Όπως έχουν τα πράγματα κανένα αντικείμενο συζήτησης δεν ξεπερνά την πραγματικότητα της απότομης προσαρμογής στη γενικευμένη καραντίνα με τη συνοδευτική απαγόρευση εξόδου για οποιοδήποτε σκοπό πέραν πολύ συγκεκριμένων.
Έκτωρ Αποστολόπουλος
Αυτές τις δύσκολες μέρες μένουμε μέσα πολύ περισσότερο απ’ ότι συνηθίζαμε. Υπό άλλες συνθήκες θα μιλoύσαμε για εξαιρετική εποχή για video games. Αν εξαιρέσω διακοπές και άδειες, δεν θυμάμαι να έχω τόσο πολύ χρόνο για να ασχοληθώ με τις αγαπημένες μου κονσόλες. Ουσιαστικά πρόκειται για μια ευκαιρία να κλείσω ανοιχτούς λογαριασμούς (backlog) ή να ασχοληθώ με κάτι που με φόβιζε λόγω απαιτούμενου χρόνου (όπως π.χ. με RPG). Aπό την άλλη, δεν πρόκειται για κατάσταση που επιλέξαμε όλοι μας οικειοθελώς, αλλά παρ’ όλα αυτά οι αγαπημένοι μας τίτλοι αποτελούν ένα εξαίρετο εργαλείο για να περάσουμε αυτήν τη πράγματι αρκετά δύσκολη περίοδο όσο το δυνατόν καλύτερα.
Η καραντίνα με έβαλε στο τριπάκι να σφραγίσω επιτέλους αυτές τις ανοιχτές υποθέσεις, υποθέσεις που περιμένουν στα ράφια μου και στην ψηφιακή βιβλιοθήκη μου εδώ και μήνες (μπορεί και χρόνια). Παιχνίδια όπως τα Final Fantasy XV και Divinity: Original Sin δεν τα ξεκινούσα ποτέ υπό το φόβο των απαιτούμενων για την ολοκλήρωσή τους ωρών. Η δουλειά και γενικότερα οι υποχρεώσεις κρύβουν πάντα τον κίνδυνο να αφήσεις τέτοιου είδους παιχνίδια στη μέση και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να επιστρέφεις μετά από εβδομάδες σ’ έναν τίτλο που διαρκεί 40 και 60 ώρες, έχοντας αφιερώσει ήδη μερικές δεκάδες.
Οι συνθήκες περιορισμού όμως δεν είναι ιδανικές μόνο για μεγάλα παιχνίδια, αλλά και για την ολοκλήρωση DLC που αγόρασα στο παρελθόν σε digital sales και τα οποία μάζευαν όλον αυτόν τον καιρό ψηφιακή σκόνη. Τα τρία DLC του Marvel's Spider-Man ολοκληρώθηκαν τσάκα τσάκα, ενώ σειρά έχει τώρα το έξτρα υλικό του Beat Saber στο PSVR, γιατί η αλήθεια είναι ότι πρέπει να κουνηθούμε και λίγο. Κάτι το οποίο το έχω μάλλον ανάγκη, από τη στιγμή που στις πρώτες μέρες καραντίνας ξέθαψα τα Wii Remote και Nunchuck για να ασχοληθώ με το Wii Sports Resort.
Με αυτά και με αυτά, βέβαια, υπήρξε και ένα reality check αυτές τις μέρες. Κοιτώντας όλα αυτά τα παιχνίδια, retail και digital, τα οποία περιμένουν καρτερικά να παιχτούν από εμένα, άρχισα να σκέφτομαι πόσα games έχουν αγοραστεί το τελευταίο διάστημα, μόνο και μόνο με το αφορμή μεγάλη έκπτωση ή τον εμπλουτισμό της συλλογής. Υπερβολικές αγορές; Ναι, πολύ πιθανό. Είναι βλέπεις και αυτό το ρημάδι το Xbox Game Pass` που με έβαλε στον πειρασμό να ξεκινήσω το Devil May Cry 5 και αυτή η κατάσταση με κάνει να σκέφτομαι ότι σε μία εποχή που το gaming έχει γίνει πιο φθηνό και προσβάσιμο από ποτέ, παρασύρομαι μερικές φορές πολύ εύκολα από ένα είδος υπερκαταναλωτισμού. Όπως και να ’χει, δεν έχω ανάγκη να γκρινιάζω και γι’ αυτό. Στην τελική, όσο περισσότερες επιλογές έχουμε, τόσο το καλύτερο. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για το gaming, αλλά γενικά στον τομέα της ψυχαγωγίας. Από τη στιγμή, λοιπόν, που είμαστε γενικότερα περιορισμένοι σε αρκετούς τομείς της καθημερινότητάς μας, κοιτώντας το δικό μου backlog, νιώθω μία αρκετά μεγάλη χαρά από τις επιλογές που βλέπω ότι έχω. Ίσως δεν είναι και τόσο κακό να πέφτεις πού και πού θύμα του υπερκαταναλωτισμού για ένα χόμπι που αγαπάς.
Μάνος Βέζος
Λόγω ιδιοσυγκρασίας της δουλειάς, ο φόρτος μου δεν έχει αλλάξει, συνεπώς δεν έχει αλλάξει κι ο διαθέσιμος χρόνος μου για οτιδήποτε παραπέρα, συμπεριλαμβανομένου και του gaming προφανώς. Εξακολουθώ να παίζω -κατ’ ουσίαν αποκλειστικά- για δουλειά, παρά για χαλάρωση. Όλα σταθερά δηλαδή στο αιώνιο μέτωπο. Όσο για το ότι δουλεύω από το σπίτι, μπορεί να το χαιρόμουν αν ήταν πρωτότυπο, αλλά είναι ο κανόνας για μένα εδώ και 7 συνεχόμενα χρόνια. Οπότε αν χρειάζεται κανείς συμβουλές για την προσαρμογή του, εύκολο είναι να με βρει. Ή θα πω κάτι σωστό και χρήσιμο ή θα μάθετε πώς λειτουργώ και πεπεισμένοι ότι δεν ξέρω τι μου γίνεται να ξέρετε τουλάχιστον ότι μπορείτε να δοκιμάσετε οτιδήποτε άλλο. Σε κάθε περίπτωση, εδώ είμαστε. Ακούγεται διασκεδαστικό και χαλαρό να δουλεύει κανείς από το σπίτι, αλλά όσο ο καιρός περνά, η πρώτη αυτή εντύπωση αλλάζει. Το σπίτι απλά φέρνει τις δικές του προκλήσεις ως επαγγελματικός χώρος, οπότε ανταλλάζετε κάποια σημεία τριβής με κάποια άλλα. Κι αν είστε και τύποι που δεν το μπορούν το πολύ το «μέσα», ένας λόγος παραπάνω να θέσετε από νωρίς μερικούς κανόνες γιατί η δουλειά στο σπίτι θα σας βαρέσει ακόμη χειρότερα αν δεν προσέξετε.
Τουλάχιστον είμαι μαθημένος σε αυτού του είδους τον «εγκλεισμό», οπότε δεν αισθάνομαι τόσο πιεσμένος όσο μπορεί να καταλήξει κάποιος άλλος. Δεν είναι ότι δεν μου λείπει το έξω. Κάθε άλλο. Απλά ξέρω πώς αντιμετωπίζεται το πολύ το μέσα.
Εκεί που ζορίζομαι λίγο παραπάνω είναι στο reviewing. Μια από τις όψιμες συνήθειές μου ύστερα από την ολοκλήρωση ενός παιχνιδιού είναι να τα παρατάω όλα, να βγαίνω έξω και να κάνω χιλιόμετρα με τα πόδια. Στη διαδρομή οργανώνω τη σκέψη μου, τη δομή και τη ροή του κειμένου, πολλές φορές βρίσκω πρόλογο κι επίλογο κ.λπ. Γυρίζω στη βάση πιο πιο σίγουρος για το κείμενο και πιο ξαλαφρωμένος γενικά. Αυτό το κομμάτι της διαδικασίας είναι αδύνατο όσο διαρκεί η απαγόρευση εξόδου με τους ισχύοντες κανόνες που επιτρέπουν πολύ συγκεκριμένες εξαιρέσεις.
Με βλέπω με το MacBook Pro στην ταράτσα στο τέλος. Από εκεί που γίνονταν στα «κάρβουνα» τα reviews, άντε να γίνουν και στα κεραμίδια. Μπορεί να κάνει και διαφορά στη γεύση.
Σταύρος Βέργος
«Νιώθω πως έχουμε δεύτερα Χριστούγεννα» λέει ο φίλος μου για την καραντίνα. Δεν έχει και άδικο, αν σκεφτείς πως τον κλασσικό gamer δεν τον επηρεάζει η καραντίνα. Θα έμενε σπίτι του και θα έπαιζε ούτως ή άλλως. Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο.
Μεγάλωσα στην επαρχία και η πραγματικότητα είναι πως, σε αντίθεση με πολλούς από τον κύκλο μου, περνούσα περισσότερο χρόνο στο σπίτι, από μικρός αφιέρωνα χρόνο σε video games. Έχω κάνει μεγάλα σερί στη ζωή μου παίζοντας με τις ώρες και τις μέρες παιχνίδια. Αλλά ποτέ δεν ένιωθα καλά μένοντας σπίτι. Ακόμα και το gaming δεν γεμίζει τις ώρες μου. Έχω δημιουργήσει φιλίες δεκαετίας εξαιτίας του online gaming. Έχω φίλους που τους γνώρισα επειδή είχαμε το ίδιο πάθος και φάγαμε ώρες παίζοντας LoL ή WoW αλλά ποτέ δεν άφησα μια τέτοια σχέση να περιοριστεί στο παιχνίδι. Προτιμώ πάντα να πάω για έναν καφέ με το φίλο μου που παίζουμε WoW, ακόμη και για να μιλήσουμε για το WoW, απ' το να κάτσω σπίτι και να παίξω 2 ώρες παραπάνω. Η κοινωνική σύνδεση των video games δεν περιορίζεται για μένα διαδικτυακά, αναπνέει από τη συχνή και "IRL" συνάντηση. Όσο και να παίζω online μού λείπουν οι φίλοι μου και ας τους μιλάω κάθε μέρα. Αποτέλεσμα; Παίζω λιγότερο online.
Η καραντίνα έχει μειώσει και τους ρυθμούς με τους οποίους κινείται η βιομηχανία με αποτέλεσμα να έχουμε λιγότερα νέα και ειδήσεις. Όσο περίεργο και αν ακούγεται, υπάρχουν φορές που εμένα προσωπικά με εξιτάρουν περισσότερο η φιλοσοφία και οι κινήσεις μιας εταιρίας από τον ίδιο τον τίτλο που έχει. Μου αρέσει η ίδια η βιομηχανία, όχι απλά το προϊόν της. Οπότε, πλέον, με την κατάσταση στην οποία ζούμε είναι φορές που ψάχνουμε είδηση με το τουφέκι. Όσο περνούν οι μήνες κιόλας και ακυρώνονται εκθέσεις όπως η E3 αναζητώ αναλαμπές από εταιρείες που θέλουν να δείξουν πράγματα μιας περασμένης κανονικότητας. Δεν μπορείς παρα να κάνεις υπομονή.
Κατά τ' άλλα η καθημερινότητά μου δεν έχει αλλάξει και οι ώρες εργασίας μου έχουν αυξηθεί. Μακάρι να μπορούσα να πω πως έχω χρόνο να παίξω παραπάνω αλλά δεν. Ίσως και γι' αυτό γράφω κείμενα και κάνω και κάνα review. Βάζω το gaming σαν δουλειά ώστε να γίνει προτεραιότητα και να βρεθεί και ο χρόνος. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την καραντίνα, έχει να κάνει με τα χρόνια που περνούν. Και ως προς αυτό δεν ελπίζω σε εμβόλιο.
Δημήτρης Βούρδας
Στα όσα χρόνια που ασχολούμαι με το gaming, ελάχιστες ήταν οι φορές που μπόρεσα να ασχοληθώ απερίσπαστος, ειδικά όσο περνούσε ο καιρός κι οι υπόλοιπες υποχρεώσεις αυξάνονταν. Όμως με τον κορωνοϊό να έχει εισβάλλει για τα καλά στην καθημερινότητα μας, το μόνο που βγήκε κάπως θετικό από τις αμέτρητες δυσκολίες που έχει επιφέρει η πανδημία, ήταν το γεγονός πως το gaming αποτελεί ξανά σημαντικό μέρος του ημερήσιου χρόνου μου.
Εκτός από τις ειδήσεις που μεταδίδουν τα όσα γίνονται σε νοσοκομεία και πόλεις ανά τον κόσμο και πληθαίνουν δουλειές του σπιτιού ανάλογα με το χρόνο διαμονής στον ίδιο χώρο για *τσεκάρει ημερολόγιο* 13 συνεχείς ημέρες και όσο η κατάσταση παραμένει έτσι, χρειάζονται τρόποι διαφυγής και φυσικά το gaming είναι μάλλον ο καλύτερος. Άλλωστε οι προσφορές από τις διάφορες εταιρείες για τα παιχνίδια τους και η αύξηση των πωλήσεων που είχαν οι κονσόλες στην αγορά, καταδεικνύουν ακριβώς αυτό το γεγονός.
Αρχικά από την οθόνη μου πέρασαν αρκετά παιχνίδια σε αυτές τις σχεδόν 2 εβδομάδες που έχει διαρκέσει η καραντίνα. Από τα review των Holfraine και Moons of Madness και τις [REDACTED] εντυπώσεις που άφησαν, το φανταστικό Dirt Rally 2.0., το καταπληκτικό Horizon: Zero Dawn και το μετρίως μέτριο Life is Strange 2. Τον περισσότερο χρόνο όμως κατέλαβε η επιστροφή στην Aedirn και την Temeria και στον κόσμο του Witcher.
Μετά την πολύ διασκεδαστική σειρά του Netflix, το replay της σειράς ήταν κάτι που επιθυμούσα πολύ και μόλις βρέθηκε ο απαραίτητος χρόνος, έγινε πράξη. Η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα βρεθεί πιο καλοφτιαγμένος κόσμος φαντασίας, όχι απλώς στα video games, αλλά σε όλη την κουλτούρα που το περικλείει. Και τη στιγμή που ο κόσμος μας είναι σε αυτήν την κατάσταση, ίσως η μεταφορά σε έναν διαφορετικό κόσμο, ακόμη κι αν βρίσκεται μέσα σε μία κονσόλα, να βοηθήσει στην ομαλοποίηση της κατάστασης.
Νικήτας Καβουκλής
Μικρές ή μεγάλες, σίγουρα ο καθένας βιώνει αλλαγές στην καθημερινότητά του αυτές τις μέρες. Αυτός ο εγκλεισμός στο σπίτι δίνει την ευκαιρία να αλλάξουμε κάποιες συνήθειες και -γιατί όχι;- να δώσουμε περισσότερη σημασία σε αντικείμενα, ανθρώπους του στενού μας οικογενειακού περιβάλλοντος, ακόμα και σε κατοικίδια που πιθανό να έχει ο καθένας και τα έχει παραμελήσει.
Προσωπικά, η πρώτη συνήθεια που άλλαξα έχει να κάνει με τον καφέ. Έπειτα από χρόνια βγήκε από την ντουλάπα η μηχανή παρασκευής ροφημάτων και ο espresso [σ.α.: ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ] είναι πλέον το απαραίτητο βοήθημα για να ανοίξει το μάτι. Επιπλέον, μπορώ να πω πως τις τελευταίες μέρες κοιμάμαι καλύτερα. Χθες, για πρώτη φορά, έπειτα από δεν θυμάμαι κι εγώ πόσα χρόνια, κοιμήθηκα 5 ώρες συνεχόμενα. Μέγιστη απόλαυση. Ίσως επειδή δεν έχω το άγχος να σηκωθεί κάθε πρωί ο νεαρός για το σχολείο.
Από εκεί και πέρα, η καθημερινότητα στο site δεν αλλάζει. Κυνήγι νέων, κάπου στο ενδιάμεσο χώνεται σφήνα και ο Παύλος με τις πήγες του, «αγόρι, βάζω νέο για την τάδε ώρα ανακοινώθηκε αυτό», ταλαιπωρώ και λίγο τα παιδιά που βοηθάνε με την ειδησεογραφία (κοινώς πέφτει βούρδουλας σε ορισμένες νεανικές πλάτες). Κατά τα άλλα είμαστε μια ευχάριστη παρέα, σε μια ατμόσφαιρα που από την πολλή κλεισούρα θ' αρχίσει σε λίγο να μυρίζει τάφο.
Πάλι καλά που υπάρχει και το gaming, οπότε δίνονται ευκαιρίες για ψηφιακές, έστω, αποδράσεις σε άλλους κόσμους. Ευκαιρία μάλιστα να ασχοληθούμε και λίγο με το backlog που όλο και μεγαλώνει. Gears of War, Ori and the Will of Wisps, Assassin's Creed Odyssey, Mario Sports Mix, (σ.σ. ασχολούμαι και με το DLC του Luigi κ. αρχισυντάκτα, έρχεται σύντομα το κείμενο) είναι τα παιχνίδια με τα οποία ασχολούμαι κυρίως, πάντα μεταμεσονύχτιες ώρες οπότε και υπάρχει περισσότερη ηρεμία.
Με την ευκαιρία του εγκλεισμού, ακόμα και το PS3 βγήκε από τη ναφθαλίνη, κυρίως για Netflix και YouTube, αλλά όλο και με γαργαλάει το χέρι μου να βάλω στην κονσόλα εκείνο το ξεχασμένο δισκάκι του Assassin's Creed Revelations που χρόνια τώρα λέω ότι θέλω να παίξω αλλά ποτέ δεν κατάφερα να ασχοληθώ.
Η ποικιλία αυτές τις μέρες συνοδεύεται από την ανάγνωση βιβλίων, όποτε δεν με πιάνουν τα νεύρα μου, καθώς, λόγω ηλικίας, έκανε και η πρεσβυωπία την εμφάνισή της και πρέπει να έχω το βιβλίο σε απόσταση. Έχω φτάσει μέχρι τη μέση το «Ο Harry Potter και η Φιλοσοφική Λίθος» και αν καταφέρω να το ολοκληρώσω θα πάω και στο επόμενο. Όχι ότι δεν έχω δει πάμπολες φορές τις ταινίες, αλλά μου αρέσει να διαπιστώνω και τις διαφορές με το βιβλίο. Ως τώρα η μεταφορά είναι αρκετά πιστή. Όχι στιλ Hobbit και The Lord of the Rings που το σενάριο των ταινιών είχε ξεφύγει κατά πολύ μεγάλο ποσοστό από τα βιβλία.
Λογικά και την επόμενη φορά που θα διαβάσετε Μουσική Δωματίου, η κατάσταση δεν θα έχει αλλάξει. Το μόνο που εύχομαι είναι να τελειώσει όλο αυτό με όσο το δυνατό λιγότερα θύματα και να θυμάστε πως η υπομονή είναι σε τέτοιες δυσκολίες ο καλύτερος σύμβουλος.
Λεωνίδας Μαστέλλος
Λευτεριά και χαιρετίσματα στους καραντινιασμένους συντρόφους. Παρά το ότι λάσκαρε λίγο το πρόγραμμά μου (μιας και έκλεισε το μαγαζί), το κενό που δημιουργήθηκε προσπαθώ να το γεμίσω με μεταφράσεις (μπας και καλύψω τίποτα οικονομικές τρύπες), πράγμα που σημαίνει ότι και πάλι δεν παίζω όσο θα ήθελα. Αφήστε που με όλην την οικογένεια στο σπίτι, η κεντρική τηλεόραση είναι σπάνια ελεύθερη. Πέρασε όμως από τα χέρια μου το Bookbound Brigade (για review και όχι για διασκέδαση - ευχαριστώ κ. αρχισυντάκτη [σ.α. <3]), ξεκίνησα και έπαιξα κάμποσο Titanfall 2 (μα πού το θυμήθηκα;), ξέθαψα Mario Party για Switch (για ευνόητους λόγους) και πρόσφατα απέκτησα το Overcooked! 2 επίσης στο Switch (πάλι για ευνόητους λόγους αλλά και γιατί ήταν σε προσφορά).
Φυσικά πιο εύκολη είναι η κοινή παρακολούθηση σειρών και ταινιών, άρα η καραντίνα μέχρι στιγμής δεν έχει βοηθήσει πολύ το gaming μου. Θα κάνω προσπάθεια να διορθώσω την κατάσταση, μιας και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
Αυτά. Μείνετε σπίτι κ.λπ. κ.λπ. (πωω σαν διάσημος στο instagram «ακούγομαι»).
Πλάτων Πέππας
Η καραντίνα αποτελεί την ιδανική ευκαιρία για εμάς, τους gamers, να κοιτάξουμε σοβαρά στα μάτια το καταραμένο backlog και να καταφέρουμε, επιτέλους, βρίσκοντας λίγο χρόνο, να του σημειώσουμε ένα critical hit που θα μειώσει δραματικά τον όγκο του.
