Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα όρεξη να γράψω για το ίδιο το PSVR. Ήθελα περισσότερο να ασχοληθώ με αυτά που αντιπροσωπεύει. Με αυτά που αντιπροσωπεύει κάθε είδους παρόμοιο gadget που έχει κυκλοφορήσει κατά καιρούς. Όλα επιχείρησαν να φέρουν επανάσταση, να αλλάξουν τον τρόπο που παίζουμε και βιώνουμε την όποια εμπειρία. Το PSVR έρχεται μετά από την αποτυχία του Kinect, του Wii (αν και σάρωσε εμπορικά, δεν κατάφερε να υλοποιήσει τα μεγαλεπίβολα σχέδιά του) και δεν ξέρω ποιου άλλου. Όλα τα παραπάνω προσπάθησαν να μας ξεβολέψουν από συνήθειες χρόνων στο όνομα της καινοτομίας και της πρωτοπορίας. Ως ένα βαθμό, οι προτάσεις τους ήταν ενδιαφέρουσες. Όμως κάθε τι νέο έχει τους περιορισμούς του, έχει τα μειονεκτήματά του. Και αυτά, ναι μεν είναι λογικό να υπάρχουν, όμως καλούνται να παλέψουν με το θηρίο που λέγεται καθημερινότητα.
Και εξηγούμαι:
Ας υποθέσουμε ότι θέλετε να παίξετε έναν τίτλο του Kinect. Συνδέετε και στήνετε την κάμερα, αδειάζετε ένα μεγάλο χώρο στο σαλόνι/δωμάτιο, παλεύετε για αρκετή ώρα με καλιμπραρίσματα και δεν ξέρω τι άλλες ρυθμίσεις, ψάχνετε μανιωδώς την ιδανική απόσταση από την κάμερα, προσπαθείτε να πείσετε τον μικρότερο αδερφό ή το γιο σας να ακολουθήσει τους κανόνες που επιβάλει το hardware κ.ο.κ.
Το Wii ήταν σίγουρα πιο εύκολη υπόθεση, όμως και με αυτό έπρεπε τις περισσότερες φορές να παίξει κανείς όρθιος, να δέσει χειριστήρια στο χέρι του για να μην εκτοξευτούν στην τηλεόραση, να απομακρύνει έπιπλα και περίεργους από κοντά του και έπειτα να ξεκινήσει το παιχνίδι.
Ακόμα και πιο απλά και διαδεδομένα περιφερειακά, όπως οι τιμονιέρες, αποτυγχάνουν στο τεστ της καθημερινότητας. Γιατί, σε ένα φυσιολογικό σπίτι, το να έχει κανείς στημένη έτοιμη μια τιμονιέρα σε ένα τραπέζι, με τα καλώδια να φεύγουν από εδώ και από εκεί, μόνο και μόνο για να παίξει κάποια στιγμή ένα racing, αποτελεί μάλλον μια ουτοπική κατάσταση. Ναι θα το κάνουν οι φανατικοί, αλλά οι υπόλοιποι;
Και επιστρέφουμε στη νέα πρόταση. Το PSVR, σύμφωνα με τα διάφορα reviews, είναι εύκολο σχετικά στη ρύθμισή του: Αρκεί -ΕΙΣΠΝΟΗ- να συνδέσετε κάμποσα καλώδια, την κάμερα, τα Move, την εξωτερική μονάδα, να φορέσετε την κάσκα, να απομακρύνετε περαστικούς και αντικείμενα από την εμβέλειά σας, να ρυθμίσετε την εικόνα, να βρείτε το λεγόμενο sweet spot ώστε η εικόνα να είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρή (οι χρήστες 3DS κάτι θα θυμούνται περί αυτού), να ρυθμίσετε ξανά την εικόνα, να βρείτε ξανά το sweet spot γιατί σε κάθε παιχνίδι αλλιώς βολεύεται ο καθένας, να παλέψετε με την περιορισμένη γωνία και απόσταση ανίχνευσης της κάμερας ώστε να μη χάνονται τα χέρια σας από το παιχνίδι και, στη συνέχεια, να παίξετε για κανένα μισάωρο γιατί το πιθανότερο είναι ότι η όλη φάση θα σας αφήσει με ανακατεμένο στομάχι. -ΕΚΠΝΟΗ-
Για να είμαι δίκαιος, αυτά φαίνεται πως ισχύουν γενικά για τα συστήματα VR και το μόνο που αλλάζει είναι η ποιότητα της απεικόνισης και, φυσικά, το κόστος.
Αν το καλοσκεφτούμε, σε πραγματικές συνθήκες χρήσης, τέτοιου είδους προτάσεις αποτυγχάνουν γιατί πολύ απλά δεν είναι βολικές. Γιατί η προετοιμασία δεν ισούται με την απόλαυση που προσφέρουν, γιατί πολύς μπελάς για το τίποτα σε τελική ανάλυση. Ναι, το PSVR δεν ξέρουμε αν θα αποτύχει, αλλά έχει δύσκολους αντιπάλους να αντιμετωπίσει (και δεν πιάνω καν την υποστήριξη σε τίτλους κ.λπ.).
Και θα το γυρίσω και αλλιώς. Τέτοιου είδους προτάσεις απογοητεύουν γιατί αποδεικνύουν ότι είναι αδύνατο ή μάλλον πολύ δύσκολο να βρεθεί κάτι αξιόλογο που θα καταφέρει να αλλάξει τον τρόπο που έχουμε συνηθίσει να παίζουμε και, ταυτόχρονα, να προσφέρει μια διαφορετική εμπειρία χωρίς κόπο και μπερδέματα.
Ναι το VR έχει πολύ δρόμο μπροστά του, αλλά για την ώρα η μάχη που καλείται να δώσει είναι τουλάχιστον άνιση. Όλοι βέβαια θέλουμε να το δοκιμάσουμε, αλλά -πιστεύω- λίγοι είναι αυτοί που θα αποφασίσουν -και θα καταφέρουν- να το εντάξουν στην gaming καθημερινότητά τους. Και αυτά χωρίς να υπολογίσω το -χαμηλότερο μεν, αλλά πολύ υψηλό- κόστος αυτού του πειραματισμού.
IMO το VR Gaming είναι μια χαζομαρούλα. Είναι μια μόδα που τελευταία αναφέρεται όλο και πιο πολύ μπας και το σπρώξουν περισσότερο οι εταιρείες και ψήσουν τον κόσμο. Θέλει πολύ δρόμο ακόμα για να προσφέρει αξομνημόνευτες εμπειρίες διότι προς το παρόν τα καλύτερα δείγματα VR στο gaming είναι απλώς επιφανειακά τεχνάσματα μηδαμινής ουσίας. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν γίνεται ότι πλασάρεται στην αγορά να είναι καλό. Όπως και το 3D στις τηλεοράσεις και τα καπέλα φρούτα που πλασάρονται στην πασαρέλα σαν το επόμενο βήμα στην μόδα είναι κάτι που θα παραμεριστεί σε μικρό χρονικό διάστημα.
Ωραιότατο αρθρο!
πραγματι το VR νομίζω πως ειναι ενας ενθουσιασμός για αυτά κυρίως που σου δειχνει οτι "εοχονται στο μέλλον.
Το ακούγαμε τοσα χρονια πριν και το φανταζομασταν και τωρα εγινε το πρωτο βήμα και πηραμε χαρα μεγάλη.
Ομως ακόμη ειναι νωρις. Δεν ειναι ευκολο με το καλημέρα να επιτυχει το καθε τι.
Προσωπικά θα το παρατηρώ απο μακριά και δε θα προβώ σε αγορά του. Ισως τη δευτερη γεννιά του αλλα οχι το τωρινο. Θεωρώ πως εχει ακομη αδυναμίες και δεν αξίζει (ακομη) τα λεφτά του.
Τοσα πεταμένα λεφτά αντι να βγάζουν τετοια προιόντα ας κοιτάνε να κλείνουν τρυπές στα ηδη μηχανήματα τους το κακόμοιρο το ps-vita ακόμα το κλαίμε.... Το αστείο ειναι το έργο θα το ξαναδούμε αφού σιγουρα δεν θα τράβηξει ,αντε βγαλουν 5-10 παιχνιδάκια και μετα στον ενδοξο δρόμο του Move-kinect
μπα..αυτη τη τεχνολογία ειναι βεβαιο πως θα τη στηρίξουν. Ειναι το μέλλον του gaming και οχι μόνο. Bασικά, νομιζω πως το gaming δεν ειναι το βασικότερο στοιχείο του VR. Aάααλλα ετοιμάζουν που θα μας αποβλακώσουν εντελώς!
Το θέμα ειναι οτι ακόμη ειναι σε πολυ μωρουδιακό σταδιο να το πω ετσι, και ειναι λιγα τουλαχιστον αυτη τη στιγμη τα παιχνιδια που αξιζουν. Δηλ, οκ, να βλέπεις μεσα απο τα γυαλιά ενα παιχνιδι ειναι εντυπωσιακό χωρις να παρεμβαίνει το σαλόνι και οι καρεκλες, αλλα να ειναι και τα γραφικα αξια της νέας γεννιάς. Τα περισσοτερα γραφικά απο οτι εχω δει ειναι επιπέδου ps1 και ps2......
Φίλος αγόρασε το move για την κόρη του...
Πρωτοι δοκιμαστές ήμασταν εμείς, οι πατεράδες. Στο τέταρτο, αφού είχαμε γίνει λουτσα από τον ιδρώτα, το παρατησαμε. Το ίδιο και το παιδί μετά από 2-3 "συνεδριες". Μετά από 3 χρόνια ακόμα σαπιζει σε κάποιο κουτί.
Αυτό που θέλω να πω είναι, σιγά μην αφήσω την άνεση της πολυθρόνας. Εάν θέλω να ιδρωσω, πάω γυμναστήριο.