Συνωστισμός χωρίς θύματα.
Είναι σίγουρο ότι ο άσχετος παρατηρητής πραγματικά αναρωτιέται πώς θα μπορούσε να υλοποιηθεί ένα θέμα όπως η ποδηλασία σε videogame και μάλιστα ένα κομμάτι που είναι καθαρά ποδηλασία δρόμου, χωρίς mountain bikes και φιγούρες. Πολύ απλά οι Cyanide Studios και Focus Home Interactive επέλεξαν από την αρχή της σειράς να αποφύγουν λογική button mashing ή κανονικού racing, δημιουργώντας ένα στη βάση του πολύ ενδιαφέρον υβρίδιο, που απαιτεί γνώση της ποδηλασίας, στρατηγική, σχεδιασμό και πιθανότατα μελέτη της διαδρομής και του ίδιου του γύρου της Γαλλίας.
Μπορεί σε εμάς να φαντάζει πιθανώς περίεργο το γεγονός της ετήσιας κυκλοφορίας ενός τέτοιο τίτλου, αλλά ο Γύρος της Γαλλίας είναι το πιο δημοφιλές ποδηλατικό γεγονός στον κόσμο.
Ο παίκτης ελέγχει μια ομάδα ποδηλατών και πρέπει να τη διαχειριστεί σωστά ώστε να πάρει τα καλύτερα αποτελέσματα. Πέρα από την πρωτιά (κίτρινη φανέλα), ο Γύρος της Γαλλίας επιβραβεύει και τους νικητές των ετάπ (γύρων) και των σπριντ (μπλε φανέλα), αναβάσεις (πουά φανέλα), αλλά και τον καλύτερο νέο οδηγό κάτω των 25 ετών (λευκή φανέλα). Όλα αυτά είναι στόχοι που μπορεί να κυνηγήσει η ομάδα σας. Σε επίπεδο χειρισμού υπάρχει η δεξιά σκανδάλη με την οποία κάνετε κανονικά πετάλι, το πλήκτρο Α με το οποίο σπριντάρετε (attack), ο αριστερός μοχλός για την κίνηση με όλα (κυριολεκτικώς ΟΛΑ) τα άλλα πλήκτρα να έχουν να κάνουν με την στρατηγική, ομάδας και εκάστοτε ποδηλάτη, μέσα στην κούρσα. Ας το εξηγήσουμε για να γίνει πιο κατανοητό γιατί ισχύουν όλα αυτά.
Η εκκίνηση ενός από τα challenges.
Κάθε ετάπ είναι πάνω από 100 χιλιόμετρα, ενώ πολύ συχνά περιλαμβάνει αναβάσεις βουνών, διαδρομές με πολλές στροφές, ενδιάμεσα σπριντ και γενικά μεγάλη ποικιλομορφία εδάφους και καιρού. Σε αυτό το πλαίσιο εάν ο παίκτης αρχίσει να σπριντάρει από την αρχή, και πέντε λεπτά από τους άλλους να βρεθεί, στο τέλος θα σκάσει (blow out) και πολύ απλά θα πάρει πολύ κακή θέση. Έτσι καλείστε να σχεδιάσετε προσεκτικά τη στρατηγική σας, να εκμεταλλευτείτε τις δυνατότητες του κάθε ποδηλάτη της ομάδας σας, το χειρισμό του οποίου μπορείτε να αλλάζετε όποτε θέλετε, ενώ πέρα από εντολές σε κάθε ποδηλάτη, μπορείτε να δώσετε και εντολές που ισχύουν για όλη την ομάδα. Κάθε ποδηλάτης έχει στη διάθεσή του κάποια σωληνάρια με συμπληρώματα διατροφής που μπορεί να χρησιμοποιήσει και τα οποία ενισχύουν τη συνολική φυσική κατάστασή του (μπλε stamina) αλλά και τη δυνατότητα για sprint (κόκκινο attack). Όλα αυτά είναι καλά σχεδιασμένα, λειτουργούν, και όταν μάθει ο παίκτης να τα χειρίζεται δημιουργούν ένα κάθε άλλο παρά αμελητέο σύνολο, μιας και οι γνώστες θα ενθουσιαστούν αλλά και οι αρχάριοι με όρεξη μπορεί να καταφέρουν αρκετά πράγματα με ΠΟΛΛΗ εξάσκηση.
Πιο καλή η μοναξιά.
Αν όμως ο Χ παίκτης δεν έχει πολύ χρόνο να αφιερώσει και όλα όσα γράφτηκαν του φαίνονται και περίεργα και παράξενα, πάλι θα έχει δίκιο. Και περίπλοκα είναι και χρόνο και υπομονή χρειάζονται και κάθε άλλο παρά φιλικά είναι για τον μη μυημένο και τον ανυπόμονο. Επίσης, παρά την ύπαρξη πλήκτρου που μπορεί να επιταχύνει την κούρσα (χάνοντας όμως την ευκαιρία εφαρμογής της σωστής στρατηγικής λεπτομέρειας), το παιχνίδι χρειάζεται πάρα πολύ χρόνο. Φανταστείτε το σαν ένα racing που έχει μόνο μεσαίες προς μεγάλες κούρσες αντοχής. Πέρα από την πολυπλοκότητα, το άλλο που δεν βοηθάει καθόλου τον τίτλο είναι ο τεχνικός του τομέας. Δεν υπάρχει πουθενά η έννοια του collision detection μεταξύ ποδηλατών, οι οποίοι μπορεί να πέφτουν χαλαρά ο ένας πάνω στον άλλο, με τα ατυχήματα να είναι από σπάνια έως ανύπαρκτα και να έχουν να κάνουν μόνο με το «εξωτερικό περιβάλλον». Εκεί πάμε στο άλλο άκρο, μιας και η όποια επαφή με άκρη του δρόμου, αντικείμενο ή θεατή, επιφέρει πλήρη ακινησία στο ποδήλατο. Τα δε γραφικά είναι μέσης εποχής 360, οι ποδηλάτες είναι ίδιοι (όλοι) μεταξύ τους, δέντρο υπάρχει μόνο ενός είδους, οι θεατές είναι ενθουσιώδεις, μπαίνουν στο δρόμο, πανηγυρίζουν κ.λπ., αλλά είναι βγαλμένοι από το The Walking Dead και γενικά ο ρεαλισμός έχει πάει περίπατο σε όλα τα επίπεδα πλην του αγωνιστικού.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν και κάποια άλλα modes, πέραν του ίδιου του γύρου, τα οποία προσφέρουν διασκέδαση εάν τελικά το παιχνίδι καταφέρει να σας τραβήξει στο κεντρικό του κομμάτι, αλλιώς δεν αλλάζουν την εικόνα. Θα πρέπει να επαινέσουμε ωστόσο τα σύντομα μεν, αλλά εξαιρετικά επεξηγηματικά δε, tutorial, που όπως καταλαβαίνετε πρέπει οπωσδήποτε να δείτε εάν δεν έχετε ασχοληθεί ξανά.
Έτσι το Tour De France 2016 καταλήγει να είναι ένα καλά σχεδιασμένο στο κεντρικό του κομμάτι παιχνίδι (πλην collision detection μεταξύ ποδηλατών), που όμως έχει παρωχημένο τεχνικό τομέα και είναι εξαιρετικά περίπλοκο, πιθανότατα και βαρετό για το μέσο χρήστη-καταναλωτή. Το γεγονός ότι κατά την εποχή που έγινε το review είχε τιμή πλήρους τίτλου, το καθιστά ακόμα πιο αδύναμη επιλογή, ενώ αντίθετα θα το συνιστούσαμε σε κάποιον που θέλει να δοκιμάσει όταν η τιμή αυτή πέσει σε λογικά επίπεδα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity