Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

RIGS: Mechanized Combat League Review

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

    Guerilla Cambridge

  • ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

    Sony (SIE)

  • ΔΙΑΝΟΜΗ

    Sony

  • PEGI

    12+

  • ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
*
Από τις πρώτες ματιές που έριξε ο κόσμος στο PlayStation VR πέρυσι, το RIGS ήταν εκεί. Αυτόματα γινόταν προφανές ότι πρόκειται για έναν τίτλο που διαφέρει από τους υπολοίπους που έχουμε δει μέχρι σήμερα για το PS VR. Διαφέρει τόσο για τους παίκτες, όσο και για τη Sony, αφού χρεώνεται ως κανονική μεγάλη κυκλοφορία, πατά σε διαφορετική ιδέα, είναι νέο IP και δεν αποτελεί κάποιου είδους “εμπειρία” εικονικής πραγματικότητας αλλά…κανονικό τίτλο. Και η αλήθεια είναι ότι η Guerrilla Cambridge, και η Sony κατ’ επέκταση, διάλεξε να πέσει με τη μία στα βαθιά, με παιχνίδι γεμάτο δράση και κίνηση που, αναπόφευκτα δοκιμάζει και το όριο του καθενός στη ναυτία. Παρότι δύσκολο το εγχείρημα, η ομάδα ανάπτυξης τα κατάφερε αρκετά καλά.



Στο RIGS: Mechanized Combat League φαίνεται ότι αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ είναι passé στο μέλλον και η ανθρωπότητα σκαρφίζεται (περίπου) παραλλαγές τους με τη διαφορά ότι οι αγωνιζόμενες ομάδες έχουν τρεις παίκτες που χρησιμοποιούν ισάριθμα mechs για να προσφέρουν θέματα. Με όπλα εννοείται. Κανείς δεν πεθαίνει όμως. Πρόκειται για άθλημα άλλωστε και όσο και να ανάψουν τα αίματα όταν ο στόχος είναι το πρωτάθλημα, το ζήτημα είναι το θέαμα, όχι η κατάληψη ενός λόφου. Δικαίως το tutorial κρατά μισή ώρα περίπου. Και λέμε “δικαίως” αφού το VR gaming είναι νέα υπόθεση για όλους, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι χειρισμού στο παιχνίδι αλλά και επιμέρους ρυθμίσεις για περιορισμό της ναυτίας.
Η Guerrilla Cambridge διάλεξε να πέσει με τη μία στα βαθιά, με παιχνίδι γεμάτο δράση και κίνηση που, αναπόφευκτα δοκιμάζει και το όριο του καθενός στη ναυτία.
Από τη μια λοιπόν στροφή και στόχευση γίνεται με κινήσεις του κεφαλιού και τα υπόλοιπα με το χειριστήριο. Το σενάριο αυτό δεν το προτείνουμε. Και πιο πιθανή είναι η ναυτία έτσι και λιγότερο ρεαλιστική η οδός. Στα cockpit παντός είδους ο κανόνας είναι ότι η ματιά στο χώρο είναι ανεξάρτητη από την κίνηση του όλου. Προτιμότερος ο δεύτερος δρόμος λοιπόν, με την κίνηση να γίνεται μεν με το χειριστήριο αλλά η στόχευση να γίνεται ανεξάρτητα, με την κίνηση του κεφαλιού. Υπάρχουν και διάφορες ακόμη επιλογές, όπως το κατά πόσο θα προβάλλεται το περιβάλλον όταν εκτοξεύεται ο πιλότος εκτός cockpit με μεγάλη ταχύτητα και επιστρέφει στο έδαφος (φαντάζεστε) κ.λπ. Όπως και να έχει και οι ίδιοι οι developers εξηγούν από νωρίς ότι καλό είναι να κάνει διάλειμμα σε τακτά χρονικά διαστήματα ο παίκτης αν θέλει να αφιερώσει αρκετό, συνολικά, χρόνο στο RIGS.


Στο RIGS: Mechanized Combat League αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ είναι passé στο μέλλον και η ανθρωπότητα σκαρφίζεται (περίπου) παραλλαγές τους με τη διαφορά ότι οι αγωνιζόμενες ομάδες έχουν τρεις παίκτες που χρησιμοποιούν ισάριθμα mechs για να προσφέρουν θέματα.

Τι κάνουμε τελικά στο παιχνίδι όμως; Αρχικά διαλέγουμε έναν από τους τέσσερις βασικούς τύπους mech, ο καθένας εκ των οποίων έχει και την ιδιαιτερότητά του. Ένα μπορεί να αιωρηθεί για λίγο, άλλο κάνει διπλό άλμα, ένα μπορεί να κάνει το έδαφος…να σείεται και δεν λείπει ένα ακόμη που είναι πιο ισορροπημένο. Η πρώτη επιλογή είναι μόνο η αρχή μιας και με χρήματα που κερδίζει ο παίκτης στους αγώνες μπορεί να αγοράσει άλλα mechs. Επιπλέον σε κάθε γενική κατηγορία, υπάρχουν υποκλάσεις με συγκεκριμένα perks όπως το healing συμπαικτών σε κοντινή απόσταση ή την εναπόθεση μια βόμβας στη θέση που καταστρέφεται το όχημα του παίκτη, για να έχουν να τον θυμούνται κατά κάποιον τρόπο. Συν τοις άλλοις με το πάτημα ενός πλήκτρου ο παίκτης μπορεί, ασχέτως mech, να ρίχνει βάρος σε αντοχή, ζημιά ή ταχύτητα, ανάλογα με την περίπτωση και με τις αλλαγές να λαμβάνουν χώρα σε πραγματικό χρόνο.
Δεν είναι μόνο νέα mechs που πωλούνται όμως αλλά και AI συμπαικτών. Offline ο παίκτης συνοδεύεται από δύο συμπαίκτες AI και το ίδιο συμβαίνει όταν παίζει μόνος online. Οι καλύτερη τεχνητή νοημοσύνη κοστίζει και παίρνει και μεγαλύτερο μερίδιο από τα κέρδη καθιστώντας πιο αργή υπόθεση τη συγκέντρωση κεφαλαίου για άλλο ένα νέο mech. Εκτός από χρήματα υπάρχουν και διακοσμητικά στοιχεία να κερδηθούν. Η ανάληψη χορηγίας (μία για offline και μία για online τη φορά) είναι συνώνυμο του challenge. Τίθεται συγκεκριμένος στόχος σε τακτική, επιθέσεις, βοήθειες κ.ά., και όταν επιτυγχάνεται εμφανίζεται και το δωράκι. Βέβαια η διακόσμηση αφορά τον πιλότο, όχι τόσο το mech, πράγμα παράξενο δεδομένου ότι το όχημα “φαίνεται” στον κόσμο υποτίθεται.



