Πριν ξεκινήσουμε τη συζήτηση σχετικά με το ίδιο το Battlefield 1, αξίζει να εξετάσουμε λίγο τις τρεις (3) ώρες livestream που προηγήθηκαν του επίσημου reveal. Ως κλασικοί Βορειοευρωπαίοι, οι άνθρωποι της DICE αφιέρωσαν αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα στην ιστορία του Battlefield, με τους παρουσιαστές της εκπομπής να συζητούν για την εμπειρία τους με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Πέρα από το θετικό γεγονός ότι οι παρουσιαστές αυτοί ήταν γνωστά μέλη της ευρύτερης κοινότητας Battlefield, όπως ο Lvlcap, η παρουσίαση αυτή, εκτός από ανούσια και κουραστική, ήταν ο ορισμός του damage control. Διότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς όταν όλες αυτές οι ώρες ξοδεύτηκαν σε ανούσιες παρατηρήσεις σχετικά με τα θετικά σημεία των προηγούμενων installments, ειδικά όταν η συζήτηση προχώρησε στα Battlefield 3 και 4, χωρίς καμία σοβαρή αναφορά στα πολλαπλά προβλήματα που εμφανίστηκαν από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας τους. Και οι δυο αυτοί τίτλοι κυκλοφόρησαν με τρομερά bugs, glitches και προβλήματα στο netcode, με την κατάσταση του 4 να αναδεικνύεται ως η χειρότερη εκ των δυο, πολύ απλά λόγω του τεράστιου hype που περιτριγύριζε το παιχνίδι πριν το launch. Οι χαρακτηρισμοί βέβαια του ”CoD killer” γρήγορα εξαφανίστηκαν από σχόλια στο Facebook και το YouTube και αντικαταστάθηκαν από το κλασικό πλέον ”fix the game”, με το αντίπαλο δέος να συνεχίζει την ίδια στιγμή να πουλά καλύτερα από το Battlefield, ακόμα και στις πιο αδύναμες στιγμές του (βλέπε Advanced Warfare).
Υπερβολική φάνηκε η περήφανη αναφορά στο CTE, ένα περιβάλλον δοκιμών όπου οι παίκτες μπορούσαν να παίζουν σε servers του 4, οι οποίοι έτρεχαν builds με συγκεκριμένες αλλαγές στο gameplay. Οι αλλαγές αυτές αφορούσαν πολλές πτυχές του παιχνιδιού και στην ουσία μετέτρεπαν το κοινό του, ή καλύτερα μια μερίδα αυτού, σε πειραματόζωα για ένα παιχνίδι που θα έπρεπε να δουλεύει τουλάχιστον σωστά από την πρώτη μέρα. Περνώντας στο Battlefield 1 τώρα, η επιστροφή του στο παρελθόν ήταν κάτι που πολλοί ζητούσαν εδώ και καιρό. Κοιτώνας όμως τα δεδομένα και κατανοώντας το μέσο gamer που αγόρασε τα 3, 4 ακόμα και το Hardline, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι το “βήμα” που ανέβασε το Battlefield στην κατηγορία των ΑΑΑ παιχνιδιών, ήταν το Battlefield 3 και η τεχνική του ανωτερότητα σε σχέση με αντίστοιχες προσπάθειες άλλων studio εκείνη την περίοδο. Όμως τα εντυπωσιακά γραφικά και τα αληθοφανή animations δεν θα μπορούσαν από μόνα τους να προσελκύσουν ένα πολύ μεγαλύτερο από πριν κοινό. Σε αυτό συνέβαλε και το σύγχρονο setting, όπου όπλα και οχήματα ήταν άκρως αποτελεσματικά, γνώριμα αλλά και επέτρεπαν μεγαλύτερη ελευθερία όσον αφορά στο customization. Οι χάρτες ήταν μεγάλοι και με περίτεχνη γεωμετρία κάποιες φορές, κάτι που επιτρεπόταν από την καλή ακρίβεια όλων των όπλων. Όταν όμως ήταν μικρότεροι πάλι το παιχνίδι έρεε σωστά, αφού υπήρχαν όπλα με πολύ υψηλό rate of fire.
Το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η DICE με τον A’ Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ότι θα πρέπει να κάνει κάθε όπλο εύχρηστο και ουσιώδες, χωρίς όμως να απομακρυνθεί πολύ από τον πραγματικό τρόπο λειτουργίας τους και τα χαρακτηριστικά τους. Το ίδιο θα πρέπει να συμβεί και με τα οχήματα, κάτι που προφανώς ήδη αποτελεί πρόβλημα αν παρακολουθήσει κανείς το trailer του παιχνιδιού στο σημείο που εμφανίζονται τα αεροπλάνα της εποχής εκείνης. Ακόμη και αν η DICE παραδώσει ένα παιχνίδι πιστό στην ιστορία και την τεχνολογία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, το αποτέλεσμα θα είναι απλά χλιαρό συγκρινόμενο με το απόλυτο χάος και τις επικές μάχες που έχει συνηθίσει κάποιος που άφησε το Battlefield 3 μετά από περισσότερες από 300 ώρες gameplay και το 4 μετά από περίπου εκατό.
Σε μια εποχή που το κοινό των FPS έχει κουραστεί από το φουτουριστικό στιλ και επιζητά μια επιστροφή στο λεγόμενο ”boots on the ground” gameplay, ακόμα και αν το Infinite Warfare…είναι το Infinite Warfare, το hype είναι ήδη πολύ έντονο για το CoD Modern Warfare Remastered, ένα παιχνίδι-διασκευή ενός τίτλου 9 ετών. Ακόμα και αν το Remastered είναι αποκλεισμένο πίσω από το paywall της ειδικής έκδοσης του Infinite Warfare, κυρίως λόγω βεβαιότητας ότι δεν θα πουλήσει καλά, είναι πλέον πιο φανερό από ποτέ ότι το σύγχρονο σκηνικό είναι εκείνο που ικανοποιεί τους περισσότερους gamers του είδους. Κάνοντας ακόμα μια σύγκριση με το Call of Duty, η απήχηση του World at War δεν ήταν και η καλύτερη, αφού το πισωγύρισμα μετά το Modern Warfare φάνηκε όχι μόνο ως μια περίεργη κίνηση στους οπαδούς, αλλά αποδείχθηκε ότι οδήγησε και σε λιγότερο ικανοποιητικό παιχνίδι γενικότερα. Το Battlefield 1 θα είναι σε χειρότερη θέση, καθώς πραγματεύεται έναν πόλεμο που προφανώς κανένας δεν έχει ζήσει και που λίγοι έχουν διαβάσει για αυτόν.
Δεν είναι όμως όλα μελανά για το Battlefield 1. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο άλλης μεγάλης παραγωγής, ενώ όσοι τίτλοι το προσπάθησαν δεν αποτελούν μεγάλη απειλή για την DICE. Αυτή η επιλογή εποχής μπορεί να αποτελέσει ικανή να φέρει πίσω όσους παράτησαν τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, αλλά και να προσελκύσει καινούριους παίκτες πολύ απλά λόγω φρεσκάδας και ιδιαιτερότητας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η DICE ρισκάρει πολύ και είτε θα βγει κερδισμένη, είτε θα προσθέσει ακόμα ένα παιχνίδι της στη λίστα με τις χαμένες ευκαιρίες.
κρινοντας απο τα σχολια στο γιουτιουμπ (ξερω δεν ειν αι μετρο συγκρισης αλλα λεμε τωρα...) στα τρεηλερς τον δυο παιχνιδιων, βλεπω οτι το battlefield εχει μεγαλ η προσμονη.. ο κοσμος κουραστηκε απο τους δι αστημανθρωπους και τα φουτουριστικα. Το battlefield 1 θα πουλησει. Το αν θα μεινει κ λασσικο και θα εχει αντοχη στο χρονο μενει να το δουμε. Φυσικα μανατζαρεους και μετοχους και μετοχικα συμβουλια και ΔΣ τους νοιαζουν μονο οι πωλησεις. Ομως εμας μας νοιαζει και το παι χνιδι να εχει αντοχη στο χρονο... το οτι ακομα μετα απο τοσα χρονια οι σερβες στο πρωτο modern warfare ειναι ακομα ΓΕΜΑΤΟΙ στο 360 λεει πολλα....
Συμφωνώ σε όλα.