Έναν χρόνο μετά το λανσάρισμα του PSVR2, το μέλλον του hardware φαντάζει αμφίβολο, όμως, παρά την έως τώρα εμπορική αποτυχία του, σημαντικοί τίτλοι βρίσκουν τον δρόμο τους προς το νεότερο headset της Sony, που συνεχίζει με αργούς ρυθμούς την προσπάθεια δημιουργίας μιας υποτυπώδους συλλογής παιχνιδιών. Το Vertigo 2, ένα εγχείρημα ενός και μόνο developer που μοιάζει με κυκλοφορία AAA, έφτασε στο PS5 με ίσως το πιο ιδανικό port VR game μετά το πολυπόθητο και για την ώρα αποκλειστικό για PC Half-Life: Alyx. Ένα sci-fi VR first-person shooter με γενναιόδωρο περιεχόμενο και ιστορία που αγγίζει τις 10 ώρες, πλούσια περιβάλλοντα γεμάτα φαντασία και περίσσιο χιούμορ να πλαισιώνει την έξυπνη ιστορία του, το Vertigo 2, παρά τα ψεγάδια του, αποτελεί μια από τις πλέον αξιοπρόσεκτες κυκλοφορίες για όλους τους κατόχους του PSVR2.
Όσοι δεν έπαιξαν το πρώτο Vertigo, μπορούν να κάνουν ένα γρήγορο catch up στην αρχή του Vertigo 2 και να μάθουν το πώς η πρωταγωνίστρια Sonja κατέληξε παγιδευμένη στα έγκατα του Quantum Reactor VII. Από εδώ και πέρα ξεκινά μια προσπάθεια διαφυγής και εντέλει επιστροφής στην πατρίδα, περνώντας μέσα από επικίνδυνους κόσμους γεμάτους από εξωγήινες απειλές και δυσπρόσιτα εδάφη με λαβύρινθους, μυστικά και παγίδες. Κατά τη διάρκεια της αποστολής να γυρίσουμε τη Sonja στο σπίτι της ζωντανή, θα πάρουμε στα χέρια μας μια τεράστια ποικιλία από λεπτομερώς σχεδιασμένα υπερόπλα που ενδείκνυνται για διαφορετικούς τύπους εχθρών. Κάθε ένα από τα όπλα που βρίσκουμε οπλίζεται με ξεχωριστό τρόπο που απαιτεί συγκεκριμένες κινήσεις με τα χέρια μας, καθώς χρησιμοποιούμε τα χειριστήρια Sense. Δεν είναι όλα τους το ίδιο εύχρηστα σε αυτό το κομμάτι, αντίθετα με το ίδιο το shooting, όμως αυτό αποτελεί και χαρακτηριστικό που θα είναι διαφορετικό από παίκτη σε παίκτη. Το βέβαιο είναι πως ο τίτλος παίζεται καλύτερα (και σίγουρα πιο ευχάριστα) όταν βρισκόμαστε σε ορθή στάση και όχι καθισμένοι, μια και οι περιορισμοί του χώρου θα γίνουν έντονα αισθητοί από τη στιγμή που θα συναντήσουμε το πρώτο μεγάλο κύμα εχθρών. Με την απαραίτητη ελευθερία κινήσεων, το Vertigo 2 αποδεικνύει το πόσο πραγματικά καλό VR fps είναι, κυρίως λόγω του level design του, αλλά και χάρη στο πόσο καλοσχεδιασμένο και συνάμα απολύτως διασκεδαστικό είναι το shooting του.
Αν και προφανώς και μιλάμε για μια αρκετά γραμμική περιπέτεια, το Vertigo 2 δεν περιορίζεται στα βασικά ενός fps και περιέχει πολλές κρυφές γωνιές σε κάθε μια από τις περιοχές του, δίχως αυτές να καταλήγουν λαβυρινθώδεις. Τις περισσότερες φορές έρχονται πακέτο με ορδές εχθρών που έχουμε ήδη αντιμετωπίσει αρκετές φορές ώστε να νιώσουμε μια κάποια επανάληψη σ’ αυτό το κομμάτι, όμως πάντα θα βρούμε και loot για να ενισχύσουμε τη Sonja, αλλά και κωδικούς που θα μας δώσουν πρόσβαση σε κλειδωμένες πόρτες. Παράλληλα θα χρειαστεί να εξασκήσουμε και τη δύναμη της σκέψης μας, συνδυάζοντάς τη με τις κινήσεις των χεριών μας, αφού θα συναντήσουμε ουκ ολίγα puzzles που από τη μια ρίχνουν μεν τους ρυθμούς που πλειοψηφούν στο gameplay, αλλά από την άλλη δίνουν περισσότερο νόημα στο Vertigo 2 ως μια πλήρης εμπειρία και όχι ως ένα απλό, μικρό και εκ του ασφαλούς σχεδιασμένο fps. Αυτό στο οποίο δεν τα καταφέρνει τόσο καλά είναι στο χτίσιμο του κόσμου του, όχι στο εικαστικό και το αισθητικό κομμάτι, μα από μεριάς lore. Σχεδόν όλοι οι διάλογοι είναι ανιαροί και κάνουν την όλη υπόθεση σημαντικά πιο ανάλαφρη απ’ ότι πραγματικά είναι κι απ’ ότι πραγματικά θα θέλαμε. Εν ολίγοις, σε αντίθεση με τη δράση που τους περιβάλλει, οι διάλογοι κλείνουν περισσότερο προς την κωμωδία, παρά προς την ουσιαστική ανάπτυξη της πλοκής.
Ως VR fps, το Vertigo 2 είναι μια από τις καλύτερες διαθέσιμες επιλογές του PS VR2 αυτήν τη στιγμή, κι αυτό είναι απόρροια ενός επιτυχημένου μιξ διαφορετικών παραγόντων: Κάθε όπλο έχει τη δική του συμπεριφορά, αισθητά διαφορετική από των υπολοίπων. Οι εχθροί είναι ευάλωτοι σε συγκεκριμένα όπλα, γεγονός που γίνεται εύκολα αντιληπτό μόλις κατανοήσουμε πραγματικά τις δυνάμεις κάθε όπλου που έχουμε πιάσει στα χέρια μας. Επιπλέον, η δυσκολία τους (των εχθρών) είναι στα επιθυμητά επίπεδα, ακόμα και όταν βρίσκονται απέναντί μας περισσότεροι από 5. Δεν είναι υπερβολικά εύκολοι, ούτε και ακραία ζόρικοι, ενώ πυρομαχικά βρίσκουμε με ευκολία, αρκεί να ξέρουμε που να κοιτάξουμε. Φυσικά, τα παραπάνω θα ενισχύονταν αν υπήρχε η δυνατότητα να τρέξουμε, όμως δυστυχώς δεν υπάρχει. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι teleport σε κοντινές αποστάσεις, σημαδεύοντας ένα συγκεκριμένο σημείο με τα Sense και πατώντας ένα πλήκτρο. Ένα αρκετά κακό υποκατάστατο του τρεξίματος που μπορεί να φανεί χρήσιμο ύστερα από πολλή, μα πάρα πολλή εξάσκηση. Εκτός αυτών, παρά τα πολύ όμορφα γραφικά του παιχνιδιού και τις γενικά καλές επιδόσεις του - ειδικά σε ότι έχει να κάνει με τον ρυθμό των frames και την ανταπόκριση των χειριστηρίων - υπάρχουν bugs που ορισμένες φορές τυχαίνει να εμποδίζουν την ομαλή πρόοδό μας σε μια συγκεκριμένη αποστολή. Όχι σε καταστροφικό επίπεδο, αλλά σε σημείο να σπαταλήσουμε ακόμα και 30 επιπλέον λεπτά αναζητώντας κάτι που θα έπρεπε να έχει ήδη εμφανιστεί εκ των προτέρων.
Όσοι κάτοχοι του PS VR2 θέλουν να αδράξουν την ευκαιρία να παίξουν ένα καλό first person shooter, θα περάσουν ιδιαίτερα όμορφα με το Vertigo 2 και μάλιστα για αρκετά περισσότερο απ’ όσο αρχικά θα περίμεναν. Είπαμε, πρόκειται για one man project (σχεδόν εξ’ ολοκλήρου), όμως το αποτέλεσμα είναι κλάσεις ανώτερο απ’ αυτό που θα πίστευε κανείς. Ο συγκεκριμένος τίτλος επιφυλάσσει ίσες δόσεις περιπέτειας και αναζήτησης που, ναι μεν πλαισιώνει με κρύο χιούμορ και περιστασιακά bugs που θα ενοχλήσουν, όμως η σχετικά μεγάλη του διάρκεια, η ποικιλομορφία των περιοχών του και το απόλυτα διασκεδαστικό shooting του, τον κάνουν έναν από τα απαραίτητα games για όλους όσους περνάνε χρόνο με το VR headset τους.
Αυτό εδώ με ψήνει σίγουρα για το vr2