O υποτακτικός θα σπάσει γρήγορα τα δεσμά του.
Η τιμή του παιχνιδιού είναι τέτοια που θα προσελκύσει ακόμα και όσους απλά έχουν την περιέργεια να πάρουν μια ιδέα γιατί η κολόνια που ονομάζεται “Shadow of the Beast” διατηρεί τόσα χρόνια αναλλοίωτο το άρωμά της. Η πλοκή, γνωστή στους παλαιότερους, περιστρέφεται γύρω από τον τερατόμορφο Aarbron που όταν ήταν μωρό έπεσε θύμα απαγωγής από το σκοτεινό μάγο Maletoth. Τώρα ο πρωταγωνιστής απαιτεί εκδίκηση για τη ζωή που δεν έζησε και πρωταρχικός του στόχος είναι να γκρεμίσει τον Maletoth από το θρόνο του. Ο σκλάβος σπάει τα δεσμά του και μετά κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει. Ο Zelek, βοηθός του σκοτεινού άρχοντα, είναι από τους πρώτους που θα δοκιμάσουν την οργή και τον πόνο που προκαλούν τα νύχια του. Κι έπεται συνέχεια. Στο μακρινό 1989, τα χειριστήρια είχαν μόνο ένα πλήκτρο, οπότε οι κινήσεις των χαρακτήρων ήταν ιδιαίτερα περιορισμένες. Σήμερα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και η σύγχρονη εκδοχή του Aarbron διαθέτει μια σειρά από ειδικές αμυντικές και επιθετικές κινήσεις που θα τον βοηθήσουν να κατατροπώσει οποιονδήποτε αντίπαλο. Προσοχή, ο τίτλος που έχουμε στα χέρια μας δεν σχετίζεται με button mashing και άλλες παρόμοιες πρακτικές. Κάθε εχθρός έχει τις δικές του δυνάμεις αλλά και αδυναμίες, οπότε οι παίκτες θα πρέπει να βρουν τον ξεχωριστό τρόπο αντιμετώπισης του καθενός. Το παιχνίδι δείχνει να προσπαθεί να σπάσει τα όρια του arcade, οι κινήσεις των χαρακτήρων φλερτάρουν με την πραγματικότητα και κάνει γίνονται βήματα προς το simulation, κάτι που θα είχε επιτευχθεί αν οι μάχες δεν διαδραματίζονταν σε ρυθμό που πλησιάζει το slow motion και δεν υπήρχαν μικρές καθυστερήσεις στην απόκριση του χειρισμού. Στοιχεία που εύκολα οδηγούν σε εκνευρισμό και απορίες σχετικά με τις δοκιμές προ της κυκλοφορίας. Ακόμα, ήταν δεκάδες οι φορές που δεχτήκαμε πισώπλατα χτυπήματα κατόπιν εκτέλεσης μιας ειδικής κίνησης, πράγμα που μας κάνει να αναρωτιόμαστε ποιο είναι τελικά το όφελος μιας ειδικής κίνησης;
Κανείς δεν ξεφεύγει από την οργή του Aarbron.
Μια έξυπνη προσθήκη είναι η λεγόμενη μπάρα αίματος. Αυτή είναι που ως ένα βαθμό καθορίζει ποια θα είναι η επόμενή κίνησή σας στο παιχνίδι. Πραγματοποιώντας ειδικές κινήσεις, αυτή αδειάζει και για να τη γεμίσετε θα πρέπει είτε να εξολοθρεύετε αντιπάλους με την κλασική επιθετική κίνηση του ήρωα, είτε να βρίσκετε τα ανάλογα power ups. Το δεύτερο είναι αδύνατο στο μέσο των μαχών μιας και κατά τη διάρκειά τους μαγικές πύλες κάνουν αδύνατη τη φυγή είτε από δεξιά, είτε από αριστερά, όπως συμβαίνει στα παιχνίδια της σειράς God of War. Επιπλέον, ακόμα και τους εχθρούς μπορείτε να μετατρέψετε σε power-ups, αναπληρώνοντας τη χαμένη σας ενέργεια, καθώς με μια από τις ειδικές κινήσεις μπορείτε να ρουφήξετε όλο τους το αίμα. Τα boss fights χαρακτηρίζονται από πολύ έως πάρα πολύ αδιάφορα. Υποτίθεται ότι σε αυτές τις περιπτώσεις θα έπρεπε να ανεβαίνει, έστω και λίγο, ο γενικά χαμηλός βαθμός δυσκολίας.
