Στο Underground πρέπει να οδηγήσετε μερικά χαριτωμένα ρομποτάκια στην έξοδο κάθε επιπέδου, αποφεύγοντας παγίδες και λύνοντας μικρούς γρίφους προκειμένου να βρείτε (ή να δημιουργήσετε) το σωστό μονοπάτι.
Η οθόνη του GamePad χρησιμοποιείται μόνο για την εναλλαγή κεφαλών σε κάθε άκρο (με virtual buttons) οπότε και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κάθε άλλο χειριστήριο στη θέση του. Το τελικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πρώτου προσώπου και η αλήθεια είναι πως δεν απέχει και πολύ από αυτό. Βλέπετε τα πάντα από μεγάλο ύψος και από εκεί ελέγχετε την πορεία των robot σας. Τα πολύ μακριά μηχανικά άκρα σάς επιτρέπουν να καταστρέψετε βράχια, να αρπάξετε μέταλλο που βρίσκεται στο περιβάλλον για να δημιουργήσετε νέες κατασκευές (γέφυρες, σκάλες, ανελκυστήρες κ.λπ.), να μετακινήσετε κάποια αντικείμενα, να ακινητοποιήσετε τερατόμορφους αντιπάλους που κινούνται εντός του επιπέδου και να καταστρέψετε μικρές κατασκευές που δεν χρησιμοποιείτε πλέον ώστε να μετατραπούν και αυτές σε πρώτη ύλη. Συγκεκριμένες κατασκευές σάς καλούν να μείνετε μακριά μιας και αν τις ακουμπήσετε θα καταρρεύσουν. Δεν έχετε ουσιαστικό έλεγχο στην πορεία που ακολουθούν τα robot αν και γενικά μπορούν να ακολουθήσουν το σωστό μονοπάτι αποφεύγοντας τις πολλές χαζομάρες. Όχι όμως και το “κόλλημα” σε κάποια σημεία του επιπέδου, χωρίς μάλιστα εμφανή διάθεση να φύγουν για να χτίσετε π.χ. μια σκάλα. Δεν μιλάμε και πάλι βέβαια για παιχνίδι ταχύτητας οπότε τις περισσότερες φορές μπορείτε να σκεφτείτε καλά προτού δράσετε.
Εκεί που θα έπρεπε αλλά δεν υπάρχει ο απαραίτητος έλεγχος είναι στην κίνηση των δύο μηχανικών σας άκρων. Η θέση στην οποία βρίσκεται η camera δίνει πολύ καλό οπτικό πεδίο για εσάς και πολύ μεγάλο βάθος στο επίπεδο. Το κάθε σας άκρο κινείται αποκλειστικά με τον αντίστοιχο αναλογικό μοχλό και, όπως μπορείτε ίσως να αντιληφθείτε, η κίνηση στην τρίτη διάσταση (ύψος) είναι ένα μικρό αστείο. Ο τίτλος προσπαθεί να υπολογίσει που θέλετε να “στοχεύσετε” και να κάνει μόνος του το απαραίτητο zoom αλλά αποτυγχάνει πολύ πιο συχνά απ' όσο πρέπει, αφήνοντας τα ρομποτάκια σας εκτεθειμένα και εσάς ένα βήμα πιο κοντά στο retry.
Το Underground είναι σίγουρα μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα και στην αυθεντική του μορφή ίσως ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο.
Και είναι τουλάχιστον εκνευριστικό όταν από λάθος υπολογισμό του zoom ακουμπάτε και καταστρέφετε, άθελά σας, μια γέφυρα που είναι κομβικής σημασίας για την ολοκλήρωση του επιπέδου ή απλά δεν μπορείτε να αρπάξετε ένα απαραίτητο εξάρτημα. Πόσο μάλλον στις λίγες περιπτώσεις που έχετε να αντιμετωπίσετε και αντιπάλους που κάνουν αιφνιδιαστικές επιθέσεις στα robot ή τις κατασκευές σας. Το ερώτημα που γεννάται είναι πώς ένας τίτλος με τόσο λάθος μοντέλο χειρισμού μπορεί να θεωρηθεί εργαλείο εκπαίδευσης χειρουργών. Στην πραγματικότητα το αρχικό δημιούργημα της Grendel Games δεν χρησιμοποιεί το GamePad αλλά ένα περίεργο εργαλείο, πάνω στο οποίο προσαρμόζονται Wii Remotes και Nunchuk controllers που προσφέρουν (σύμφωνα με τα λεγόμενα του studio) εξαιρετική ακρίβεια και ευκολία. Στην περίπτωση του Wii U όμως φαίνεται πως μιλάμε για ημίμετρο που δημιουργεί πρόβλημα σε τόσο σημαντικό κομμάτι του τίτλου που σχεδόν ακυρώνει την ύπαρξή του.Το Underground είναι σίγουρα μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα και στην αυθεντική του μορφή ίσως ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο. Ως videogame όμως μένει λειψό μιας και δεν μπορείτε να το δοκιμάσετε στην αγνή (και σωστή του) μορφή. Και όσο καλές προθέσεις και αν έχει, καταλήγει δύσχρηστο puzzler που δεν έχει πολλά να προφέρει. Εκτός αν καταφέρει να σας κολλήσει το μικρόβιο της ιατρικής.
Εγώ θα το χαρακτήριζα μέτριο σαν παιχνίδι, από ένα σημείο και μετά έμαθα να κουμαντάρω την προβληματική κάμερα και τον buggy χειρισμό και μπορώ να πω ότι το διασκέδασα. Γενικά πιστεύω ότι είναι ένα μέτριο παιχνίδι το οποίο χάνει αρκετά από τον χειρισμό του gamepad, ή για να το θέσω πιο σωστά, από το γεγονός ότι δεν έχουμε πρόσβαση στο ειδικό εργαλείο της εταιρίας (το οποίο παρεμπιπτόντως μου φαίνεται φοβερά ενδιαφέρον). Κάποιες πίστες και κάποια πιο μεγάλα bosses μου φάνηκαν ωραία και σαν art style, αν και κάνει μπαμ ότι δεν πρόκειται για κάποιον μεγάλο τίτλο γνωστής εταιρίας. Το εικαστικό του μου άφησε γενικά ανάμεικτα συναισθήματα.
Είναι περίεργο μείγμα γενικά. Αν είχαμε όντως πρόσβαση στο "contraption" που συνδέει Wiimotes και Nunchuks θα είχε σίγουρα πολύ περισσότερο ενδιαφέρον. Αλλά ως έχει παίζει μεγάλο μπέρδεμα. Αλλού μπλέκονται στο zoom στα άκρα που χειρίζεται ο παίκτης, το να σημαδέψει έναν αντίπαλο μπορεί να γίνει πολύ δύσκολη υπόθεση πολλές φορές, αλλού στέλνεις το ρομποτάκι και αλλού πάει κ.λπ.
Μπορεί να μην είναι τίτλος μεγάλου studio αλλά η φιλοδοξία τους είναι εμφανής, καθαρά από την ιδέα και μόνο. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πολύ πιο λιτό εικαστικό (π.χ. Unfinished Swan) που και πιο όμορφο θα ήταν και δεν θα έχανε τα frames που χάνει τώρα στο ίσιωμα. Αλλά το ουσιαστικό του θέμα είναι πως δεν έχει καν τη δυνατότητα να αποτυπώσει το αρχικό του όραμα. Θα έπρεπε τεχνικά να είναι πολύ πιο απροβλημάτιστο και όχι να παίζει συμβιβασμός για να κάνει κανείς τα βασικά.
Με λίγα λόγια, εγώ δεν διασκέδασα καθόλου. :P
Ναι, το κατάλαβα από το review και δεν σε αδικώ. Είναι από τις περιπτώσεις που παρ' ότι εγώ θα του έδινα παραπάνω, κατανοώ τα θέματα που είχες μαζί του.
μεγαλη διαφορα απο το metascore και απο το users score!ηθελα να το κατεβασω αλλα με μπλοκαρες..εσυ Dural ποσο θα του
βαζες;τα αξιζει τα λεφτα του η να περιμενω μειωση τιμης;