Φοβερές και τρομερές συνωμοσίες από τα παρασκήνια της δράσης του FBI και κυβερνητικών πρακτόρων πέφτουν πάνω στον αδέκαστο, αγέραστο και ανίκητο… Λίαμ Νίσον!
Ανατρέχοντας στα αρχεία των κριτικών του FREE CINEMA, από το επίσημο online ξεκίνημά του, μέτρησα είκοσι μία ταινίες με το όνομά του στο καστ. Τρείς είχαμε μονάχα μέσα στο 2021. Αν και η καριέρα του έδειχνε (από νωρίς) πολύ πιο ελπιδοφόρα, ο Λίαμ Νίσον έχει μετατραπεί εσχάτως σε κάτι σαν… ο Τσαρλς Μπρόνσον του σήμερα (με την κακή έννοια)! Υποθέτω πως οι ηθοποιοί δεν πρέπει να έχουν καλό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα…
Είναι πραγματικά αξιοπερίεργο το πώς ο σκηνοθέτης του αξιοπρεπούς «Έντιμου Κλέφτη» (πάντα με πρωταγωνιστή τον Νίσον…), εδώ ανατρέπει τα πάντα προς το χειρότερο, πρωτίστως εξαιτίας μιας αστειότητας σεναρίου, αλλά και με προσωπικό βάρος στις πλάτες του, καθώς το αποτέλεσμα του «Μεσάζοντα» δεν χαρακτηρίζεται από καμία κινηματογραφική αρετή! Η πλοκή ξεκινά με τη δολοφονία μιας νεαρής πολιτικού που την ίδια μέρα έδινε λόγο μπροστά σε πλήθη λαού, υποσχόμενη αλλαγές στο σύστημα υγείας. Η υπόθεση δεν φαίνεται να έχει και κανένα σοβαρό impact στα media (λες κι έχει πέσει «λίστα Πέτσα» ένα πράμα…), όμως, νεαρή δευτεράντζα reporter κάνει μια παράξενη σύνδεση με νεαρό κυβερνητικό πράκτορα (που τύγχανε και γκόμενος του θύματος), όταν εκείνος την αναζητά για να της αποκαλύψει κάτι τρομερό (και αποκλειστικό). Εννοείται πως ο τύπος έχει μετρημένα λεπτά ζωής στο φιλμ…
Σε περίπτωση που δεν το είχατε μαντέψει, ο Νίσον είναι κι αυτός κυβερνητικός πράκτορας, που όλο λέει να τα παρατήσει, αλλά η Υπηρεσία τον θεωρεί αναντικατάστατο. Για κακή της τύχη επιμένει, όμως, διότι: α) ο Νίσον είναι όπως πάντα ένας αδέκαστος ήρωας και β) από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι (βλέπε τον επικεφαλής Διευθυντή του FBI και παλιό συμπολεμιστή του Νίσον στο Βιετνάμ!). Δεν είναι μόνο απίθανα όλα αυτά τα συνωμοτικά που θα δείτε (γιατί;) να συμβαίνουν στον «Μεσάζοντα». Είναι κάκιστα σερβιρισμένα, μέσα σ’ ένα γενικό κλίμα ασάφειας, αναιδούς αφέλειας και «πάμε παρακάτω» ξεπέτας! Κι αυτή είναι η βασική αιτία που κάνει το έργο να χωλαίνει σε ανεπανόρθωτο βαθμό, όσο κι αν προσπαθούν να το σώσουν δυο-τρεις σεκάνς δυνατής δράσης. Αν, όμως, έχετε δει έστω κι ένα «John Wick» ή το (τα πήρες όλα κι έφυγες!) περσινό «Κανένας», ακόμη και η σκηνή της ενέδρας στο σπίτι με τους υπερ-οπλισμένους νταγκλαράδες (που φυσικά δεν καταφέρνουν να νικήσουν το ραμολί Νίσον…) δε στέκει για να παραστήσει τη «σανίδα σωτηρίας».
Πάντως, η εντύπωση που έχει ο Μαρκ Γουίλιαμς για το πώς είναι τα γραφεία των εφημερίδων και ο τρόπος με τον οποίο εργάζονται σ’ αυτά οι δημοσιογράφοι, μαζί με το επικό #fail του casting της (περισσότερο θα έπειθε σαν fashion blogger ή Instagrammer) Έμι Ρέιβερ-Λάμπμαν ως «reporter» (γελάνε και τα μονόστηλα!), είναι ότι πιο άστοχο και καταστροφικά λάθος έχει να επιδείξει τούτη η ταινία.
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;
Άμα το νοικιάσετε για το ΣουΚού, μην αργήσετε να το επιστρέψετε τη Δευτέρα, είναι στα καινούργια κι έχει ζήτηση. Και μην ξεχνάτε ποτέ: rewind την κασέτα, σεβασμό και στους επόμενους πελάτες! Εεεεεε… Oh, wait! 2022 έχουμε!
Του Ηλία Φραγκούλη, σε συνεργασία με το freecinema.gr
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity