Είναι πάντως πραγματικά αξιοθαύμαστο το πώς ο Miyazaki έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια δική του σχολή και να μείνει πιστός σε μικρό ή μεγάλο βαθμό σε αυτή την πολύ συγκεκριμένη φόρμουλα. Το Elden Ring κατά τα πρώτα λεπτά του δίνει ακριβώς αυτή την αίσθηση. Τα πρώτα βήματα, το boss fight δευτερόλεπτα μετά και ο αναπόφευκτος θάνατος, πριν από την πραγματική αρχή του τίτλου και τη σταδιακή ανακάλυψη και υπενθύμιση των βασικών μηχανισμών, όλα είναι πολύ οικεία. Αυτή τη φορά είναι ξεκάθαρη η προσπάθεια από πλευράς δημιουργών όλα τα παραπάνω να είναι όσο πιο σαφή και προσβάσιμα στους παίκτες. Αυτό γενικότερα ισχύει για σχεδόν όλες τις πτυχές του τίτλου, από το tutorial της πρώτης περιοχής μέχρι αρκετές ώρες μέσα στην περιπέτεια, τουλάχιστον την πρώτη φορά.
Το πάντρεμα δηλαδή του lore με το ξεκάθαρα τεχνικό κομμάτι φαίνεται να είναι επιτυχημένο, ακόμα και αν οι γενικές γραμμές είναι υπερβολικά θολές. Τουλάχιστον για όποιον πηγαίνει χωρίς την παραμικρή πληροφορία πριν από την κυκλοφορία, κάτι που γενικότερα δεν είναι και καμία εξωφρενική απαίτηση. Και αν το open world σκηνικό φέρνει ερωτηματικά ως προς το κατά πόσο θα «χωρέσει» αυτή η φόρμουλα στα νέα δεδομένα, ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένη η αρχική περιοχή είναι αν μη τι άλλο ευχάριστα νέα για όσους ανησυχούν. Είναι αυτός ο λεπτός και ορισμένες φορές σχεδόν αόρατος τρόπος με τον οποίο ο τίτλος κατευθύνει τους παίκτες σχεδόν διαισθητικά που στο Elden Ring «λάμπει» ακόμα μια φορά. Εν προκειμένω με το open world δίνονται ακόμα περισσότερες ευκαιρίες και άνεση στους παίκτες να ακολουθήσουν το δικό τους μονοπάτι και το κυριότερο, να εξερευνήσουν με τον δικό τους ρυθμό.
Από το πρώτο σημείο που ο χαρακτήρας βλέπει για πρώτη φορά τον κόσμο του παιχνιδιού, στην άμεση ακτίνα υπάρχει μια γκάμα δραστηριοτήτων που μπορούν να ακολουθηθούν. Ταυτόχρονα είναι σαφές το ποιο είναι το κεντρικό objective της ιστορίας, και από εκεί και μετά υπάρχουν boss fights και περιοχές διαθέσιμες προς εξερεύνηση κατά τη διακριτική ευχέρεια ων παικτών. Με κάθε αποτυχία σταδιακά γίνεται σαφές τι δουλεύει και τι όχι, κάποιες φορές με τον δύσκολο τρόπο, αλλά αυτό είναι και μέρος της γοητείας της όλης συνταγής. Και ενώ σε κάποια πράγματα φαίνεται πως ο Miyazaki ίσως βάζει νερό στο κρασί του, εν τέλει όμως αυτά λειτουργούν καταλυτικά στο να μπορέσει κανείς να γνωρίσει καλύτερα το γνωστό concept και εν τέλει το ταξίδι στον κόσμο του Elden Ring γενικότερα.
Και εν τέλει κινήσεις όπως το άλμα, ο ανοιχτός κόσμος, το mount, το πώς όταν ο χαρακτήρας τρέχει εκτός μάχης δεν καταναλώνεται stamina, ή το πώς mobs εχθρών προσφέρουν αναπλήρωση σε flasks όταν εξοντωθούν, δίνουν μια νότα διαφορετική αυτή τη φορά. Η δυσκολία για όποιον την αναζητά είναι σίγουρα εκεί, αλλά φαίνεται πως αυτήν την φορά έχουν γίνει έντονες πινελιές και σε άλλους τομείς, λειτουργώντας εν τέλει θετικά και αναδεικνύοντας ακόμα περισσότερο τις πιο «παραδοσιακές» πτυχές του. Ακόμα και έτσι, θα πρέπει να σημειωθεί πως το Elden Ring δεν φαίνεται πως θα είναι το “mainstream Souls” που αρκετοί φοβούνται ή και ίσως περιμένουν. Πολύ σύντομα μετά τα πρώτα βήματα στον κόσμο του ER οι παίκτες θα βρεθούν μπροστά σε NPCs, μυστηριώδη shrines και μαγικά, σπηλιές, κάστρα, και τόσα πολλά που μέχρι να ξετυλιχθεί το κουβάρι θα χρειαστεί πολλή προσπάθεια για όποιον θέλει να ζήσει την περιπέτεια αυτή στον μέγιστο βαθμό.
Σε γενικές γραμμές είναι πολύ νωρίς μέσα από ελάχιστες ώρες να μπορέσει κανείς να μιλήσει με σιγουριά για το τελικό προϊόν και να τολμήσει να βγάλει τελεσίδικα συμπεράσματα, ιδίως όταν μιλάμε για μια τέτοια πτυχή στην φόρμα των Soulsborne. Θα χρειαστούν πολλές ώρες μέχρι να γίνει ξεκάθαρο το concept που υπήρχε πίσω από την ανάπτυξη και τη δημουργία του Elden Ring, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως η εμπειρία αναμένεται να είναι πραγματικά απολαυστική.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity