«Τι ήταν αυτό;», διερωτάται η αδελφή Σάρλοτ, καθώς αντιλαμβάνεται έντρομη τα χτυπήματα κάτω από ένα σφραγισμένο πηγάδι. «Ποιος νοιάζεται!», απαντά η ανήλικη Λίντα που την προτρέπει να τρέξει μαζί της μέχρι… την επόμενη σκηνή της ταινίας, ακόμη ένα «μπου» άνευ λόγου και αιτίας, δηλαδή. Αυτή η μικρή ατάκα του κοριτσιού συνοψίζει και το ίδιο το φιλμ, το οποίο αποτελεί prequel του «Annabelle» (2014), που με τη σειρά του προέκυψε ως spin-off της μεγάλης εισπρακτικής επιτυχίας «Το Κάλεσμα» (2013), που κι αυτό είχε ένα sequel από το οποίο αναμένεται να γεννηθεί ακόμη ένα spin-off (!), με το επερχόμενο «The Nun» (2018). Και κάπου εδώ συνειδητοποιείς ότι το πιο τρομακτικό πράγμα σε τούτο το franchise είναι… το ίδιο και το αυτό!
Επιχειρώντας να «εξηγήσει» τον μύθο της ομώνυμης, δαιμονισμένης κούκλας, το «Annabelle: Creation» μας πηγαίνει πίσω στο παρελθόν και μας συστήνει την οικογένεια ενός κατασκευαστή χειροποίητων κουκλών, ο οποίος χάνει την κόρη του σε τροχαίο και συνεχίζει να ζει με τη σύζυγό του σε μια απομονωμένη φάρμα, κρατώντας από τον έξω κόσμο μυστικά που… ούτε καν ο σεναριογράφος του τολμά να ξεδιαλύνει, σε τούτο το prequel όπου η ιστορία απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά, ως μέρος του όλου ανεξήγητου της δράσης. Η πρώτη ώρα περνά απλώς «ενημερωτικά», στήνοντας μονάχα την ατμόσφαιρα για ένα αδιάκοπο σερί από κλισεδιάρικα κοψοχολιάσματα που έπονται, στα οποία ο θεατής είτε βλέπει κάτι σαν το φάντασμα του νεκρού κοριτσιού είτε τη δαιμονισμένη κούκλα - πρωταγωνίστρια να κυνηγά τρομαγμένα, ορφανά κοριτσάκια από σκοτεινό δωμάτιο σε αποθήκη, υπόγειο και ό,τι άλλο μπόρεσαν να σκαρφιστούν οι παραγωγοί και οι σκηνογράφοι.
Στο δεύτερο μισό της ταινίας, οι σκηνές διαδέχονται η μια την άλλη με αποκλειστικό σκοπό να σε τινάξουν από το κάθισμα, εκτός κι αν είσαι φανατικός οπαδός των… ταινιών τρόμου! Σε αυτό το ενδεχόμενο, θα βιώσεις την πλήξη της προβλεψιμότητας, με ήρωες και πρόσωπα να πηγαινοέρχονται επί της οθόνης, αναζητώντας μια κάποια υποψία αφήγησης που ποτέ δεν θα έρθει για να σώσει την κατάσταση, ακριβώς διότι… «ποιος νοιάζεται;»! Υπάρχουν στιγμές λειτουργικές, με φόβο και σασπένς, όμως η φόρμουλα του genre μοιάζει τόσο εξουθενωμένη από την επανάληψη που στο φινάλε σε κάνει να νιώθεις πραγματική ανακούφιση απλά και μόνο επειδή το έργο… τελείωσε. Τρόπος του λέγειν, βέβαια, αφού υπάρχει και «κρυμμένη σκηνή» μετά τα end credits, η οποία προετοιμάζει το έδαφος για τον ερχομό του «The Nun», πριν δούμε και «Το Κάλεσμα» να ξαναχτυπά για τρίτη φορά. Ετοίμαζε προμήθειες σε αγιασμό…
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;
Σωστή διαχείριση φωτισμών, ήχων και μουσικής, αλλά στο πλαίσιο των πιο κουρασμένων κλισέ του είδους, σε ένα prequel που δεν αντέχει να σταθεί στα πόδια του για σχεδόν δύο ώρες, μέχρι να κάνει την απαιτούμενη (από ποιους;) σύνδεση με την εναρκτήρια σεκάνς τού «Annabelle». Εάν υπήρχε μια στοιχειώδης πλοκή, δεν θα με πείραζε τόσο. Αλλά η ιστορία του «…Creation» πρέπει να γράφτηκε με… σβησμένα φώτα. Και τα ‘λεγε ο τίτλος της προηγούμενης ταινίας του Σάντμπεργκ: «Μη Σβήσεις το Φως»!
Του Ηλία Φραγκούλη, σε συνεργασία με το freecinema.gr
Απαίσιο Review για άλλη μια φορά δυστυχώς ...
Ρε παιδιά μήπως να αρχίσετε να έχετε second thoughts για τα movie revies στο site? Περισσότερο κακό σας κάνουν παρά καλό...Γνώμη εκφράζω απλώς.....
η αληθεια ειναι οτι τρομαξα λιγακι καλουτσικη ταινια φαινεται..
Εντάξει τώρα που βγήκε για κατέβασμα όλο και κάποιος θα το δει για να μας πει μια γνώμη σαν θεατής και όχι... στον βρόντο!
Θα πάω να το δω την Τρίτη στην Odeon
Με αυτά που ακούω/διαβάζω, μάλλον υα περιμένω να το δω σπίτι.....
παιδια σκεφτομαι να παω να το δω λεει τιποτα η αδικος χρονος;
Μάλλον δεν πηγαίνει κανείς σινεμά πραγματικά. Αλλά τους φταίνε οι κριτικές.
Εγώ παιδιά το είδα στο σινεμά χθες , είναι σίγουρα καλύτερη από την πρώτη , αρκετά καλύτερη βασικά και είχε και πολύ καλή σκηνοθεσία, περίμενα κάτι καλύτερο προς το τέλος αλλά 2/10 δεν αξίζει παιδιά δηλαδή έλεος ....
Κάποιες σκηνές με λίγο καλύτερη δουλειά έφταναν το κάλεσμα...
7/10 από έμενα , μπορεί να μην αξίζει 7.5 ευρώ αλλά με κωδικό στα village(50% έκπτωση) ή odeon(1+1) αξίζει πραγματικά .
καλυτερο το πρωτο συμφωνω με το ριβιου,η συγκεκριμενη ταινια δεν ηταν τοσο τρομακτικια
η ταινία είναι χάλια. πιο πολύ γέλασα παρά τρόμαξα. Βασικά γέλαγε όλο το σινεμα, λες και βλέπαμε ενα κακέκτυπο του scary movie. Πρόχειρο, προβλέψιμο, μονότονο, λες και την σκηνοθέτησε δημόσιος υπάλληλος. Οι προσπάθειες να μας τρομάξει απλά ανέμπνευστες. Κακή ταινία τρόμου απλά. Υπενθυμίζω ξανά ότι γελούσε όλο το σινεμά.