Από εκεί και πέρα, online ή offline τα πρωταθλήματα ακολουθούν λογική ποδοσφαίρου με κάθε νίκη να φέρνει 3 βαθμούς και πάει λέγοντας. Όλα γίνονται σε τρία διαφορετικά modes που, ειδικά στα online πρωταθλήματα θα έπρεπε να αναμειγνύονται, όχι να βγάζει ο παίκτης ολόκληρη σειρά αγώνων ενός και μόνο τύπου κάθε φορά. Όσο για τους τύπους αυτούς, ένας είναι το ανάλογο του Team Deathmatch που απλά ονομάζεται Team Takedown. Εδώ θα λάμψουν τα όπλα αλλά και οι επιλογές σε mech που έχουν χαρακτηριστικό loadout για να ξεχωρίζουν κι άλλο στην πράξη.
Δεν είναι μόνο νέα mechs που πωλούνται όμως αλλά και AI συμπαικτών. Offline ο παίκτης συνοδεύεται από δύο συμπαίκτες AI και το ίδιο συμβαίνει όταν παίζει μόνος online.
Στο Endzone έχουμε γεύση αμερικανικού ποδοσφαίρου με έναν να κρατά την μπάλα και να τρέχει προς το αντίπαλο τέρμα ελπίζοντας να τον βοηθούν οι συνάδελφοι να επιβιώσει στην όλη διαδικασία. Το Power Slam είναι το πιο περίεργο και πιο μπασκετικό. Με καλή επίδοση το mech μπαίνει σε Overdrive κατά το οποίο ταχύτητα, ζημιά και αντοχή φτάνουν στα ύψη για περιορισμένο χρονικό διάστημα και μόνο…τότε μπορεί να κάνει άλμα από το έδαφος προς τον ουρανό περνώντας μέσα από “καλάθι” που αιωρείται στη μέση του γηπέδου.



Όλα αυτά γίνονται σε 4 μόλις επίπεδα και διαφορετικές γωνιές του κόσμου. Αυτά όπως και τα mechs πατούν σε φουτουριστικό σχεδιαστικό ύφος που είναι όμορφο αλλά, πρωτίστως, εξυπηρετεί με δεδομένες τις τεχνικές ιδιαιτερότητες του PS VR, όπως τη σχετικά χαμηλή ανάλυση σε σχέση με τη θεωρητικά ιδανική. Δεν θα θέλαμε κάτι πιο πολύπλοκο. Θα προτιμούσαμε όμως να είναι περισσότερα τα επίπεδα ή/και τα modes. Διότι στην πράξη, ειδικά online με πραγματικούς συμπαίκτες σε κάθε ομάδα (έστω ότι έχετε πρόχειρους πολλαπλούς γνωστούς με PS VR και το παιχνίδι), το παιχνίδι στέκεται όντως στα πόδια του. Είναι μια περίεργη ιδέα με προφανή δυναμική για ανταγωνισμό και διασκέδαση. Αν υπάρχει ένας τίτλος στη λογική του Rocket League για το PS VR, αυτός είναι το RIGS.



Προφανώς επιχειρήθηκε να εξασφαλιστεί διάρκεια, αλλά αυτή είναι δουλειά όσων συμβαίνουν στο “γήπεδο”. Με την κατάλληλη στήριξη και διεύρυνση περιεχομένου, το RIGS μπορεί να συνεχίσει να μας απασχολεί για διάστημα. Δεν πρόκειται φυσικά να γίνει Rocket League διότι δεν πρόκειται να αποκτήσουν ξαφνικά όλοι PS VR. Καταλήγει όμως πιο καλή ιδέα από ό,τι φαινόταν αρχικά. Και, στη διαδρομή, δείχνει ότι υπάρχει τρόπος να λειτουργήσει το FPS σε VR, χωρίς να έχουμε θύματα για τους λάθος λόγους.


 

7

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Όμορφη, φουτουριστική αισθητική
  • Από τις καλές εφαρμογές VR σε first person
  • Ύπουλα ενδιαφέρον gameplay
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Χρειάζεται κάτι παραπάνω σε περιεχόμενο
  • Και πάλι δεν γλιτώνει επαρκώς τη ναυτία
Διαβάστε όλα τα νέα του Enternity.gr στο Google News, στο Facebook στο Twitter και στο Instagram και κάντε εγγραφή στο Newsletter
0 ΣΧΟΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
  • Για να μπορέσετε να προσθέσετε σχόλιο θα πρέπει πρώτα να έχετε κάνει login!

    • https://www.enternity.gr/files/Image/UserAvatars/resized/enternity_50_50.jpg
    • 3000 χαρακτήρες ακόμα
  • Δεν υπάρχουν ακόμα σχόλια για αυτό το άρθρο.
*