Το παιχνίδι δείχνει να προσπαθεί να σπάσει τα όρια του arcade, οι κινήσεις των χαρακτήρων φλερτάρουν με την πραγματικότητα και γίνονται δειλά βήματα προς το simulation, κάτι που θα είχε επιτευχθεί αν οι μάχες δεν διαδραματίζονταν σε ρυθμό που πλησιάζει το slow motion
Όμως τα bosses, απλά εκτελούν το ίδιο και το ίδιο μοτίβο κινήσεων και λίγο οι βοήθειες στην οθόνη, λίγο η μελέτη της συμπεριφοράς τους θα αποτελέσουν τη συνταγή που θα σας φέρει πολύ γρήγορα αγκαλιά με την νίκη. Το ίδιο μη εμπνευσμένος και βαρετός είναι ο σχεδιασμός των επιπέδων. Παρόλο που στην αρχή δίνονται υποσχέσεις ότι θα υπάρχει κάποιου είδους εξερεύνηση για να σπάει τη γραμμικότητα, αυτές διαψεύδονται πολύ γρήγορα. Η όποια εξερεύνηση σιγά σιγά μετατρέπεται σε ανούσιο μπρος-πίσω, κάτι που θα χαρακτήριζε κανείς σαν μια αποτυχημένη προσπάθεια μίμησης των παιχνιδιών τύπου metroidvania. Η λογική “εάν είχα αυτό το εργαλείο θα ήταν όλα πολύ καλύτερα” έχει αντικατασταθεί από το “στο δρόμο σου θα βρεις αυτό το εργαλείο και θα μπορέσεις να προχωρήσεις παρακάτω”. Είναι φανερό ότι, στην προσπάθειά της να χωρέσει νέα πράγματα σε έναν τίτλο με διάρκεια που πλησιάζει τις τέσσερις ώρες, η ομάδα ανάπτυξης απέτυχε να βρει την κατάλληλη ισορροπία, με αποτέλεσμα η τελική εικόνα που μένει να είναι αυτή ενός πίνακα γεμάτου αταίριαστες πιτσιλιές.
Πολύ καλή η δουλειά στον οπτικό τομέα.
Σε μια φιλότιμη προσπάθεια να αντισταθμίσει τη μικρή διάρκεια, η ομάδα ανάπτυξης έβγαλε από το μανίκι της το ισχυρό χαρτί του replayability, κάτι που στηρίζεται από τα unlockables που χρειάζονται περισσότερα από ένα playthroughs προκειμένου να εξασφαλιστούν. Όσο περισσότερους εχθρούς εξολοθρεύει ο Aarbron τόσο περισσότερο αυξάνεται ο λογαριασμός των mana points του, τα οποία στο τέλος κάθε επιπέδου μπορεί να εξαργυρώσει, κατά πρώτον, σε αναβαθμίσεις των δυνάμεών του και, κατά δεύτερον, αγοράζοντας είτε μεταφράσεις για τα λόγια των τεράτων, είτε κομμάτια από το timeline που βοηθούν στην κατανόηση του lore, είτε ακόμα και την έκδοση του παιχνιδιού για την Amiga 500, την οποία μπορείτε να απολαύσετε στο PlayStation 4.
Το Shadow of the Beast, αν και περιέχει αρκετές προσθήκες σε σχέση με τον προκάτοχό του, δυστυχώς δεν έχει την ίδια λάμψη με το παιχνίδι του τότε. Έχοντας εστιάσει περισσότερο στην παροχή extras, η ομάδα ανάπτυξης κάπου έχασε στον προσανατολισμό του gameplay, με αποτέλεσμα ο τίτλος να φλερτάρει περισσότερο με τη μετριότητα, παρά με το remake, re-imagine ή οτιδήποτε άλλο είχαν φανταστεί οι fans. Σίγουρα, υπήρχαν περιορισμοί στο budget, μιας και πρόκειται για indie παραγωγή, όμως αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία σε καμία περίπτωση. Ειδικά όταν έχουν αφιερωθεί τρία χρόνια για την ανάπτυξη ενός παιχνιδιού.
Πολυ μετριο παιχνιδι δυστυχως, αρπαχτη μου φανηκε, τραγικος τεχνικος τομεας...
Το παιχνιδι το πηρα day one (εννοειται) και δεν το μετανιωσα καθολου. Για μενα το μεγαλο αρνητικο ειναι η διαρκεια του...Ειναι μικρο ακομα και στο δυσκολο επιπεδο ...αλλα εχει αρκετο fun
Προσωπικα το θεωρω ενα απο τα καλυτερα παιχνιδια στο Psn. Καλο platforming, brawling με combo ,και συνιστω ανεπιφυλακτα να ξεκλειδωσετε την επιλογη να παιζεις το Game με την original μουσικη !
Σαν μεγαλο Plus θεωρω οτι ξεκλειδωνεις και το Original Amiga game....ΑΥΤΟ και αν ειναι παλουκακι! (μακαρι να ειχε trophies ΚΑΙ σε αυτο)
Νομιζω οτι αξιζει να ασχοληθει κανεις μαζι του και οντως η τιμη του (σε σχεση με αλλα psn games) ειναι πολυ καλη.
Δικαιολογημενος ο βαθμος Νικητα απλα θα του εβαζα λιγο παραπανω (χωρις εννοειται να εχει και ιδιαιτερη σημασια) .
νομιζω οτι φάνηκε απο την άρχει οτι ηταν του 6 πολύς ντόρος για το τιποτα