Παρά το γεγονός ότι πρόκειται περί sequel, όσοι δεν είχαν ασχοληθεί με τον πρώτο τίτλο δεν πρόκειται να «χάσουν» σημεία της πλοκής, αφού αφενός υπάρχει η απαραίτητη αναδρομή (μέσα από χαρακτήρες που κάνουν την επιστροφή τους), αφετέρου η πλοκή δεν χρειάζεται γνώση των γεγονότων που προηγήθηκαν. Έτσι λοιπόν οι παίκτες αναλαμβάνουν την καθοδήγηση των Desert Rangers, μιας ομάδας που έχει σκοπό της την προστασία των επιζώντων από τους κινδύνους και την αποκατάσταση κάποιας μορφής πολιτισμού στην μεταπυρηνική κόλαση της ερήμου της Arizona. Πέραν του σκηνικού, η ιστορία από μόνη της δεν έχει αυτό που χρειάζεται για να διατηρήσει το ενδιαφέρον μέχρι τέλους -και η αλήθεια είναι πως δεν αποφεύγει την «κοιλιά», αυτό όμως που δίνει «ζωή» στον κόσμο του Wasteland 2 είναι η σημασία που έχει δοθεί στην λεπτομέρεια. Πράγματι, αρκετά assets όπως μοντέλα και πορτραίτα χαρακτήρων μπορεί να επαναχρησιμοποιούνται σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο εντύπωση προκαλεί το πώς ακόμα και ο φαινομενικά αδιάφορος πωλητής μπορεί να έχει κάποια ιστορία να αφηγηθεί - και ίσως ένα quest, το οποίο πολλές φορές είναι στην αντίληψη των παικτών αν θα ενεργοποιηθεί, και πως. Το περιβάλλον είναι γεμάτο από σημεία που συμβάλλουν τα μέγιστα στην δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας και της «τοποθέτησης» των παικτών στον χώρο όχι μόνο σε όρους παρουσίας, αλλά και «βύθισης» τους στον μεταποκαλυπτικό κόσμο του τίτλου.
Ξεκινώντας λοιπόν την περιπέτεια, το πρώτο μέλημα και ταυτόχρονα η πρώτη πρόκληση που θα αντιμετωπίσει κανείς είναι η δημιουργία της ομάδας των τεσσάρων ατόμων που θα απαρτίσουν αρχικά την Team Echo. Ασφαλώς και απώτερος στόχος είναι η δημιουργία της ιδανικής σύνθεσης που θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει κάθε πιθανή πρόκληση, ωστόσο κάτι τέτοιο είναι εξ’ όρισμού αδύνατο. Τα skills και τα attributes είναι περισσότερο από πολλά - και οι πόντοι που δίνονται αρχικά για την κατανομή τους δεν φτάνουν παρά μόνο για την εξειδίκευση του κάθε μέλους σε πολύ συγκεκριμένους τομείς. Αξιοσημείωτος είναι ο τρόπος με τον οποίο ο τίτλος είναι δομημένος ούτως ώστε να αξιοποιεί κάθε πιθανό skill, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια ιδιαίτερη ισορροπία ανάμεσα στην πορεία που μπορεί να ακολουθήσει η κάθε ομάδα - και τους συμβιβασμούς που θα πρέπει να κάνει για να ανταπεξέλθει σε διαφορετικές προκλήσεις.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της Team Echo νέοι εθελοντές μπορούν να εισέλθουν στις τάξεις των Rangers, προσφέροντας με αυτόν τον τρόπο την πολυπόθητη διαφοροποίηση στις ικανότητες των μελών. Ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα και την δική του ιστορία, με τις πεποιθήσεις του να μην συμβαδίζουν πάντα με αυτές των υπολοίπων, κάτι που πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη, την εγκατάλειψη της ομάδας ή ακόμα και την άμεση επίθεση. Η μάχη είναι στον πυρήνα του Wasteland 2 και ακολουθεί πιστά τα πρότυπα των turn-based RPGs, χρησιμοποιώντας action points για την μετακίνηση, την χρήση όπλων, το reloading και τις διαφορετικές στάσεις του σώματος. Απλή, αλλά και ταυτόχρονα με βάθος που δεν θέτει σε συμβιβασμό την αμεσότητα και την συνολική εμπειρία. Η κατανομή πόντων στις διαφορετικές ικανότητες και attributes καθορίζουν τόσο τον συνολικό αριθμό action points όσο και την ίδια την αποτελεσματικότητα στη μάχη, με την πρόοδο των χαρακτήρων να ανοίγουν νέες προοπτικές και την δυνατότητα εναλλαγής τακτικών προσεγγίσεων σε κάθε αναμέτρηση.
Μία από τις ικανότητες που γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτή… δια της απουσίας της είναι αυτή του sneaking, κάτι που αναγκάζει πολλές φορές την αντιπαράθεση σε περιπτώσεις που θα μπορούσε εύκολα αυτή να αποφευχθεί. Πέραν της μάχης, όπως προαναφέρθηκε το κάθε skill βρίσκει την χρησιμότητά του κατά τη διάρκεια των 50 (και πλέον) ωρών της περιπέτειας, ενώ οι τρεις διαφορετικές ικανότητες που αφορούν τα speech checks εγγυώνται ακόμη και την αποκάλυψη ολόκληρων sub-plots μέσα από την απλή συνομιλία με NPCs. Αξιοσημείωτη είναι η δυνατότητα χειροκίνητης εισαγωγής λέξεων κατά την διάρκεια των συνομιλιών για όσους δίνουν ιδιαίτερη προσοχή, η οποία όμως σε πολλές περιπτώσεις (πλην ορισμένων πολύ σημαντικών εξαιρέσεων) κρίνεται περισσότερο διακοσμητική. Τέλος, η μετακίνηση ανάμεσα στις διαφορετικές περιοχές γίνεται μέσω του χάρτη, όπου και διαγράφεται η πορεία των μελών μέχρι τον επιθυμητό προορισμό, με random encounters και άγνωστες τοποθεσίες να αποκαλύπτονται στην πορεία.
Όλα τα παραπάνω βρίσκουν την θέση τους και ενσωματώνονται με έναν τρόπο σχεδόν αναπόσπαστο σε έναν κόσμο που ισορροπεί ανάμεσα στο μαύρο χιούμορ και την απόλυτη καταστροφή. Οι αναφορές στην pop κουλτούρα και άλλους τίτλους είναι συνεχείς και προσδίδουν έναν τόνο ανάλαφρο, ωστόσο η δυστυχία των ανθρώπων, η καταστροφή και η παντελής έλλειψη κοινωνικών δομών είναι η νέα τάξη πραγμάτων στην μεταπυρηνική πραγματικότητα - και ως μέλος αυτής της πραγματικότητας, οι Rangers δεν μπορούν να διαφέρουν.
Oι παίκτες αναλαμβάνουν την καθοδήγηση των Desert Rangers, μιας ομάδας που έχει σκοπό της την προστασία των επιζώντων από τους κινδύνους και την αποκατάσταση κάποιας μορφής πολιτισμού στην μεταπυρηνική κόλαση της ερήμου της Arizona
Παρά την ύπαρξη ενός προσανατολισμού, οι αποφάσεις της Team Echo πολλές φορές κυμαίνονται -αποκλειστικά- σε ηθικά «γκρίζες» περιοχές, χωρίς την ξεκάθαρη ύπαρξη σωστού και λάθους. Δεν υπάρχει «σωστός» τρόπος ολοκλήρωσης οποιουδήποτε quest, αφού η κάθε αντιδικία μπορεί να λυθεί τόσο εύκολα με τα λόγια, όσο και με την κάνη ενός όπλου. Για την ακρίβεια τίποτα δεν είναι λάθος, ακόμη και η ενεργοποίηση μιας πυρηνικής κεφαλής για την επίλυση των διαφορών. Δεν θα ήταν άστοχο να πει κανείς ότι το Wasteland 2 δεν διεκδικεί δάφνες τεχνολογικής αρτιότητας, αφού για την ακρίβεια δεν πλησιάζει καν.
Η χρήση της Unity Engine εξασφαλίζει ένα αποτέλεσμα που μάλλον είχε ως στόχο του να συμβαδίσει με την γενικότερη old-school προσέγγιση και αισθητική, παρά να εντυπωσιάσει. Ταυτόχρονα τα συχνά bugs, τόσο σε τεχνικούς όρους όσο και στο ίδιο το gameplay κάνουν αρκετά συχνά την εμφάνισή τους, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να χαλάσουν την γενικότερη εμπειρία. Επίσης, όπως προαναφέρθηκε αρκετό περιεχόμενο επαναχρησιμοποιείται και κατόπιν κοντινής εξέτασης πολλά σημεία φανερώνουν έναν τεχνικό τομέα που θα ταίριαζε περισσότερο σε μια άλλη δεκαετία. Οι συνθέσεις που «ντύνουν» τη δράση ταιριάζουν απόλυτα στην ατμόσφαιρα, αν και η συχνή επανάληψή τους τις καθιστά κουραστικές, ενώ τέλος οι ερμηνείες (όπου χρησιμοποιείται voice-over και όχι απλά κείμενο) είναι εξαιρετικές, «ενσαρκώνοντας» με επιτυχία το κλίμα και το ύφος του κάθε χαρακτήρα.
Το να χαρακτηριστεί ένας τίτλος σαν το Wasteland 2 μέσα σε λίγες γραμμές είναι μάλλον δύσκολο. Ο φόρος τιμής στο old-school είναι μόνο μια πλευρά ενός τίτλου που αγκαλιάζει την παλιά σχολή χωρίς να απολογείται, διατηρώντας έναν χαρακτήρα ανοιχτό μεν στους νεοεισερχόμενους, ταυτόχρονα όμως και ασυγχώρητο για όσους δεν αφιερώσουν την προσοχή και τον χρόνο που απαιτείται. Το Wasteland 2 υφαίνει ένα σύνολο που παρά της ομοιότητες με τους τίτλους που το ακολούθησαν προσδίδει έναν χαρακτήρα μοναδικό. Επιτυγχάνει την συγχώνευση του παλιού με το… νεότερο, σαν το κλείσιμο ενός κύκλου που ενώ δεν αποτελεί την νόρμα για τις σύγχρονες παραγωγές, βρίσκει τη θέση του και αποδεικνύει ότι υπάρχει ακόμα χώρος για τέτοιες προτάσεις. Μια αργοπορημένη άφιξη, την εμπειρία της οποίας όμως ο χρόνος δεν στέκεται ικανός για να αλλοιώσει.
Toaster Repair Skills FOR LIFE