Αν μη τι άλλο, ο Νιλ Μπλόμκαμπ είναι συνεπής σε αυτό που κάνει κινηματογραφικά. Αγαπά το sci-fi, οραματίζεται μελλοντικές κοινωνίες σε αποσύνθεση και τις τοποθετεί στο background των ιστοριών του, οι οποίες αφηγούνται μορφές πάλης με θέμα ανθρωπιστικό έως και κοινωνικοπολιτικό, διατηρώντας μια κάποια επαφή με την πραγματικότητα. Κατά κάποιον τρόπο παραμένει «κολλημένος» στο «District 9» (2009), τη μεγαλύτερη επιτυχία του μέχρι σήμερα, φιλμ που μοιάζει σε πολλά πράγματα με το «Chappie», άρα μιλάμε για μια επιστροφή σε ένα πιο γνώριμο και ασφαλές πεδίο (τα περισσότερα από τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στον τόπο του, το Γιοχάνεσμπουργκ), ύστερα από το άνισο και μάλλον χαοτικό «Elysium» (2013).
Η κεντρική ιδέα για τη δημιουργία του «Chappie» προέρχεται από ένα μόλις δίλεπτο μικρού μήκους που σκηνοθέτησε το 2004, το «Tetra Vaal», το οποίο είχε να κάνει με αστυνομικά robots περιπολίας κατά του εγκλήματος. Μέσα στο λειτουργικό τού νέου φιλμ προστίθενται τα πλέον προφανή στοιχεία από την πλοκή των «Και τα Ρομπότ Τρελάθηκαν» (1986) και «RoboCop» (1987), και το αποτέλεσμα θα «μιλήσει» σωστά στη γλώσσα των οπαδών τού είδους της επιστημονικής φαντασίας, με την επιπλέον υποστήριξη ότι ο Μπλόμκαμπ αποδεικνύεται (ξανά) περισσότερο χρήσιμος στο κομμάτι των σκηνών δράσης παρά στο ξεδίπλωμα μιας ιστορίας με χαρακτήρες.
Όσο ρεαλιστικά κι αν θέλει να βλέπουμε το κινηματογραφικό του σύμπαν, άλλο τόσο αμήχανα χειρίζεται τα γήινα πρόσωπα τα οποία είναι απαραίτητα για να στηθεί ένας σωστός φιλμικός σκελετός αφήγησης. Εξακολουθεί να μην κατανοεί πλήρως τη σημασία τού σεναρίου, λοιπόν, εμμένοντας στην όποια προσωπική έμπνευση και γράφοντας (ξανά…) μαζί με τη σύζυγό του, Τέρι Τάτσελ. Εάν παραμείνει στάσιμος και στο ζήτημα σεναρίστα, το πράγμα κάποτε θα «στουκάρει» άσχημα… Όχι μόνο επειδή δεν αντιλαμβάνεται πλήρως τι κουβαλά και τι πρέπει να αντιπροσωπεύει ο κάθε χαρακτήρας του (μερικοί εκ των οποίων είναι κεντρικοί και ουχί «διακοσμητικά» δίπλα στο robot), αλλά και γιατί οι υποπλοκές του είναι το ίδιο ισχνές για να στηρίξουν όλο το εγχείρημα.
Ευτυχώς, μια δόση από το… τέρας του «Φρανκενστάιν» δίνει περισσότερη ψυχή στο όλο concept του ρομποτικού πρωταγωνιστή, που μαθαίνει τη ζωή από την αρχή, σαν ένα μωρό παγιδευμένο μέσα σ’ ένα μεταλλικό σώμα, άκακο στη βούληση αλλά και τρομακτικά επικίνδυνο σε δυνάμεις ταυτόχρονα. Το meta-punk design διακόσμου ερειπωμένων χώρων προσθέτει κάτι παραπάνω στο déjà vu παραγκούπολης του «District 9», ενώ οι σκηνές δράσης είναι όλα τα… bitcoins, με καταδιώξεις, εκρήξεις, πιστολίδι και ευπρόσδεκτες ενθέσεις χιούμορ σε φάσεις παρανομίας (αν και παραείναι γραφική η «αλήτικη» στροφή στον χειρισμό τής συμπεριφοράς αλλά και της slang γλώσσας που χρησιμοποιεί ο Chappie).
Με άλλα λόγια, περνάει εύκολα τη βάση αυτή τη φορά ο Μπλόμκαμπ. Είναι, όμως, η τρίτη φορά που… εξετάζεται στην ίδια ύλη. Την αγάπη του στο είδος μπορεί και την δείχνει καλά, το καταλάβαμε. Το θέμα από ‘δω και πέρα είναι η ωρίμανσή του. Και η απελευθέρωση του μυαλού του από προβληματικές που ταυτίζονται έντονα με τη Νότια Αφρική. Αν θέλουμε να είμαστε και ρεαλιστές…
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;
Πιο low profile σε προθέσεις και κάπως σα να ζηλεύει τη δόξα του «District 9», το φιλμ μάς θυμίζει ξανά τα καλά στοιχεία του Νιλ Μπλόμκαμπ και τις ικανότητές του στις σκηνές δράσης. Οι φάσεις εκμάθησης του ρομποτικού πρωταγωνιστή είναι χαριτωμενιά που θα αγγίξει και το κοινό το οποίο δεν κάνει καλή επαφή με την επιστημονική φαντασία. Όσοι δεν αρέσκεστε σε αυτό το τελευταίο, δεν θα αλλάξετε μυαλά εδώ, φυσικά.
Tου Ηλία Φραγκούλη, σε συνεργασία με το freecinema.gr
Βρείτε το freecinema.gr στο facebook
Αν εισαι γενικα σινεφιλ η ταινια ειναι οντως για 6...Αν σ αρεσουν τα αλλα 2 του και το ειδος συνολικα, ειναι για κατι παραπανω..
Παντως εγγυημενα περνας καλα με την ταινια, δε βαριεσαι σε κανενα σημειο...
Για να σχολιασω κατι αλλο παντως εμενα μ αρεσει η τυποποιηση του Μπλομκαμπ..Ως θεατης που μπορω να επιλεγω τι θα δω (αρα δε βαριεμαι) μ αρεσει να εχω εναν σεναριογραφο που θα μου δινει καθε τοσο μια ιστορια επιστημονικης φαντασιας με κοινωνικες προεκτασεις (αν μπορεις να το πεις ετσι) σε ενα τετοιο μελλοντικο περιβαλλον με ωραιες σκηνες δρασης..Μ αρεσει το κονσεπτ αρα θελω καθε 3 χρονακια μια τετοια ταινια...
To District 9 και το Elysium ειναι ακριβως η ιδια ταινια ειναι και το Chappie ετσι?
Θα την δω σίγουρα! Μου είχε κάνει εντύπωση από το trailer.
Δείχνει ωραία ταινία απο το τρειλερ αν και πιο πολύ μου θυμίζει την ταινία με το ρομποτάκι την δεκαετία του 90 που το είχαν φτιάξει 2 μηχανικοί και κυκλοφορούσε μόνο του στην Νέα Υόρκη.....