Η αυλαία ανοίγει, η υπόθεση ξεκινά, εσείς δεν της δίνετε σημασία και τελικά πέφτετε με τα μούτρα στο platforming. Όλα διαδραματίζονται στη σκηνή του προαναφερθέντος θεάτρου και πάντα χωρούν στο κάδρο της οθόνης σας, χωρίς αυτό να χρειαστεί να μετακινηθεί, όπως σε κάθε άλλο κλασικό side-scrolling platformer. Παρόλο που αυτό λοιπόν δεν συμβαίνει, σκοπός είναι να φτάσετε και πάλι στο τέλος του επιπέδου και για να πεισθείτε πως υπάρχει όντως πρόοδος με τις κινήσεις σας, η σκηνή της παράστασης υλοποιεί πλατφόρμες και παγίδες σε «κύματα». Μόλις καταφέρετε να αρπάξετε συγκεκριμένο αντικείμενο μέσα στο χαμό, τα αντικείμενα εντός σκηνής καταρρέουν και άλλα παίρνουν τη θέση τους. Οι εναλλαγές είναι γρήγορες και αρκετά όμορφες οπτικά, με όλα τα δομικά στοιχεία του επιπέδου να δείχνουν πως κινούνται πάνω σε τεράστιους κυλίνδρους που αντικαθιστούν το πάτωμα της σκηνής. Κάθε γύρισμα αυτών φέρνει νέες πλατφόρμες και παγίδες για να αντιμετωπίσετε ή απλά απομακρύνει τις παλιές.
Καλά όλα αυτά αλλά οι ίδιοι οι ηθοποιοί πως τα πάνε; Για αρχή τα επίπεδα χωρίζονται σε τέσσερις θεατρικές πράξεις, δηλαδή σε τέσσερις κατηγορίες. Κάθε μια, με εξαίρεση το τελικό boss, επιβάλει τη χρήση διαφορετικού ηθοποιού/χαρακτήρα. Όλα στην πρώτη πράξη ξεκινούν με έναν ιππότη με μεγάλη σπάθα και ικανότητα για εναέριο dodge. Τα επίπεδα στήνονται με βάση τις ικανότητες του ίδιου του χαρακτήρα, μιας και κάθε ένας διαθέτει διαφορές, άλλες μικρές και άλλες μεγαλύτερες. Η βασική ομοιότητα είναι πως όλοι διαθέτουν διπλό άλμα, κάποιου είδους επίθεση και dodge. Το τελευταίο δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο μιας και για παράδειγμα ο ιππότης μπορεί να το χρησιμοποιήσει σε γη και αέρα. Ο rogue μπορεί να το αξιοποιήσει μόνο στο έδαφος αλλά να περάσει μέσα από παγίδες και αντιπάλους, ενώ ο μάγος απλά κάνει τα δικά του. Γιατί μπορεί
Συνολικά το Talent Not Included διαβάζει σωστά τις ικανότητες και αδυναμίες κάθε χαρακτήρα, προσαρμόζοντας πολύ καλά το level design στα μέτρα του καθένα. Και αυτή η επιτυχία λειτουργεί εξίσου καλά και ως μάθημα για τον παίκτη, μιας και η κλιμάκωση από πιο απλές καταστάσεις σε πιο δύσκολή προσαρμογή σε πλατφόρμα και παγίδες είναι τόσο καλή που ουσιαστικά περνά απαρατήρητη. Για αρχή θα θαυμάσετε πόσο καλά λειτουργεί ως εμπόδιο αλλά και σανίδα σωτηρίας το ίδιο το πάτωμα κάθε επιπέδου, πώς τα διαφορετικά ύψη στα οποία μπορούν να σταθούν τα τμήματα που το απαρτίζουν αλλάζουν εξολοκλήρου την αντίληψη που έχετε για το χώρο, αλλά και το πόσο οργανικά λειτουργούν οι εναλλαγές ανάμεσα στα κύματα που προαναφέραμε. Κάθε θεατρική πράξη σάς φέρνει τρεις φορές αντιμέτωπους με το αντίστοιχο boss, το οποίο σε κάθε αναμέτρηση είναι όλο και πιο δυνατό. Δυστυχώς οι συγκεκριμένες αναμετρήσεις είναι αρκετά εύκολες και σχεδόν απογοητευτικές, τόσο λόγο σχεδιασμού, όσο και λόγο δυσκολίας. Εδώ μάλλον ο τίτλος αποδεικνύει πως είναι όνομα και πράγμα, κάτι που σίγουρα δεν επεδίωκε.
Αυτό που όμως φαίνεται περισσότερο περίεργο, είναι πως τα 2 πρώτα acts μοιάζουν μικρά συμπληρώματα ή στίβος μάχης, μέχρι να φτάσετε στο τρίτο όπου θα πιάσετε για πρώτη φορά στα χέρια σας το μάγο. Συνολικά, το Talent Not Included είναι μεν απαιτητικό, αλλά όχι ιδιαίτερα δύσκολο. Μόνο αν αποφασίσετε να μαζέψετε κάθε πιθανό collectible και να κάνετε τον καλύτερο χρόνο στην ιστορία του θεάτρου θα χρειαστεί να πήξετε σε κάθε επίπεδο. Και πάλι όμως, όταν έρθει η ώρα να πιάσετε το μάγο στα χέρια σας θα δείτε πόσο περισσότερη σκέψη και δουλειά έπεσε στο δικό του act, κυρίως λόγω των περισσότερων δυνατοτήτων του. Ο κυριούλης με τη ρόμπα μπορεί να κάνει teleport σε μικρές αποστάσεις, να επιτεθεί από απόσταση στους αντιπάλους του αλλά και να αιωρηθεί μετά από άλμα. Αυτές οι δυνατότητες καταλήγουν με αρκετά πιο ευφάνταστο level design για πάρτη του και κάνουν τα προηγούμενα επίπεδα να μοιάζουν ωραία μεν, αλλά προπόνηση δε. Με το συγκεκριμένο χαρακτήρα στα χέρια σας θα έχετε πολύ περισσότερο την εντύπωση πως λύνετε μικρά puzzles, παρά πως βρίσκεστε σε έναν ατελείωτο στίβο μάχης.
Χωρίς λοιπόν να έχει να επιδείξει κάτι πραγματικά διαφορετικό, το Talent Not Included είναι ένα όμορφο, απαιτητικό, έξυπνο, λειτουργικό και με μπόλικο χαρακτήρα platformer, που η ιστορία του μπορεί να μην μένει σε κανενός τη μνήμη, τα δεκάδες όμως puns και αναφορές σε άλλα videogames θα κάνουν το χειλάκι σας να χαμογελάσει. Μέχρι αυτό να σταματήσει τελικά τις τσαχπινιές γιατί ακολουθεί boss battle. Το ίδιο για τρίτη φορά. Μακάρι η αυλαία να έπεφτε πριν από αυτή την τελευταία πράξη.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity