Οι παίκτες φεύγουν για να την πιάσουν και από εκεί και πέρα, είτε με περίτεχνους συνδυασμούς, είτε με μακρινά ή κοντινά σουτ, η μπάλα πρέπει να μπει στο πλεχτό.
Δύο ομάδες λοιπόν, δύο τέρματα και μια μπάλα. Αν ρωτήσουμε Αμερικανό θα πει ότι θυμίζει μπάσκετ, εάν ρωτήσουμε Ευρωπαίο, ποδόσφαιρο. Στην πράξη φυσικά δεν μοιάζει με τίποτα από όλα αυτά. Ο παίκτης ελέγχει το χαρακτήρα του την ώρα που οι ομάδες ενός έως τεσσάρων ατόμων προσπαθούν να επιτύχουν γκολ και να αποτρέψουν τον αντίπαλο από τον ίδιο στόχο. Αυτές είναι και οι μοναδικές ομοιότητες με οποιοδήποτε άθλημα μιας και μόλις πέσει η μπάλα στο κέντρο του γηπέδου, αρχίζει το χάος. Οι παίκτες φεύγουν για να την πιάσουν και από εκεί και πέρα, είτε με περίτεχνους συνδυασμούς, είτε με μακρινά ή κοντινά σουτ, η μπάλα πρέπει να μπει στο πλεχτό. Πραγματικά οι τρόποι να επιτευχθεί αυτό είναι πάρα πολλοί. Από τον ένα πόντο που δίνει το να μπείτε με τη μπάλα στο τέρμα, έως τους πέντε ενός μακρινού σουτ, ή τους συνδυασμούς και τα γκελ που μπορεί να κάνουν ένα γκολ να μετρήσει έως και 30 πόντους.
Η όλη αισθητική του τίτλου στηρίζεται σε pixelated graphics, κάτι που είναι ένα εκ των πιο δυνατών του σημείων, μιας και προσδίδει σε αυτό που θέλει να πετύχει ο τίτλος. Στα συν και οι άπειρες δυνατότητες customization που παρέχει, με τα αποτελέσματα να μπορούν να καλύψουν το οτιδήποτε. Και ως γνωστόν η φαντασία του μέσου σύγχρονου χρήστη δεν έχει όρια και ενίοτε και αιδώ. Στο ζουμί τώρα, ο τίτλος δεν μπορεί να υπερηφανευθεί ότι παρέχει τόνους περιεχομένου, αλλά μάλλον αντίθετα παρουσιάζεται φτωχός. Το single player είναι σχετικά απλό και ουσιαστικά ενέχει ρόλο tutorial για να προετοιμάσει τον παίκτη για το multiplayer που είναι το κυρίως και ίσως και μοναδικό πιάτο.
Αν ρωτήσουμε Αμερικανό θα πει ότι θυμίζει μπάσκετ, εάν ρωτήσουμε Ευρωπαίο, ποδόσφαιρο.
Ναι εκεί το #IDARB γίνεται ένα από τα πλέον διασκεδαστικά πράγματα που έχουμε κάνει τελευταία. Δυστυχώς όμως η διασκέδαση αυτή συνοδεύεται από μία πληθώρα «αλλά». Στο απόλυτα διασκεδαστικό κομμάτι, το πανηγύρι που λαμβάνει χώρα όταν η οθόνη γεμίζει με οκτώ μικρά sprites που ελέγχονται από έως οκτώ άτομα με χειριστήρια, ναι είναι εξωπραγματικό. Όπως πολύ ενδιαφέρον -και πιστό με τη λογική του eSport- είναι το ότι πολλές φορές είναι πιο διασκεδαστικό να παρακολουθεί κανείς #IDARB παρά να παίζει. Βέβαια σε videogame αυτό δεν είναι απαραίτητα και προσόν.
Το αντίστοιχο online multiplayer πάσχει σε πολλά επίπεδα, παρά την ύπαρξη της εξαιρετικής ιδέας που λέγεται #hashbomb. Πρόκειται για τη δυνατότητα παρέμβασης που έχουν οι χρήστες που παρακολουθούν ένα παιχνίδι, τη δυνατότητα δηλαδή να ρίχνουν βόμβες που προκαλούν διάφορα αποτελέσματα. Η παρέμβαση γίνεται με εντολές και hashtags, τόσο μέσω Twitch όσο και μέσω Twitter. Οι διαθέσιμες εντολές είναι δεκάδες και τα αποτελέσματα αυτών είναι σχεδόν όλα εμπνευσμένα και διασκεδαστικά. Κορυφαίο όλων όμως, και αξίζει να το φανταστείτε, είναι αυτό που καλεί τον Rick Ashley ο οποίος φυσικά κάνει rickroll. Όμως υπάρχει ένα πρόβλημα. Πάλι αυτό γίνεται προς χάριν των θεατών, δεν προσφέρει καμία έννοια στρατηγικής στο παιχνίδι και καταλήγει να εκνευρίζει και όχι να ευχαριστεί τους παίκτες. Από εκεί και πέρα το online multiplayer έχει και κάποια άλλα θέματα. Αφενός η ταχύτητα της δράσης προσαρμόζεται σε αυτή του πλέον αργού παίκτη με αποτέλεσμα πολλές φορές να είναι εκνευριστικά αργή, ενώ το βασικότερό του πρόβλημα είναι ότι δεν αφήνει μοναχικούς παίκτες να παίξουν σε παιχνίδια με πολλούς παίκτες. Τι εννοούμε; Ένα παίκτης μπορεί να συνδεθεί μόνο σε 1vs1 αγώνες, δύο μόνο σε 2vs2 και ούτω καθεξής.
Πόσες φορές αλήθεια είναι μαζεμένοι τόσοι πολλοί στο σπίτι, υπάρχουν τα απαραίτητα χειριστήρια και όρεξη για να συνδεθούν όλοι ώστε να απολαύσουν το καλύτερο κομμάτι του τίτλου; Το αυτό ισχύει φυσικά και για το τοπικό multiplayer, μιας και λίγα σπίτια έχουν τέσσερα, πόσο μάλλον οκτώ χειριστήρια σε πρώτη ζήτηση. Το #IDARB είναι ένας πολύ διασκεδαστικός τίτλος, όταν υπάρχουν οι παίκτες και τα χειριστήρια για να αναδείξουν την ουσία του. Εάν δεν υπάρχουν, είναι ένας φτωχός ψευδο-αθλητικός τίτλος με λίγο περιεχόμενο, πολύ χάος και hashtags.
8 χειριστήρια;! Του 360 είναι συμβατά τουλάχιστον;
Όχι.
Fail.