Αφού χάσετε λοιπόν για αρχή λίγο τον μπούσουλα, θα βρεθείτε υπεύθυνοι ενός μικρού εστιατορίου.
Κάπως έτσι ξεκινά το Adventure Bar Story του Nintendo 3DS, ένας τίτλος βγαλμένος από τη βιβλιοθήκη των iOS και Android που προσπαθεί να συνδυάσει ένα κλασικό JRPG με ένα παιχνίδι μαγειρικής, με το δεύτερο να έχει πολύ μεγαλύτερο ειδικό βάρος. Και το κακό είναι πως, παρά το ειδικό του βάρος, το tutorial του τίτλου δεν κάνει καλή δουλειά στο να σας εξηγήσει τι δουλεύει πώς. Αφού χάσετε λοιπόν για αρχή λίγο τον μπούσουλα, θα βρεθείτε υπεύθυνοι ενός μικρού εστιατορίου. Πρέπει να κανονίσετε το καθημερινό menu, να είστε αρκετά δημιουργικοί μαζί του ώστε να μη βαρεθούν εύκολα οι πελάτες, να βρίσκετε συνεχώς νέα υλικά και συνταγές, να φτιάχνετε δικές σας (περίπου τουλάχιστον) κ.λπ. Για αρχή μπορείτε να συλλέξετε υλικά από τα γειτονικά καταστήματα ώστε να μαγειρέψετε. Τι γίνεται όμως αν δεν έχετε χρήματα ή αν ψάχνετε κάποιο υλικό που δεν υπάρχει σε αυτά; Τότε είναι ώρα για μάχη στα (επίσης) γειτονικά dungeons.
Όπως είναι φυσικό τα boss battles θέλουν λίγο παραπάνω κόπο αλλά και πάλι τίποτα που να σας δυσκολέψει πραγματικά.
Με τον χρόνο του τίτλου να χωρίζεται σε ημέρες, μπορείτε να βγείτε μόνο μια φορά την ημέρα (σ.σ.: όχι πραγματική ημέρα αλλά in game) είτε για να πάτε σε κάποιο dungeon είτε σε κάποια κοντινή πόλη. Αν επιλέξετε το dungeon βρίσκετε, πάρα πολλά νέα υλικά στο διάβα σας αλλά τα random battles παραμονεύουν. Εκεί τα πράγματα είναι ιδιαίτερα γνωστά και απλά. Έστω ένα JRPG να έχετε παίξει στη ζωή σας, ξέρετε τι να περιμένετε, με turned based battles και χωρίς περίπλοκους μηχανισμούς. Όπως είναι φυσικό τα boss battles θέλουν λίγο παραπάνω κόπο αλλά και πάλι τίποτα που να σας δυσκολέψει πραγματικά. Η ουσία των μαχών άλλωστε είναι να διδάξουν νέα skills για το party σας και να κερδίσετε πιο “εξωτικά” και σπάνια υλικά που δεν συναντάτε εύκολα αλλού. Με μια τέτοια ισορροπία στο μυαλό είναι τουλάχιστον αυτονόητο πως το grinding θα γίνει δεύτερη φύση, αν και εδώ δεν είναι τόσο βάρβαρο όσο σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις. Η διάρκεια των μαχών είναι πάντα ιδιαίτερα σύντομη, μερικές φορές διαρκεί μόλις λίγα δευτερόλεπτα (μην ξεχνάτε άλλωστε από τι πλατφόρμες έρχεται ο τίτλος) ενώ το leveling των χαρακτήρων δεν εξαρτάται από τις μάχες που κάνετε, αλλά από το φαγητό που μπορείτε να τους ταΐσετε. Οπότε μπορεί με μία μόνο μάχη να βρείτε το υλικό που τόσο θέλατε και να επιστρέψετε ξανά στο εστιατόριο.
Οι μάχες θα αποτελέσουν το απαραίτητο διάλειμμα ενώ είναι αντιληπτό μετά από λίγη ώρα ότι τα μικρά (έως και πολύ μικρά) gaming sessions είναι ιδανικά.
Μόλις βρεθείτε και πάλι σε περιβάλλον κουζίνας ο τίτλος απλώνει τις αρετές του. Έχετε αρκετές επιλογές για το πως θα μαγειρέψετε, αν και δεν μπορείτε απλά να κάνετε του κεφαλιού σας. Είτε θα συμβουλευτείτε έτοιμες συνταγές (μπορείτε να αγοράσετε νέες από τα καταστήματα του τίτλου) είτε θα αυτοσχεδιάσετε, ελπίζοντας να πέσετε σε υπαρκτή (για τον τίτλο) συνταγή. Η κακή δουλειά που κάνει το tutorial γίνεται εδώ ιδιαίτερα εμφανής μιας και δεν προσφέρεται ουσιαστική βοήθεια για συνδυασμούς υλικών κ.λπ. Δίδονται οδηγίες για τα πολύ βασικά αλλά από εκεί και πέρα είστε μόνοι σας. Θα χαλάσετε πολλά υλικά σε αποτυχημένες συνταγές (μερικά σχετικά δυσεύρετα) αλλά μόλις πιάσετε τη λογική συνδυασμού των υλικών, τα πράγματα γίνονται κάπως πιο βατά, αν και πάλι η όλη διαδικασία θέλει σκέψη. Είναι άλλωστε και το σημείο όπου καλείστε να περάσετε την περισσότερη ώρα μιας και πρέπει να ισορροπήσετε ποια από τα φαγητά που μαγειρέψατε θα πάνε στους πελάτες και ποια θα καταναλώσει το party σας για να πάρει XP. Αν είστε πολύ καλοί γενικά, έχετε την ευκαιρία (συγκεκριμένες ημέρες κάθε μήνα) να συμμετάσχετε και σε διαγωνισμό μαγειρικής εντός της πόλης.
Η διαδικασία παρασκευής δεν είναι πολύπλοκη. Όμως η απλή λογική δεν λειτουργεί πάντα οπότε η αγορά μιας συνταγής για μια μηλόπιτα μπορεί να είναι πιο χρήσιμη απ' όσο ακούγεται. Η όλη προσέγγιση του τίτλου δείχνει πως αυτό είναι συνειδητή επιλογή (μιας και αφαιρεί τη δυσκολία από οπουδήποτε αλλού) και δεν λειτουργεί πάντα ιδανικά, κυρίως γιατί μια π.χ. απλή ομελέτα μπορεί να θέλει ένα διαφορετικό υλικό απ' ότι στην πραγματικότητα. Οπότε χρειάζεται περισσότερο παίδεμα στα τυφλά μερικές φορές. Ταυτόχρονα ο συνδυασμός μαγειρικής και μάχης είναι λίγο πιο οργανικός απ' όσο φαίνεται εξ αρχής μιας και οι δυο διαδικασίες δεν αφήνουν τόσο πολύ την αίσθηση του ξένου η μια προς την άλλη. Οι μάχες θα αποτελέσουν το απαραίτητο διάλειμμα ενώ είναι αντιληπτό μετά από λίγη ώρα ότι τα μικρά (έως και πολύ μικρά) gaming sessions είναι ιδανικά. Κάτι που δείχνει ότι το Adventure Bar Story πετυχαίνει το στόχο του. Από την άλλη η αίσθηση επανάληψης δεν αργεί καθόλου να έρθει, όχι τόσο στην κάθε ξεχωριστή διαδικασία αλλά στο σχεδόν απόλυτο pattern που θα ακολουθείτε αρκετές φορές και από μέρα σε μέρα. Μάχη, αγορές, μαγείρεμα, πωλήσεις, level up, νέα ημέρα και πάλι από την αρχή.
Σίγουρα οι αρχικές πλατφόρμες του Adventure Bar Story κάνουν την έκδοση του 3DS να μοιάζει πιο φτωχή από αυτό που θα μπορούσε να είναι. Αλλά ας μην ξεχνάμε πως ο τίτλος υπάρχει στο φορητό σύστημα της Nintendo ακριβώς επειδή υπήρξε αρχικά σε αυτές. Και παρόλο που μοιάζει ιδανικό “time waster” είναι ευτυχώς κάτι παραπάνω από αυτό, αν και σας θέλει πιο “μαστόρια” στο μαγείρεμα και λιγότερο “γομάρια” στη μάχη. Αλλά είναι στο χέρι σας να αποδείξετε ως άλλοι Μαμαλάκηδες πως μαγειρεύετε καλά και τα γλυκά και τα ξινά. Ζαμπόν απετίτ!
Το έπαιζα παλιότερα. Δεν είναι κακό αλλά και όχι κάτι που να σε κρατάει...
αναρωτιέμαι αν έχω δει κανένα παιχνίδι JRPG,anime κτλ με πάνω από 8 ή είναι η ιδέα μου?