Με τον τίτλο ουσιαστικά να αποτελεί μια αυτούσια μεταφορά από τα PC, τίποτα δεν αλλάζει σε όρους ιστορίας και πλοκής, με τον εμβληματικό πρωταγωνιστή να ακολουθεί τα ίδια ακριβώς μονοπάτια και να επιχειρεί την απόκτηση του Nobitsura Kage, ενός θρυλικού σπαθιού Katana, με ορδές δαιμονικών πλασμάτων να στέκονται εμπόδιο ανάμεσα σε αυτόν και την εκπλήρωση του στόχου του. Παρά τις ρίζες του στον ομώνυμο κλασσικό τίτλο του 1997, η ιστορία του Shadow Warrior αποδεικνύεται αναπάντεχα ενδιαφέρουσα καθώς αυτή εκτυλίσσεται, με τον Lo Wang ουσιαστικά να αποτελεί ένα μέσο για να κυλήσει η δράση και ένα… comic relief, με τις ατάκες και τα one-liners του να προσφέρουν άφθονο γέλιο. Το χιούμορ μπορεί να μην ακολουθεί το πνεύμα του πρωτότυπου τίτλου, παραμένει όμως ξεκαρδιστικό, επικεντρωμένο περισσότερο στην προσωπικότητα του ίδιου του Wang - χωρίς βέβαια να απουσιάζουν τα περισσότερο… χοντροκομμένα αστεία.
Σε γενικές γραμμές τα γραφικά του τίτλου είναι όμορφα χωρίς όμως να φτάνουν τα επίπεδα της αντίστοιχης έκδοσης για τα PC, ενώ πολύ συχνά δυσκολεύεται να διατηρήσει τα 60 καρέ το δευτερόλεπτο.
Από τα πρώτα λεπτά ο τίτλος φροντίζει να εξοικειώσει του παίκτες με την χρήση του σπαθιού, του πλέον πιστού όπλου στην διάθεση του Lo Wang, με τον υπόλοιπο οπλισμό να γίνεται διαδοχικά διαθέσιμος και να διατηρεί το ενδιαφέρον ψηλά αποφεύγοντας τον κορεσμό. Έχοντας αναφέρει αυτό, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αίσθηση των όπλων είναι βγαλμένη από μια άλλη εποχή, ωστόσο οι δυνατότητες αναβάθμισης αυτών προσφέρει ορισμένες πέρα για πέρα αξιομνημόνευτες στιγμές - όπως για παράδειγμα η καραμπίνα με τις τέσσερις(!) κάνες, η ταυτόχρονη εκπυρσοκρότηση αυτών και το μακελειό που ακολουθεί. Τα active και passive skills του Lo Wang φροντίζουν να συμπληρώσουν ιδανικά το οπλοστάσιο του με ένα μεγάλο ρεπερτόριο κινήσεων, διατηρώντας μια όμορφη ισορροπία ανάμεσα στο «παλιό» και το «νέο» και διαφοροποιώντας τη δράση.
Τα γραμμικά επίπεδα σπάνια ξεφεύγουν από τις κλασσικές εναλλαγές διαδρόμων-αρένας, με την -ήπια- εξερεύνηση να δίνει την θέση της στην μάχη με ορδές εχθρών - και την διαδικασία να επαναλαμβάνεται μέχρι το τέλος. Το ΑΙ των αντιπάλων φαίνεται να έχει παραμείνει στις εποχές του πρωτότυπου τίτλου, με… αυτοκτονικές τάσεις και επαναλαμβανόμενα μοτίβα δράσης, στηριζόμενη περισσότερο στους αριθμούς για να δυσκολέψει το έργο των παικτών. Τέλος, τα πράγματα γίνονται κάπως πιο ενδιαφέροντα στα boss fights και mini-boss fights, όπου και χρειάζεται μια διαφορετική προσέγγιση από την κατά μέτωπο επίθεση, αν και το ασταμάτητο hack n’ slash/πιστολίδι φτάνει στο να χάσει -έστω και οριακά- το ενδιαφέρον του στις 10 και πλέον ώρες που χρειάζονται μέχρι τον τερματισμό. Από τεχνικής άποψης η δουλειά που έχει γίνει κατά την μεταφορά του τίτλου στο PlayStation 4 (όπου και έγινε η δοκιμή του τίτλου) κρίνεται ικανοποιητικά καλή, αν και θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί κάποια ατοπήματα, όπως το αρκετά συχνό tearing. Σε γενικές γραμμές τα γραφικά του τίτλου είναι όμορφα χωρίς όμως να φτάνουν τα επίπεδα της αντίστοιχης έκδοσης για τα PC, ενώ πολύ συχνά δυσκολεύεται να διατηρήσει τα 60 καρέ το δευτερόλεπτο. Οι χρόνοι loading ανάμεσα στα επίπεδα, αλλά και κατά την διάρκεια πλοήγησης σε αυτά, θα μπορούσαν να είναι μικρότεροι, σε γενικές γραμμές όμως θα μπορούσε κάποιος να πει πως η μεταφορά του τίτλου είναι επιτυχής.
Άρα λοιπόν, πως κρίνεται η -δεύτερη- επιστροφή του Lo Wang; Το Shadow Warrior προσπαθεί να παραμείνει πιστό στις ρίζες του και την παλιά σχολή, με τα «νεότερα» shooter στοιχεία είναι ακριβώς όσα χρειάζεται για να μην το καταστήσει «εκτός χρόνου». Η αλήθεια είναι πως η ισορροπία που έχει καταφέρει η Flying Wild Hog σε αυτόν τον τομέα είναι αξιοθαύμαστη. Ωστόσο το Shadow Warrior δεν φιλοδοξεί να επιτύχει κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι χορταστικό, απολαυστικό, χωρίς να προβληματίζει ιδιαίτερα αυτόν που αποφασίζει να ασχοληθεί μαζί του - και σταματάει εκεί. Όποιος δεν απαιτήσει πολλά από τον Lo Wang (και το… Katana του), θα βρει έναν τίτλο πέρα για πέρα διασκεδαστικό και μια εμπειρία διαφορετική από τα συνηθισμένα σύγχρονα shooters.
Ακριβώς όπως το περιγράφεις Κώστα! Old-school fun για τους πιο παλιούς :D