Πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι, για πρώτη φορά μετά από Χ χρόνια, το 2016 θα είναι η χρονιά που ΔΕΝ θα κυκλοφορήσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Assassin’s Creed. Ακόμα κι εγώ που έχω αφήσει (κακώς) την σειρά στο backlog εδώ και 5-6 τίτλους, ανακουφίστηκα. Νισάφι, έλεος πια, την αρμέξατε τη γελάδα. Μια εταιρεία δε που ενώ έβγαζε μεν sequels, αλλά με μέτρο και αρκετή χρονική απόσταση μεταξύ τους, η Nintendo, έριξε τα τελευταία δέκα χρόνια τα standards της και κυκλοφορεί πολύ συχνότερα συνέχειες για τους τίτλους της. Από εκεί και πέρα δεν θα συζητήσουμε καν για τις περιπτώσεις των ετήσιων αθλητικών updates των FIFA, PES, NBA κ.λπ. Τα έχουμε εντάξει πλέον στο μυαλό μας ως περίπου αναπόφευκτα.
Η δεινή σαύρα είχε την τύχη να ζήσει όλες τις εποχές της μεγάλης έμπνευσης. Ήταν εκεί όταν γεννήθηκε το Doom, το Resident Evil, όταν κυκλοφόρησε το PlayStation, όταν έγινε η έκρηξη των PC games, όταν στο παιχνίδι μπήκε ο κολοσσός που λέγεται Microsoft, όταν η Nintendo πέρναγε από τα στάδια της ακμής στην παρακμή και τούμπαλιν, όταν «χάθηκαν» SEGA και Atari. Όλες αυτές οι εποχές είχαν κάτι να δώσουν. Δεν είναι απαραίτητο κάτι να κάνει κάποια τεράστια επανάσταση, μπορεί απλά να επιφέρει μια μικρή αλλαγή, που όμως να πυροδοτήσει μια μεγαλύτερη έκρηξη. Για παράδειγμα, τα MMORPG υπήρχαν και πριν το World of Warcraft, ενώ μπορεί και πριν και μετά από αυτό να κυκλοφόρησαν καλύτεροι και πιο ποιοτικοί τίτλοι. Όμως το WoW είχε κάτι, και αυτό το κάτι έφερε την έκρηξη. Όπως «κάτι», άσχετα εάν αργότερα μάλλον αποδείχτηκε φούσκα, είχε και το Wii, κάτι είχε και το DS (καμία φούσκα εδώ), ενώ ένα τεράστιο ΚΑΤΙ είχε το PlayStation. Πού είναι η έμπνευση σήμερα; Πού είναι το νέο και το πρωτοποριακό; Πού είναι το game changing γεγονός; Γιατί η βιομηχανία πράττει, ενεργεί και σχεδιάζει μόνο εκ του ασφαλούς; Μα γιατί αυτό θέλει το κοινό της ηλίθιε Μήτσο (για να παραφράσουμε τους Schäuble και Clinton).
Πόσες πρωτοποριακές προσπάθειες και καλές ιδέες είδατε να αγκαλιάζει το κοινό τα τελευταία τρία-τέσσερα χρόνια; Ας πάρουμε την αμέσως προηγούμενη χρονιά: ένας από τους πλέον ποιοτικούς τίτλους της ήταν το Until Dawn. Είχε την εμπορική επιτυχία που του έπρεπε; Όχι. Γιατί; Διότι ο κόσμος αγοράζει σαν το υπάκουο προβατάκι Call of Duty και σία.
Θέλετε και άλλες απαντήσεις, για μια αγορά π.χ. όπως η ελληνική, η οποία, για να χρησιμοποιήσω την ατάκα προσφιλούς μου ατόμου, είναι «διακόσια χρόνια πίσω από τα γαϊδούρια»; Δείτε τα στοιχεία πωλήσεων που συγκεντρώνει κάθε μήνα η GfK και κλάψτε, λυπηθείτε, κάντε ότι θέλετε. Στην PlayStation Land ούτε ένας τίτλος του Wii U η του Xbox One δεν έχουν μπει στα ελληνικά charts. Γιατί; Διότι για το μέσο Έλληνα ό,τι συνδέεται στην τηλεόραση είναι “πλεϊστέσιο” και ό,τι παίζεται ως φορητό στα χέρια είναι γκεϊ-μπόι. Α και παίρνουν κασέτες. Ή πιο απλά, πίνω μπάφους και παίζω Pro. Μη με παρεξηγείτε, την αγαπώ την ελληνική αγορά, ψητή στο φούρνο με πατάτες.
Παρασύρθηκα όμως και ξαναμπλέχτηκα στο μίζερο μικρόκοσμό μας. Και η μεγάλη εικόνα, εξίσου τραγική, είναι σε επίπεδο έμπνευσης, όπως και να το δει κανείς είτε μιλάμε για εμπορική είτε για γενικότερη εικόνα. Ναι ξέρω ότι κάποιος μπορεί να μου πει ότι η έμπνευση είναι πια κρυμμένη σε indie διαμαντάκια που η αλήθεια είναι ότι οι εταιρείες προσπαθούν να αναδείξουν κυρίως παρέχοντάς τα ως δωρεάν ή budget τίτλους σε υπηρεσίες όπως Xbox Live Gold, Steam και PS Plus, όμως αυτό όχι απλά δεν αρκεί, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε ημίμετρο.
Για να μη γελιόμαστε, στην ίδια κατάσταση είναι και ο κινηματογράφος, με sequels, remakes και remasters, για τα οποία όμως θα μιλήσουμε μια άλλη φορά. Το θέμα είναι πώς θα καταστεί δυνατό να βγει η βιομηχανία από αυτό το τέλμα. Διότι καλή η γκρίνια δεινοσαύρων, αλλά το συγκεκριμένο ζήτημα κάθε άλλο παρά απλό είναι. Όσο και να γκρινιάζουμε για την ανασφάλεια των εταιρειών, ό,τι και να λέμε για το κακό κοινό, η έμπνευση δεν είναι κάτι τόσο εύκολο να βρεθεί όταν έχεις επιχειρήσει σχεδόν τα πάντα ή τα έχεις εξαντλήσει σε μια ατελείωτη υπερκατανάλωση. Και αυτό είναι τροφή για σκέψη για όλους τους τομείς της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας.
Τι να πει κανείς; Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω να πει. Πιθανότατα επειδή η καθημερινότητα κινείται με τόσους γρήγορους ρυθμούς και προσπαθούμε να τα χωρέσουμε όλα μέσα σε ένα 24ωρο (υποχρεώσεις, εκκρεμότητες, διασκέδαση) να μας βγαίνει και στο gaming αυτό.
Η έμπνευση είναι συνυφασμένη με την οικονομία που ταυτόχρονα δημιουργεί ρίσκο σε κάθε ''ονειροπόλο'' δημιουργό να κάνει το κάτι διαφορετικό. Όταν πλέον σε ένα συνεχώς αυξανόμενο αριθμό καταναλώτων οι απαιτήσεις είναι πολλές (λογικές και παράλογες) και με την δύναμη του διαδικτύου εξαπλώνονται (πλασματικά) τότε εμφανίζονται κωλύματα.
Στην τελική, δεν ξέρουμε από που να το αρχίσουμε καθώς όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης (developers, publishers, consumers) σε αυτήν την ματαιοδοξία της επανάστασης που μας κατατάσσει στον ατέρμονα κύκλο των ανούσιων προσπαθειών ν' αλλάξουν τα πράγματα στην βιομηχανία.
Είναι τραγικό που εμείς (καταναλωτές) ενώ έχουμε την δύναμη να κινήσουμε το την gaming βιομηχανία όπως μας ορίζει η διάθεση και το πορτοφόλι μας, να γινόμαστε έρμαιο του κάθε χρηματολάγνου και μη χαρτογιακά που προσπαθεί με τους δικούς του τρόπους και φιλοδοξίες να κινήσει τα νήματα της αγοράς. Θα έρθει η στιγμή που το gaming θα φτάσει σε ένα ''ύψος'' και θα κάνει μπαμ και ίσως τότε και μόνο τότε, δούμε τα πράγματα με άλλο μάτι. Προς το παρόν ας συνεχίσουμε το επιφανειακό μας collectathon.
Ωραίο κείμενο.
Μερικές δικές μου, σκόρπιες σκέψεις.
1. Η "έμπνευση" μετακόμισε σε άλλες βιομηχανίες. Εδώ και μερικά χρόνια η "παραδοσιακή" βιομηχανία των video games, όπως αυτή εκφράζεται από τις κονσόλες, βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση τζίρου. Studio κλείνουν ή συρρικνώνονται. Δεν είναι ελκυστική βιομηχανία, ούτε από αντικείμενο, ούτε από ρυθμούς ανάπτυξης, ούτε από απολαβές, για μεγάλα ταλέντα σε κανένα επίπεδο. Οπότε, όποιος έχει ταλέντο "για το πάνω ράφι" βρίσκει δουλειά αλλού, που και το ταλέντο μπορεί να αξιοποιηθεί και θα αμειφθεί καλύτερα. Από ισχύει από top management (τι σχέση έχουν οι σημερινοί επικεφαλής των μεγάλων εταιριών με τους αντίστοιχους πριν 5-10 χρόνια), που αποφασίζει πορεία πλεύσης ή επενδύσεις μέχρι και τον τελευταίο προγραμματιστή ή σχεδιαστή.
2. Είναι λογικό εν μέρει, όσο ωριμάζει κανείς, να μην αναπτύσσεται με τον ίδιο ρυθμό και να μην αλλάζει τόσο δραστικά. Ένα μωρό όταν γεννηθεί δεν ξέρει ούτε πώς να φάει ή πώς να κάνει το χοντρό του. Μέσα στους πρώτους 18 μήνες μαθαίνει μέχρι και να περπατά ή να αντιλαμβάνεται περίπλοκες έννοιες. Συχνά και να μιλάει. Στους επόμενους 18 μήνες, δεν μαθαίνει και τόσα πολλά. Εγώ σε 18 μήνες από τώρα, δεν θα έχω αλλάξει σχεδόν καθόλου. Άντε να μου έχουν πέσει λίγα μαλλιά ακόμα και τίποτα άλλο...
3. Νομίζω ότι συντελείται, παρόλα αυτά, μία σιωπηλή, σταδιακή επανάσταση στο εμπορικό κομμάτι με την ολοένα μεγαλύτερη εξάπλωση κι επικράτηση της ψηφιακής διανομής περιεχομένου. Το ότι είναι μία αργή διαδικασία, προσωπικά, το ερμηνεύω ως επανάσταση που δεν είναι φούσκα ή πυροτέχνημα, αλλά γίνεται οργανικά και βάζει γερά θεμέλια που θα της επιστρέψουν να παραμείνει για καιρό. Αυτό αλλάζει εντελώς το πώς θα λειτουργήσει η βιομηχανία από εδώ και πέρα, περιλαμβανομένου και του περιεχομένου που θα παράγει. Δείτε τι επίπτωση έχει ήδη επιφέρει η ψηφιακή διανομή στη τηλεόραση ή τον κινηματογράφο. Νιώθω ότι πλησιάζει ένας εντελώς άλλος κόσμος που ετοιμάζεται να ανατείλει. Εκεί είναι η επόμενη επανάσταση. Ούτε στα VR ούτε σε κάποιο άλλο hardware. Η επανάσταση θα προκύψει από την ψηφιακή διανομή.
Υπαρχει εμπνευση απλα δεν την εχουν οι ΑΑΑ developers. Η μαλλον εχουν αλλα ειναι αναγκασμενοι να φερουν λεφτα στο ταμειο. Δυστηχως οι μεγαλοι publishers σπανια επενδυουν σε κατι ξεχωριστο αλλα ευτυχώς βλεπουμε ωραια και ξεχωριστα indie παιχνιδια συνεχεια. Μπορει να μην εχουν μεγαλο budget και να μην εντυπωσιαζουν αλλα σιγουρα αρκετα απο αυτα ξεφευγουν απο την μιζερια της επαναληψης και της "δοκιμασμενης συνταγης".
Δυστηχως ο πολυς κοσμος δεν θα σταματησει να αγοραζει (και να παιζει σχεδον αποκλειστικα) call of duty, asscreed, league of legends και sports games, εμεις που θελουμε το κατι διαφορετικο ειμαστε η μειοψηφία.
Συμφωνω παντως πως δεν υπαρχουν πολλες στιγμες μεγαλης εμπνευσης, τουλαχιστον οχι πολυ μεγαλης. Ποιο ηταν το τελευταιο "μπαμ" που εγινε απο παιχνιδι; Minecraft;
Οσον αφορα το hardware δεν φερνω καμια αντίρρηση, περα απο τα handhelds οι οικιακες κονσολες ειναι μια απογοητευση. Πιστευω το VR ειναι η μεγαλη ελπιδα να δουμε κατι ξεχωριστο.
Τρίτη παράγραφος από το τέλος, μια γροθιά στο στομάχι της φάσης μας στην Ελλάδα.
εγω συμφωνω με το αθρο πραγματι κουραζει στα εργα να παιζονται απο τη ν αρχη η να μην εχουν καποιο τελος 1 2 3 κ.τ.λ
@tim of heavens could not agree more
@lovesfool Επίσης δεν έχω καμία διαφωνία με όσα λες. Περίεργο ε; Δεν συμφωνούσαμε και ποτέ τα δυο μας :P
@Roronoa Μα τα λέω για τα indies. Αλλά δεν αλλάζουν την εικόνα.
@AnimaPura Σήμερα πήγα για άλλη δουλειά σε μεγάλη αλυσίδα, χρώμα εσπεριδοειδούς. Είχε used το Need for Speed για το One 56 ευρώ. Μετά δεν πουλάνε.
@master Ευχαριστώ πολύ.
Παιχνίδια υπάρχουν (ουπς...κάπου το έχω ξανακούσει αυτό) το ζήτημα είναι να θές να τα παίξεις.
Το ότι δεν θα βγεί AC φέτος δεν σημαίνει ότι η Ubisoft θα βγάλει ένα καλό AC το '17. Με μεγάλα τεχνικά προβλήματα και πωλήσεις σε πτώσεις προσπαθεί να κάνει damage control.
Αν είχα ένα ευρώ κάθε φορά που κάποιος με αποκαλεί πρόβατο γιατί αγόρασα το CoD τώρα θα....
Αυτο που απογειωσε τη βιομηχανισ στα early 90`s και φτασαμε στο να παιζονται διαφημισεις βιντεοπαιχνιδιων στο ημιχρονο του σουπερμποουλ ( ο πιο ακριβος τηλεοπτικος χρονος παγκοσμια) ειναι το ιδιο που θανατωνει τωρσ την εμπνευση. Και αυτο ειναι το μεγαλο κεφαλαιο... Οταν τα καπιταλια ειδαν οτι εχει χρημα η φαση , επενδυθηκσν τρελα φραγκα για να φτασουνε σημερσ ενας ααα τιτλος να κοστιζει δεκαδες εκατομμυρια για να βγει να προωθηθει να διαφημιστει. Το κεφαλαιο ομως δεν ηρθε μονο του. Μαζι του ηρθσν τα χρονοδιαγραματα, η πιεση , η αναγκη για κερδος , οι μανατζαρεοι , τα μετοχικα συμβουλια και οι παρασιτικες κατσαριδες οι μετοχοι ποι θελουν να βγαλουν λεφτα με το μυαλο και την εργασια των αλλων κ.ο.κ. αλλαξαν οι κανονες και οι εποχες. Πανε τα 80`s και τα early 90'ς που οι εταιριες ηταν κατι διαμερισματακια που ηταν κατι μαλλιαδες χιπηδες δημιουργοι και εριχναν το μερακι τους και το χαβαλε τους και εβγαζαν το μεροκαματακι τους. Πανε οι εποχες sensible software και Sid Meier κτλπ. Πανε αυτα...
Ενας αλλος λογος που υπαρχει στασιμοτητα ειναι ο τειχος που εχουμε χτυπησει στο τεχνολογικο επιπεδο. Ουσιαστικα για μια δεκαετια τωρα η τεχνολογισ που παιζουμε ειναι η ιδια. Και τη νεξτ και τριχες κατσαρες τζεν στις κονσολες που μας πλασαραν για καινουριες τωρα εγω στο πι σι μου την εχω εδω και χρονια... Ξεχναμε οσοι αναπολουμε το παρελθον οτι ο λογος που καποια παιχνιδια εγιναν θρυλοι ηταν ακριβως γιατι ηρθαν με ταυτοχρονη τεχνολογικη επανασταση και ηρθε κατι πραγματι νεο. Θρυλικοι επεξεργαστες οπως ο 68000 της μοτορολα ή ο 486 της ιντελ ή οι RISC που εκαναν δυνατα πραγματα που οι προηγουμενοι δε μπορουσαν να διανοηθουν, τα τσιπ γραφικων svga και στη συνεχεια οι 3d επιταχυντες 3dfx voodoo , powevr κτλπ.
Τωρα δεν υπαρχει αυτο που θα μας ενθουσιασει. Δεν υπαρχει αυτο το γουαου και η ανατριχιλα που σε επιανε οταν εβλεπες τα γραφικα της αμιγκα ενω πριν ειχες σπεκτρουμ , το αλμα απο το svga στο voodoo κτλπ. Πχ απο Wolfenstein στο doom ηταν αλμα , απο το ντουμ στο quake ηταν εκτοξευση και απο το quake στο call of duty 2 ηταν απλα αλλος γαλαξιας η αποσταση.
@Πάγος13 Δεν θυμάμαι να αποκάλεσα κανέναν πρόβατο. Από εκεί και πέρα όπως νοιώθει κανείς. :-)
@vonzuchter Αυτό τον αόρατο τοίχο βλέπω και εγώ και το αναφέρω στην τελευταία παράγραφο. Η παράμετρος της τεχνολογίας που αναφέρεις είναι επίσης σημαντική.
Διότι ο κόσμος αγοράζει σαν το υπάκουο προβατάκι Call of Duty και σία.
@πάγος13 Μάλιστα. Εάν το θέτεις έτσι έχεις δίκιο. Παρόλα αυτά, εγώ επί προσωπικού μίλησα ότι δεν αποκάλεσα κανέναν -ατομικά- πρόβατο. Απλά να επισημάνω ότι τα blogs-στήλες είναι το σημείο όπου έχουμε την άνεση να λέμε ΑΝΟΙΚΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ την άποψή μας ως συντάκτες. Όπως και εσείς έχετε την άνεση και την ευχέρεια να την σχολιάζετε. Να είσαι καλά.
Πραγματικά Blackstom δέν έχω κανένα πρόβλημα !!
Ωραιο κειμενο. Απο τη στιγμη που εγινε mainstream το gaming και μιλαμε πλεον για τετοια νουμερα ηταν αναμενομενο να συμβουν ολα αυτα. Οταν το μεσο game κοστιζει οσο και η μεση υπερπαραγωγη του Hollywood ποιος θα παρει ρισκο σε ιδιαιτερους και πρωτοτυπους τιτλους με τοσο μεγαλη πιθανη χασουρα σε περιπτωση αποτυχιας?
Το μονο φως στον οριζοντα που βλεπω ειναι να μεγαλωσει αρκετα περισσοτερο το κοινο της βιομηχανιας ωστε να μπορουμε να ελπιζουμε σε πιο συχνες ποιοτικες παραγωγες μεσαιου budget, οπως γινεται και στον κινηματογραφο εδω και αρκετα χρονια (πχ το πρωτο Matrix, ηταν μεσαιου κοστους παραγωγη και εθεωρειτο ρισκο πριν βγει).
Και για να γινει αυτο ειναι απαραιτητο το κοινο που παιρνει κονσολα για ενα Pro και ενα COD μονο. Οσο κι αν λατρευουμε να τους κραζουμε ειναι γεγονος οτι ανεβαζουν τα μεγεθη και βοηθουν το χομπυ μας να γιγαντωθει.
Συμφωνω με την ραχοκοκαλια του αρθρου αλλα θα φερω ενα αντεπιχειρημα.
Το 2015 βγηκε ενα παιχνιδακι απο εναν ασημαντο Publisher ονοματι Psyonix, το Rocket League. Ενω επροκειτω για συνεχεια ενος παλιοτερου (παντελως αγνωστου) παιχνιδιου, οι βελτιωσεις και το γυαλισμα ουσιαστικα του εδωσαν χαρακτηριστικα καινουργιου τιτλου. Το παιχνιδι λοιπον αυτο για να μην τα πολυλογουμε δεν ειναι μονο το καλυτερο παιχνιδι που βγηκε μεσα στην χρονια, αλλα και το καλυτερο παιχνιδι της γενιας μεχρι στιγμης. Ναι εχω τερματισει το Witcher 3, ναι ειναι απιστευτη παιχνιδαρα, ειναι σα να συγκρινεις μηλα με πορτοκαλια, αλλα στην τελικη το Rocket League ειναι ανωτερο. Αν το ειχε βγαλει η Nintendo, αυτη τη στιγμη θα μιλουσαμε για ανασταση του WiiU.
Η ερωτηση που προκυπτει ειναι η εξης. Πως χειριστηκε ο Τυπος αυτη την κυκλοφορια; To περιβοητο hype που ηταν; Ποσο συζητηθηκε; Τι βαθμολογιες πηρε;
Η απαντηση ειναι απλη. Περασε σχεδον απαρατηρητο. Ολοι ειχαν το βλεμμα στραμμενο στα μεγαλα ονοματα, ή ακομα και σε αγνωστα ονοματα αλλα απο μεγαλες εταιριες (Evolve). Διναν πονο σε φωλες τυπου Battlefield Hardline. Μετριοτητες οπως το Fallout 4 ητανε GOTY πριν καλα καλα δουμε ενα screen shot. Το Metal Gear πηρε 10 πριν προλαβουμε να τελειωσουμε την ημιτελη ιστορια του. Ακομα και η ιδια η Sony δεν καταλαβε οτι κρατουσε διαμαντι στα χερια της και εδωσε το Rocket League δωρεαν μαζι με τα αλλα σαπιοπαιχνιδα του PS Plus... Τουλαχιστον πηρε σχετικα καλες κριτικες απο τους reviewers (αυτο ελειπε), αλλα σιγουρα οχι αυτες που αξιζε.
Οταν το Rocket League εφτασε στα χειριστηρια μας, αλλαξαν ολα. Ολοι αρχισαν να μιλανε για αυτο το παιχνιδι απο το πουθενα. Ολοι αρχισαν να παιζουν αυτο το παιχνιδι απο το πουθενα. Για πολλους το PS4 εγινε Rocket League Station. Τα νουμερα μιλανε απο μονα τους. Κοστος 2εκ και εσοδα 40εκ δολαρια και προχωραει, το player base δεν πεφτει με τιποτα, στο Metacritic ειναι μεσα στην top δυαδα των χρηστων, η Microsoft παρακαλαει για να το παρει κτλ. κτλ.
Η ουσια ειναι οτι η επιτυχια του Rocket League οφειλεται αποκλειστικα στον κοσμο που το αγαπησε και το ανεδειξε. Υπαρχει, ευτυχως, ενα μερος του κοινου που ξερει να ξεχωριζει το καλο gameplay χωρις να του το πει καποιος. Αυτος ο κοσμος περιμενει ομως και απο τον Τυπο να αναδεικνυει αυτα τα παιχνιδια. Πως αλλιως θα δειξουμε στον πολυ κοσμο οτι δεν υπαρχει μονο το FIFA και το CoD; Δεν ειναι τα παντα Rocket League να πουλανε μονα τους χωρις καμια βοηθεια. Υπαρχει και gaming περα απο τα μεγαλα ονοματα. Ας το αναδειξουμε.
@portal τετοια παιχνιδια ηταν παρα πολλα το τελευταιο διαστημα... αλλο τετοιο παραδειγμα ειναι το wonderful 101 στο wiiu... παιχνιδαρα , πρωτοτυπια , εθιστικο , δυσκολο , διασκεδαστικο.. πηγε μαλλον ακλαφτο. Rayman Legends παιχνιδαρα , πουλησε μονο στο WiiU στις αλλες πλατφορμες λιγα πραγματα και τελικα το εδωσαν τσαμπα στο gold... πιστευω ειναι καθαρα μαρκετινγκ και hype.. αν το rocket league και το wonderfull 101 ειχαν τη διαφημιση και τη προοωθηση και το hype που ειχε το watch dogs πχ θα ηταν αλλιως
@PORTAL
Ποσο δικιο εχεις, ειδικα για τα παιχνιδια που βαπτίζονται "game of the year" πριν καν κυκλοφορησουν.
Δυστηχως ολα τα φωτα πανε σε αυτον που κραταει το πορτοφολι και σε αυτον που εχει την φημη. Σε πολλες περιπτωσεις ειναι δικαιο αλλα ειναι κουραστικο να αποθεωνονται ακυκλοφόρητα παιχνιδια.
Τουλαχιστον μετα την κυκλοφορια του το rocket league εγινε διάσημο, απλα αυτες οι κυκλοφοριες απο το πουθενα θελουν χρονο.
@Portal. Είναι σαφές ότι ως Τύπος φέρουμε τεράστια ευθύνη. Αλλά όταν εγώ βγαίνω και επαινώ, ας πούμε το F2P Gems of War δέχομαι πυρά ότι είμαι casual και ρηχός :-). Όσο για τα GOTY, είμαι μαζί σου.