Τα συναισθήματα παραμένουν ανάμεικτα. Η εκμετάλλευση του παρελθόντος των videogames συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Ύστερα από την Nintendo και τη μόδα που δημιούργησε με την κυκλοφορία παλιών μηχανημάτων της σε μίνι μορφή, ύστερα από τη Sony αλλά και άλλων που ακολούθησαν την ιαπωνική εταιρεία, τώρα στο χορό επιστρέφει (για δεύτερη φορά;) ο Commodore 64, το θρυλικό μηχάνημα της εξίσου θρυλικής εταιρείας που μεσουρανούσε στα (πάλι) θρυλικά χρόνια του gaming. Ο πρόγονος ουσιαστικά της διάσημης Amiga πρόκειται να κυκλοφορήσει ξανά, με τη νέα έκδοση να είναι πιο ολοκληρωμένη και πιο κοντά στο αρχικό μοντέλο. Πλήρες μέγεθος, πληκτρολόγιο που λειτουργεί, ενσωματωμένα παιχνίδια, δυνατότητα προσθήκης νέων, αλλά και χρήσης της Basic.
Σαν πρόταση δεν είναι καθόλου κακή. Σε αντίθεση με τη mini έκδοση που κυκλοφορεί, το συγκεκριμένο μηχάνημα φαίνεται πολύ πιο ενδιαφέρον, πολύ πιο «αυθεντικό».
Όμως τα συναισθήματά μου παραμένουν ανάμεικτα. Σε ποιον απευθύνεται ένα τέτοιο μηχάνημα (ή όλα αυτά τα μηχανήματα;). Μα στους γηραιότερους παίκτες, θα βιαστούν να πουν πολλοί. Εμένα γιατί δεν με καλύπτει η συγκεκριμένη απάντηση; Ναι, εντάξει, οι παλαιότεροι σίγουρα θα νιώσουν ένα σκίρτημα στην καρδιά τους αντικρίζοντας το μηχάνημα μετά από τόσα χρόνια. Άλλωστε δαπάνησαν άπειρες ώρες παίζοντας μαζί του. Τότε, παλιά, που όλα ήταν σίγουρα πιο απλά. Όμως δεν πείθομαι. Πολλοί σκέφτονται σαν και μένα. Αγαπήσαμε την τότε εποχή, έχει το ενδιαφέρον της η αναβίωση τέτοιου είδους μηχανημάτων, πολλοί μπορεί να λυγίσουμε κάποια στιγμή, όμως αυτές οι εποχές, αυτά τα μηχανήματα έχουν παίξει τον ρόλο τους, έχουν δώσει αυτά που έπρεπε να δώσουν, χάραξαν το μονοπάτι που απολαμβάνουν οι πνευματικοί διάδοχοί τους. Δεν με ενδιαφέρει να τους δω και πάλι από κοντά, κυρίως γιατί μια τέτοιου είδους συνάντηση έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τις αναμνήσεις μου. Θυμάμαι τους τίτλους που έπαιζα τότε, αλλά τους θυμάμαι μέσα από το πρίσμα των αναμνήσεων, πιο όμορφους και πιο εντυπωσιακούς από όσο ήταν. Αυτό δεν κάνουμε όλοι; Ωραιοποιούμε μεγάλα τμήματα του παρελθόντος γιατί η απόσταση του χρόνου το επιτρέπει. Έτσι και με τα retro. Τα λατρεύω, θα ψαχτώ όταν μου έρθει η όρεξη, θα δω και θα θυμηθώ ό,τι είναι να θυμηθώ. Αλλά μόλις μου περάσει όλο αυτό, η αίσθηση που μένει είναι γλυκόπικρη. Όχι γιατί τα γραφικά είναι «άσχημα», όχι γιατί συνειδητοποίησα πόσα χρόνια έχουν περάσει, αλλά γιατί οι αναμνήσεις μου από εκείνη την εποχή ξεφτίζουν γρήγορα όταν τις ξαναβλέπω από κοντά, χωρίς το φίλτρο του χρόνου. Ξεθωριάζουν οι ιστορίες που έχω συνδέσει με αυτήν, οι ιστορίες που γουστάρω να περιγράφω στον junior, αλλά με τους δικούς μου όρους. Οι ιστορίες που ξεθάβω παρέα με αυτούς που ήταν τότε πρωταγωνιστές και που τις θυμούνται και αυτοί με τους δικούς τους όρους.
Δεν έχω κάτι με το μηχάνημα. Άλλωστε δείχνει πολύ προσεγμένο και σίγουρα θα λειτουργήσει στο επίπεδο που ελπίζει η εταιρεία του να λειτουργήσει. Και το πιθανότερο είναι ότι σε οικονομικούς όρους μπορεί να δικαιολογήσει στεγνά την ύπαρξή του, μπορεί να δικαιολογήσει τη συνέχιση της μόδας, την κυκλοφορία κάτι νέου-παλιού.
Όμως είναι άτιμες οι αναμνήσεις, χαλάνε πολύ εύκολα και τέτοιες κινήσεις θα συνεχίσουν να μου δημιουργούν ανάμεικτα συναισθήματα, άσχετα αν όλα αυτά που γράφω ακούγονται ανούσια, παράξενα, ρομαντικά σε κάποιους. Ναι θα καταρρεύσουν όλα αν ανακοινωθεί κάποια Amiga «mini», το φανμπόι μέσα μου θα αναστηθεί σχεδόν άμεσα, αλλά ξέρω ότι, ακόμα και τότε, η εντύπωση θα είναι ανάμεικτη. Και θα με κάνει να διστάσω, αλλά μου είναι άγνωστο αν θα λυγίσω. [σ.α.: Θα λυγίσεις.]
Άτιμο πράγμα οι αναμνήσεις, δεν νομίζετε;
Για ένα μικρό κέρδος γίνονται όλα αυτά νομίζώ, δεν βλέπω κάτι άλλο. Όσοι τα αγοράζουμε απλά ψάχνουμε λίγη νεότητα, χεχε.
Τι να σου πω δεν ξέρω. Όταν φτάσω στην ηλικία σου μπορεί να το καταλάβω και εγώ:)
AM ΔΕΝ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΦΤΑΝΕΙΣ
Για μενα ο συγκεκριμενος υπολογιστης ηταν η πρωτη επαφη με τα videogames ...home edition ...ηδη χωναμε 10ρικακια στα arcades:)
Ακομα θυμαμαι να παιζει η κασετα και να αρχιζει να ζωγραφιζεται η εικονα του Ραμπο με side scrolling ...μετα απο 5 λεπτα loading χεχεχ
ΣΙγουρα το target group ειναι συγκεκριμενο αν και οχι περιορισμενο θα ελεγα...νομιζω δεν ειναι τυχαιο οτι τοσοι και τοσοι εχουν κατεβασει ποσο μαλλον εκατσαν και εφτιαξαν) emulators για εκεινης της γενιας υπολογιστων amstrad,spectrum κλπ
ΕΙμαι Fan τετοιων επανακυκλοφοριων ειναι memorabilia με ολη τη σημασια της λεξης....εδω στο Dark season 1 που καθεται και παιζει το commando σε commodore 128 εν ετει (στην σειρα) 1986 ξυπνησαν οι αναμνησεις και ειδα τον εαυτο μου στην σειρα (το συγκεκριμενο παιχνιδι ηταν το 1ο που εβαλα στον commodore)
Δεν ειναι μονο Fanboysmos...ξυπνανε μνημες αυτα τα ρημαδακια...
Εννοειται για μενα η αγορα ειναι δεδομενη (εχω και την παλιοτερη) και μακαρι να γινει κατι αντιστοιχο με την Amigaρα
10 print "commodore64Forever"
20 go to 10
RUN