στόχευσης είναι απλά…αλλού.
Υπάρχουν κάποιες στιγμές που δίνεται εκείνη η αίσθηση της ικανοποίησης μετά την επίλυση ενός απαιτητικού γρίφου ενώ η αισθητική καταφέρνει να δέσει με την ιστορία.
Δεν πειράζει, όμως, αφού το Albedo είναι ένας τίτλος puzzle/adventure. Ή τουλάχιστον αυτό προσπαθεί να είναι - και κάποιες φορές το καταφέρνει. Το να δημιουργεί κάποιος γρίφους δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο, φυσικά, ενώ είναι πολύ εύκολο για κάποιον να «κρίνει» ένα γρίφο. Το πρόβλημα είναι ότι κάποιες φορές οι γρίφοι του Albedo βασίζονται στη λογική και είναι πραγματικά έξυπνοι, άλλες φορές δεν έχουν απολύτως καμία λογική σειρά ή εξήγηση, ή έστω κάποια κλιμακούμενη δυσκολία. Και αυτή η διττή φύση τους κουράζει πολύ περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε, πολύ γρήγορα. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς το εξαιρετικά ασυνεπές και «χαλαρό» detection των αντικειμένων, σε συνδυασμό με το δύστοκο σύστημα χειρισμού (inventory, δράσεις), η συνταγή ολοκληρώνεται κάθε άλλο παρά ιδανικά.
Κι όμως, υπάρχουν κάποιες στιγμές που τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα, και προσφέρεται εκείνη η αίσθηση της ικανοποίησης μετά την επίλυση ενός απαιτητικού γρίφου ενώ η αισθητική καταφέρνει να δέσει με την ιστορία, χωρίς τα γραφικά να δυσχεραίνουν, εκεί που θα έπρεπε να εξυπηρετούν. Δυστυχώς αυτές οι στιγμές είναι πάρα πολύ λίγες, σε έναν τίτλο που σε συνολική διάρκεια είναι πάρα πολύ μικρός. Ενώ ο δημιουργός αντλεί έμπνευση από αρκετά ενδιαφέρουσες πηγές, το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που θα μπορούσε να είναι, ενώ δεν είναι καν αστείο ή έστω ενδιαφέρον. Υπάρχουν πολλοί τίτλοι που καταφέρνουν πολλά περισσότερα από το Albedo, πολύ καλύτερα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity