Οι έμπειροι παίκτες εγκλώβιζαν τους εχθρούς μέσα στα σχήματα που έφτιαχναν και τους εξαφάνιζαν μαζί με τους ορθογωνικούς τους σχεδιασμούς. Άλλοι έφτιαχναν πολλά και μικρά σχήματα προσέχοντας να αποφεύγουν το οτιδήποτε θα μπορούσε να τους προκαλέσει βάσανα. Υπήρχαν δηλαδή διαφορετικές προσεγγίσεις για το πώς ήταν δυνατό κάποιος να φτάσει στη νίκη ακόμα και σε ένα παιχνίδι με τόσο απλοϊκό gameplay. Το Qix γνώρισε πολλές παραλλαγές, σε πολλά formats οι οποίες ακόμα και σήμερα συνεχίζουν να συναρπάζουν πολύ κόσμο. Μία από αυτές ήταν το γνωστό σε όσους σύχναζαν στις αίθουσες των arcades την εποχή των ‘90s Gals Panic. Η τελεία εξακολουθεί να αποτελεί την κεντρική ηρωίδα, υπάρχουν και πάλι εχθροί οι οποίοι θα εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία για να «κόψουν» το δρόμο της, όμως αυτή τη φορά υπάρχει και ένα νέο στοιχείο το οποίο κρύβεται κάτω από τα φαινομενικά αθώα ταμπλό. Πρόκειται για τι άλλο, παρά δροσερές, αιθέριες ημίγυμνες υπάρξεις, οι οποίες θα ανταμείψουν τους νικητές για τις ικανότητές τους στο gameplay. To παιχνίδι χωρίζεται σε έξι τμήματα, κάθε ένα από τα οποία διαθέτει τρεις πίστες. Η κάθε πίστα ξεκινάει δίνοντας στους παίκτες τρία λεπτά για να την ολοκληρώσουν, εκτός και αν η ρουλέτα αποφασίσει διαφορετικά. Για κάθε πίστα που ολοκληρώνουν προστίθεται, υπό μορφή bonus, ένα λεπτό στο χρόνο της επόμενης ενώ ανά διαστήματα, πέρα από τους εχθρούς εμφανίζονται διάφορα power ups τα οποία όπως πάντα διευκολύνουν τη ζωή των παικτών και επιταχύνουν την πρόοδό τους.
Επιπρόσθετα, στην κορυφή κάθε πίστας υπάρχει ένας μετρητής είκοσι διαβαθμίσεων που ξεκινάει από το 11 και αυξομειώνεται ανάλογα το ποσοστό από το ταμπλό που έχουν οι παίκτες αποκαλύψει σε συνδυασμό με το χρόνο που έχει περάσει. Αν ο μετρητής φτάσει στο μηδέν τότε οι παίκτες χάνουν μια ζωή και αν αυτός φτάσει στο είκοσι τότε αυτό σημαίνει την ολοκλήρωση του επιπέδου. Ακόμα η θέση του μετρητή καθορίζει το τι θα βρίσκεται κάτω από το ταμπλό. Όταν αυτός βρεθεί κάτω από το έξι τότε background δεν θα είναι μια όμορφη κοπέλα αλλά μια εναλλακτική απεικόνιση τυχαίας επιλογής. Οι κοπέλες προτιμούν μόνο τους «δυνατούς» παίκτες και έτσι το αντικείμενο του πόθου θα επιστρέψει στο background μόνο όταν ο μετρητής φτάσει και πάλι τουλάχιστον στο δέκα. Οι κυρίες του παιχνιδιού δεν είναι όποιες κι όποιες και δεν βγάζουν τα ρούχα τους με το πρώτο ραντεβού. Έτσι λοιπόν στην πρώτη πίστα κάθε τμήματος εμφανίζονται ντυμένες κανονικά, στην δεύτερη φορώντας εσώρουχα και στην τρίτη και τελευταία γυμνόστηθες. Η ολοκλήρωση μιας πίστας σε ποσοστό 100% όχι μόνο θα αποκαλύψει τη φωτογραφία κάθε κυρίας αλλά περιλαμβάνει ως δώρο και ένα χορευτικό σε ρυθμούς can-can. Πέρα όμως από προσωπικότητα και προσόντα τα κορίτσια μας έχουν και ονόματα. Έτσι λοιπόν κατά σειρά εμφανίσεως θα έχουμε την τιμή να συστηθούμε με τις Marina Matsumoto, Ayami Kida, Nami Ozawa, Yuki Miho, Emi Nakahara και Shiori Asano.
Για να γίνει ακόμα πιο δύσκολο το παιχνίδι υπάρχουν διάφορα bosses και συγκεκριμένα, η Spider που είναι το boss της πρώτης πίστας και μέσω του ιστού της επιβραδύνει την κίνηση της τελείας, ενώ μπορεί ακόμα να αναπαράγει μικρότερες αράχνες και κινείται διαγώνια. Η Fireball είναι το boss της δεύτερης πίστας και εκτοξεύει φωτιές που προκαλούν ακαριαίο θάνατο. Στην τρίτη πίστα υπάρχει ως boss το Tetrahedron, γύρω από το οποίο εμφανίζονται αστραπές και κεραυνοί που στέλνουν τους παίκτες να συναντήσουν το δημιουργό τους. Το Tetrahedron έχει τη δυνατότητα να διασπάται σε σφαίρες, μπάρες, αστέρια και φωτοστέφανα, με μόνο ένα από αυτά να είναι ο πραγματικός boss, ο οποίος αποκαλύπτεται μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. Τα υπόλοιπα κομμάτια στα οποία διασπάται ο boss αυτοκαταστρέφονται μετά από λίγα δευτερόλεπτα. Τέλος υπάρχει ο Purple man που είναι ο boss του challenge stage και δεν έχει τη δυνατότητα επιθέσεων παρά το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να δημιουργεί πολλαπλές μινιατούρες- αντίγραφα του εαυτού του.
To Gals Panic ανήκει σε μία εποχή όπου το ελευθέρων ηθών περιεχόμενο δεν ήταν άμεσα προσβάσιμο όπως σήμερα, που το Internet έχει φτάσει ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες κατοικίες και αντιπροσωπεύει τις κλεφτές ματιές που ρίχναμε στις αρχές των ‘90s σε πράγματα που θεωρούνταν «απαγορευμένα» για την ηλικία μας. To απλοϊκό του gameplay το καθιστούσε άκρως εθιστικό και προσιτό σε gamers όλων των κατηγοριών. Αναμφισβήτητα, για όσους δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ με αυτή την κατηγορία παιχνιδιών, το Gals Panic αποτελεί την ιδανική αφορμή για να το κάνουν.
Longplay Gals Panic
Πηγές: Wikipedia, GameFAQs, The Ultimate History of Videogames
Τίποτα δεν ξεπερνάει το Pocket Gal.
Για να μη μιλήσω για το άλλο το πόκερ που βαριέμαι να ψάξω πώς το λέγανε.
Οταν οι "μοχλοι" παιρνανε φωτια....:) Κλασικοτατο παιχνιδι στα arcades της εποχης...καλα και σε καφενεια εχω δει μηχανημα :)
Φρασεις του στυλ το "τελειωσες" ηταν λιγο απογορευμενες !! Ty ΝΙκητα για το fapback εεεεε flashback :)
Πολύ ενδιαφέρον. Κάτι μου θυμίζει...
Το θυμαμαι αυτο, σε mame πρεπει να το ειχα παιξει :P
Μπορει να μην εχει αιθεριες υπάρξεις αλλα το fortix ειναι εξισου καλο :P
Ρε φίλε, ρε φίλε, ρε φίλε, ρε φίλε.....
Κάπου στην Καστέλα υπάρχει θαμμένο ένα βουνό από δικά μου κέρματα δίπλα στο κουφάρι του Gals Panic.
Φτιαχτήκαμε μεσημεριάτικα.. Τώρα τι;;; Πάω στο μαγαζί που δουλεύει να της κάνω αναφορά γιατί δεν είναι σπίτι :P
Καλα θυμαμαι τοτε που επαιζα. Τα πηγαινα καλα ειχα βγαλει το "γκομενακι" και εκει που θα φαινονταν και τα βυ@@α τσουπ γινεται αλλαγη και μου βγαζει μια γρια χαχα τι ξενερωμα ειχα φαει τοτε την πρωτη φορα
tobarajas poker ladies λεγοταν το coin op που μαλλον λες!το gal's panic ηταν αμαρτωλη απολαυση μεταξυ του cadillacs and dinosaurs και του super sidekicks σε ενα ουφαδικο του βολου που το λεγαν romeo!τι εποχες;;;
και ολο αυτο για να δουμε λιγο γυμνο