Έβαλα λοιπόν που λέτε το Xbox Game Pass στο Xbox One (βλέπεις δεν έχω άλλα παιχνίδια και έχω και ΑΠΛΕΤΟ ελεύθερο χρόνο #not) και έπιασα να παίξω το sequel του πρώτου παιχνιδιού για το οποίο έγραψα review στο Enternity, το Riptide GP: Renegade. Το συμπαθές αυτό και χαλαρωτικό παιχνιδάκι λοιπόν, racing με jet-ski για τους μη γνώστες, αποφάσισε να προσθέσει στο μείγμα και αστυνομικούς που καταδιώκουν όσους αγωνίζονται σε παράνομους αγώνες. Και που είναι το λάθος ρε μάστορα; Ότι δεν ΤΟΥΣ καταδιώκει αλλά ΜΕ, ΣΕ, ΜΑΣ καταδιώκει [σ.α.: για προσομοίωση ελεύθερου επαγγελματία μού ακούγεται]. Εν ολίγοις δεν τους φταίνε οι παράνομοι αγώνες, τους φταίει ο παίκτης και θέλουν να τον σταματήσουν. Και ο ρεαλισμός πάει περίπατο και τα νεύρα τσατάλια, διότι εγώ κάθομαι ρε φίλε σταματημένος και είμαι όγδοος στους 8, εσύ γιατί δεν κυνηγάς τους άλλους 7 μπροστά; Λίγο πολύ, με παραλλαγές, το αυτό συμβαίνει σε όλα τα παιχνίδια με αστυνομικούς και αυτοκίνητα. Δεν κυνηγούν τους παράνομους, κυνηγούν τον παράνομο. Και μου τη σπάει.
Πάμε παρακάτω. Ποδοσφαιρικά παιχνίδια, έχω γράψει ξανά στο παρελθόν, δεν θα μπω στην ουσία των όσων περιγράφω εκεί, αλλά θα αναφέρω κάτι που οι γνώστες θα καταλάβουν. Που ο Θεός ο ίδιος να κατέβει, που η Μόνικα Μπελούτσι του δυαδικού κώδικά να κουνιέται γυμνή μπροστά στον παίκτη του ΑΙ, που ο παίκτης σου να είναι 2,5 μέτρα και ο αντίπαλος 1,5, από ένα επίπεδο δυσκολίας και μετά στο FIFA, ανεξαρτήτως έκδοσης, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΕΦΑΛΙΑ από βολέ τερματοφύλακα. Είναι τόσο εκνευριστικά επαναλαμβανόμενο που στις 2 συνολικά από 45.678.312.289 που πήρα την μπάλα, την έχασα από το σοκ. Μου τη σπάει λέμε και ισχύει και το 2018.
Άλλο ένα θεματάκι που έχω ασχοληθεί και μάλιστα στην πρώτη στήλη της εποχής Δεινής Σαύρας είναι τα updates. Ναι OK, τα είπα πριν δυο χρόνια στην στήλη, αλλά όχι δεν έχει αλλάξει κάτι και μάλιστα πάμε και χειρότερα. Τα updates στις κονσόλες έχουν ξεφύγει εντελώς και έτσι και δεν έχεις βάλεις και το αυτόματο την έκατσες, μιας και εάν έχεις ελάχιστο χρόνο να παίξεις, τελείωσες, δεν θα το κάνεις. Μάλιστα τα όλα νεύρα μοιράζονται εξίσου μεταξύ PS4 και Xbox One, ενώ το αυτόματο δεν το λες και λύση, μιας και ειδικά το Xbox καταπίνει bandwidth και αν δεν έχεις τρελή σύνδεση και θες να κάνεις κάποια άλλη δουλειά δεν… Μου τη σπάει κι αυτό.
Βέβαια αυτό που μου τη σπάει ακόμα περισσότερο είναι ότι δεν έχω χρόνο και ότι θέλω να παίξω 80 παιχνίδια και τελικά καταλήγω να παίζω ένα άσχετο ογδοηκοστό πρώτο, γιατί χρειάζεται λιγότερο χρόνο και χωράει σε ένα μισάωρο. Μου τη σπάει που, όπως λένε και οι παππούδες, τώρα που έγινε η θάλασσα κουρκούτι, δεν έχουμε κουτάλια να τη φάμε. Μου τη σπάει που αφήνω ένα παιχνίδι στη μέση και όταν τελικά βρω χρόνο δεν θυμάμαι την τύφλα μου (Uncharted και Witcher κανείς;). Ε, συνδύασε το παραπάνω και με τα updates και το πήγες άνετα το τρελάδικο.
Α μην ξεχάσω πως μου την σπάνε τα platformers [σ.α.: βρήκα τι θα είναι το επόμενο review]. Βέβαια τον τελευταίο καιρό έχω παίξει και Hue και de Blob 2. Ίσως φταίει που έχω και το ίδιο θέμα που έχω με τα third person (που, πάντως, μετά τα 40 μου, κάπως τα συνηθίζω). Μπορεί τελικά και να μη φταίει τίποτα και απλά έχω γίνει μια γέρικη γκρινιάρα Δεινή Σαύρα που έχει κολλήσει στα ‘80s.
Και εμένα μου την σπάει που ενώ έχω 5 παιχνίδια που επιτέλους θέλω να παίξω να τερματίσω, λόγω χρόνου παίζω αυτό το έκτο browser game ακριβώς επειδή δεν θέλει πάνω από ένα τέταρτο ή μισάωρο ίσα να περάσει η ώρα Χαχαχαχ. Και επισησ Μ την σπάει όταν επιτέλους βρω αυτό το μαγικό δίωρο που δεν θα έχω τπτ πλακώνουν στο σπίτι συγγενείς και ανήψια , Ε ούτε να τους αγνοήσω γίνεται ούτε και να παίξω με τόση φασαρία που κάνουν τα μικρά χαχαχ
Μου τη σπάει που στα γενέθλια μου πριν ένα μήνα τα φιλαράκια μου και το αίσθημα μου έκαναν δώρο 9 παιχνιδάρες και ακόμα δεν έχω τελειώσει ούτε το God of War που το ξεκίνησα στις 20 Απρίλη.
Κι εγώ το ξεκίνησα αρχές Μαϊου και ακόμα είμαι στις αρχές. Κλαψ,λυγμ.
Μου την σπάει που περίμενα πώς και πώς να παίξω State Of Decay 2 και αυτό κράσαρε αμέσως μετά το Microsoft Studios logo. Ξανά και ξανά. Το ξανάκανα εγκατάσταση αλλά ήταν ήδη αργά.
Θα σου απόψε αν προλάβω. Πάντως πολλοί φίλοι παίζουν
Ευτυχώς τώρα παίζει! :)
Μου τη δίνει όταν κάποιοι developers προσπαθούν να πλασάρουν τις κακοτεχνίες τους ως old school games και μάλιστα αγωνίζονται να εξισώσουν το παρόν με το παρελθόν. Ένα πράγμα οπως οι παίκτες του ελληνικού master chef. Tα μακαρόνια ήθελαν λίγο παραπάνω βράσιμο. Το ξέρω, αλλά έτσι τα ήθελα, να κρατάνε λίγο.
μου τη σπαει που εχω καμια 90αρια παιχνιδια που εχω αγγιξει καν , που δεν εχω ουτε το χρονο , ουτε την ενεργεια , να ασχοληθω , που παιζω 45 λεπτα και κουραζομαι , που γερναω. Που δυσκολευομαι να μαθω το χειρισμο στα νεα παιχνιδια ενω παλαιοτερα τα μαθαινα σε μιση ωρα , που με γλεντανε τα πιτσιρικα στα Online παιχνιδια ενω παλαιοτερα ημουν εγω αυτος που εδινε πονο. Μου τη σπαει που ειμαι 39 ετων και νιωθω 69
Μόνο ο χρόνος με πειράζει. Η ηλικία με βοήθησε πάντως σε κάτι, να συνειδητοποιήσω ότι προτιμώ να παίξω το παιχνίδι χωρίς νεύρα, σε απλά δυσκολία, παρά να φάω τα νιάτα μου. Και δουλεύει το σύστημα.