Το Dynasty Warriors 8 Empires είναι λοιπόν το τελευταίο στάδιο πριν το Dynasty Warriors 9, ίσως και το τελευταίο βήμα πριν η Omega Force αφιερωθεί πλήρως στα νεότερα συστήματα
Ένας vagabond δεν δηλώνει πίστη πουθενά και μπορεί να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του άρχοντα που τυγχάνει να του κάνουν κέφι. Κανονικός officer υπόκειται στο δικό του άρχοντα και είναι υποχρεωμένος να ακολουθεί εντολές ανωτέρων, εντός και εκτός μάχης, για να ανελιχθεί. Ως vassal τα πράγματα πάνε ένα βήμα παραπέρα αλλά, μυστηριωδώς, είναι πιο περιορισμένα σε σχέση με παλαιότερους τίτλους Empires. Οι vassals δεν μπορούν πλέον να επιδιώκουν δικούς τους στόχους, ούτε έχουν το περιθώριο να επιλέξουν πού θα χτιστούν συγκεκριμένα κτίρια και βοηθητικές δομές. Κατά τα άλλα ελέγχουν βέβαια ολόκληρο μέρος του βασιλείου στο οποίο και ανήκουν. Κάπως έτσι καταλήγουμε στο ρόλο του άρχοντα που προσφέρει και τις περισσότερες επιλογές, με αποφάσεις για επιθετικές κινήσεις ενάντια σε άλλα βασίλεια κ.λπ. Η δυνατότητα να παίξει κανείς σε διπλό ταμπλό, εφόσον επιτευχθεί συναστρία στους μηχανισμούς, είναι η ιδανική εκδοχή για τον τίτλο.
Η ίδια η μάχη παραμένει λιγότερο ενδιαφέρουσα σε σχέση με πιο σύγχρονους τίτλους Warriors, όπως το Samurai Warriors 4 που, μεταξύ άλλων, θυμήθηκε ότι reversals και combo breakers έχουν λόγο ύπαρξης σε οποιοδήποτε σύστημα μάχης και συνταγή.
Όλα εκτυλίσσονται σε σειρές. Κάθε σειρά αντιστοιχεί σε ένα μήνα και το campaign τελειώνει ύστερα από 600 σειρές (δηλαδή 50 χρόνια) ή με την κατάληψη ολόκληρης της Κίνας του 3ου αιώνα μ.Χ. Κάθε φορά ο παίκτης μπορεί να επιλέξει αν θα ξεκουράσει το χαρακτήρα του (η κόπωση του οποίου γίνεται αντιληπτή στη μάχη αλλά κατά τα άλλα δεν υποδεικνύεται ποτέ με κάποιον πιο ορατό τρόπο), αν θα μοιράσει χρήματα σε υπηκόους ή ακόμη και αν θα αλληλεπιδράσει με κάποιον αξιωματικό με τον οποίο δεν έχει και την καλύτερη σχέση, κατάσταση που μπορεί να βγει σε κακό στις διάφορες μάχες. Φυσικά η επόμενη εισβολή είναι απλά θέμα χρόνου. Αμυνόμενος ή επιτιθέμενος, ο παίκτης έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα πως τίποτα δεν έχει αλλάξει στο σύστημα μάχης. Ειδικά δε στην περίπτωση επίθεσης σε εχθρική περιοχή, η μία μάχη φέρνει την άλλη. Διότι η νέα κατάκτηση καταλήγει αδύναμη και επιρρεπής σε νέες επιθέσεις με στόχο την ανάκτησή της. Στην πράξη όλο αυτό μεταφράζεται σε απανωτές μάχες στον ίδιο χάρτη.
Ο ρυθμός σπάει με μικρότερα εγχειρήματα που συνδέονται κυρίως με την ανάπτυξη καλών σχέσεων με άλλους χαρακτήρες. Το γιατί βέβαια, με τα δεδομένα του συστήματος μάχης, υπάρχουν αποστολές stealth, παραμένει άγνωστο, αν όχι υλικό για κωμωδία. Η ίδια η μάχη παραμένει λιγότερο ενδιαφέρουσα σε σχέση με πιο σύγχρονους τίτλους Warriors, όπως το Samurai Warriors 4 που, μεταξύ άλλων, θυμήθηκε ότι reversals και combo breakers έχουν λόγο ύπαρξης σε οποιοδήποτε σύστημα μάχης και συνταγή. Ειδικά μετά από τόσα χρόνια και τόσες προσθήκες/παραλλαγές στο ευρύτερο franchise. Η μόνη μάλλον προσθήκη που γίνεται εύκολα εμφανής είναι τα λεγόμενα Stratagems. Απλά και Grand, χρησιμοποιούνται για να προσφέρουν buffs ακόμη και ολόκληρα βοηθητικά κτίσματα σε καίρια σημεία, αρκεί να είναι κανείς έτοιμος να επωμιστεί το κόστος. Μερικές από τις πιο σημαντικές βοήθειες για παράδειγμα απαιτούν την ολιγόλεπτη απόσυρση των αξιωματικών από το πεδίο της μάχης, αφήνοντας χώρο για χάος πριν την αυτονόητη στιγμή τύπου "Gandalf the White". Με υπομονή και επιμονή πάντως, το Edit Mode μπορεί να προσφέρει άπειρες παραλλαγές και σενάρια. Εδώ ο παίκτης μπορεί να σχεδιάσει δικό του campaign, λάβαρο, μονάδες για τις στρατιές των κλώνων του, ακόμη και να διακοσμήσει άλογα. Όπως και στον character editor, οι επιλογές είναι αμέτρητες και η εφαρμογή της φαντασίας του καθενός οδηγεί σε τρελά αποτελέσματα που μπορούν να μοιραστούν και online με άλλους παίκτες.
Συνήθως η όποια συμπληρωματική κυκλοφορία φέρει και πολύ νέο περιεχόμενο. Αυτό δεν ισχύει στο Dynasty Warriors 8 Empires. Ένας νέος χαρακτήρας και ένα νέο όπλο είναι ο πλήρης κατάλογος με τις προσθήκες με πολλά άλλα να παρέχονται ως επί πληρωμή DLC. Δεδομένου ότι το σύνολο του τελευταίου κοστίζει πάνω από 100 ευρώ, είναι δύσκολο να εκτιμήσει κανείς το επιχειρηματικό μοντέλο στο οποίο στηρίζεται η κυκλοφορία.
Η ουσία είναι απλή και μία βέβαια. Το Dynasty Warriors 8 Empires προσφέρει βάθος που δεν συναντούμε σε άλλες εκδοχές της σειράς, δεν φέρει νέο περιεχόμενο ουσίας, δεν ενσωματώνει εξελίξεις στη συνταγή Warriors που εφαρμόστηκαν σε άλλους τίτλους και υπάρχει γιατί μπορεί. Κάποιοι θα το αποφύγουν, άλλοι θα προχωρήσουν μέχρι να έρθει η ώρα για τελεσίδικο ragequit και κάποιοι άλλοι ακόμη θα χάσουν άπειρες ώρες από τη ζωή τους χωρίς να είναι απολύτως σίγουροι για το λόγο. Αυτό είναι το νοητικό και ψυχολογικό χάος που δημιουργεί ο τελευταίος τίτλος της Omega Force.
Λίγα πράγματα είναι τόσο στάνταρ σε αυτή τη ζωή όσο τα ριβιού του Βέζου για τα Dynasty.
Είναι γνωστό ότι επιτελώ Musou-λειτούργημα.