Όπως μας τόνισαν οι ίδιοι οι δημιουργοί του παιχνιδιού κατά την παρουσίασή του στο Παρίσι, το Valiant Hearts είναι “story-driven”. Πρόκειται για έναν σαφή χαρακτηρισμό, που όμως μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ευτυχώς, δεν επιλέχθηκε ο εύκολος δρόμος των quick time events, αφού το παιχνίδι βασίζεται στην επίλυση γρίφων στο πλαίσιο της δομής ενός δισδιάστατου puzzle-platform adventure game. Κάθε φορά χρησιμοποιείτε έναν από τους τέσσερις χαρακτήρες, συνήθως σε συνδυασμό με τον πέμπτο, έναν συμπαθέστατο -και χρησιμότατο- σκύλο, οι οποίοι δεν διαφοροποιούνται ιδιαίτερα μεταξύ τους σε επίπεδο ικανοτήτων. Τα κάστανα από τη φωτιά τα βγάζει συνήθως ο σκύλος. Η πλειοψηφία των γρίφων απαιτεί την εύρεση ενός αντικειμένου και την χρήση του σε κάποιο σημείο, ώστε να επέλθει απεμπλοκή από το εκάστοτε εμπόδιο. Παράλληλα γίνεται αρκετά εκτεταμένη χρήση και της δυνατότητας ρίψης αντικειμένων, που αποτελεί και βάση για τους πιο dynamic γρίφους, όπως στην περιπτώσεις που θα χρειαστεί να πετάξετε ένα σβηστό μασούρι δυναμίτη μέσα από φωτιά με τέτοιο τρόπο ώστε και να ανάψει και να πετύχει τον στόχο του, που συνήθως είναι μία πλατφόρμα που χαμηλώνει μετά την έκρηξη. Επιπλέον, πολλές είναι οι φορές που θα χρησιμοποιήσετε τον σκύλο, στέλνοντας τον να «τσιμπήσει» ένα αντικείμενο, να τραβήξει έναν μοχλό ή να αποσπάσει την προσοχή ενός εχθρού. Δεν λείπουν και οι βαλβίδες που περιστρέφουν σωλήνες έτσι ώστε να περάσει από μέσα τους νερό ή κάποιο αέριο και -βέβαια- οι μοχλοί, που ενεργοποιούν κάθε είδους μηχανισμούς.
Συνήθως η παρουσία των γρίφων εντοπίζεται ανάμεσα σε κάποιες σκηνές δράσης που περιλαμβάνουν την εφόρμηση προς τον εχθρό με ταυτόχρονη αποφυγή των επερχόμενων βλημάτων. Σε αυτά τα μικρά “γριφο-hub”, ο παίκτης είναι σε θέση να κινηθεί ελεύθερα ψάχνοντας για τα κατάλληλα αντικείμενα, ώστε να ξεκλειδώσει σταδιακά την εκάστοτε λύση. Αδιαμφισβήτητα, οι γρίφοι του παιχνιδιού είναι εύκολοι, αφού η λύση τους είναι συνήθως προφανής και στη χειρότερη μπορεί να απαιτήσει λίγο περισσότερο ψάξιμο. Αν και δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον συγκεκριμένο τομέα ως προτέρημα του παιχνιδιού, η συγκεκριμένη προσέγγιση ταιριάζει στον σκοπό της Ubisoft Montpellier, ο οποίος είναι η διήγηση μιας ανθρώπινης ιστορίας με υπόβαθρο τη φρίκη του πολέμου και όχι η παροχή εγκεφαλικών δοκιμασιών που θα κονιορτοποιήσουν τον εγκέφαλο του παίκτη. Έτσι, οι εύκολοι γρίφοι καταλήγουν να διευκολύνουν τη ροή του παιχνιδιού και της ιστορίας, ενώ ακόμη και οι περιπτώσεις όπου κινείστε διαδικαστικά προς τη λύση γνωρίζοντας την, είναι ανεκτές λόγω των μικρών αποστάσεων.
Από την άλλη, οι σκηνές δράσης που προαναφέραμε λειτουργούν ως scripted διαλείμματα ανάμεσα στα puzzle hubs και αποδίδουν με εξαιρετικό τρόπο την ατμόσφαιρα των πολεμικών αναμετρήσεων στο απόγειο της έντασής τους, λόγω του staging της δράσης και της παραπάνω από ταιριαστής μουσικής υπόκρουσης. Λόγω όμως της φύσης των χαρακτήρων, είναι ακόμη πιο συχνή η ανάγκη χρήσης προκαθορισμένων stealth προσεγγίσεων, οι οποίες συνίστανται συνήθως στην χρήση στατικής ή κινούμενης κάλυψης και στον συγχρονισμό των κινήσεών σας με βάση το reload των εχθρικών πολυβόλων. Υπάρχουν και τρία σημεία όπου θα χρειαστεί να οδηγήσετε, με κατεύθυνση προς την οθόνη, έτσι ώστε να αποφύγετε εχθρούς και εμπόδια. Συνολικά επιτυγχάνεται αρκετά καλός ρυθμός, αφού γρίφοι, δράση και stealth συνδυάζονται συνήθως με φυσικό τρόπο, προσδίδοντας ικανοποιητική ποικιλία στα τεκταινόμενα. Το στοιχείο της επανάληψης δεν λείπει, κυρίως σε ό,τι αφορά κάποιους γρίφους, όμως η διάρκεια του παιχνιδιού (περίπου 6 ώρες και κάτι ψιλά) είναι αρκετή ώστε να μην είναι μικρή, τουλάχιστον για τα δεδομένα ενός downloadable τίτλου των 15 ευρώ, αλλά και να μην φτάνει στο σημείο να κουράσει.
“Story-driven” λοιπόν. Οι τέσσερις χαρακτήρες είναι εξ ορισμού ενδιαφέροντες από τη στιγμή που δεν είναι ξαδέρφια του Ράμπο, όπως ισχύει σχεδόν με κάθε πρωταγωνιστή παιχνιδιών με θέμα τον πόλεμο. Ένας Γάλλος ηλικιωμένος αγρότης, ένας Αμερικανός εθελοντής, μία Βελγίδα νοσοκόμα κι ένας Γερμανός που μένει στη Γαλλία και αναγκάζεται να πολεμήσει ενάντια στη χώρα που ζει, προσπαθούν σε όλη τη διάρκεια του πολέμου να σώσουν και να σωθούν. Δεν πρόκειται για χαρακτήρες με βάθος, αλλά και πάλι πρόκειται για εσκεμμένη επιλογή. Σκοπός είναι η ανάδειξη του απλού, καθημερινού ανθρώπου που συμμετέχει σε κάτι παρά τη θέλησή του και όχι ενός πολυδιάστατου χαρακτήρα με «ψαγμένα» κίνητρα. Για το λόγο αυτό δεν υπάρχουν διάλογοι, παρά μόνο σύντομες ακατάληπτες φράσεις και speech bubbles που γεμίζουν με εικόνες και όχι με λέξεις. Η εξέλιξη της ιστορίας δεν μπορεί να θεωρηθεί και αυτή αριστούργημα του storytelling, αφού πολλές φορές βασίζεται στον παράγοντα της σύμπτωσης, όμως σκοπός της είναι να συγκινήσει και τα καταφέρνει χωρίς να υπερβάλλει με μελοδραματισμούς νικαραγουανής τηλενουβέλας.
Αν θεωρήσατε την τελευταία φράση ως αποτυχημένη απόπειρα χιούμορ, μπορεί να σκεφτείτε κάτι παρόμοιο και για τμήματα του Valiant Hearts. Σε πολλά σημεία, προκειμένου να αποφορτιστεί η βαριά ατμόσφαιρα, το ύφος μπορεί να μετατραπεί σε ανάλαφρο έως κωμικό, με μεταβαλλόμενο βαθμό επιτυχίας. Θεωρούμε τις περισσότερες σχετικές περιστάσεις εντός κλίματος, γιατί αντικατοπτρίζουν την έμφυτη ανθρώπινη ανάγκη συναισθηματικής αποφόρτισης, αλλά και γιατί σχεδόν ποτέ δεν πέφτουν στην παγίδα του γελοίου comic relief, χρησιμοποιώντας διακριτικές πινελιές χιούμορ, όπως, για παράδειγμα, οι καρδούλες στα speech bubbles των στρατιωτών που μόλις θεραπεύσατε. Ο Γερμανός αξιωματούχος όμως που λειτουργεί ως βασικός «κακός» του παιχνιδιού δεν εντάσσεται σε αυτή την κατηγορία, θυμίζοντας περισσότερο Doctor Robotnik και λιγότερο εγκληματία πολέμου. Πάντως, τα βγαλμένα από το Metal Slug boss fights εναντίον του είναι αρκετά διασκεδαστικά και συνεισφέρουν στην αύξηση της ποικιλίας, αλλά θεματικά είναι εκτός κλίματος. Πέρα από την ιστορία, δίνεται έμφαση και στην Ιστορία. Το Valiant Hearts, ανάμεσα στα άλλα, είναι ίσως ένα από τα καλύτερα δείγματα εκπαιδευτικού software που έχουμε δει. Κάθε σκηνή του παιχνιδιού τοποθετείται στο ανάλογο ιστορικό πλαίσιο μέσω της αφήγησης και μέσω σύντομων εγκυκλοπαιδικών αναφορών, που εμφανίζονται ως ειδοποιήσεις και μπορούν να διαβαστούν στη διάρκεια του παιχνιδιού. Αν και οι αναφορές αυτές θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ανασταλτικά, ως παράγοντες διακοπής της ροής του gameplay, εν τέλει ενισχύουν το context των ενεργειών σας. Αυτό που θα μπορούσε να αποτελεί μία ακόμη πίστα με βομβαρδισμούς είναι η μάχη του Verdun. Αυτό που θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη τανκ είναι το πρώτο θωρακισμένο άρμα στην ιστορία. Γενικά, κάθε τι που κάνετε και βλέπετε έχει από πίσω του ιστορικό υπόβαθρο, με αποτέλεσμα, όταν τερματίσετε το παιχνίδι, να βρεθείτε πλουσιότεροι από όσο μπορείτε να φανταστείτε σε γνώσεις σχετικές με τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, γνώσεις που δεν θα ξεχάσετε γρήγορα. Ακόμη και τα περίπου 100 collectibles του παιχνιδιού, ο μόνος λόγος για να παίξει ξανά κάποιος, έχουν τη δική τους περιγραφή και συνεισφέρουν στην βύθιση του παίκτη στην ατμόσφαιρα των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
Η μεταφορά της ατμόσφαιρας και της φρίκης του πολέμου γίνεται, παραδόξως, μέσω της ζωηρής χρωματικής παλέτας της UbiArt Engine, που έχει χρησιμοποιηθεί για τα τελευταία Rayman και για το Child of Light. Το τελικό αποτέλεσμα θυμίζει graphic novel τύπου “Tin-Tin” και αποτελεί σίγουρα πόλο έλξης ακόμη κι αν δεν έχει κάποιος υπόψη του όλα τα προαναφερθέντα. Όπως θα διαπιστώσετε, η χρήση της συγκεκριμένης τεχνοτροπίας αποδεικνύεται πλήρως επιτυχημένη, όχι μόνο για αισθητικούς λόγους, αλλά και ως αποτελεσματικό μέσο οπτικής αφήγησης, λόγω του καθαρού και εκφραστικού τρόπου με τον οποίο απεικονίζονται τα τεκταινόμενα. Στην κατεύθυνση αυτή συνεισφέρει και η πλήρως προσαρμοσμένη στα ακούσματα της εποχής μουσική επένδυση, η οποία ξέρει πότε να ξεσηκώσει, πότε να ηρεμήσει και πότε να συγκινήσει.
Η έμπνευση για το Valiant Hearts ήρθε από τα γράμματα στρατιωτών του «Μεγάλου Πολέμου», γράμματα που μετέφεραν τη φρίκη που ζούσαν, αλλά και την ελπίδα ότι κάποτε θα δούνε ξανά τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Αν θέλετε να βιώσετε το πνεύμα των γραφομένων αυτών, δεν μπορούμε να σκεφτούμε καλύτερο μέσο από το Valiant Hearts.
ευγε Ηλία και για το review και για τη βαθμολογία...όχι σαν κάποιους άλλους δυσκοίλιους που του βαλαν 7 επειδη λέει είχε bugs και ευκολα puzzles...ώρες ώρες κάποιοι χάνουν την ουσία όταν βαθμολογούν!!
Φαίνεται ενδιαφέρον τίτλος και θα ήθελα πολύ να τον αποκτήσω!
παρα πολυ ωραιο παιχνιδι ....οπως και το review του ηλια...
Εξαιρετικό review Ηλία!
Ωραία ατμόσφαιρα έχει το game, δεν το περίμενα.
Φαινεται πολυ καλο...Σιγουρα θα το παιξω.
Ξερουμε αν εχει βγει στην αγορα? Γιατι δεν το βρισκω σε κανα σαιτ αγορων ουτε σε καταστημα.
Dexter υπάρχει κανονικά στο Steam και στο Uplay, το ψηφιακό κατάστημα της Ubisoft. Δε θα κυκλοφορήσει σε συσκευασία στα καταστήματα.
Το review είναι η φυσική συνέχεια του preview του Ηλία, οπότε η άποψή μου είναι η ίδια για το κείμενο και το παιχνίδι. Απλά να πω ότι είναι πάρα πολύ θετικό πως βγαίνει ένα παιχνίδι - έστω και αν δε βασίζεται στους μηχανισμούς - που να βάζει την έννοια του πολέμου στην ανθρώπινη διάστασή της και που βασίζεται τόσο πολύ σε πραγματικά ιστορικά στοιχεία.
@Tobajaras επειδη ειμαι λιγο ασχετος με τις on line αγορες, μπορω να το παρω απο το Ps4 store?
Ναι μπορείς.
Για πιθανή έκδοση του Vita, το Child of Light για Vita αναμένεται μέσα στον Ιούλιο οπότε λογικά σύντομα θα δούμε και εκεί μια μεταφορά.
Χαίρομαι που όπως φαίνεται ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μου. Κάποια στιγμή μάλλον θα το τιμήσω. Ευχαριστώ Ηλία που με κατατόπισες. Συγχαρητήρια.
Μέσα από την φρίκη του πολέμου έρχετε κάτι όμορφο το οποίο όχι μόνο θα σε διασκεδάσει αλλά θα σε διδάξει και λίγη ιστορία.Must play για να μάθουμε την καθημερινόητα αυτόν τον ανθρώπων αλλά και για να στηρίξουμε μια εξαιρετική προσπάθεια για ένα διαφορετικό game απο την εταιρία που την κράζουμε για τα ετήσια Assassin's creed!
Με εχει ψησει ιδιαιτερα θα αγοραστει σιγουρα
Ειναι διαμαντι το παιχνιδι.
Πολύ ωραίο παιχνιδάκι. Πέρασα κάποιες ώρες πολύ ευχάριστα.
Παρα πολυ ομορφο παιχνιδι. Το βαλανε δωτο στο plus αλλιως δεν θα το ειχα παρει πρεφα... Παιξτε το!