Για το Nintendo 64 και τους τίτλους του θα μπορούσαν να γραφτούν πολλά άρθρα, δεν ήταν άλλωστε λίγα τα παιχνίδια που έγραψαν ιστορία σ’ εκείνη τη κονσόλα. Μέσα σε αυτή την ιστορία γέννησης και γενικότερης πορείας της αγαπημένης κονσόλας της Nintendo υπήρξαν δύο τίτλοι που αποτέλεσαν την έναρξη δύο διαχρονικών και επιτυχημένων franchises. O λόγος για το Smash Bros και το Mario Party, με το τελευταίο να έχει κυκλοφορήσει πάμπολλα sequels τις δεκαετίας που ακολούθησαν. Η Nintendo αποφάσισε μετά την τεράστια επιτυχία του Super Mario Party στο Nintendo Switch να χτυπήσει στο συναίσθημα και να δώσει συνέχεια στη μακροχρόνια αυτή σειρά με το Mario Party Superstars. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί και ως ένα remake αφού βασίζεται σε πέντε boards από την εποχή του Nintendo 64, αλλά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Ο Mario και η παρέα του καλούνται να επισκεφθούν 5 αγαπημένα boards και να επαναφέρουν την τάξη, διεκδικώντας τον τίτλο του Superstar, του νικητή των νικητών. Πρόκειται για ένα κλασικό παιχνίδι με επιτραπέζια, όπου τέσσερις χαρακτήρες ρίχνουν την ζαριά τους προχωρώντας τα αντίστοιχα επίπεδα. Στο τέλος κάθε γύρου, οι 4 χαρακτήρες πρέπει να αναμετρηθούν σε κάποιο mini game το οποίο μπορεί να πάρει μία συγκεκριμένη μορφή (2VS2, 1VS3 ή όλοι εναντίων όλων). Στο τέλος του επιτραπέζιου session κερδίζει ο παίκτης ο οποίος συγκέντρωσε τα περισσότερα αστέρια, τα οποία πρέπει να μαζευτούν κατά την διάρκεια των γύρων μέσω νομισμάτων (και όχι μόνο) που συγκεντρώνονται με ποικίλους τρόπους. Το όλο σκηνικό συντηρείται με διάφορους χαρακτηριστικούς κανόνες επιτραπέζιων. Οι παίκτες μπορούν να χάσουν ή να κερδίσουν νομίσματα ανάλογα με το επίπεδο που πάτησαν πόδι, να αλλάξουν σημαντικά κομμάτια ολόκληρου του board, να χάσουν τα πάντα ή να κερδίσουν αναπάντεχα bonus μέσω του Bowser ή του King Boo, γενικότερα πρόκειται για μία κλασική επιτραπέζια εμπειρία.
Δύο είναι τα πρώτα συναισθήματα που κυριεύουν κάποιον που παρακολουθεί τη σειρά από την αρχή και που αντικρίζει αυτό το ολοκαίνουργιο παιχνίδι: νοσταλγία αλλά και απογοήτευση. Η Nintendo έχει στήσει πανέμορφα τα boards του παρελθόντος, με τους παίκτες να πρέπει να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο επιτραπέζια από το Mario Party του 1998 (Yoshi's Tropical Island και Peach's Birthday Cake), δύο από το Mario Party 2 (Space Land και Horror Land) και ένα από το Mario Party 3 (Woody Woods). Οι επιλογές είναι αρκετά καλές και σωστά μοιρασμένες σε ό,τι αφορά το βαθμό δυσκολίας, ενώ η μεταφορά τους στο παρόν κρίνεται πανέμορφη και πετυχημένη. Υπάρχουν τα λεγόμενα easter eggs και οι νοσταλγικές ματιές στο παρελθόν που θα ικανοποιήσουν σίγουρα και τον πιο hardcore fan της σειράς. Πέντε boards όμως είναι λίγα, όχι μόνο επειδή μιλάμε για remake, αλλά και ως γενικότερη σύγκριση με το παρελθόν. Το Super Mario Party του 2018 μπορεί να είχε λιγότερα, αλλά εδώ μιλάμε για την επιστροφή της κλασικής φόρμουλας η οποία θα έπρεπε να περιλαμβάνει περισσότερα boards για να παρουσιάσει ένα ωραίο και ολοκληρωμένο remake. Δεν κρίνουμε τόσο την επιλογή αυτών των πέντε κόσμων-επιτραπέζιων από τα συνολικά 20 που κυκλοφόρησαν στα τρία Mario Party του Nintendo 64, γιατί κάτι τέτοιο δεν θα είχε ουσία. Σε αυτή την κουβέντα πρέπει να κρίνουμε μονάχα το balancing στον βαθμό δυσκολίας, αφού όλοι μας έχουμε διαφορετικά γούστα και του εκ αποτελέσματος διαφορετικά αγαπημένα boards. Το κοιτάμε ψυχρά από την άποψη περιεχομένου με το Mario Party Superstars να καταλήγει να έχει λιγότερα επιτραπέζια συγκριτικά με τα παιχνίδια που κυκλοφόρησαν πριν από σχεδόν δύο και βάλε δεκαετίες.
Αν υπάρχει κάποιο πλάνο να ταΐσουν το παιχνίδι με content μέσω DLCs έχει μία λογική η δημιουργία και η συντέλεση του αρχικού περιεχομένου, αν και εξαρτηθεί από το αντίτιμο που θα ζητήσει η Nintendo για ένα τέτοιο πλάνο. Αν πάλι δεν υπάρξει κάποιος τρόπος να συμπεριληφθούν ακόμη περισσότερα επιτραπέζια στο Super Mario Party, τότε πραγματικά σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, μιας και θα χαθεί μία ευκαιρία για μία πραγματικά γεμάτη συλλογή που θα εκτόξευε αυτό το remake. Όπως και να’ χει, τα πέντε boards που διατίθενται σε αυτό το παιχνίδι κρίνονται λίγα. Αυτό το συναίσθημα έγινε ακόμη πιο έντονο όσο προχωρούσαμε με το παιχνίδι απολαμβάνοντας τα εξαιρετικά mini games. Οι developers προφανώς και έριξαν την προσοχή τους στα mini games της πρώτης τριπλέτας του Mario Party franchise, αλλά υπάρχει και πολύ έντονο το στοιχείο του Gamecube, ενώ συμπεριελήφθησαν και παιχνίδια από τους τίτλους που ακολούθησαν σε Wii και Wii U. Με λίγα λόγια, στον τομέα των mini games οι developers ήταν πιο ανοιχτόμυαλοι, επέλεξαν πραγματικά ιδιαίτερα διασκεδαστικά mini games, δημιουργώντας ένα ποτπουρί νοσταλγίας και διασκέδασης. Αυτός είναι και ο λόγος που δε μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το Mario Party Superstars ως ένα αυστηρό Nintendo 64 remake, γιατί πολύ απλά υπάρχουν αρκετά στοιχεία από τις εποχές που ακολούθησαν τις επόμενες γενιές κονσολών. Προφανώς και τα mini games είναι η καρδιά των παιχνιδιών αυτών (και ο λόγος για να χαλάσουν φιλίες) και σε αυτά τα μικρά games το Mario Party Superstars μας βγάζει μία αίσθηση ότι παρακολουθούμε ένα γενικότερο αφιέρωμα για το Mario Party.
Τα mini games επιστρέφουν τις ρίζες τους, οι παίκτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε controller και θεωρούμε ότι η επιλογή στον πατροπαράδοτο χειρισμό είναι ορθή. Γρήγορος συνδυασμός κουμπιών για να φουσκώσουμε ένα μπαλόνι, πέρα δώθε τρέξιμο για να αποφύγουμε τους βράχους που μας πετάει ο αντίπαλός μας, στριφογύρισμα του μοχλού για να μαζέψουμε γρήγορα την πετονιά, τα πάντα λειτουργούν άψογα, γρήγορα και με το fun factor να βρίσκεται στη κορυφή. Ο κλασικός χειρισμός προσφέρει μάλιστα στη Nintendo και την άνεση να προσφέρει την εμπειρία του Mario Party Superstars και στους κατόχους του Switch Lite, κάτι που δεν γινόταν με το Super Mario Party λόγω της επιβολής των Motion Controls. Το μόνο που μας άγχωσε είναι μήπως αφήσουν κάποιο κουσούρι τύπου drifting στα χειριστήριά μας οι έντονες ασκήσεις με τα δάχτυλα που απαιτούνται από τα mini games. Είναι ξεκάθαρο ότι το παραδοσιακό mode με τα επιτραπέζια και τα mini games βρίσκεται στο επίκεντρο του Mario Party Superstars και χαιρόμαστε πάρα πολύ με το γεγονός ότι υπάρχει η επιλογή για οnline multiplayer.
Γενικότερα η Nintendo έριξε αρκετή δουλειά στις επιλογές και τις παραμετροποιήσεις των game modes, ενώ προσέθεσε σημαντικά στοιχεία για να μας κάνουν τη ζωή πιο εύκολη. Πριν από την έναρξη ενός παραδοσιακού session, ο παίκτης μπορεί να επιλέξει χαρακτήρες, βαθμό δυσκολίας της CPU, τον αριθμό των γύρων, ποια minigames να εμφανιστούν, την ύπαρξη των star bonuses και πολλά άλλα μικρά πραγματάκια. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να φέρουμε το εκάστοτε παιχνίδι στα μέτρα μας, ενώ οι αλλαγές που μπορούμε να κάνουμε στα settings για το πόσο γρήγορα θέλουμε να βλέπουμε να περνάνε τα κείμενα μπροστά μας ή τα animations αποτελούν τις πολυπόθητες comfort επιλογές που θέλαμε να δούμε. Δεν είναι άλλωστε πάντα δεδομένο ότι θα παίζουμε με άλλους 3 συμπαίκτες, γι’ αυτό και χρειάζονται αυτού του είδους τα settings για να μην μπλέκουμε σε μία αιώνια λούπα και αναμονή κινήσεων των CPU players, κάτι που ενοχλούσε αφάνταστα στο παρελθόν. Πολύ βολικό είναι και το πολλαπλό save state για διαφορετικά sessions. Αν π.χ. ξεκινήσουμε ένα επιτραπέζιο με δύο φίλους μας, αλλά τελικά θέλουμε να το ολοκληρώσουμε κάποια άλλη στιγμή, αυτό δε μας σταματάει από το να ξεκινήσουμε ένα νέο session μόνοι σας (ή με άλλους παίκτες) ανεξάρτητα από τα προηγούμενα παιχνίδια που μπορεί να έχουν μείνει στη μέση.
Η Nintendo έχει μπουκώσει το Mario Party Superstars με διάφορα collectibles που μπορούμε να ξεκλειδώσουμε μέσω νομισμάτων που λειτουργούν ως in-game currency τα οποία τα συλλέγουμε βάσει της απόδοσής μας σε διάφορα modes. Οπότε, ένα είδους grinding υπάρχει, κάτι που σημαίνει ότι τα προαναφερθέντα comfort settings που επιταχύνουν την όλη διαδικασία βοηθούν και στην solo εμπειρία σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Γι’ αυτό και μας έκανε εντύπωση που οι developers δεν έδωσαν την ίδια προσοχή στον τομέα των επιβραβεύσεων, όπως έκαναν στους μηχανισμούς. Αντί για stickers που βοηθούν στην online επικοινωνία ή της ταπετσαρίας της player card που διακοσμεί το hub world μας, θα μπορούσαμε να ξεκλειδώσουμε π.χ. νέα costumes για τους χαρακτήρες ή κάτι πιο χρηστικό. Από την στιγμή μάλιστα που αφαίρεσαν τις θεματικές εμφανίσεις από τα Horror Land και Space Land, θα μπορούσαν να το ενσωματώσουν σ’ ένα γενικότερο πλαίσιο επιβράβευσης για όσους αρέσκονται στα grindings. Γενικότερα υπάρχει αυτή η ανισορροπία στα πιο συνοδευτικά πραγματάκια που θα χτυπήσει λίγο άσχημα στους παλιούς gamers, αφού σε κάποια σημεία έχει προσεχθεί και η πιο μικρή λεπτομέρεια και σε κάποια άλλα όχι και τόσο. Αν υπάρχουν π.χ. πολλαπλοί λογαριασμοί σ’ ένα Nintendo Switch και παιχτούν τα local multiplayer sessions μέσα από ένα συγκεκριμένο προφίλ, στο δεύτερο προφίλ που συμμετέχει ως guest συνυπολογίζονται τα coins που μαζεύει από τα παιχνίδια που ολοκληρώθηκαν. Όταν ξεκινήσει το δεύτερο προφίλ που συμμετείχε ως guest το δικό του παιχνίδι (save file) από το ίδιο Nintendo Switch, θα έχει στην κατοχή όλα τα coins που μάζεψε βάση της απόδοσής του στο παιχνίδι που έπαιξε μέσω local multiplayer . Αυτή η επιλογή είναι ιδιαίτερα βολική για μία οικογένεια που μπορεί να έχει πολλαπλά προφίλ και ο καθένας να θέλει να ξεκλειδώνει αργότερα το δικό του single player progress.
Πέρα όμως από τα παραδοσιακά επιτραπέζια, υπάρχει φυσικά και το Mt. Minigames το οποίο επικεντρώνεται αυστηρά στον τομέα των 105 mini games (περισσότερα από ποτέ!). Free for all, ανταγωνιστικά modes, ειδικά διαμορφωμένα modes που επικεντρώνονται σε Puzzle εμπειρίες τύπου Tetris και πολλά άλλα βρίσκονται πίσω από το Mt. Minigames το οποίο προσφέρει επίσης (online) multiplayer fun. Παρ’ ότι η εμπειρία του επιτραπέζιου βρίσκεται στο επίκεντρο των Mario Party games εδώ και χρόνια, το ειδικά διαμορφωμένο mode που αφήνει τους κανόνες του επιτραπέζιου στην άκρη και μεταφέρει την διασκέδαση σε highscores και σε ανταγωνιστικό επίπεδο γρήγορου ρυθμού αποτελεί βασικό πυλώνα για την επιτυχία ενός τέτοιου τίτλου. Με αυτόν τον τρόπο το Mario Party Superstars δεν κρατάει τους παίκτες εγκλωβισμένους σε sessions που διαρκούν από 20 έως και 90 λεπτά, αλλά προσφέρει και την ολιγόλεπτη fast-paced διασκέδαση που χρειάζεται αρκετές φορές για να σπάσει η μονοτονία.
Η λέξη «μονοτονία» πάντως δεν ταιριάζει και ιδιαίτερα στο Mario Party Superstars γιατί αυτό που κάνει, το κάνει πολύ καλά. Μοναδικός εχθρός του concept είναι το περιεχόμενο, το οποίο ελπίζουμε να το διορθώσει ή στηρίξει η Nintendo με κάποιον τρόπο, είτε μέσω free περιεχομένου, είτε μ’ ένα δυνατό πλάνο όπως έγινε στο Super Smash Bros Ultimate. Το Mario Party Superstars λανσάρει με εξαιρετικό τρόπο ένα concept που προκαλεί έντονα συναισθήματα νοσταλγίας και το οποίο χρειαζόταν να υπάρχει στο Nintendo Switch. Το Super Mario Party του 2018 ακολουθούσε μία καινούργια φόρμουλα σε ό,τι αφορά τον χειρισμό με τα Joy-Cons, ενώ το WarioWare: Get It Together! είναι μία εντελώς ιδιαίτερη και αποκλειστικά fast pace εμπειρία. Κάπου εδώ έρχεται και κουμπώνει με εξαιρετικό τρόπο το Mario Party Superstars προσφέροντας άλλη μία εναλλακτική για local και online multiplayer, βασισμένο όμως σε μία πιο παραδοσιακή συνταγή. Μία συνταγή που κρύβει μέσα της ιδιαίτερα συναισθήματα με μπόλικες δόσεις νοσταλγίας, μιας και προβλέπουμε πολλούς 30ρηδες να ταξιδεύουν με το μυαλό τους στο παρελθόν όταν θα γυρνάνε με μανία τον μοχλό γύρω-γύρω στο ανανεωμένο Tug o' War. Αυτή τη φορά μπορεί oι αντίπαλοι να μην είναι κάποιοι κολλητοί ή συμμαθητές, αλλά τα παιδιά τους τα οποία θα ανακαλύψουν και θα αγκαλιάσουν με τον ίδιο άμεσο τρόπο την παραδοσιακή Mario Party εμπειρία στα καλύτερά της. Άλλωστε το fun-to-play μοτίβο αυτών των παιχνιδιών δε χρειάζεται να το γνωρίζει κάποιος από το παρελθόν για να το εκτιμήσει, όταν λειτουργεί τόσο ομαλά όπως στην περίπτωση του Mario Party Superstars.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity