Από την άλλη, η αντικατάσταση των πατατών με ολικής αλέσεως δημητριακά μείωνε τον κίνδυνο διαβήτη (κατά 8% συνολικά και κατά 19% σε αντικατάσταση τηγανητών), ενώ η αντικατάσταση με λευκό ρύζι φάνηκε να αυξάνει τον κίνδυνο. Οι συγγραφείς υπογραμμίζουν ότι η μέθοδος προετοιμασίας των πατατών και η επιλογή τροφής αντικατάστασης είναι κρίσιμα στοιχεία για την επίδραση στην υγεία και τον κίνδυνο διαβήτη.
Παράλληλα, αν και η πατάτα περιέχει θρεπτικά συστατικά όπως φυτικές ίνες, βιταμίνη C και μαγνήσιο, η υψηλή περιεκτικότητά της σε άμυλο και ο γλυκαιμικός δείκτης της φαίνεται να παίζουν ρόλο στην αύξηση του κινδύνου. Η μελέτη είναι παρατηρητική και δεν αποδεικνύει αιτιότητα, και το δείγμα περιορίζεται κυρίως σε άτομα ευρωπαϊκής καταγωγής που εργάζονται στον τομέα της υγείας. Οι ερευνητές προτείνουν πως οι πατάτες, ειδικά βραστές, ψητές ή λιωμένες, μπορούν να αποτελέσουν μέρος μιας υγιεινής και βιώσιμης διατροφής, ιδιαίτερα αν προτιμώνται δημητριακά ολικής άλεσης, και υπογραμμίζουν την ανάγκη για περαιτέρω μελέτες σε διαφορετικούς πληθυσμούς και με αναλυτικότερη εκτίμηση της προετοιμασίας και των υποκαταστάσεων τροφίμων.
Καλό είναι να προσέχουμε πριν βάζουμε τέτοια άρθρα. Αυτή η μελέτη είναι μια μετά ανάλυση δεδομένων. Δεν είναι μια μελέτη αιτίου αποτελέσματος. Και εξηγούμαι. Είναι μια πολύ γενική εικόνα ότι ορισμένα πράγματα υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να προκαλέσουν διαβήτη. Ακόμα και αν φας τηγανητές πατάτες με μέτρο σε μια υγιεινή διατροφή, δεν αυξάνει κανέναν κίνδυνο. Και είναι αδύνατο να το ξέρουμε. Εμείς απλώς παρατηρούμε τα αποτελέσματα. Επίσης να πω ότι προφανώς δεν είναι αληθές ότι η πατάτα και το λευκό ρύζι έχουν υψηλό γλυκαιμικό δείκτη. Υπάρχουν φρούτα με πολύ υψηλότερο από αυτά. Η διαφορά λευκού και μαύρου ρυζιού είναι πολύ μικρή πρακτικά.