Η επιτυχία κι ο αντίκτυπος του Ghost of Tsushima έθεσαν εξ’ αρχής τη βεβαιότητα πως θα υπάρξει ένα sequel ως δεδομένο. Το πρώτο κεφάλαιο του καινούργιου IP της Sucker Punch είναι για πολλούς ένα από τα καλύτερα PlayStation exclusives, για αρκετούς μάλιστα ανώτερο και από το The Last of Us Part II, με το οποίο κυκλοφόρησε σχεδόν ταυτόχρονα. Η ανάπτυξη λοιπόν ενός διαδόχου δεν ήταν καθόλου δύσκολη απόφαση, ειδικότερα με την περίπτωση της Sony που ξέρει πολύ καλά το πότε έχει στα χέρια της ένα franchise που θα συνεπάρει εκατομμύρια παίκτες με το κινηματογραφικό του ύφος και το απολαυστικό του gameplay. Το Ghost of Yotei διαδραματίζεται τρεις αιώνες μετά τον προκάτοχό του με πρωταγωνίστρια την Atsu, που έχασε την οικογένειά της από τα χέρια των Yotei Six και που θα κάνει τα πάντα για να πάρει εκδίκηση.
Η αποκάλυψη των πρώτων πληροφοριών σχετικά με το sequel ξένισε μεγάλο ποσοστό fans του original, εν μέρει επειδή μεταφέρεται σε μια πολύ διαφορετική εποχή της Ιαπωνίας, αλλά και λόγω της αλλαγής του πρωταγωνιστικού ρόλου σε γυναίκα. Αν ανατρέξει κανείς στη μακρά ιστορία της Χώρας του Ανατέλλοντος Ήλιου, δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να ανακαλύψει πως γυναίκες πολεμίστριες υπήρχαν τουλάχιστον από τον 12ο αιώνα μ.Χ., οι οποίες πολεμούσαν στο πλευρό των σαμουράι για να προστατέψουν την οικογένειά τους, ή και την τιμή τους σε καιρό πολέμου. Η επιλογή αυτή της Sucker Punch της έδωσε χώρο στο να εξερευνήσει το θέμα της εκδίκησης από μια διαφορετική σκοπιά, ενίοτε με περισσότερο συναίσθημα και με ευάλωτες στιγμές που στην περίπτωση των αρσενικών σαμουράι θα υπήρχε καταπίεση οποιασδήποτε παρόμοιου τύπου ένδειξης αδυναμίας. Το ίδιο ισχύει και για το χρονικό άλμα, με το στούντιο να αποστασιοποιείται από την ιστορία της εισβολής των Μογγόλων στην Ιαπωνία για να στραφεί προς ένα πραγματικά original σενάριο που δίνει μεγαλύτερες ελευθερίες.
Τα οφέλη στο δημιουργικό κομμάτι είναι ξεκάθαρα, με μεγαλύτερο βάθος χαρακτήρων σε σχέση με το Ghost of Tsushima. Η Atsu είναι ένας πολύ δυναμικός χαρακτήρας, ισόποσα αμείλικτος και εύθραυστος, μια τραυματισμένη ψυχή ενός ανήλικου κοριτσιού που είδε τους γονείς του να πεθαίνουν με βίαιο τρόπο μπροστά στα μάτια του, παγιδευμένη στο πλέγμα της εκδίκησης. Οι Yōtei Six, με αρχηγό τον αποστάτη σαμουράι Lord Saito, σκότωσαν τους ανθρώπους της για τον ίδιο ακριβώς λόγο, αφότου τους πρόδωσε ο πατέρας της. Στην προσπάθειά της να τους βρει και να τους εξοντώσει έναν προς έναν, η Atsu θα αναλογιστεί το βάρος και τα κακά που έρχονται χέρι - χέρι με την επιθυμία για εκδίκηση, προτού έρθει η ώρα να πάρει σημαντικές αποφάσεις που θα ορίσουν τη μοίρα τη δική της, μα και των ανθρώπων που αγαπά. Η πορεία της προς τη λύτρωση, όποια και αν πρόκειται να είναι αυτή, φέρει αρκετό δράμα, ανέλπιστους συμμάχους και εκκωφαντικές μάχες – όλα αυτά σε έναν μαγευτικό κόσμο στο νησί Edo (και σημερινό Hokkaido), με το γνώριμο ύφος του Ghost of Tsushima να επανέρχεται ακόμα ομορφότερο.
Σκηνοθετικά ο τίτλος ακολουθεί τα ίδια βήματα, δίνοντας βάρος σε δραματικές σκηνές με δυνατές κορυφώσεις, όντας πιστός στην ιαπωνική κουλτούρα και δίνοντας την πρέπουσα βαρύτητα ανά περίσταση. Μέσα από σκηνικά ποικίλων χρωματικών παλετών που αποδίδουν μεγάλο μέρος της τοπικής βιοποικιλότητας, με αισθητική που θυμίζει τέχνη ενός περασμένου αιώνα και πολλές φορές φλερτάροντας με cozy vibes ή ψυχρές τοποθεσίες που αναδύουν μυστήριο, η Atsu θα έρθει αντιμέτωπη με ορδές ακολούθων του Lord Saito και με κατοίκους που επιβιώνουν κάτω από ένα αφιλόξενο καθεστώς. Χώρος για εξερεύνηση φυσικά και υπάρχει πολύς για ακόμα μια φορά. Οι βασικές αποστολές καλύπτουν μόλις το ένα τρίτο όσων υπάρχουν προς ανακάλυψη, με τις υπόλοιπες περιοχές να κρύβουν δευτερεύοντα μυστικά, όπως side quests, ναούς στους οποίους η Atsu θα μάθει καινούργιες ικανότητες και αποστολές που έχουν να κάνουν με τον μυστηριώδη λύκο που τη συντροφεύει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, κάνοντας guest εμφανίσεις σε μάχες, ανάλογα με το πόσο ισχυρό είναι το δέσιμο μεταξύ τους.
Οι δεύτερης σημασίας δραστηριότητες του Ghost of Yōtei είναι σημαντικά λιγότερο φορτικές από του Ghost of Tsushima και δίνουν πάντα την ευκαιρία εξερεύνησης καινούργιων σημείων του χάρτη. Πρώτοι σε σημασία είναι οι προαναφερόμενοι ναοί, που είναι απαραίτητοι για το ουσιαστικό level up της Atsu, καθώς δεν υπάρχει κάποιο σύστημα που να επιβραβεύει με XP μετά την αντιμετώπιση συγκεκριμένου αριθμού εχθρών. Τελευταία έρχεται η δυνατότητα αναβίωσης αναμνήσεων της Atsu, που είναι σαν μια σειρά… αλληλεπιδραστικών cutscenes με τους γονείς της και που ναι μεν εμπλουτίζουν το lore του χαρακτήρα της, όμως δεν αποτελούν χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει πραγματικά. Η σειρά με την οποία θα γίνει το κάθε τι εξαρτάται από τον παίκτη, ο οποίος είναι αυτός που θα αποφασίσει πόσο και τι θα δει πέρα από τη βασική ιστορία. Από τη μια, τίποτα δεν είναι απολύτως απαραίτητο. Από την άλλη, μεγάλο ποσοστό του παιχνιδιού αποκαλύπτεται από τις επιπρόσθετες δραστηριότητες.
Το σύστημα μάχης ανταλλάσσει τα διαφορετικά battle stances του πρώτου τίτλου με μεγαλύτερη ποικιλία όπλων, με κάθε ένα από αυτά να ενδείκνυται για συγκεκριμένους τύπους εχθρών. Υπάρχουν τα κλασικά Katana και dual Katana, το αργό μα πανίσχυρο Odachi, το Yari (δόρυ) και άλλα όπλα που εμφανίζονται στην πορεία. Έκαστο φέρει ξεχωριστό σετ κινήσεων από διαφορετικές πολεμικές τέχνες και εντυπωσιακά combos – χορογραφίες που συνεισφέρουν για ένα πιο θεαματικό αποτέλεσμα. Στα ranged, πλην των τόξων υπάρχουν και όπλα όπως το Tanegashima που μπορεί να ρίξει βολές με σφαίρες ποικίλλων τύπων. Πρόκειται για ένα αρκετά δυνατό όπλο που όμως για να οπλιστεί πλήρως κοστίζει δευτερόλεπτα και φυσικά κάνει πολύ, μα πολύ θόρυβο. Σε περιπτώσεις προσέγγισης εχθρών (ή εχθρικής βάσης) με stealth, προφανώς και είναι προτιμότερη η χρήση τόξων, ενώ στο κομμάτι του melee υπάρχουν οι αθόρυβες δολοφονίες που εκτελούνται όταν η Atsu πλησιάσει στα κρυφά κάποιον ανυποψίαστο εχθρό.
Για την αποφυγή αντίπαλων χτυπημάτων υπάρχει dodging και parry, με πολλούς από τους εχθρούς να έχουν την ικανότητα να αφοπλίζουν την Atsu, εφόσον δεν είναι προσεκτική (ή αρκετά γρήγορη). Βέβαια, το ίδιο μπορεί να πράξει και εκείνη, γεγονός που προσθέτει ακόμα έναν σημαντικό παράγοντα στην έκβαση μιας μάχης. Στα throwables, όπως είναι το Kunai και τα smoke bombs, προστίθενται και σπαθιά και δόρατα από πεσμένους εχθρούς, προσφέροντας έναν ακόμα τρόπο αιφνιδιασμού. Συνολικά το σύστημα μάχης του Ghost of Yōtei είναι ευχάριστα πιο ευέλικτο από του Ghost of Tsushima, με σημαντικά περισσότερες δυνατότητες - που κατά κύριο λόγο περιμένουν ξεκλείδωμα – με αποτέλεσμα πιο διασκεδαστικό gameplay και θεαματικότερες μάχες με μεγαλύτερη ποικιλία.
Η βασική ιστορία του Ghost of Yοtei διαρκεί περίπου 30 ώρες, με τουλάχιστον ίσης διάρκειας επιπλέον περιεχόμενο να βρίσκεται διάσπαρτο στον υπόλοιπο χάρτη. Η ποσότητα των διαθέσιμων και των ενεργών δραστηριοτήτων είναι πάντα σε μετριασμένο βαθμό, χωρίς να συγχύζουν ή να μπερδεύουν, με το sequel να ακολουθεί τα βήματα του προκατόχου του στην αγάπη για την απλότητα. Το καθαρό και σιωπηλό UI επιστρέφει προφανώς αναβαθμισμένο, όμως με την ίδια ευθύτητα και με όσο το δυνατόν πιο user friendly νοοτροπία. Τα ίδια ισχύουν και για τον τεχνικό τομέα: στην πλειοψηφία του ο τίτλος αποτελεί υπόδειγμα, όντας καθηλωτικά όμορφος και ζωντανός χωρίς φλυαρίες, με ρεαλιστικά ηχητικά εφέ σε μάχες και στην εξερεύνηση, και από τους ήχους των πτηνών μέχρι και τους θορύβους ενός καταρράχτη. Το ιαπωνικό voice acting είναι άριστο και αποδίδει τα συναισθήματα των χαρακτήρων στο μέγιστο. Στο αγγλικό έχει γίνει αρκετά καλή δουλειά, όμως πολλά από τα νοήματα χάνονται “στη μετάφραση” και ακούγονται παράξενα, σαν πιο μοντερνοποιημένα.
Στα της παρουσίασης, υπάρχουν στιγμές που οι εκφράσεις των προσώπων χρήζουν δραματικής βελτίωσης και που animations τείνουν να προκαλούν σπασμωδικές κινήσεις, ενώ μερικά απροσπέλαστα ή δύσβατα σημεία του χάρτη κάνουν την Atsu να “κολλά” στο animation της πτώσης. Σε άλλα σημεία, ο τρόπος με τον οποίο οι χαρακτήρες ανεβοκατεβαίνουν σκαλοπάτια ή η ομαλότητα με την οποία το άλογο της Atsu τρέχει σε ανώμαλα εδάφη, προκαλούν έναν σύντομο προβληματισμό. Επί του συνόλου δεν αποτελούν σημαντικά θέματα, ούτε και προβλήματα που θα αλλοιώσουν την εμπειρία του παίκτη, όμως για την ώρα υφίστανται σε σημαντικό βαθμό. Το Kurosawa mode επιστρέφει αναλλοίωτο, φορώντας στον τίτλο ένα ασπρόμαυρο φίλτρο με κόκκους και, για μια ή δύο ώρες, αποτελεί μια όμορφη εναλλακτική. Ο τρόπος που είναι σχεδιασμένος ο κόσμος του παιχνιδιού όμως χάνει πολλή από την ουσία του, μια και βασίζεται στα έντονα χρώματα και τις αντιθέσεις. Τα νέα Miike και Watanabe modes προσθέτουν περισσότερη λάσπη, περισσότερο αίμα και ένα πιο… χαλαρωτικό soundtrack αντίστοιχα. Αν και το δεύτερο μπορεί να περνά σχετικά αδιάφορο, το πρώτο μοιάζει απαραίτητο.
Αφήνοντας αγάπη και αδυναμία για την ιστορία και τους χαρακτήρες του Ghost of Tsushima στην άκρη, το Ghost of Yotei είναι σαφώς ανώτερο. Η Atsu είναι ένας χαρακτήρας με τη δύναμη να αφήσει το δικό του ισχυρό στίγμα στην πορεία του συγκεκριμένου franchise και η ιστορία της μπορεί να μην επαναπροσδιορίζει το είδος, όμως είναι γεμάτη συναίσθημα, εντάσεις και συγκινήσεις. Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς φέρνει ακόμα περισσότερα ελκυστικά τοπία για ξεψάχνισμα, ένα σύστημα μάχης με περισσότερες δυνατότητες και ουκ ολίγα μυστικά που δεν απαιτούν την εκτέλεση κάποιας αγγαρείας για να αποκαλύψουν τους θησαυρούς τους. Πλέον περιμένουμε το Legends mode που έχει ήδη ανακοινωθεί για το 2026 και για το ενδεχόμενο κυκλοφορίας κάποιου expansion αργότερα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity