Το πρώτο πράγμα που παρατηρεί κάποιος μόλις φορτώσει το παιχνίδι είναι η αισθητική του. Το Luftrausers δεν αποτελεί ακριβή παραγωγή και αυτό γίνεται αντιληπτό αμέσως. Τα γραφικά δεν αποτελούνται από χιλιάδες χρώματα και εκατομμύρια πολύγωνα, αλλά επικρατεί μία τύπου σέπια αισθητική με λίγα χρώματα και οι αποχρώσεις του κίτρινου και του μαύρου επικρατούν. Ο τεχνικός τομέα του τίτλου είναι πολύ απλός, αλλά προσδίδει μία ιδιαίτερη γοητεία στο παιχνίδι. Ο δε ήχος κάνει και αυτός πολύ καλή δουλειά καθώς μεταφέρει εξαιρετικά την έντονη δράση και την ένταση των μαχών, αν και θα ήταν καλό να υπήρχαν περισσότερα μουσικά κομμάτια. Το σενάριο είναι ανύπαρκτο και αντί αυτού το Luftrausers προσφέρει απλό και εθιστικό gameplay. Στην οθόνη των τίτλων μόλις πατήσουμε το «επάνω» το σκάφος μας απογειώνεται και η δράση ξεκινάει αμέσως. Το gameplay είναι καθαρά arcade-based και βασίζεται στην εθιστική διαδικασία της επίτευξης καλύτερου score. Πριν από την αρχή κάθε παιχνιδιού δίνονται κάποιοι στόχοι που πρέπει να επιτύχουμε, όπως πχ η κατάρριψη ενός συγκεκριμένου αριθμού εχθρών ή το να μην πάθουμε ζημιά για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά αυτούς μπορούμε να τους αγνοήσουμε και να επικεντρωθούμε καθαρά στο να πυροβολούμε ό,τι κινείται. Μόλις απογειωθεί το σκάφος μας αρχίζουν να μας επιτίθενται αεροπλάνα, πλοία και άλλες εχθρικές μονάδες οι οποίες όσο περνάει ο χρόνος αυξάνονται, με αποτέλεσμα μετά από κάποια ώρα να επικρατεί τέτοια φρενίτιδα στην οθόνη που η δράση θυμίζει bullet hell τίτλο. Σμήνη αεροπλάνων μας κυνηγούν και μας πυροβολούν από παντού, ενώ μετά από κάποιο σημείο θα κάνουν την εμφάνισή τους ολόκληρες φρεγάτες και υποβρύχια!
Η φρενήρης δράση που επικρατεί κάνει σίγουρα το παιχνίδι πολύ συναρπαστικό, αλλά ενίοτε παρατηρείται πτώση του frame rate. Κλειδί για καλύτερο score είναι ένα σύστημα combo που υπάρχει, το οποίο λειτουργεί μέσω ενός πολλαπλασιαστή που αυξάνεται με τις διαδοχικές καταρρίψεις εχθρικών σκαφών. Το παιχνίδι υιοθετεί regenerating health σύστημα και το σκάφος μας επισκευάζεται όταν δεν πυροβολούμε καθόλου. Όταν καταστραφεί το αεροπλάνο μας το παιχνίδι λήγει, κρατώντας βάση δεδομένων από το σκορ μας και τους στόχους που επιτύχαμε. Η έναρξη νέου παιχνιδιού σημαίνει ξεκίνημα από την αρχή καθώς δεν αποθηκεύεται το τρέχον σημείο. Με την επίτευξη των στόχων που μας δίνει το παιχνίδι σταδιακά ξεκλειδώνονται parts μέσω των οποίων παραμετροποιούμε το σκάφος μας. Μπορούμε να αλλάξουμε τα όπλα, την θωράκιση και την ουρά του αεροπλάνου, γεγονός που μας δίνει διάφορες ιδιότητες που αλλάζουν τo gameplay και μας επιτρέπουν να ακολουθήσουμε άλλη προσέγγιση στην προσπάθειά μας για καλύτερο score. Οι ιδιότητες αυτές μπορεί να είναι κάτι συνηθισμένο, όπως αυξημένη θωράκιση και δύναμη πυρός, έως κάτι που αλλάζει εντελώς το gameplay, όπως ανοσία στη ζημιά όταν συγκρουόμαστε με άλλα σκάφη, κάτι το οποίο ενθαρρύνει μία melee προσέγγιση. Υπάρχει μεγάλος αριθμός από parts τα οποία ξεκλειδώνονται σταδιακά καθώς παίζουμε, κάτι το οποίο αυξάνει το replay value του παιχνιδιού.
Αρωγός μας επίσης αποτελεί και ο πολύ καλός και ακριβής χειρισμός. Το πλήκτρο Χ ενεργοποιεί τα όπλα και το γυροσκόπιο είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο του σκάφους. Κρατώντας το επάνω στο γυροσκόπιο το αεροπλάνο μας πετάει και με τις υπόλοιπες κατευθύνσεις στρίβει, επιτρέποντας έτσι ελιγμούς απαραίτητους για την αντιμετώπιση των εχθρικών σκαφών. Όταν αφήσουμε το «επάνω», το σκάφος σταματάει να ίπταται και πέφτει σταδιακά.
Κλείνοντας, το Luftrausers είναι ένα πολύ καλό indie shoot-‘em-up videogame, με πολύ εθιστικό gameplay και ιδιαίτερη αισθητική και ανήκει στην κατηγορία των απλών στην εκμάθηση παιχνιδιών αλλά δύσκολων στο να τα μάθει κανείς καλά. Είναι μία ακόμα εξαιρετική προσθήκη στην indie βιβλιοθήκη τίτλων του PlayStation Vita, αλλά η τιμή του (9 ευρώ) θα μπορούσε να ήταν χαμηλότερη. Όπως και να έχει, αποτελεί έναν καλό τίτλο που σίγουρα θα διασκεδάσει τους οπαδούς του είδους και θα τους χαρίσει αρκετές ώρες ψυχαγωγίας.
Καλό αυτό που αξίζει.
just love it