Το οστό, που ανήκε σε έναν νεαρό καγκουρό ηλικίας περίπου 44.500 ετών, είχε στο ένα άκρο του μια λοξή, ρηχή τομή. Όταν η επιφάνειά του καθαρίστηκε το 1970 από το στρώμα ασβεστίτη που το κάλυπτε, οι ειδικοί πίστεψαν ότι οι πρώτοι άνθρωποι στην περιοχή είχαν σφάξει το ζώο. Όμως, η νέα ανάλυση με επικεφαλής τον αρχαιολόγο Michael Archer από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας πρότεινε ότι η τομή δεν έγινε για να αφαιρεθεί κρέας, αλλά για να ανακτηθεί το οστό από τις πλούσιες εναποθέσεις ασβεστολιθικού ιζήματος που σχηματίστηκαν αφού το σπήλαιο είχε ήδη ανακαλυφθεί από τους πρώτους κατοίκους.
Η ανακάλυψη αυτή αλλάζει την αντίληψή μας για το πώς οι πρώτοι άνθρωποι στην Αυστραλία αλληλεπιδρούσαν με τα απολιθώματα και με το φυσικό περιβάλλον. Αντί να είναι αποκλειστικά κυνηγοί που ίσως συνέβαλαν στην εξαφάνιση της μεγαπανίδας -των γιγάντιων μαρσιποφόρων της Εποχής των Παγετώνων- φαίνεται ότι αποτελούσαν και τους πρώτους ερευνητές του γεωλογικού παρελθόντος της Αυστραλίας. Με άλλα λόγια, οι πρώτοι κάτοικοι της ηπείρου δεν μάζευαν μόνο τροφή και εργαλεία, αλλά και τα απολιθωμένα απομεινάρια ενός αρχαίου κόσμου, υποδεικνύοντας ότι η τάση του ανθρώπου να ερευνά τα μυστικά της γης είναι πολύ αρχαιότερη απ’ όσο νομίζαμε.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity