Αυτά τα παιδιά του Κρις Κολόμπους πρέπει να είναι πολύ ευτυχισμένα, καθώς ο μπαμπάς φαίνεται ανίκανος να φτιάξει μια ταινία με ξεκάθαρα ενήλικο target group, 30 χρόνια τώρα (από τις αρχές των 80’s, οπότε και πρωτοάφησε αξιοσημείωτα ίχνη στον πλανήτη των εικόνων, ως γραφιάς τότε των κλασσικών και αγαπημένων «Goonies» και «Gremlins»). Λες και σκαρφίστηκε όλη την φιλμογραφία του (με τις δύο πρώτες ταινίες του «Χάρι Πότερ», «Η Φιλοσοφική Λίθος» και «Η Κάμαρα με τα Μυστικά», να προβάλουν ως τα σκηνοθετικά αριστουργήματά του!) για αυτά και τους φίλους τους. Γιατί, μην έχεις καμία αμφιβολία, αυτά τα «Pixels» είναι ουσιαστικά μια παιδική ταινία. Ή, για να είμαι πιο ακριβής, μια προεφηβική ταινία.
Απλά, οι ενίοτε ξεκαρδιστικές και ευφάνταστες, πάντα νοσταλγικές αναφορές τους στη δεκαετία του ‘80 (όπως ο τρόπος που οι εξωγήινοι επικοινωνούν χρησιμοποιώντας αστέρες τις pop κουλτούρας εκείνης της εποχής – από τη νεότατη τότε Μαντόνα έως την αναπάντεχη, καίρια guest εμφάνιση του «The world’s first computer-generated TV host» Max Headroom ή το ομοίως εύστοχο πέρασμα του αγαπημένου Νταν «Ghostbusters» Ακρόιντ στο καλωσόρισμα – και φυσικά ο τρόπος που τα πολύχρωμα, γιγάντια pixels των βιντεοπαιχνιδιών με τα οποία μεγαλώσαμε αποδομούν τη σύγχρονη πραγματικότητα) είναι αδύνατον να αφήσουν ασυγκίνητους και τους 40+ ενήλικους που θα συνοδεύουν τα βλαστάρια τους ή… το παιδί μέσα τους. Επιπλέον πόλοι έλξης γι’ αυτούς; Οι όλα τα λεφτά ατρόμητοι και αναίσχυντοι κωμικοί οδοστρωτήρες -αναμενόμενα- Γκαντ και -αναπάντεχα- Ντίνγκλετζ (ναι, ο Τίριον του «Game of Thrones»). Οι συνήθως σκληροί κι ασήκωτοι, κακώς τυποποιημένοι ως… κακοί, Μπράιαν Κοξ και Σον Μπιν, ως (αυτό)παρωδικά, σε σωστές, μικρές δόσεις, comic relief - ανεγκέφαλοι επικεφαλής αμερικανικού και βρετανικού στρατού αντίστοιχα (στη σκηνή που ουρλιάζουν αγκαλιασμένοι ειδικά, μπορεί και να πνιγείς από τα γέλια). Οι λιγοστές αλλά εξόχως σουρεάλ εξάρσεις (βλέπε το… κούκου κόλλημα του Έντι / Ντίνκλετζ με τις Σερίνα Γουίλιαμς και Μάρθα Στιούαρτ). Και τα εξαιρετικά, παιχνιδιάρικα οπτικά εφέ, που δεν αφήνουν στιγμή τα μεταλλαγμένα, υπερμεγέθη, εξωγήινα pixels να μοιάζουν φτηνιάρικα ή ψεύτικα.
Όλα τους σωτήρια ατού, που κάνουν κάτι (λίγο) παραπάνω από υποφερτό ένα φιλμ, το οποίο κατά τα άλλα δεν πείθει… ούτε με σφαίρες. Αφενός γιατί οι Σάντλερ και Τζέιμς (ως Πρόεδρος των ΗΠΑ ο τελευταίος!) δεν ερμηνεύουν τους ρόλους τους, απλά υποδύονται τους εαυτούς τους. Επειδή αφετέρου ουδείς από τους χαρακτήρες δεν στέκει, ούτε στο ελάχιστο, ως εν δυνάμει πραγματικός άνθρωπος. Συν του ότι η σκηνοθεσία, όσο καλά τα καταφέρνει με τα «ολοζώντανα» ψηφιακά εφέ, τόσο ανεπαρκής και ανέμπνευστα ξύλινη προκύπτει στην καταγραφή των διαπροσωπικών σχέσεων, με αποτέλεσμα όχι μόνο το ρομάντζο μεταξύ των Σάντλερ και Μόναγκαν, αλλά ούτε καν η κολλητή φιλία μεταξύ των Τζέιμς και Σάντλερ να βγάζει νόημα και να λειτουργεί. Και πως τέλος πάντων ο ένας μεγάλωσε και έγινε -γκαφατζής έστω- Πρόεδρος της Αμερικής, ενώ ο άλλος περιορίστηκε στην… εγκατάσταση οικιακών συστημάτων ήχου και εικόνας; Και γιατί η σύζυγος του Πρόεδρα, Τζέιν Κρακόβσκι, είναι τόσο ουρανοκατέβατη γλάστρα; Και γιατί… πόσα άλλα ακόμη! Ψυχραιμία, όμως. Μην παραπονιέσαι. Είπαμε, το παιδί δίπλα σου (ή μέσα σου), μια χαρά θα περάσει.
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;
Κατάλληλη για… παιδιά από 5 έως 105 χρόνων. Ότι πρέπει για τα θερινά (αν και φαντάζομαι πως τα multiplex θα υπερτερούν σε οθόνες…), παρέα με ανήλικη έξωθεν ή έσωθεν συντροφιά, δροσιστική, άνευ πολλών απαιτήσεων διασκέδαση, με ουκ ολίγες πρωτότυπες και ικανοποιητικά νοσταλγικές εικόνες. Δεν συνίσταται, όμως, σε όσους δεν αντέχουν με τίποτα τον – τόσο μονόχνοτο, πια! – Άνταμ Σάντλερ, για τον οποίο οι αμερικανικές κριτικές, όχι άδικα, τον σταύρωσαν κανονικά αυτή τη φορά.
Tης Ιωάννας Παπαγεωργίου, σε συνεργασία με το freecinema.gr
Βρείτε το freecinema.gr στο facebook
Δεν βλέπω καμία ταινία όπου συμμετέχει ο Adam Sandler.
Με αυτά που έχω διαβάσει αλλού, όπου οι reviewers έχουν φρικάρει, περίμενα ασόδυο αντί για βαθμολογία 4.
Επιεικής βαθμολογία.
Παιδια δεν ξερω τι λετε και τι βαθμολογια εχετε δωσει εσεις και το freecinema αλλα εγω που το εχω δει του βαζω ανετα ενα 9ακη ... Σεναριο πανεξυπνο και επιτελους βλεπουμε κατι καινουριο και φρεσκοτατο στις μεγαλες οθονες . Παρα πολυ γελιο , φυσικα για οσους εχουν πραγματικα ζησει εποχες Pac Man , Galaga κλπ θα μπορεσουν να καταλαβουν 2-3 χιουμοριστικα πραγματα παραπανω .
Επισης να σημειωσω πως την ταινια την ειδα 2 φορες ( την δευτερη τσαμπεξ ) με σινεμα γεματο και συνεχες ξεκαρδιστικο γελιο . Προσωπικα εμενα μου αρεσει ο adam sandler σε τετοιου ειδους ταινιες οποτε δεν τον κραζω .
To μονο που με χαλασε και δεν βαζω 10 ειναι πως θα ηθελα ο Kevin James να ειχε μεγαλυτερο σε διαρκεια ρολο .
Adam Sandler καθε ταινια του και χειροτερη απο την προηγουμενη..
Μια χαρά ταινίες κάνει ο Adam Sandler, απλα εσείς είστε ξενέρωτοι. Το cobbler επισης πολύ καλή ταινία.
ούτε μια αναφορά στην ashley ρε παιδιά???ήμαρτον που λέει και ο Γεωργίου!!!!
Hματον ρε μαγκις !!! Ηματον !!!
μια ταινια κομμενη και ραμμενη για τον Adam Sandler δυστυχως γιατι σαν ιδεα ηταν καλη αλλα οχι και σαν υλοποιηση