Εδώ ο διαχωρισμός μεταξύ casual και core, όπως τον κάνουμε συνήθως στα «μέρη μας» αποτυγχάνει να αποδώσει την πραγματικότητα. Ποιος θα πει casual gamer τον πρωταθλητή μιας χώρας που είναι μέλος επαγγελματικής ομάδας και θα καταφέρει να κάνει το χαρακτηρισμό να βγάζει νόημα; Αυτή είναι μια σκέψη με την οποία δεν ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι, οπότε είπαμε να εστιάσουμε σε ανάλογες σκέψεις και λεπτομέρειες από όσα είδαμε τις δυο μέρες που διήρκησε το διαγωνιστικό μέρος των τελικών. Και στην πορεία είδαμε ότι το πρωτάθλημα της Red Bull είχε χώρο για ωραίες στιγμές, εντός και εκτός αναμετρήσεων.
Όλοι είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να μάθουν για τις άλλες χώρες
Όταν μας ρωτούσε κάποιος από ποια χώρα είμαστε ή αν τύχαινε να το αναφέρουμε στην πορεία μιας άλλης συζήτησης, η αμέσως επόμενη ερώτησή του ήταν για το ποιες ομάδες από τη σκηνή των eSports έχουμε και έχει νόημα να γνωρίζει. Μερικοί δε είχαν ήδη ακουστά κάποιες, ανάλογα με τα παιχνίδια που παρακολουθούν προφανώς. Οι επαγγελματίες θεωρούν αυτονόητο άλλωστε ότι η εθνικότητα της ομάδας δεν παίζει και πολύ ρόλο σε αυτό το πεδίο, οπότε δεν έχουν κανένα πρόβλημα να κοιτούν εκτός συνόρων και προς οπουδήποτε.
Συνοδοί. Συνοδοί παντού.
Ο μέσος όρος ηλικίας των παικτών είναι αρκετά χαμηλός, με την πλειοψηφία τους να είναι ανήλικοι. Αυτό σημαίνει ότι επιβάλλεται η παρουσία συνοδού, είτε πρόκειται για εκπρόσωπο εταιρείας/ομάδας που τους προσέχει είτε για προπονητή ή manager, ασχέτως της προσέλευσης των γονέων του καθενός. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, οι συνοδοί να ήταν όσοι και οι παίκτες. Λογικό βάσει των δεδομένων, όχι κάτι που είχαμε σκεφτεί από πριν πάντως. με τα πιο «παραδοσιακά» μας μυαλά.
Καλύτερο κλίμα από το αναμενόμενο
Το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος όταν παρακολουθεί eSports είναι να βλέπει τα σχόλια κατά τη διάρκεια ενός stream. Εδώ που τα λέμε, αυτό μάλλον ισχύει γενικά για το σχολιασμό στο διαδίκτυο, αλλά και λίγο παραπάνω όταν μπαίνει και ο ανταγωνισμός στη μέση και οι θεατές αρχίζουν να παίρνουν διάφορα προσωπικά. Στο χώρο διεξαγωγής των αγώνων όμως τα πράγματα ήταν απολύτως φιλικά, χωρίς δράματα, χωρίς περίεργο κλίμα, με δημοσιογράφους, παίκτες, εκπροσώπους, προπονητές ένα κουβάρι και λίγο μόνο πιο πέρα το κοινό. Ο χώρος δεν ήταν τεράστιος και όχι τυχαία. Είναι η κουλτούρα αυτού του τύπου gaming, και της εποχής, τέτοια που το stream είναι το βαρόμετρο, όχι τα καθίσματα σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο.
Κάποια δράματα είναι παντού ίδια και γνώριμα
Όπως σε κάθε αγώνα που κρίνεται σε πολλαπλό αριθμό σετ ή/και games, οι ανατροπές, οι μικρές αποστάσεις, κάνουν το κοινό να παθιάζεται και να ζωντανεύει. Οι αναμετρήσεις τελείωναν 3-2 τραβούσαν πάντα την προσοχή περισσότερο από άλλες που έκλειναν με 3-1 ή και 3-0, παρότι το 3-0 είναι πάντα εντυπωσιακό από την άποψη πως δηλώνει παντοκρατορία του ενός έναντι του άλλου.
Οι καλοί τρόποι μαθαίνονται από νωρίς
Μια από τις πιο καλές στιγμές του τελικού μεταξύ Thunderstruck και YYYYΥ ήρθε όταν ο τελευταίος, που ήταν ήδη σε μειονεκτική θέση από τα πρώτα games του αγώνα αυτού, έκανε μια ξεκάθαρα λανθασμένη κίνηση. Μια που έγινε δηλαδή και μια που έπεσε το facepalm. Αντί να αδράξει την ευκαιρία αυτή ο Thunderstruck για να τελειώσει την αναμέτρηση με 4-0, ανταπέδωσε, για να δώσει τον YYYYY χώρο και χρόνο να ανασάνει και να παίξει όπως ήθελε να παίξει. Κάποιοι θα πουν ότι κάτι τέτοιο είναι εύκολο με τέτοιο προβάδισμα, πως έγινε ακριβώς για να εκμαιευτεί συγκεκριμένη αντίδραση από το κοινό ενώ κάποιοι απλά θα δεχτούν ότι ήταν μια καλή πράξη σαν κάθε άλλη καλή πράξη. Έγινε πάντως και, όπως και αν το σκέφτηκε το θέμα ο Thunderstruck, ο YYYYY γύρισε το παιχνίδι και φτάσαμε στο 3-3 πριν, τελικά, ο Thunderstruck επικρατήσει με 4-3. Έτσι παίχτηκαν και τα 7 games που προβλέπονταν για τον τελικό και όλοι οι θεατές ήταν κολλημένοι στις οθόνες.
Η ήττα δεν σημαίνει για όλους παραίτηση.
Ο Ιάπωνας παίκτης δεν πέρασε ποτέ στους 16. Θα μπορούσε να κάνει βόλτες στο Dortmund τη δεύτερη μέρα των αγώνων. Αντ’ αυτού ήταν μαζί με τον προπονητή του και βλέπαμε να καταγράφονται σημειώσεις για κάθε αγώνα της τελικής ευθείας. Διότι πώς να μάθει αλλιώς κανείς;
Έχουμε καλύτερο στομάχι από όσο νομίζαμε. Και ήδη νομίζαμε ότι ήταν φτιαγμένο για ολυμπιακές διακρίσεις.
Τα βαρέλια της Red Bull δεν έχουν πάτο. Δεν τον είδαμε ποτέ εμείς μια φορά. Και προσπαθήσαμε. Καταναλώσαμε τόσο Red Bull όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή μας (δεν υπήρχε καφές οπότε εναποθέσαμε όλες μας τις ελπίδες για ανάσταση νεκρών στην επόμενη λογική επιλογή) και πέσαμε και σε γεύσεις που δεν βλέπουμε ούτε ζωγραφιστές στην Ελλάδα. Όλα αυτά είναι λογικά σε διοργάνωση της ίδιας της Red Bull, της οποίας ήμασταν και καλεσμένοι. Ότι δεν θα μέναμε στον τόπο με τέτοια κατανάλωση δεν ήταν, για αυτό και είναι μια σκέψη που, τελικά, μας μένει.
Ο Forg1ven Light είναι της ησυχίας
Ο Λάζαρος (Άρης) Γρύλλης, ο Έλληνας πρωταθλητής που έφερε η Red Bull στο Dortmund και χρησιμοποιεί το αγωνιστικό όνομα Forg1ven Light κάνει λιγότερη φασαρία από οποιονδήποτε άλλον στην ελληνική αποστολή, οπότε δεν ξέρουμε τι να υποθέσουμε για το τι σημαίνει η ηλικία μας πλέον. Σίγουρα δεν είναι αφιερωμένος αποκλειστικά και μόνο στο Clash Royale πάντως. Όποτε ήθελε να αλλάξει γεύση, το έριχνε στο DomiNations. Έτσι συνέχιζε να μένει ήσυχος κι εμείς συνεχίζαμε να τρώμε μπέικον.
Η Red Bull έχει fans και στο προσωπικό του αεροδρομίου του Düsseldorf.
Πάνω που ένας υπάλληλος ασφαλείας έκανε ό,τι προβλεπόταν για να σιγουρευτεί πως δεν είμαστε ζωσμένοι με εκρηκτικά, έπεσε πάνω στο VIP pass που είχαμε από την Red Bull, ενθουσιάστηκε και ήθελε να μάθει τι έκανε αυτές τις μέρες η εταιρεία και δεν το πήρε χαμπάρι.
Τι δεν έκαναν οι διαγωνιζόμενοι στον ελεύθερό τους χρόνο;
Δεν έπαιζαν και τόσο. Περισσότερο έπαιζαν όλοι οι άλλοι από κάτι παρά οι παίκτες που προτιμούσαν να γεμίσουν το υπόλοιπο της ημέρας τους με κάτι άλλο. Όταν αφήναμε κι εμείς κάτω το hardware, πάντως, προτιμούσαμε να γεμίσουμε το υπόλοιπο του στομαχιού με επιπλέον κρέας.
Όταν δεν υπάρχει μπάλα, η Βρετανία τα πάει καλά.
Στη φάση των 16 η Γαλλία έπεσε άδοξα, η Γερμανία έχασε την έδρα της, η Αυστρία της έκανε πλάκα προχωρώντας παρακάτω και τελικά επικράτησε ένας Βρετανός. Ο έτερος Βρετανός σε ρόλο caster επέμενε να λέει πως αν ο συμπατριώτης του κερδίζει, θα τον θεωρεί Βρετανό. Και αν χάνει θα τον αναφέρει ως Σκοτσέζο. Κάτι μας λέει ότι ο Σκοτσέζος προτιμούσε το ανάποδο.
Τι σημαίνουν για εμάς όλα τα παραπάνω;
Γυρίσαμε όπως φύγαμε ως προς τη σχέση μας με το Clash Royale. Δεν υπήρχε πριν, δεν γεννήθηκε στη διάρκεια του πρωταθλήματος, δεν πρόκειται να ανθίσει μετά το γυρισμό. Αυτό είναι θέμα προσωπικής ιδιοσυγκρασίας άλλωστε. Ταυτόχρονα, όμως, η εμπειρία, χάρη σε λεπτομέρειες και στιγμές σαν τις παραπάνω, φρόντισε να περάσουμε καλά. Αυτό κι αν είναι επιτυχία όταν το παθαίνει κάποιος που αδιαφορεί για το ίδιο το παιχνίδι γύρω από το οποίο περιστρέφονταν τα πάντα. Καλό είναι, βέβαια, να μην προσπαθεί να χορέψει macarena ο νικητής. Απλά λέμε.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity