Αρχικά, η ιστορία του παιχνιδιού δεν έχει κάποια υπαρκτή βάση, αφού προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα ενώνοντας μαζί διάφορα στοιχεία από τις προηγούμενες ταινίες TF, με το αποτέλεσμα να είναι ένα σενάριο που αποπροσανατολίζει και μπερδεύει τον παίκτη, καθώς εναλλάσσεται μεταξύ του ελέγχου των Autobots και των Decepticons πολύ συχνά και χωρίς ιδιαίτερη ακρίβεια μεταξύ των αποστολών. Το παιχνίδι έχει βασιστεί σαν concept στις ταινίες του Michael Bay, υπό την έννοια ότι τα TF δεν είναι απλοϊκά στον σχεδιασμό όπως στην ταινία του 1986, αλλά πιο κοντά στο οπτικό χάος που χαρακτηρίζει τις ταινίες του Αμερικανού σκηνοθέτη, όπου κάποιες φορές μόνο το σηματάκι θα σας κάνει να ξεχωρίσετε Autobot από Decepticon, χωρίς όμως να φτάνει σε αυτή την ακραία κατάσταση. Χωρίς λοιπόν ενδιαφέρον σενάριο, η αίσθηση που αφήνει είναι χλιαρή. Τα πράγματα δεν είναι πολύ καλύτερα όσο αφορά το gameplay. Το RotDS αναλώνεται σε απλούς μηχανισμούς ενός ακόμα μετριοπαθούς third-person shooter. Φτάστε εκεί - σπάστε όλα τα εχθρικά TFs - προχωρήστε - επαναλάβετε. Την κατάσταση σώζει ελαφρώς η σεβαστή ποικιλία των όπλων που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, αλλά άλλοι μηχανισμοί όπως η δυνατότητα να μεταμορφώνεστε στην δευτερεύουσα μορφή σας (αυτοκίνητο, φορτηγό, αεροσκάφος, δεινόσαυρος κτλ) είναι ανούσιοι αφού μηδαμινή επίδραση έχουν στο gameplay, πέρα από την προσπέλαση συγκεκριμένων εμποδίων ή την ολοκλήρωση ενός συγκεκριμένου objective.
Τις περισσότερες φορές βρήκαμε τον εαυτό μας να μεταμορφώνεται μόνο και μόνο για να δει πως είναι η δεύτερη μορφή του κάθε TF και μάλιστα αφού είχαμε καθαρίσει το πεδίο από τσαντισμένα ρομπότ. Μιλώντας για τσαντισμένα ρομπότ, τα εχθρικά TFs φαίνονται τις περισσότερες φορές να έχουν καταναλώσει υπερβολικά μεγάλες ποσότητες ενεργειακών ποτών, αφού κινούνται σαν υπερκινητικά παιδάκια, κάτι που σε συνδυασμό με το μη τελειοποιημένο gunplay οδηγεί σε συνεχή gameovers χωρίς λόγο.
Η ιστορία του παιχνιδιού δεν έχει κάποια υπαρκτή βάση, αφού προσπαθεί να δημιουργήσει μια νέα ενώνοντας μαζί διάφορα στοιχεία από τις προηγούμενες ταινίες.
Αυτό είναι ιδιαίτερα εκνευριστικό, καθώς οι αντίπαλοι δεν χαρακτηρίζονται και από τρομερή ευφυΐα, ενώ το ΑΙ γενικότερα είναι κάτω του μετρίου αν αναλογιστούμε και τα φίλια προς εσάς κάθε φορά TF’s. Το παιχνίδι προσφέρει μια σειρά από challenges, αλλά και κάποια crates (Gear Boxes) τα οποία δουλεύουν παρόμοια με το Mass Effect 3 και ξεκλειδώνουν power-ups και άλλα collectibles. Συμπαθητική χαρακτηρίζεται και η προσθήκη ενός Dinobot (Grimlock, Τ-Rex) και ενός Insecticon (Sharpshooter, σφήκα), αλλά αυτές έχουν γίνει σε μια προσπάθεια ένταξης ποικιλίας στο παιχνίδι, μιας ποικιλίας που μάλλον μόνο οι fans θα εκτιμήσουν. Το συνεργατικό co-op στο οποίο εσείς και τρεις άλλοι φίλοι σας μπορείτε να αντιμετωπίσετε ορδές εχθρών με συνεχώς αυξανόμενη δυσκολία έχει την πλάκα του, αλλά σύντομα καταντά, όπως και το campaign, βαρετό.Από πλευράς γραφικών, το RotDS δεν έχει δημιουργηθεί με την απαραίτητη προσοχή και έτσι ακόμα και τα ίδια τα TFs πολλές φορές φαίνονται ξεβαμμένα ή σαν να μην μπορούν να γίνουν render από το εκάστοτε μηχάνημα, στοιχείο που εμφανίζεται όχι μόνο στο Xbox One, αλλά και σε άλλες πλατφόρμες. Τα περιβάλλοντα θυμίζουν εποχές 2005 ή 2006, δεδομένου του ότι φαίνονται κενά και χωρίς ζωή. Παράλληλα, τα light effects παρουσιάζονται πολύ ψεύτικα και δίχως μεγάλη λεπτομέρεια. Διάφορα αντικείμενα στο background δεν φαίνονται και αντικαθιστώνται από σκιές, δημιουργώντας ένα οπτικά κουραστικό θέαμα, αφού σημαντικές λεπτομέρειες χάνονται μέσα στην θολούρα, ειδικά στα cut-scenes. Τα Transformers αποδεικνύονται τελικά και… υποηχητικά, αφού το sound design είναι κακό σε βαθμό παράνοιας. Τα ρομπότ που μάχεστε ξεστομίζουν τις ίδιες ατάκες ξανά και ξανά και ξανά, χωρίς καμία συναίσθηση του τι συμβαίνει κάθε στιγμή στο πεδίο της μάχης. Ακόμα ακούω το “let’s see what we got” τα βράδια όταν προσπαθώ να κοιμηθώ! Τα όπλα ακούγονται όπως έχουμε συνηθίσει και οι οπαδοί της dubstep θα χαρούν γενικά. Η ηθοποιία με την σειρά της δεν εντυπωσιάζει, με μόνο τον Peter Cullen (Optimus Prime) να ανταπεξέρχεται οριακά των προσδοκιών. Οι διάλογοι σε γενικές γραμμές έχουν κλισέ τόνο και είναι προβλέψιμοι, οπότε μην περιμένετε κάτι ποιοτικό στον εν λόγω τομέα.
Συνολικά, το Transformers: Rise of the Dark Spark είναι ένα μέτριο παιχνίδι, το οποίο δεν μπορεί να διεκπεραιώσει σωστά ούτε την πλοκή, διώχνοντας μακριά ενδεχομένως ακόμα και τους φανατικούς. Κάπως πρόχειρο gameplay, ανούσιες δυνατότητες, κακό voice acting και ξεπερασμένα γραφικά είναι οι πληγές του παιχνιδιού αυτού, που σε αντίθεση με τον… Starscream δεν φτάνει ψηλά. Ενδεχομένως λόγω ονόματος να είναι ελαφρώς καλύτερη η εμπειρία, αλλά και πάλι θα περιμένουμε από ό,τι φαίνεται το παιχνίδι που θα αξίζει στους μεταλλικούς μας φίλους από τον Cybertron.
Γιατί ρε Edge of Reality το έκανες αυτό; You ruined my childhood years!
!!!!!
Με τόσα αρνητικά και το 5 πολύ του είναι. Συγχαρητήρια στον Παναγιώτη, που καλοκαιριάτικα, άντεξε να ολοκληρώσει αυτό το ''αριστούργημα''. Αν και από τα video το γλυκοκοίταζα, ίσως λόγο αγάπης για τα ρομποτάκια.
Πάει και η Edge of Reality.
Reality σκετο...
ποτε δεν τρελαθηκα με αυτο το παιχνιδι
Ωραοι οι transformers αλλα οτι το "τραβας" πολυ καποτε ερχεται και ξηλωνει.....
Θα συμφωνήσω. Τα προηγούμενα παιχνίδια δεν ήταν απαραίτητα για την συλλογή κάποιου μέσου gamer, αλλά ένας fan την καταέβρισκε θεωρώ.
Με το RotDS, λίγοι θα καταφέρουν να το τελειώσουν ή τουλάχιστον να ασχοληθούν σοβαρά και να το απολαύσουν.
ισωσ καταλληλο για πολυ μικρες ηλικιες 3 κ πολυ ειναι