Παρά τα όποια προβλήματά του, το Borderlands: The Handsome Collection αποτελεί μια από τις πλέον δελεαστικές προτάσεις της τρέχουσας γενιάς.
Εξαρτάται από ποια μεριά το εξετάζει κανείς βέβαια (με την ομορφιά να είναι υποκειμενική, and all that). Αδιαμφισβήτητα, για τους περισσότερους το Borderlands είναι μια συναρπαστική και εξόχως διασκεδαστική εμπειρία. Οι αριθμοί το επιβεβαιώνουν άλλωστε, αφού αποτελεί -και όχι άδικα- το πλέον επιτυχημένο IP της Gearbox Software. Το ασταμάτητο shooting, η εξερεύνηση, οι διαφορετικοί χαρακτήρες και τα στοιχεία RPG, το χιούμορ και φυσικά το αστείρευτο loot είναι τομείς όπου η σειρά διέπρεψε, και το Borderlands 2 αποτελεί ατράνταχτη απόδειξη των παραπάνω, αφού μέχρι και σήμερα αποτελεί ένα από τα καλύτερα RPG shooters. Το Pre-Sequel βασίστηκε σε όλα αυτά τα στοιχεία και προσθέτοντας ορισμένους ενδιαφέροντες μηχανισμούς δημιούργησε μια εμπειρία αντάξια της σειράς, αν και ποτέ του δεν κατάφερε να δημιουργήσει τον ίδιο αντίκτυπο με τον προκάτοχό του.
Το βάρος λοιπόν πέφτει στην ποιότητα της μεταφοράς και το τι καινούριο φέρνει στο τραπέζι (ή μάλλον καλύτερα…την κονσόλα). Όσον αφορά το Borderlands 2, αυτό φαίνεται να τρέχει απρόσκοπτα στα 1080p60, με το cel-shaded art style να κρύβει τεχνηέντως τις όποιες ατέλειες και την ηλικία του τίτλου. Ο ρυθμός ανανέωσης πέφτει μόνο περιστασιακά, ενώ με την ίδια (μικρή) συχνότητα την εμφάνισή του κάνει και το pop-in.
Το περιεχόμενο από μόνο του είναι αρκετό για τους περισσότερους να σκεφτούν “SOLD”, αφού μιλάμε για εκατοντάδες ώρες gameplay σε δύο από τις πιο διασκεδαστικές παραγωγές των τελευταίων ετών - και μάλιστα με εξαιρετικό replayability
Όσον αφορά το Pre-Sequel τώρα, η μεταφορά δεν κρίνεται το ίδιο ποιοτική. Το frame-rate μπορεί να δυσκολεύεται αρκετά να κρατηθεί στα 60 καρέ το δευτερόλεπτο, ωστόσο το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το screen tearing, το οποίο φροντίζει να κάνει την παρουσία του αντιληπτή με κάθε ευκαιρία. Τέλος, ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη είναι η προσθήκη local co-op τεσσάρων ατόμων για πρώτη φορά στην σειρά (το οποίο όμως ρίχνει τον ρυθμό ανανέωσης στο μισό), καθώς και η δυνατότητα cross-save για όσους θέλουν να συνεχίσουν την πρόοδο του χαρακτήρα τους από την προηγούμενη γενιά συστημάτων.Εν κατακλείδι, παρά τα όποια προβλήματά του, το Borderlands: The Handsome Collection αποτελεί μια από τις πλέον δελεαστικές προτάσεις της τρέχουσας γενιάς. Το πλήθος του περιεχομένου αποτελεί αναμφισβήτητα το δυνατό χαρτί της συλλογής, αφού οι εκατοντάδες ώρες διασκέδασης που προσφέρονται το καθιστούν ως τον πλέον “bang for your buck” τίτλο μέχρι στιγμής. Από την άλλη βέβαια, η μεταφορά θα μπορούσε να είναι αρκετά καλύτερη, ιδιαίτερα για το Pre-Sequel. Τα cel-shaded γραφικά βοηθούν, αλλά μέχρι ενός σημείου. Το θετικό είναι πως τα περισσότερα από τα θέματα μπορούν να λυθούν με patch. Παρόλα τα ατοπήματά του, το “The Handsome Collection” είναι σίγουρα ο καλύτερος τρόπος για κάποιον να απολαύσει δύο εξαιρετικούς τίτλους, είτε γιατί δεν είχε την ευκαιρία να το κάνει μέχρι τώρα, είτε για να συνεχίσει το ταξίδι του, είτε…γιατί θέλει να ξαναζήσει την εμπειρία για ακόμα μια φορά. Next stop: Pandora.
Συγχαρητήρια, Κωνσταντίνε, για το κατατοπιστικό review σου. Για να το αξιολογείς (ποσοτικά) με 8 θεωρώ ότι το αποτέλεσμα θα είναι ποιοτικό.
Δεν κρύβω ότι ήμουν στο παρά πέντε να το αγοράσω εδώ και καιρό, καθώς δεν είχα ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη σειρά παιχνιδιών. Δεν το έπραξα, όμως, γιατί σκέφτηκα πως σε αυτήν τη συλλογή δίνονται τα 2 από τα 3 παιχνίδια (το 4ο ανακοινώθηκε τον περασμένο Γενάρη για μελλοντική κυκλοφορία) και, δυστυχώς, λείπει το original (το πρώτο).
Πιστεύεις ότι είναι σημαντικό ζήτημα το να ασχοληθεί κανείς με το Pre-Sequel και μετά να συνεχίσει με το B2 αναφορικά με τη σεναριακή συνέχεια;
Το Tales from the Borderlands της TellTale συμπληρώνει κάτι στο όλο φάσμα και εάν ναι, πού προτείνεται καλύτερα να το δω; Για παράδειγμα, αφού κοιτάξω το Pre-Sequel ή το B2;
Ακόμα αναρωτιέμαι γιατί δεν ασχολήθηκα με την εν λόγω σειρά πριν χρόνια.. Ίσως να είναι και καλύτερα, βέβαια, να το πράξω τώρα με αυτήν τη συλλογή!
Η αλήθεια είναι ότι το story είναι επιεικώς διακοσμητικό στη σειρά, με εξαίρεση βέβαια την παραγωγή της Telltale. Σε όλες τις περιπτώσεις ο συνδετικός ιστός είναι το χιούμορ και το looting. Δεν νομίζω ότι θα παίξει ιδιαίτερο ρόλο σε ποιο στάδιο θα σε απασχολήσει το Tales From The Borderlands.
Και ναι, είναι ενοχλητικό ότι λείπει το πρώτο Borderlands. Ειδικά από τη στιγμή που κυκλοφόρησε κάποτε για PC, άρα η μεταφορά του σε νεότερες κονσόλες είναι πιο εύκολη από ό,τι στην περασμένη γενιά.
Η προσωπική μου εμπειρία είναι ότι μετά από δεκάδες ώρες ενασχόλησης με έντονα lootοπάιχνιδα λέγε με DIablo 3, Borderlands κτλ. νιώθω να έχουν εκφυλιστεί τα εγκεφαλικά μου κύτταρα όταν στο καπάκι βάζω Halo LASO ή Dark Souls. Τα πρώτα λεπτά νιώθω σαν κάγκουρας μέχρι να προσαρμοστώ.
Πολύ διασκεδαστικός τίτλος το Borderlands αλλά δεν είναι για κάτι παραπάνω. Στα δικά μου μάτια gameplay wise είναι απλά λειτουργικό. Αυτό ίσως είναι και η ουσία της σειράς, το να περάσουμε όλοι καλά.
Τότε, οφείλω να κοιτάξω άμεσα αυτή τη συλλογή. Έχω ήδη κατεβάσει το πρώτο επεισόδιο της TellTale αλλά μάλλον θα το αφήσω για το τέλος..