Δεν θα ήταν μάλιστα υπερβολή εάν κάποιος έλεγε ότι περισσότερη προσοχή έχει δοθεί στο tutorial παρά στο single player mode. Και όντως το tutorial είναι εκτενές και ιδιαίτερα προσεγμένο. Εκεί θα βρείτε πληροφορίες όσον αφορά το πώς θα μπορέσετε να εκμεταλλεύεστε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον στρατηγό άνεμο, κάνοντας το πλοίο σας να κινείται με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα (η εποχή των μηχανών βρίσκεται ακόμα μακριά, οπότε όρτσα τα πανιά), αλλά θα αποκτήσετε και όλες τις απαραίτητες γνώσεις για τα διάφορα power ups που είναι διαθέσιμα στο multiplayer mode. Αυτό το οποίο ίσως να απογοητεύσει τους περισσότερους είναι το γεγονός ότι το να δαμάσετε τους ανέμους δεν πρόκειται να σας δώσει ιδιαίτερο πλεονέκτημα σε σχέση με τους αντιπάλους σας και γρήγορα θα καταλάβετε ότι πρόκειται απλά για μία πτυχή του παιχνιδιού η οποία δυστυχώς δεν έχει υλοποιηθεί σωστά.
To Monkey Pirates ανήκει στην κατηγορία των λεγόμενων navy combat games και μάλιστα φιλοδοξεί να μπει σφήνα ανάμεσα στα λεγόμενα party games του Wii U
Ξεκινώντας το παιχνίδι θα πρέπει να διαλέξετε καπετάνιο ανάμεσα από τέσσερεις πειρατές-μαϊμούδες, με το πλοίο του καθενός να έχει τα δικά του ξεχωριστά πλεονεκτήματα όπως για παράδειγμα μεγαλύτερο εύρος βολής των κανονιών. Το single player mode -όπως προαναφέραμε- είναι μάλλον «φτωχό». Υπάρχουν κάποιες προκλήσεις τις οποίες θα κληθείτε να ολοκληρώσετε, όμως η δυσκολία τους αλλά και το ενδιαφέρον των αποστολών δεν είναι τέτοια που να μπορούν να σας κρατήσουν το ενδιαφέρον για περισσότερο από 2-3 ώρες. Η δράση εκτυλίσσεται σε χάρτες τους οποίους βλέπετε από πάνω και σε αυτούς υπάρχουν διάσπαρτες παγίδες όπως ρουφήχτρες και παγόβουνα, όμως το να πέσετε πάνω σε αυτά απλά θα σας καθυστερήσει στην ολοκλήρωση του σκοπού σας και τίποτα άλλο. Εάν μάλιστα «χτυπήσετε» τέσσερεις φορές σε κάποιο εμπόδιο το πλοίο σας θα καταστραφεί, χωρίς την οποιαδήποτε συνέπεια για εσάς και πολύ απλά στη θέση του θα εμφανιστεί ένα εντελώς καινούριο, δίχως καμία ζημιά.
Από τη μία υπάρχει λοιπόν ένα «damage system», από την άλλη η υλοποίησή του είναι τόσο αποτυχημένη που παρακινεί κάποιον να πει ότι πρόκειται για προχειροδουλειά. Η ουσία και το δυνατό κομμάτι του Monkey Pirates βρίσκεται όπως είπαμε στο multiplayer mode, όπου τέσσερεις καπεταναίοι (μπορεί να είναι ένας παίκτης οι άλλοι τρεις χαρακτήρες να ελέγχονται από την ΑΙ) μάχονται σε τρία διαφορετικά game modes. Καταρχάς υπάρχει το Stand by the board ή αλλιώς Last One Standing όπου θα πρέπει να σκοτώσετε όλους τους αντιπάλους σας και να είστε ο τελευταίος που θα μείνει πάνω στο χάρτη.
O τίτλος ρίχνει μεγάλο βάρος στον τομέα του multiplayer
Όλα τα παραπάνω είναι δυνατά χρησιμοποιώντας ο κάθε παίκτης το δικό του Wii U Remote. Υπάρχει όμως και μια ακόμα επιλογή, το λεγόμενο Sea King mode όπου μετέχει ένας πέμπτος παίκτης χρησιμοποιώντας το GamePad του Wii U. Στο συγκεκριμένο mode τέσσερις παίκτες μάχονται στους διάφορους χάρτες και ο χειριστής του GamePad διαθέτει «υψηλές» εξουσίες, οι οποίες του επιτρέπουν έως ένα σημείο να καθορίζει την έκβαση του παιχνιδιού, μιας και μπορεί να επιλέξει σε ποιους θα δίνει διάφορα power ups και σε ποιους θα επιτίθενται με όλη τους τη μανία τα πλοία που ελέγχονται από την ΑΙ. Στον τεχνικό τομέα το Monkey Pirates παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα. Λόγω της όχι ιδιαίτερα πολύπλοκης παρουσίασής του τα καταφέρνει πολύ καλά στον τομέα των γραφικών, ενώ σε υψηλά επίπεδα κυμαίνεται και η μουσική επένδυση του τίτλου. Από την άλλη η εκμετάλλευση των χαρακτηριστικών του GamePad είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Όχι μόνο υπάρχει παντελής έλλειψη touch controls, αλλά δεν υπάρχει καν remote play και θα πρέπει ακόμα και στο single player mode να έχετε ανοιχτή την τηλεόρασή σας. Επίσης ένα κομμάτι που θα προκαλέσει αρνητική εντύπωση είναι η πρόχειρη δουλειά που έχει γίνει στη μετάφραση του παιχνιδιού από τα γαλλικά στα αγγλικά. Ως αποτέλεσμα έχουμε πάρα πολλά γραμματικά και ορθογραφικά λάθη τα οποία σίγουρα αφαιρούν πόντους από τον συγκεκριμένο τίτλο.
Κλείνοντας θα λέγαμε ότι το Monkey Pirates είναι ένα παιχνίδι όπου ναι μεν η Henchmen Studio είχε όλη την καλή διάθεση να προσφέρει μια party εμπειρία, όμως η αποτυχία στην εκμετάλλευση των χαρακτηριστικών του GamePad είναι κάτι το οποίο δεν είναι δυνατό να περάσει απαρατήρητη. Δεν αποτελεί κάτι πρωτότυπο και τα όσα προσπαθεί να μας προσφέρει στον τομέα του gameplay τα έχουμε δει πολλές φορές, υπό διαφορετικές μορφές και μάλιστα σε πολύ καλύτερες υλοποιήσεις. Τα χρήματα τα οποία θα πρέπει να διαθέσετε για να το αποκτήσετε δεν ξεπερνούν τα €5, όμως προκειμένου να μπορέσετε να το απολαύσετε πλήρως με τους φίλους σας θα πρέπει να διαθέτετε τέσσερα Wii Remote Controllers και αν σε αυτά προσθέσουμε την sensor bar, μιλάμε για ένα κόστος μεγαλύτερο των €250, οπότε βρισκόμαστε ήδη στην τιμή του Basic μοντέλου της κονσόλας.
Κρίμα που είναι βιαστική κυκλοφορία αλλά με 5 ευρώ ίσως και να αξίζει,ωραίο και αντικειμενικό review Νικήτα.
καλή προσπάθεια αλλά μάλλον άτυχη....
Απο το trailer που είδα δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα ωστόσο η τιμή του είναι πολύ προσιτή και θα έλεγα ότι απλά είναι ένα ξεκίνημα της εταιρείας για κάτι καλύτερο στο μέλλον....