Προσωπικά αφιερώνω το χρόνο μου στα Xbox One X και PC, καθαρά λόγω συνθηκών, καθώς το PlayStation 4 βρίσκεται παρκαρισμένο σε διαφορετικό δήμο. Βλέπετε ο κρατικός μηχανισμός δεν έχει προβλέψει την περίπτωση εξόδου για μεταφορά κονσόλας. Παρόλα αυτά οι επιλογές παραμένουν αρκετές.
Συνεπώς, στο Xbox One X απολαμβάνω την πιο χαλαρή, τρίτη σεζόν μου στο F1 2019, για να καλυφθεί και λίγο η ανάγκη μας για αγωνιστική δράση, τώρα που τέτοιες δραστηριότητες στον πραγματικό κόσμο έχουν πατήσει παύση για ευνόητους λόγους. Αντίθετα, στο PC, απολαμβάνω την πέμπτη σεζόν του Rainbow Six: Siege, τόσο διότι αποτελεί ένα ξεχωριστό παιχνίδι multiplayer, αλλά και στο πλαίσιο της κάλυψής μας για τις ανάγκες του Enternity. Όταν θέλω να ρίξω λίγο ρυθμούς, η επανέκδοση του πρώτου Darksiders στο Epic Games Store (το οποίο και δόθηκε δωρεάν λίγο καιρό πριν) αποτελεί τον τίτλο που έχω επιλέξει να θυμηθώ εκ νέου. Βέβαια, σε αντίθεση με το τρίτο μέρος της σειράς, εδώ ο συνδυασμός πληκτρολογίου και ποντικιού δεν βοηθάει καθόλου, οπότε η χρήση του Xbox One controller αποτελεί μοναδική βιώσιμη επιλογή.
Ζούμε κάτι πρωτόγνωρο, ενδιαφέρουσες εποχές, που έγραψε και ο Δημήτρης Βασιλάκης στη Δεινή Σαύρα του, οπότε ευκαιρία είναι να επωφεληθούμε όσοι έχουμε ως χόμπι κάτι που μας κρατά μέσα, όσο κατά το δυνατόν ασφαλείς και υγιείς. Όσο έχουμε τα δύο τελευταία, όλα τα υπόλοιπα θα επανέλθουν εν καιρώ, σε όσο το δυνατόν πιο κανονική κατάσταση.
Παναγιώτης Πετρόπουλος
Αν η απαγόρευση κυκλοφορίας είχε έρθει πριν από 5 χρόνια, ίσως και να μην καταλάβαινα διαφορά στην καθημερινή μου ζωή. Τώρα που εξακολουθώ να δουλεύω, να οδεύω προς τη δουλειά βλέποντας τους δρόμους άδειους και να σκέφτομαι τόσο κόσμο -τους δικούς μου και τους φίλους μου κυρίως, ο κόσμος με την ευρύτερη έννοια μπορεί να τα βρίσκει σκούρα με το κλείσιμο στο σπίτι- δεν επηρεάζομαι και τόσο από την απαγόρευση. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω διαφορά.
Αναπόφευκτα ακυρώνονται έξοδοι και μαζέματα παρεών στο σπίτι, οπότε μένει και περισσότερος χρόνος για gaming. Ευτυχώς που κυκλοφόρησε (πραγματικά πάνω στην ώρα) το Animal Crossing: New Horizons και φτιάχνει τη διάθεση. Το Call of Duty: Warzone με φίλους είναι άλλη μια πολύ δυνατή επιλογή για αυτές τις μέρες. Πέραν τούτων όμως, μιας και πρέπει να ξεκολλάμε λιγάκι από την οθόνη (Τι; Όχι;), μια λαθραία βόλτα στη Μαρίνα Φλοίσβου με το καμουφλάζ της σωματικής άσκησης σε εξωτερικό χώρο (ευχαριστώ 13033) είναι ό,τι πρέπει.
Και φυσικά, επειδή έχουμε και Netflix, απορώ γιατί δεν είδα ποτέ Peaky Blinders [σ.α.: Κι εγώ απορώ]. Αυτήν τη στιγμή που γράφω αυτά τα λόγια, έχω αφήσει 20 λεπτά από το φινάλε της δεύτερης σεζόν. Αξιοσημείωτα (για μένα τουλάχιστον, και γι’ αυτές τις ημέρες) είναι και τα When They See Us, The Platform. Έχουμε μπροστά μας αρκετό «ελεύθερο» χρόνο ακόμα και η λίστα θα μεγαλώσει.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity