Όσοι είχαν ασχοληθεί με τον πρώτο τίτλο ξέρουν ακριβώς τι να περιμένουν. Όσοι δεν είχαν αυτή τη χαρά, θα βρεθούν μπροστά σε ένα υβρίδιο grid-based σχεδιασμού σε πρώτο πρόσωπο (όπως τα παλιότερα RPG) και real-time στοιχείων με τη μάχη να διεξάγεται σε πραγματικό χρόνο με cooldowns. Αυτό που το ξεχώριζε ήταν η εμμονή σε ξεχασμένους (παρωχημένους για κάποιους) μηχανισμούς που μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας με την εξέλιξη της τεχνολογίας αλλά είναι γεμάτοι ρομαντισμό. Ο παίκτης μπορούσε να παίξει χωρίς χάρτη, έχοντας ένα μπλοκ χαρτιού μιλιμετρέ δίπλα του (grid-based!!!), να καταργήσει βοηθήματα όπως τα saves ή τα checkpoints, να κολλήσει τη μύτη του στους τοίχους ψάχνοντας για κρυφούς διακόπτες και μυστικά, να περιπλανηθεί ολομόναχος σε μπουντρούμια ιδιαίτερα αυξημένης (ως βάρβαρης) δυσκολίας, και να ξαναζήσει με άλλα λόγια το γλυκό παρελθόν του προσαρμοσμένο στο σήμερα.
Το Legend of Grimrock 2 προσαρμόζει την επιτυχημένη συνταγή σε ανοιχτούς χώρους χωρίς να δίνει την αίσθηση του αναμασήματος
Επρόκειτο για ένα καθ'όλα εξαιρετικό και ιδιαίτερα προσεγμένο, καλοσχεδιασμένο παιχνίδι που δίκαια κέρδισε την αγάπη του κοινού αλλά, χωρίς να πρόκειται για ατέλειες, κουβαλούσε και εγγενή αρνητικά. Αναπόφευκτα τα μπουντρούμια ήταν ομοιόμορφα, με τα ίδια textures και αντικείμενα αν και ο σχεδιασμός του ήταν ιδιαίτερα πλουραλιστικός, ενώ το σενάριο και η αλληλεπίδραση με χαρακτήρες ήταν σχεδόν ανύπαρκτα.
Το Legend of Grimrock 2 προσθέτει λίγους πόντους στο δεύτερο σκέλος και πολλούς στο πρώτο. Η δράση μεταφέρεται σε ένα φαινομενικά έρημο νησί όπου ναυαγούν τέσσερεις φυλακισμένοι (που δεν είναι οι ίδιοι οπότε δεν υπάρχει και μεταφορά χαρακτήρων από το LoG 1) και που σύντομα βρίσκουν ίχνη μιας μυστηριώδους φιγούρας ονόματι Island Master. Το εν λόγω πρόσωπο τους καθοδηγεί μέσω σημειωμάτων σε μια σειρά από δοκιμασίες καθώς περιπλανούνται στις ακτές, κοιλάδες, ποτάμια, κάστρα, ερήμους, χωριά και υπόγεια του νησιού προσπαθώντας να βρουν έναν τρόπο διαφυγής. Οι χάρτες είναι πολύ μεγαλύτεροι από τα μπουντρούμια του πρώτου μέρους, πολύ ομορφότεροι και κυρίως δε δίνουν την αίσθηση της επανάληψης ή της μετακίνησης σε ράγες. Οι εξωτερικοί χώροι δεν είναι "μπουντρούμια με δέντρα" (όσο μπορούν να διαφοροποιηθούν σε grid-based περιβάλλον) αλλά έχουν μια δική τους ξεχωριστή λογική και λεπτομέρειες στο σχεδιασμό. Υπάρχουν υποβρύχιες περιοχές και μυστικά, το πολύ μεγαλύτερο οπτικό πεδίο επιτρέπει τον εντοπισμό αντικειμένων από απόσταση (με άλλα λόγια ο παίκτης καταλαβαίνει πως υπάρχει κάτι σε ένα σημείο και πρέπει να βρει τρόπο να το φτάσει), οι αποστάσεις είναι σημαντικά μεγαλύτερες και η μονοτονία απουσιάζει. Οι διάφορες περιοχές είναι ιδιαίτερα καλαίσθητες, στο λιτό μοτίβο του πρώτου τίτλου, πολύ ευχάριστες στην περιπλάνηση και ζωντανεύουν πολύ αποτελεσματικά μέσω των διάφορων στοιχείων προς ανακάλυψη.
Είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους, με το δικό τους χαρακτήρα και παρόλο που υπάρχει μια ανακύκλωση assets αυτή δεν ενοχλεί. Ο κόσμος πλέον είναι ενιαίος και χωρισμένος σε μεγάλες περιοχές όπου ο παίκτης μπορεί να επιστρέψει με τηλεμεταφορείς ή με τα πόδια. Κατά συνέπεια, κυρίως λόγω του μεγέθους των χαρτών, το gameplay δεν είναι αυστηρά γραμμικό (μάλιστα το ξεκλείδωμα περιοχών είτε δεν υπάρχει με την παραδοσιακή έννοια είτε είναι σπανιότερο και πιο συγκαλυμμένο) και η εξερεύνηση πιο ουσιαστική.
Οι εξωτερικές περιοχές είναι μεγάλες, συνδέονται μεταξύ τους και έχουν ψυχή, χωρίς να είναι "reskinned μπουντρούμια"
Το υποτυπώδες σενάριο εξελίσσεται μέσα από σημειώματα κα μηνύματα, ενώ ορισμένες στιγμές εμφανίζονται άλλοι χαρακτήρες που παρακολουθούν τον παίκτη αλλά μέχρις εκεί - τουλάχιστον τους ήρωες δεν τους τρώει η μοναξιά...Ο κύκλος μέρας και νύχτας μάλιστα αναδεικνύει και ορισμένα όμορφα εφέ φωτιάς και φωτισμού. Η μηχανή γραφικών πάντως αρχίζει να δείχνει τα όριά της, αποδίδοντας χειρότερα σε ανοιχτούς χώρους σε σχέση με τα μπουντρούμια λόγω του draw distance και της μεγαλύτερης λεπτομέρειας. Σε ένα μέσο PC πάντως η διαφορά είναι ανύπαρκτη και δεν είναι λόγος κριτικής. Ο χάρτης, τέλος, είναι πιο ξεκάθαρος και λειτουργικός. Ο ήχος δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο αλλά κάνει καλά τη δουλειά του και δεν υστερεί έναντι των άλλων τομέων.Τα puzzles είναι πραγματικά puzzles και, παρόλο που αρκετά είναι όμοια ή παραλλαγές γρίφων του πρώτου παιχνιδιού, οι developers έχουν εισάγει αρκετές νέες και όμορφες ιδέες. Η νοοτροπία τους παραμένει η ίδια - πολλή προσοχή στον περίγυρο για κρυμμένους διακόπτες, αξιοποίηση του ήχου για αντικείμενα που ενεργοποιούνται μακριά ή για λίγο, απλές ιδέες με προκλητική εφαρμογή και τετράγωνη λογική. Το σημαντικό είναι πως ακόμα πρόκειται για γρίφους, που απαιτούν χρόνο και προσπάθεια, και όχι τεχνητούς τρόπους κατανάλωσης χρόνου, ενώ και οι ανταμοιβές αξίζουν τον κόπο.
Στα του gameplay, οι φυλές είναι πλέον πέντε (human, lizardman, minotaur, insectoid και οι νεοεισερχόμενοι ratlings), οι classes είναι πιο ευέλικτες και λειτουργούν περισσότερο σα σημείο αναφοράς, ενώ έχουν προστεθεί πυροβόλα όπλα. Οι classes καλύπτουν ένα σημαντικό εύρος, με τους πολεμιστές να είναι πιο ευνοημένοι έχοντας να διαλέξουν ανάμεσα σε barbarian, fighter και knight, (έμφαση σε ζημιά, ισορροπία και έμφαση σε άμυνα) τους μάγους να γίνονται battlemages ή wizards (περισσότερη αντοχή ή καθαρό spellcasting), τους rogues να είναι η μόνη Thief class, τους alchemists να ειδικεύονται στην κατασκευή φίλτρων αναγεννώντας σταδιακά το απόθεμά τους σε βότανα και στη χρήση πυροβόλων όπλων, ενώ σαν αστείο υπάρχει και η εξειδίκευση του αγρότη που απλά τρώει και περιφέρεται.
Οι αλλαγές στο character building το κάνουν πιο ευέλικτο αλλάζοντας και τις τακτικές στη μάχη
Κάθε class μπορεί να χρησιμοποιήσει μαγεία αρκεί να έχει επενδύσει στους κατάλληλους πόντους και να κρατά μαγικό ραβδί, ενώ γενικά οι συνδυασμοί ικανοτήτων είναι πιο ευέλικτοι από πριν. Η μάχη είναι κατά βάση η ίδια, με τις αλλαγές να αφορούν περισσότερο τις διαθέσιμες στρατηγικές και την ταχύτητα των αντιπάλων και λιγότερο κάποια δομική αλλαγή. Οι επιθέσεις γίνονται ακόμα με δεξί κλικ στο όπλο ή ξόρκι και η ομάδα περιφέρεται αρκετά γύρω από τους αντιπάλους αλλά νέα ξόρκια και ειδικές ενέργειες κάνουν το μηχανισμό πιο κομψό και λιγότερο μονοδιάστατο. Οι τακτικές επιλογές είναι περισσότερες, η μαγεία έχει περισσότερη ποικιλία και απλά και μόνο ο συνδυασμός περισσότερων, διαφορετικών και ευέλικτων classes βελτιώνει το τελικό αποτέλεσμα.
Το Legend of Grimrock 2 είναι ένα τιμιότατο sequel που παίρνει τη συνταγή του πρωτότυπου, δεν την αλλάζει αλλά προσθέτει χρήσιμα επιμέρους στοιχεία. Το θετικό είναι πως η μετάβαση σε εξωτερικούς χώρους έχει ουσία και δεν πρόκειται για αλλαγή textures, καθώς δεν ξεκουράζει απλά τον παίκτη αλλά προσφέρει ξεχωριστό level design και εναλλακτικό gameplay και προκλήσεις. Η κυριότερη διαφορά και βελτίωση σε σχέση με τον προκάτοχό του είναι αυτή ακριβώς η εναλλαγή, που αν και δε βασίζεται σε ριζική διαφορά στο gameplay αποδίδεται επιτυχημένα μέσω των επιμέρους. Οι προσθήκες στο character building είναι όλες θετικές και εξελίσσουν το βασικό κορμό, αν και όχι ιδιαίτερα. Από την άλλη, ο χαρακτήρας του σαν dungeon crawler είναι τόσο ξεκάθαρος - συν οι περιορισμένοι διαθέσιμοι πόροι της Almost Human Games - που δεν επιτρέπει την εξέλιξη ενός καλύτερου σεναρίου ή την εμφάνιση μερικών NPC, έστω και διακοσμητικών.
Παραμένει πάντως ένας εξαιρετικός τίτλος, ιδιαίτερα στιβαρός και φινιρισμένος στο gameplay του, που προσφέρει πολλές ώρες old school ενασχόλησης. Ανάλογα με το πόσο αργά ή γρήγορα παίξει κανείς και το βαθμό δυσκολίας, καθώς και το αν θα κυνηγήσει όλα τα μυστικά ή αντικείμενα, η διάρκεια μπορεί να ξεπεράσει κατά πολύ τις 20 ώρες. Το βήμα προς τα εμπρός με τους εξωτερικούς χώρους είναι απόλυτα επιτυχημένο, η συνταγή παραμένει αμετάβλητη αλλά με προσθήκες, και αυτά και μόνο αρκούν για να κάνουν τους λάτρεις του πρωτότυπου και τους γενναίους νεοεισερχόμενους να μπουν στον κόσμο του. Ο θρύλος συνεχίζει προς τη σωστή κατεύθυνση.
Εκπληκτικο παιχνιδι και αρκετα δυσκολο, ευτυχως οχι τοσο δυσκολο οσο το πρωτο.
αξιζει το 9 και με το παραπανω! οσοι εχουν λιωσει το eye of the beholder ας τρεξουν! :-)