Άραγε τι μπορεί να πάει στραβά στις διακοπές; Τα πάντα, ειδικά αν η αφέλεια κυριαρχήσει της σκέψης. Γιατί μπορεί να μην προσέξετε ότι σας καλούν να περάσεττε μερικές μέρες σε ένα ξενοδοχείο που ονομάζεται Last Resort, όμως το να προσπεράσετε το γεγονός ότι η πρόσκληση έχει σταλεί από μια κυρία που δεν γνωρίζετε καν και ονομάζεται Hellen Gravely, δεν είναι ό,τι πιο έξυπνο. Κάπως έτσι ο Luigi, o Mario, η Peach και τα τρία Toads (κόκκινο, κίτρινο και μπλε) βρίσκονται πολύ κοντά στο να αποτελέσουν παρελθόν για τον κόσμο των video games. Πίσω από τη φανταχτερή πρόσκληση, τη βασιλική υποδοχή και τις άνευ προηγουμένου πολυτέλειες κρύβεται μια συνομωσία. Εγκέφαλος δεν είναι άλλος από τον King Boo που κατόρθωσε να δραπετεύσει και, σε συνεργασία με την Hellen Gravely (αγνώστων αιώνων), ζητάει εκδίκηση. Όλοι πλην του Luigi έχουν μετατραπεί σε κάδρα και ο ήρωας με τα πράσινα είναι ο μόνος που μπορεί να αντιμετωπίσει αυτήν την τόσο δυσάρεστη κατάσταση. Όλως τυχαίως, με τη βοήθεια του τετράποδου Polterpup, ανακαλύπτει ένα Poltergust (κάτι σαν ηλεκτρική σκούπα) και τότε ξεκινά το κυνήγι των φαντασμάτων.
Θέλοντας να ξεφύγει από την πεπατημένη των δύο πρώτων παιχνιδιών, η ομάδα ανάπτυξης αποφάσισε να αλλάξει κάπως τη συνταγή. Αυτήν τη φορά δεν είναι απαραίτητο να βρείτε πρώτα το κλειδί για να ανοίξετε την επόμενη πόρτα. Κλειδωμένες πόρτες υπάρχουν αλλά όχι τόσες πολλές. Η έπαυλη είναι τεράστια, η μετακίνηση δίχως τη χρήση ασανσέρ είναι πρακτικά αδύνατη και τα φαντάσματα που κατοικούν σε κάθε όροφο έχουν φροντίσει να αποσπάσουν το αντίστοιχο κουμπί που οδηγεί στον επόμενο. Έτσι, λοιπόν, αν θέλει ο Luigi να φτάσει ως το τέλος πρέπει να καταφέρει να κερδίσει όλα τα κουμπιά. Ο τρόπος δεν είναι άλλος από το να παγιδέψει το boss κάθε ορόφου. Εννοείται ότι για να φτάσει όμως μέχρι εκεί πρέπει πρώτα να περάσει μια σειρά από δοκιμασίες, να αποκαλύψει καλά κρυμμένα μυστικά και να επιβιώσει από μάχες με φαντάσματα που είναι αποφασισμένα να τον κρεμάσουν στον τοίχο, συμπληρώνοντας την παρέα του Mushroom Kingdom.
Ο κάθε όροφος είναι ξεχωριστός, θα έλεγε κανείς ότι έχει να πει τη δική του ιστορία. Η δουλειά που έχει γίνει στο σχεδιασμό των επιπέδων και κυρίως η ποικιλία στις δοκιμασίες και τα εμπόδια που τίθενται κάθε φορά δείχνουν την ευρηματικότητα της ομάδας ανάπτυξης. Το ίδιο συμβαίνει και με τα boss fights. Κάθε boss έχει τη δική του προσωπικότητα και αν θέλετε να πάρετε το κουμπί που έχει φυλαγμένο, πρέπει πρώτα να το μελετήσετε και να βρείτε τα αδύνατά του σημεία. Ευτυχώς ο Luigi είναι εξοπλισμένος με όλα τα απαραίτητα και μπορεί να φέρει εις πέρας οποιαδήποτε μάχη. Τόσο το Poltergust, όσο και το Strobulb (φακός) είναι τόσο ισχυρά, που κανένα φάντασμα δεν μπορεί να τους αντισταθεί. Η ειδική λειτουργία του Strobulb για την εμφάνιση κρυφών αντικειμένων δεν λείπει, όμως, για έναν ανεξήγητο λόγο, αυτήν τη φορά επιτρέπεται η απεριόριστη χρήση της. Αναβαθμίσεις στον εξοπλισμό υπάρχουν, λιγότερες σε σχέση με το παρελθόν, και το καλό είναι πως οι επισκέψεις στο εργαστήριο του καθηγητή E. Gadd (σιγά μην έλειπε από το παιχνίδι) έχουν περιοριστεί στις απολύτως απαραίτητες. Το ίδιο συμβαίνει και με τις κλήσεις που δέχεστε από αυτόν, κάτι ευπρόσδεκτο μιας και δεν υπάρχουν πλέον συνεχείς και άνευ ιδιαίτερης σημασίας διακοπές στη δράση.
Ο άνεμος ανανέωσης έχει περάσει για τα καλά από τους μηχανισμούς του gameplay. Το παλμαρέ των κινήσεων του Luigi έχει επεκταθεί, προσφέροντας όχι απλά επιπλέον δυνατότητες αλλά συμβάλλοντας κατά κάποιον τρόπο και στη διασκέδαση. Την ώρα που ρουφάτε με το το Poltergust ένα ή περισσότερα φαντάσματα, γεμίζει ένας μετρητής, που όταν φτάσει στον ανώτατο όριό του, μπορείτε να χτυπάτε στο έδαφος τα φαντάσματα σαν χταπόδι, βγάζοντας το άχτι σας αλλά και ταυτόχρονα αφαιρώντας ενέργεια από άλλα φαντάσματα που βρίσκονται στο δραστικό σας βεληνεκές. Κομμένη και ραμμένη στις φοβίες του Luigi είναι η νέα κίνηση που ακούει στο όνομα Burst. Ενεργοποιώντας την, ο πρωταγωνιστής πετάγεται κυριολεκτικά στον αέρα αφήνοντας μια κραυγή φόβου και, λόγω του ωστικού κύματος που δημιουργείται, μπορεί να διώχνει τις νυχτερίδες που κολλάνε στο κεφάλι του αλλά και να σκορπάει πράγματα δεξιά και αριστερά, δημιουργώντας σε αρκετές περιπτώσεις μια χρήσιμη ακαταστασία. Τέλος, κάτι παραπάνω από χρήσιμη αποδεικνύεται η βεντούζα που εκτοξεύει το Poltergust. Αυτή κολλάει σε αντικείμενα, που μπορεί να είναι από ένα μπαούλο που αναποδογυρίζετε, μέχρι ένα συρτάρι που ανοίγετε και σας αποκαλύπτει το περιεχόμενό του έως και μηχανισμοί που ανοίγουν πόρτες.
Σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί η παρουσία του Gooigi, που αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια του στο gameplay. O Gooigi είναι ένα πλήρως λειτουργικό αντίγραφο του Luigi, με επιπλέον ικανότητες αλλά και μια σημαντική αδυναμία. Μπορεί να περνάει μέσα από σιδεριές και κυρίως καλύμματα υπονόμων και αεραγωγών, φτάνοντας σε σημεία που θα ήταν αδύνατο να βρεθεί ο Luigi. Προς τιμήν της, θα λέγαμε, η ομάδα ανάπτυξης δούλεψε αρκετά στην παρουσία του Gooigi και αυτός δεν αποτελεί απλά έναν κομπάρσο, έναν επιπλέον χαρακτήρα που προσφέρει έναν ακόμα τρόπο να προσπεραστούν κάποια εμπόδια, αλλά τον έχει αναδείξει σε συμπρωταγωνιστή, πολλές φορές απαραίτητο για να προχωρήσει η περιπέτεια. Μάλιστα η συμβολή του είναι καθοριστική και σε boss fights, στοιχείο που δείχνει για μια ακόμα φορά το υψηλό επίπεδο της δουλειάς που έχει γίνει. Μόνο προσοχή στο νερό. Ο Gooigi το απεχθάνεται περισσότερο από όσο οι γάτες και αν έρθει σε επαφή μαζί του, απλά χάνεται από την οθόνη. Μικρό το κακό, συνήθως, μιας και με μια απλή κίνηση επανέρχεται και πάλι στην ενεργό δράση.
Εκεί που τα χαλάμε λίγο είναι όταν φτάνουμε να μιλήσουμε για το βαθμό δυσκολίας. Από τη μια, προφανώς έγινε προσπάθεια να είναι το παιχνίδι φιλικό σε όσο το δυνατό μικρότερες ηλικίες, από την άλλη θα ήταν καλό για τους πιο έμπειρους παίκτες να δίνεται η δυνατότητα καθορισμού του πήχη της πρόκλησης. Για να μη δημιουργούνται παρεξηγήσεις, η δυσκολία δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του ΑΙ και το πόσο επιθετικά είναι τα φαντάσματα. Το «πρόβλημα» είναι οτι τα power-ups για την αναπλήρωση της χαμένης ενέργειας είναι τόσα όσοι και οι κόκκοι ρυζιού που καταναλώνει καθημερινά ένας Κινέζος. Συνεχίζοντας τη μουρμούρα, ένα ακόμα σημείο που δεν έχει προσεχτεί όσο θα έπρεπε είναι η ισορροπία ανάμεσα στην εξερεύνηση και το κυνήγι φαντασμάτων. Ναι μεν η σειρά χαρακτηρίζεται από την αναζήτηση και συλλογή αντικειμένων, εδώ όμως υπάρχουν άπειρα πράγματα που μπορεί ο Luigi να ρουφήξει με τη σκούπα του, ενώ πολλά από τα αντικείμενα στο σκηνικό μπορούν να διαλυθούν. Κι επειδή ποτέ δεν είναι δυνατό να γνωρίζουν οι παίκτες τι μπορεί να κρύβεται που, είναι επιβεβλημένη η εξερεύνηση κάθε σπιθαμής και μάλιστα με κάθε πιθανό τρόπο. Χαρακτηριστικά θα αναφέρουμε τη μισή ώρα που καταναλώσαμε για να ρουφήξουμε όλην την άμμο από ένα δωμάτιο. Διαφορετικά, πώς θα ξέραμε αν υπάρχουν πολύτιμα αντικείμενα; Τουλάχιστον, τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι δεν θα βάλετε το μυαλό σας να δουλέψει σκληρά, αν θέλετε να συγκεντρώσετε τα πάντα. Άλλες φορές solo και άλλες φορές με τη βοήθεια του Gooigi. Άντε και αν μαζέψετε τα πάντα, όλο και κάτι σας έχει φυλαγμένο η Nintendo. Συν τα χρήματα που θα ξεχειλίζουν από τις τσέπες σας.
Η επιστροφή των περιπετειών του Luigi με τα φαντάσματα στη μεγάλη οθόνη μετά από 18 χρόνια είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτη. Αν εξαιρεθούν ελάχιστες περιπτώσεις που παρατηρείται pop-in και σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζεται η δράση, οπτικά, το παιχνίδι αριστεύει. Η έμφαση στη λεπτομέρεια κυριαρχεί από την αρχή ως το τέλος. Η αλήθεια είναι οτι θα θέλαμε να είναι λίγο υψηλότερη η ένταση της μουσικής και προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι απουσιάζουν ρυθμίσεις για τον ήχο. Πάντως, τα ηχητικά εφέ συντελούν στη δημιουργία της απαραίτητης ατμόσφαιρας. Από άποψη χειρισμού, δεν θα συναντήσετε κάποιο πρόβλημα, η απόκριση στις εντολές είναι άμεση, το γυροσκόπιο κάνει καλά τη δουλειά του, το ίδιο συμβαίνει και με την κάμερα. Απουσιάζουν όμως παντελώς τα touch controls, που μπορεί να μην έχουν θέση σε ένα τέτοιο παιχνίδι, θα μπορούσαν όμως να χρησιμοποιηθούν άνετα για την πλοήγηση στα μενού.
Το Luigi's Mansion 3 είναι μια πολύ προσεγμένη παραγωγή. Δεν είναι μόνο η ανανέωση σε στοιχεία του gameplay. Περισσότερο μετράει το γεγονός οτι δεν προστέθηκαν απλά κάποιοι νέοι μηχανισμοί, αλλά κυρίως χρησιμοποιήθηκαν με τρόπο τέτοιο που συμβάλουν στη δημιουργία μιας ολοκληρωμενης εμπειρίας. Μη νομίζετε πάντως ότι η διασκέδαση σταματάει ολοκληρώνοντας το story mode. Είτε μόνοι σας, είτε σε συνεργασία με άλλους παίκτες, σε τοπικό ή online επίπεδο, θα κληθείτε να φέρετε εις πέρας μια σειρά από δύσκολες δοκιμασίες, μέσα από τις οποίες θα αναδειχθεί ο κορυφαίος κυνηγός φαντασμάτων. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, κλείνουμε λέγοντας ότι το Luigi's Mansion αξίζει να βρίσκεται στη συλλογή όλων των κατόχων Nintendo Switch.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity