Τα πράγματα ξεκινάνε αρκετά απλά, με τα πρώτα επίπεδα να λειτουργούν ως tutorial για να εξοικειωθούν οι παίκτες με τους βασικούς μηχανισμούς, πολύ γρήγορα όμως η δυσκολία ανεβαίνει και οι γρίφοι που θα αναγκαστείτε να λύσετε γίνονται ιδιαίτερα απαιτητικοί.
Mystery Castle, λοιπόν, με τον ευτραφή μάγο Monty να περιηγείται σε όχι ένα, όπως υπονοεί ο τίτλος, αλλά 5 διαφορετικά κάστρα και να λύνει γρίφους. Το κάθε κάστρο αποτελείται από 36 επίπεδα και το ζητούμενο σε καθένα από αυτά είναι πολύ απλό. Ο Monty πρέπει να συλλέξει πέντε αντικείμενα, διαφορετικά σε κάθε κάστρο, ούτως ώστε να «ανοίξει» την έξοδο και να προχωρήσει παρακάτω. Τα πράγματα ξεκινάνε αρκετά απλά, με τα πρώτα επίπεδα να λειτουργούν ως tutorial για να εξοικειωθούν οι παίκτες με τους βασικούς μηχανισμούς, πολύ γρήγορα όμως η δυσκολία ανεβαίνει και οι γρίφοι που θα αναγκαστείτε να λύσετε γίνονται ιδιαίτερα απαιτητικοί. Και πράγματι, ενώ στην αρχή χρειάζεται μια απλή μετακίνηση ενός κιβωτίου ή η χρήση ενός κλειδιού για το άνοιγμα μιας πόρτας, πολύ γρήγορα πρέπει να ακολουθηθεί μια εξαιρετικά προσεκτική και πολυεπίπεδη στρατηγική και πορεία, βλέποντας τι θα γίνει 10 κινήσεις παρακάτω, χωρίς ιδιαίτερα περιθώρια για απλό αυτοσχεδιασμό.
Όπως γίνεται πολύ γρήγορα κατανοητό, το trial & error δίνει και παίρνει, τουλάχιστον όμως οι χρόνοι loading είναι πρακτικά ανύπαρκτοι.
Όπως γίνεται πολύ γρήγορα κατανοητό, το trial & error δίνει και παίρνει, τουλάχιστον όμως οι χρόνοι loading είναι πρακτικά ανύπαρκτοι, οπότε δε χρειάζεται να περιμένετε για την επόμενή σας προσπάθεια, αφού, σε άλλες περιπτώσεις, μετά την 10η φορά ακόμα και τα δευτερόλεπτα αναμονής θα μπορούσαν να μοιάζουν με ώρες. Ο τίτλος σταδιακά εισάγει νέους μηχανισμούς και έξυπνους τρόπους που επιβάλουν τη χρήση τους από τον παίκτη, ενώ ο χειρισμός είναι άμεσος και ακριβής, κάτι που σημαίνει ότι η οποιαδήποτε αποτυχία μπορεί να οφείλεται σε οτιδήποτε, αλλά σίγουρα όχι στο σύστημα χειρισμού.
99 στις 100 φορές υπάρχει μόνο ένας τρόπος λύσης για το κάθε επίπεδο.
Το πρόβλημα είναι ότι ενώ οι γρίφοι είναι ιδιαίτερα έξυπνοι, 99 στις 100 φορές υπάρχει μόνο ένας τρόπος λύσης τους. Κοινώς, αν δεν ακολουθήσετε τον ακριβή τρόπο που επιβάλλεται, δε θα καταφέρετε να «καθαρίσετε» ποτέ το επίπεδο. Σίγουρα, όταν έχουμε 180 επίπεδα είναι εξαιρετικά δύσκολο να περιμένουμε πολλαπλές λύσεις για όλα, ωστόσο θα ήταν ευχάριστο να ισχύει κάτι τέτοιο έστω και μια στο τόσο. Στη συνέχεια είναι ορισμένα στοιχεία που έχουν υλοποιηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αυξάνουν επίτηδες τη δυσκολία του παιχνιδιού. Το να μην έχει καμία απολύτως γνώση μαγείας ο…μάγος Monty μπορεί να το παραβλέφθεί, το να μην μπορεί όμως να τραβήξει αλλά μόνο να σπρώξει κιβώτια, είναι κάπως υπερβολικό. Το θετικό, τουλάχιστον, είναι ότι ενώ τα 180 επίπεδα είναι πράγματι πολλά, δεν είναι απαραίτητη η πλήρης ολοκλήρωση ενός κάστρου για να προχωρήσει κανείς στο επόμενο. Αντιθέτως, όλα τα επίπεδα του κάθε κάστρου που «ξεκλειδώνεται» είναι εξ αρχής διαθέσιμα, και χρειάζεται η ολοκλήρωση συγκεκριμένου αριθμού από αυτά για να γίνει διαθέσιμο το boss battle. Και εδώ, τα πράγματα ακολουθούν την ίδια λογική, με το boss να κάθεται στο κέντρο της οθόνης και να περιμένει στωικά το τέλος του, όσο οι παίκτες προσπαθούν να ανακαλύψουν τον έναν και μοναδικό τρόπο επίλυσης του γρίφου.
Ο πρωταγωνιστής περιηγείται σε όχι ένα, όπως υποδηλώνει ο τίτλος, αλλά πέντε κάστρα και λύνει γρίφους.
Δεν αποτελεί ιδιαίτερη έκπληξη το γεγονός ότι τα γραφικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, αν και κάνουν καλά τη δουλειά τους με όμορφα σχέδια και χρώματα. Ο ηχητικός τομέας είναι εξίσου απλός, με εκείνες τις retro συνθέσεις που πολύ γρήγορα μας φτάνουν στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού και μας αναγκάζουν να ψάχνουμε απεγνωσμένα στα options για την πιθανή απενεργοποίησή τους (spoiler: ευτυχώς υπάρχει αυτή η δυνατότητα). Δεν υπάρχει κάποιο βαθυστόχαστο σενάριο εδώ, παρά μόνο αστεία για το βάρος του πρωταγωνιστή. Τα οποία αστεία, βέβαια, μετά από ένα σημείο καταντούν κουραστικά - εκτός και αν σας αρέσουν τόσο πολύ, οπότε και θα περάσετε υπέροχα.
Το πρόβλημα με το Mystery Dungeon δεν είναι ότι είναι κακό. Το πρόβλημα είναι ότι έχει ακριβώς την ίδια φιλοσοφία και δεν μπορεί να ξεφύγει από τις mobile καταβολές του, ότι δηλαδή είναι ιδανικό για ολιγόλεπτα διαλείμματα και «ενέσεις» γρίφων. Από την άλλη, θα μπορούσε να κάνει πολύ περισσότερα. Οι ιδέες υπάρχουν και η εισαγωγή του κάθε νέου concept γίνεται στον κατάλληλο χρόνο, η υλοποίηση όμως είναι…πρόχειρη. Ή έστω πολύ φανερή η προσπάθεια αύξησης της δυσκολίας με το ζόρι. Ενώ προσπαθεί πολύ, η αλήθεια είναι ότι το Mystery Dungeon δεν καταφέρνει να ξεχωρίσει από οτιδήποτε άλλο παρόμοιο υπάρχει εκεί έξω.
αδιαφορο μονο και μονο επειδη είναι αδιαφορο...