Να ξεκαθαρίσω εδώ, για όσους δεν το ξέρουν, ότι στα 13 χρόνια επαγγελματικής ενασχόλησής μου με τον χώρο, έχω υπηρετήσει και στις δύο πλευρές του ποταμιού. 10 χρόνια ως δημοσιογράφος, αλλά και τρία ως product manager -εκπρόσωπος Τύπου της Nintendo (Nortec Multimedia). Οπότε έχω πολεμήσει με τα όπλα και των δύο πλευρών, έχω υπηρετήσει και την εταιρεία και το Μέσο, έχω προσπαθήσει να τα κάνω αυτά με επαγγελματισμό. Στα χρόνια των περιοδικών ζούσα ως συντάκτης, βοηθός Αρχισυντάκτη, τα όσα τράβαγε, πρώτα ο Παύλος, ύστερα ο Λεωνίδας από τις εταιρείες, μετά έκανα κι εγώ τις αμαρτίες μου όντας εκπρόσωπος μίας, στη μεταβατική μάλιστα εποχή μεταξύ έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, εταιρείας, που η διοίκηση της δεν πίστευε πολύ στο internet, και τέλος έφτιαξα μαζί με τους Ηλία, Λεωνίδα και Μάνο το Authority και για αρκετό καιρό τράβηξα κουπί με τις εταιρείες, από την άλλη μεριά. Μετά μου λέτε γιατί κορέστηκα και κουράστηκα.
Παρακολουθώ λοιπόν με πόνο ψυχής την νέα στήλη του Μάνου, έχοντας ζήσει πολλά από αυτά που περιγράφει, ενίοτε έχοντας κάνει και μερικά από την άλλη πλευρά. Ναι, έχω καθυστερήσει να στείλω παιχνίδι σε site που δεν «χώνευα» ναι, από προσωπική κρίση και επιλογή είχα αποκλείσει συγκεκριμένους δημοσιογράφους, αλλά όχι ποτέ δεν γκρίνιαξα για review, ούτε για βαθμό ούτε για πότε θα ανέβει.
Πάντως και με βάση την τελευταία έκδοση της στήλης του Κου Αρχισυντάκτη, έχω να δηλώσω ότι αυτή η μόδα με το «Πότε θα ανεβάσετε το review;», «Το review το θέλουμε αν είναι εφικτό στις 4 παρά τέταρτο στις 23 του Μήνα με τη Νέα Σελήνη» ή και «Πρέπει οπωσδήποτε να υπολογίσετε πότε θα το έχετε και να μας πείτε», την έζησα πολύ στα πρώτα χρόνια του Authority (2009-2011), σχεδόν σε μόνιμη βάση από συγκεκριμένη εταιρεία που θυμάμαι να έχει κάνει τα νεύρα μου και του Ηλία ρημαδιό. Σε αυτό το πλαίσιο, ναι δεν τους νοιάζει καθόλου, το review είναι ένα εργαλείο για να κάνω το report μου, να συμπληρώσω το excel μου και να μην γκρινιάζει κανείς, εντός και εκτός συνόρων, αν με εννοείτε.
Διότι, τουλάχιστον έως το 2009 που ήμουν στην άλλη πλευρά του ποταμιού, οι εταιρείες ζητούσαν εκθέσεις με την αντιμετώπιση των παιχνιδιών από τον Τύπο, αναλυτικά με βαθμολογίες και quotes, κάτι εξαιρετικά χιουμοριστικό στην περίπτωση μου, όπου διέθετα στην αγορά το ατελείωτο shovelware που είχε βγει για Wii και DS (η Nintendo φυσικά εξαιρείται, για τρίτους μιλάω) και φυσικά έστελνα έξω λίγα και επιλεγμένα, αλλιώς θα έβρεχε τριάρια. Έτσι λοιπόν, δεν τη νοιάζει -πρώτα από όλα την έξω εταιρεία- αν θα κάνεις εσύ τη δουλειά σου ως reviewer, την νοιάζει να κάνει τη δουλειά της, βάζοντας τα πάντα σε τετραγωνάκια και excelόφυλλα. Για να είμαι δίκαιος, να πω για άλλη μια φορά ότι η Nintendo δεν εντασσόταν σε αυτήν την κατηγορία. Μπορεί να μη μας έστελνε κονσόλες και να έπαιρνα από το στοκ τη εταιρείας που λέει ο λόγος για να εξυπηρετήσω, αλλά πρήξιμο για τον Τύπο, από την μαμά εταιρεία, δεν έπαιζε.
Κάντε λοιπόν ένα ταξίδι στο χρόνο και από την εποχή της σαύρας της δεινής, ελάτε στο σήμερα. Όλα όσα περιγράφω, ΠΡΟΦΑΝΩΣ, έχουν πολλαπλασιαστεί, έχουν διογκωθεί, στην εποχή των YouTubers, του review 1,5 λεπτό μετά το εμπάργκο του, του, του.
Και αισθάνομαι πολύ τυχερός που δεν είμαι ούτε Παύλος, ούτε Μάνος, ούτε ο εαυτός μου του 2007…
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity