Συνεπώς η έκδοση για PS4 και Xbox One μπορεί να υποσχεθεί πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Δηλαδή ανάλυση 1080p και 60fps με σταθερότητα. Δεν θα παραπονεθεί κανείς για την καλύτερη εικόνα, ούτε για το υψηλότερο frame rate. Ή μάλλον, μπορεί, ίσως για το δεύτερο τουλάχιστον. Διότι οι τίτλοι δεν σχεδιάστηκαν ακριβώς για 60fps και η άνοδος του ρυθμού ανανέωσης έχει κάποιες επιπλέον επιπτώσεις, όπως το στένεμα των παραθύρων ευκαιρίας όταν πετυχαίνει stun σε boss ο παίκτης. Το artwork που υπάρχει ως bonus μεταφέρθηκε από την προηγούμενη έκδοση, κάποια γνωστά από την ίδια εποχή glitches παραμένουν και, γενικότερα, δεν έχει γίνει προσπάθεια βελτίωσης, μόνο όσα χρειάστηκαν για τη συμβατότητα με τα νεότερα συστήματα, scaling και αυξημένη ταχύτητα.
Επομένως το Devil May Cry HD Collection είναι ένα αδιάφορο port ενός όχι και τόσο καλού HD Collection της προηγούμενης γενιάς. Η αξία του είναι καθαρά ιστορική λοιπόν, καθώς περιλαμβάνει τη νιότη του Devil Macy Cry, καθώς πάλευε να βρει τη ρώμη του. Ταυτόχρονα περιγράφει και κάποιες εμμονές της Capcom, αφού από το καλό ξεκίνημα με το πρώτο Devi May Cry, παρότι φαινόταν ότι ο τίτλος στήθηκε από τις στάχτες κάποιου χαμένου Resident Evil, πηγαίνουμε στην εκπληκτική αποτυχία του Devil May Cry 2, στο οποίο απλοποιήθηκαν τα πάντα αποδεικνύοντας ότι η Capcom δεν είχε ιδέα γιατί πέτυχε ο πρώτος τίτλος, μέχρι το σωτήριο Devil May Cry 3. Τότε απέκτησε χαρακτήρα το franchise, που πάσχισε να διατηρήσει αργότερα.
Συνεπώς το Devil May Cry 3, παρά την παλαιότητά του, στέκεται ακόμη αρκετά καλά σαν παιχνίδι, κι έχει ξεπεραστεί, όπως είναι αναμενόμενο μετά από τόσα χρόνια κιόλας. Με ποικίλα fighting styles που εναλλάσσονται ελεύθερα και βελτιώνονται όσο ο παίκτης τα χρησιμοποιεί, σίγουρα καλύτερη ατμόσφαιρα, ύφος b-movie που στεκόταν καλύτερα από τις προηγούμενες φορές, ο τίτλος εξακολουθεί να είναι πιο λαμπρό παράδειγμα από το Devil May Cry 4 που το διαδέχθηκε. Ίσως και η μόνη εναλλακτική για όσους επιμένουν να κακολογούν υπέρ του δέοντος το DmC: Devil May Cry της Ninja Theory ή έχουν καταφέρει να μην αγγίξουν ποτέ έστω το πρώτο Bayonetta (αλήθεια, πώς;).
Από τη μία είναι καλύτερο να έχει κανείς στη συλλογή του Devil May Cry HD Collection, από το αντίθετο. Ταυτόχρονα δεν είναι και για να υπερηφανεύεται κανείς. Ούτε μας υποσχέθηκαν ούτε περιμέναμε remake. Υπήρχαν όμως κακώς κείμενα στο HD Collection του 2012 και χωρούσαν κάποιες βελτιώσεις αλλά και υποστήριξη για ανάλυση 4K ενδεχομένως, πάλι στα 60fps, για τις κατάλληλες κονσόλες.
Το πραγματικό δυστύχημα όμως είναι ότι με αυτό το remaster δεν πρόκειται να συγκινηθούν όσοι ήταν πολύ μικροί για να παίξουν τα πρωτότυπο. Κι αν η Capcom έχει κατά νου να ξαναδοκιμάσει την τύχη της με νέο Devil May Cry, η σειρά θα είναι στη συνείδηση όσων τη γνώριζαν έτσι κι αλλιώς από τα παλιά. Κρίμα δεν είναι;
Το Devil May Cry HD για PS4 μου εδωσε την δυνατοτητα να ξαναπαιξω τα πρωτα Devil May Cry μετα απο πολλα χρονια και γιαυτο θα του εβαζα 10 :).
Επισης αν αντεχει η νεα "γενια" να παιζει σε γραφικα Playstation 2 τοτε πιστευω οτι ειναι πολυ πιθανο να τους αρεσει η σειρα γιατι δυσκολα βρισκεις παιχνιδι με το fighting style του Devil May Cry
Διαφωνω για το Devil May Cry 2 100% μονο και μονο επειδη υπαρχει προγρεσσ του χαρακτηρα(γινετε διαολεμενα μεγαλυτερος στο Devil Trigger)αμα παιξεις και τα παιχνιδια με την σωστη σειρα τοτε το καταλαβενεις ακομα καλυτερα πως εξελισεται ο Δαντε
Το είδος έχει εξελιχθεί από τότε, από τους ίδιους δημιουργούς μάλιστα και όχι μόνο. Ισχύει πως δεν είναι πολλοί οι εκπρόσωποί του πάντως και το τρέχον καλύτερο παράδειγμα βρίσκεται μόνο σε Wii U/Switch.
Το DMC2 όμως παραμένει το χειρότερο της σειράς και η εντύπωση αυτή δεν είναι πρόσφατη ή της εποχής. Ποτέ δεν σταμάτησε να θεωρείται το χειρότερο DMC.
Γιατί πάντα μιλάτε μόνο για τις κονσόλες; Το οτι το νέο HD collection έφερε για πρώτη φορά (έστω και σαν port απο το 2012) το original DMC trilogy στο PC, δεν είναι καν άξιο αναφοράς να φανταστώ; Είμαι σίγουρος οτι ούτε καν κοιτάξατε αν τα original παιχνίδια είχαν κυκλοφορήσει για PC, οπότε το προσπεράσατε εντελώς...
Ήμασταν στον ίδιο χώρο όταν κυκλοφορούσαν οι πρωτότυποι τίτλοι. Η παράλειψη που αναγνωρίζω είναι στην ταυτότητα του προϊόντος, η οποία διορθώνεται εύκολα. Επίσης η μη αναφορά σε PC στο ίδιο το κείμενο είναι δική μου παράλειψη. Ωστόσο, in the grand scheme of things, μιλά με για το ίδιο κατώτερο των περιστάσεων προϊόν.
Από εκεί και πέρα η προσγείωση της τριλογίας στο PC, σε αυτήν τη μορφή, είναι τόσο άξια αναφοράς όσο και η νέα έκδοση για τις κονσόλες. Δηλαδή δεν είναι. Το πιο λυπηρό στην όλη ιστορία είναι πως οι αμερικανικές εκδόσεις για PS2 εξακολουθούν να είναι οι πιο λειτουργικές εκδόσεις. Τόσα χρόνια αργότερα και η Capcom δεν λέει να κάνει ένα port/remaster της προκοπής σε μια σειρά που το δικαιούται.