Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Μουσική Δωματίου: Remedy Entertainment και Τελοπόν - Σελίδα 2

H συντακτική ομάδα του Enternity σχολιάζει το θέμα που συζητήθηκε περισσότερο στο Enternity Game Room Facebook Group. Αυτήν την εβδομάδα: Remedy Entertainment και η φημολογούμενη εξαγορά από την Sony. Διαβάστε το νέο κείμενο της στήλης "Μουσική δωματίου"!

Κάτι που η Sony δεδηλωμένα δεν αποκλείει εξαγορές, κάτι η φημολογία για ενδεχόμενη προσφορά εξαγορά της Remedy, ε, δεν ήθελε και πολύ για να συζητηθεί περισσότερο το συγκεκριμένο ζήτημα αυτήν την εβδομάδα στο facebook group του Enternity.


Έκτωρ Αποστολόπουλος
Η όλη συζήτηση γύρω από την ενδεχόμενη εξαγορά της Remedy από την Sony είναι ό,τι πρέπει για να δημιουργηθεί μία καθαρά δημοσιογραφική φήμη αλλά και μία ενδιαφέρουσα συζήτηση για το μέλλον. Έχοντας αγοράσει μάλιστα και τα δικαιώματα του Alan Awake από την Microsoft (εύκολα, γρήγορα και χωρίς δράματα), πιστεύω ότι η Remedy θα ήταν μια δυνατή μεταγραφή για την Sony και μία κίνηση με λογική.

Την Sony την έχουν πάει πολύ καλά οι αποκλειστικότητες. Εννοείται ότι σ’ ένα τόσο ανταγωνιστικό χώρο όπως είναι η βιομηχανία του gaming παίζουν και άλλα πράγματα ρόλο σ’ ότι αφορά τις πωλήσεις και την επιτυχία μιας κονσόλας. Πέρα όμως από το marketing και την ιπποδύναμη του hardware, το brand του PlayStation έχει φτιάξει εξαιρετική φήμη σ’ ότι αφορά τους αποκλειστικούς της τίτλους. Και παρ’ ότι έχει ήδη πολύ καλά και ικανά studio, είμαι της άποψης ότι υπάρχει πάντα χώρος για μία ομάδα όπως αυτή της Remedy. Όχι μόνο για να αναστήσει classics όπως το Alan Awake, αλλά και για να γεμίσει το portfolio του επόμενου PlayStation με εντυπωσιακά παιχνίδια σαν το Quantum Break.

Αυτό τον «γάμο» τον έχει πάρα πολύ ανάγκη η Sony; Όχι, δεν θεωρώ ότι καίγεται, αλλά μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στο επερχόμενο console war το οποίο οδεύει προς λογική gaming services war. Με την Microsoft να έχει εξαγοράσει ήδη αρκετά studio, να ρίχνει λεφτά σε υπηρεσίες όπως τα Game Pass και Project xCloud και την Nintendo να ακολουθεί το δικό της δρόμο της επιτυχίας, η Sony θα στηριχθεί σίγουρα στο δυνατό της χαρτί, τις αποκλειστικότητας. Σε μία άκρως ζωντανή βιομηχανία, αυτή η μικρή λεπτομέρεια του «αυτό θα μπορώ να το παίξω μόνο εδώ» μπορεί να ωθήσει το χεράκι του καταναλωτή στο να σηκώσει το κουτί που γράφει PS5 από τα ράφια του μαγαζιού. Προσωπικά πιστεύω σε αυτήν τη λογική όταν μιλάμε για κονσόλες και, αν το πιστεύει αυτό και ο Yoshida, η εξαγορά της Remedy θα ’ναι άλλη μία κίνηση ώστε να ισχυροποιήσει έναν τομέα στον οποίο ήδη έχει το πάνω χέρι.

Μάνος Βέζος
Ας αφήσουμε την Remedy στην άκρη. Δεν έχει σημασία αν μιλάμε για την Remedy ή για κάποιονν άλλον. Σημασία έχει το γιατί ανοίγει τώρα συζήτηση για εξαγορές η Sony. Έχει το πάνω χέρι στην αγορά, στοιχημάτισε κόντρα στην πολυετή εμμονή της βιομηχανίας με το multiplayer, έχει «γωνιάσει» ουσιαστικά τις μεγάλες παραγωγές σε single player και δεν είναι το ίδιο εμμονική ως προς το ρόλο που (πρέπει;) να έχουνε τα open world games στην αγορά γενικότερα. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι δεν είναι ανάγκη για τέτοιες κινήσεις ειδικά αν πιστεύει πραγματικά ότι το streaming είναι, σε βάθος χρόνου, αν όχι το μέλλον του gaming τουλάχιστον το εργαλείο που θα ανοίξει τη βιομηχανία σε περισσότερο κόσμο.

Βέβαια βλέπουμε publishers να ετοιμάζουν τις δικές τους υπηρεσίες για streaming και, αν όχι αυτές, σίγουρα συνδρομητικές υπηρεσίες άλλα τύπου όπως EA Access ή το Uplay+. Αν τόσο μεγάλοι publishers θέλουν να δώσουν αξία στις προτάσεις τους, δεν είναι στο συμφέρον τους να δένουν τους τίτλους τους σε υπηρεσίας που δεν τους ανήκουν. Οπότε η υπηρεσία ενός platform holder μπορεί κάλλιστα να χάνει κάποια στιγμή τους μεγάλους, όχι τους μικρούς. Άρα πρέπει να καλυφθούν κάπως τα κενά, να υπάρχουν προτάσεις που να κερδίζουν την πίστη του παίκτη στην πλατφόρμα και την όποια υπηρεσία.

Σκεφτείτε το και κάπως αλλιώς. Η Netflix προτίθεται να ξοδέψει 12 δις δολάρια του χρόνου, περισσότερα από ποτέ δηλαδή. Έχει πραγματικά πλημμυρίσει τον κόσμο με παραγωγές της, καλές και κακές, καθώς χάνει περιεχόμενο που ανήκει σε τρίτους που κάνουν τα δικά τους πλέον στο streaming. Αν κινηθούν αναλόγως τα πράγματα στο gaming, το ότι η Sony μπορεί να καλύψει Χ κόσμο με Ψ συχνότητα τώρα, πριν καν αναρωτηθούμε πώς γιγαντώνεται το κόστος της παραγωγής που θεωρούμε χαρακτηριστική της Sony και των ομάδων της και τι σημαίνει αυτό για τον απαιτούμενο χρόνο ανάπτυξης, δεν σημαίνει ότι αρκεί για το μέλλον. Τέτοιες κινήσεις δεν είναι απαραίτητα σημάδι αδυναμίας. Μπορεί κάλλιστα να είναι προετοιμασία για ένα διαφορετικό και αναπόφευκτο μέλλον.

Σταύρος Βέργος
«Μάζευε και ας είν’ και ρώγες» λένε και στην προκειμένη περίπτωση θα συμφωνήσω. Υπάρχει χώρος στην Sony για την Remedy. Μπορεί πολλοί να έχουν κάνει meme το Alan Wake καθώς κόντεψε να αποτελέσει vaporware αλλά ο τίτλος όταν κυκλοφόρησε ήταν καλός. Και δεν υπάρχουν πολλά thriller στη βιομηχανία για να πούμε πως μας χαλάει ένα ακόμα αν μιλάμε για πιθανό sequel της σειράς.

Η πιο κυνική προσέγγιση λέει πως είναι κέρδος της Sony να στερήσει από την Microsoft αποκλειστικότητες, ειδικά τώρα που η τελευταία δίνει έμφαση σε αυτά. Ακόμη και αν την Microsoft δεν την ενδιαφέρει τι βγάζει η Remedy, ακόμη και αν η ίδια προτιμάει να χτίσει δικά της franchise, η λογική λέει πως είναι ευκολότερο και, ακόμη πιο σημαντικό, γρηγορότερο να δημιουργήσεις sequels με μια έτοιμη ομάδα παρά να χτίσεις κάτι από την αρχή. Η Microsoft είναι αυτή που κυνηγάει την προπορευόμενη σε αυτήν την κούρσα Sony. Και πάντα όταν μιλάμε για μπίζνες, ο χρόνος είναι χρήμα.

Όσο και αν αισθάνεται άνετα με αυτό το πλεονέκτημα η Sony, όσο και αν franchises μέσα στη φαρέτρα της την κάνουν να νιώθει σιγουριά, δεν σημαίνει πως δεν υστερεί η κονσόλα της σε exclusives. Όπως δεν έχουν η Microsoft και η Nintendo ένα God of War, ένα Uncharted και ένα The Last of Us, έτσι και η Sony δεν κατάφερε να έχει ένα Halo και ένα Forza, ένα Mario και ένα Zelda. Δεν θα μπω στη διαδικασία να συγκρίνω τους συγκεκριμένους τίτλους μεταξύ τους, θα σταθώ στο γιατί πρέπει η Sony και με τη σειρά τους η Microsoft και η Nintendo να αναλογίζονται που το μενού που προσφέρουν χωλαίνει στα σημεία που άλλες υπερτερούν. Σκοπός τους είναι, τουλάχιστον για τις δύο μεγαλύτερες, να είναι one stop shop. Ακόμη και αν δεν καταφέρει να βγάλει καλό shooter για να κοντράρει τα Halo, η Sony θα έπρεπε να κάνει κάτι καλύτερο από τα Killzone. Γιατί όταν η Nintendo έχει σαν αιχμή του δόρατος το Zelda και το Mario, η Sony δεν έχει να αντιπροτείνει ένα Jak and Daxter;

Και εκεί κολλάνε οι αγορές άλλων studios. Ας μην κουνήσει την Naughty Dog από τα Uncharted και τα The Last of Us, ας κάνει ένα άλλο studio δουλειά σε ένα Jak. Ας αγοράσει η Sony την Bungie για να της φτιάξει ένα shooter. Ίσως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, αλλά επειδή στη γενιά η Microsoft έχει μυρίσει πως η μόδα είναι τα exclusives, η Sony δεν θα παίζει μόνη της μπάλα.

Όπως θα έλεγε και ο Ηλίας, το μέλλον είναι στα single player. Εκτός και αν σε λένε EA. Εκτός και αν είσαι φαν των Star Wars που τα έχει η ΕΑ. Τότε «ανλάκι».
Βασίλης Γεωργακόπουλος
Λογικό να θέλει η Sony να μεγαλώσει τη συλλογή της με αποκλειστικούς τίτλους. Παρόλο που δεν είναι στην απόλυτη ανάγκη αυτήν τη στιγμή, μιας και μόνο η Nintendo πραγματικά την «πατάει» σε απόλυτο αριθμό αποκλειστικών τίτλων, την οποία Nintendo πατάει μόνο ο Μπαρμπα Στάθης με τις 1.254 διαφορετικές γεύσεις φακής.

Δεν έχει να φοβάται κάτι αυτήν τη στιγμή η Sony και θέλει να το ρίξει στα ψώνια άλλων studios. Πρακτικά είναι σε ιδιαίτερα ασφαλή θέση μιας και την Nintendo δεν θα τη φτάσει σύντομα και αυτό δεν είναι καν μυστικό. Ταυτόχρονα η φάση με την Microsoft είναι ακόμα μπερδεμένη λίγο μιας και ακόμα και αν έχει πάρει μπρος με τα τόσα studios που αγόρασε, θέλει καιρό για χειροπιαστό αποτέλεσμα. Ακόμα και αν η Sony δεν κάνε τίποτα παραπάνω και η Microsoft κάνει τα πάντα και πάλι η Sony θα είναι μπροστά της για σεβαστό χρονικό διάστημα. Και λόγω πλήθους αποκλειστικών τίτλων και λόγω συνολικής εντύπωσης για αυτό το θέμα ως τώρα.

Μπορεί λοιπόν η κίνηση να μη μοιάζει με κάτι διαφορετικό από το «των φρόνιμων τα παιδιά πριν πεινάσουν αγοράζουν», όμως το πραγματικό βάρος μάλλον πέφτει αλλού. Μην ξεχνάτε την PlayStation Productions που ανακοινώθηκε πρόσφατα και δεν κρύβει πως θέλει να φέρει αποκλειστικούς τίτλους από το PlayStation στις κινηματογραφικές αίθουσες και όχι μόνο. Κάθε νέος αποκλειστικός τίτλος είναι ένα ακόμα εν δυνάμει κινηματογραφικό franchise. Και για να πιάσουμε και πιο συγκεκριμένα τη φήμη που γέννησε αυτήν τη στήλη, κινηματογραφικά Alan Wake, Quantum Break, ίσως και Control μόνο απαρατήρητα δεν θα περάσουν. Πάντα με τη σωστή δουλειά βέβαια γιατί το Max Payne πέρασε ήδη αυτό το στάδιο και meh.

Αν μη τι άλλο, αν αυτές οι αγορές γίνουν με την PlayStation Productions στο νου, ίσως καταφέρει και η Sony να αποκτήσει δεύτερο κερδοφόρο μέτωπο μετά το PlayStation. Και ας μην είναι πλήρως ανεξάρτητο από αυτό.

Κωνσταντίνος Καλκάνης
Φάκελος Remedy. Με όλη τη συζήτηση που έγινε τις τελευταίες μέρες και το πώς η Remedy κράτησε το IP του Alan Wake. Φυσικά, μετά την Microsoft δεν θα μπορούσε να πάρει τη Sony η μπάλα. Και να που ψιθυρίζεται ότι η Sony σχεδιάζει την εξαγορά της. Από τη μία βγάζει νόημα, αφού η Sony έχει ταχθεί υπέρ της δημιουργίας τίτλων single-player. Να κάτι God of War, να κάτι Days Gone, Bloodborne και τα συναφή, ε, εύκολα κάνει το μυαλό τη σκέψη. Μια χαρά studio η Remedy, και τα Alan Wake της τα έχει, και το Quantum Break έβγαλε, και το Control φαίνεται ενδιαφέρον, γιατί να μην εκμεταλλευτεί το ταλέντο η Sony και να δημιουργήσει κάτι καινούριο για την επόμενη γενιά; Από την άλλη όμως δεν μπορεί κανείς παρά να αναρωτηθεί αν την «παίρνει» την Sony για μια τέτοια εξαγορά, και δεν μιλάμε μόνο για το οικονομικό. Το brand του PlayStation καλά πάει, πες ότι τα «ρίχνει» τα λεφτά και την παίρνει. Έχει όμως ήδη τόσες ομάδες που φτιάχνουν τίτλους αποκλειστικά για το PS, και τι τίτλους κιόλας. Guerilla, Naughty Dog, Polyphony Digital, Sucker Punch, Media Molecule, όσο και να ‘χει, δεν είναι ότι της λείπει το ταλέντο. Από ένα σημείο και μετά τα οφέλη δεν είναι τόσο μεγάλα (φθίνουσα η απόδοση που λένε και στο χωριό μου) αν «γεμίσει» το Store με τίτλους single-player. Ποιοτικούς μεν, πολλούς δε. Από την άλλη, βέβαια, αν βγάζει τίτλους που «φυσάνε», μια χαρά θα πουλήσουν και όλα θα είναι μια χαρά. Όπως και να ‘χει, προσωπικά θα έλεγα πως η εξαγορά αυτή θα εξαρτηθεί από την πορεία του Control. Αν ο τίτλος πάει καλά, τότε δύσκολα να γίνει. Αν δεν πάει καλά, τότε το συζητάμε. Αν και προσωπικά πιστεύω πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνει, γενικότερα.

Λεωνίδας Μαστέλλος
Η είδηση ότι η Sony ξεκινάει διαπραγματεύσεις για την εξαγορά διαφόρων studio, αν και φήμη ακόμη, δεν είναι παράλογη. Η εταιρεία είδε ότι σε αυτήν τη γενιά μηχανημάτων (αλλά και σε όλες τις γενιές) οι αποκλειστικότητες μετράνε, σπρώχνουν την επιλογή του καταναλωτή προς την αγορά της μίας ή της άλλης κονσόλας. Η Sony μπορεί να φαίνεται ότι δεν έχει ανάγκη νέες εξαγορές, ότι οι αποκλειστικότητές της είναι αρκετές και δυνατές, όμως για μένα καλά κάνει (αν κάνει). Φροντίζει από τώρα για το μέλλον, φροντίζει να ενισχύσει τη συλλογή τίτλων του PS4 και —κυρίως— του PS5, φροντίζει να αποφύγει τα λάθη του μεγάλου της αντιπάλου. Αυτό που πρέπει σίγουρα να προσέξει είναι οι επιλογές. Μια μαζική εξαγορά εταιρειών δεν μου λέει κάτι. Θα πρέπει οι κινήσεις να είναι προσεκτικές, μετρημένες και με γνώμονα την ποιότητα της εκάστοτε εταιρείας. Ναι θέλουμε μεγάλα ονόματα που θα τραβήξουν το ενδιαφέρον και θα δημιουργήσουν τον απαραίτητο ντόρο, αλλά η επιλογή μεγάλων ονομάτων χωρίς ουσία, χωρίς προοπτική, δεν έχει νόημα. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχάσει και τους πιο μικρούς. Αυτούς που θα γεμίσουν τη συλλογή της όποιας κονσόλας με indie, τίτλους VR και ό,τι άλλο σκεφτούν.

Για την ώρα η εταιρεία, αν ισχύει η είδηση, φαίνεται ότι σχεδιάζει από νωρίς τη στρατηγική της, ώστε το PS5 να μην μείνει ξεκρέμαστο.

Το τι θα καταφέρει τελικά, θα εξαρτηθεί από τις επιλογές της. Ελπίζω να είναι σοφές.

Πλάτων Πέππας
Όχι, αν μας έδειξε κάτι η πιο πρόσφατη γενιά κονσολών είναι ότι η Sony δεν χρειάζεται να αγοράσει επιπλέον studios. Δεν είναι απαραίτητο να δημιουργήσει και άλλα τμήματα, συνεπώς και άλλους οικονομικούς μπελάδες σε έναν ήδη ταλαιπωρημένο (οικονομικά) όμιλο. Αντίθετα, όπως μας έδειξαν πρόσφατα τίτλοι όπως το God Of War και το Horizon: Zero Dawn, θα είναι καλύτερα να δώσει δημιουργικές ελευθερίες στα studio που ήδη έχει. Άλλο θέμα όμως το αν υπάρχει ανάγκη και άλλο το τι γίνεται τελικά. Και αν στη Sony βγαίνουν τα κουρκουμπίνια σίγουρα δεν θα προσπερνούσαν μια οικονομική προσφορά, προκειμένου να αποκτήσουν ακόμα ένα έμπειρο studio υπό τη σκέπη τους. Δεν ξέρουμε όμως, ρεαλιστικά, κατά πόσο μπορούμε να ελπίζουμε σε κάτι τέτοιο, ειδικότερα από τη στιγμή που γνωρίζουμε πως ο όμιλος έχει προσπεράσει παρόμοιες ευκαιρίες στο πρόσφατο παρελθόν (λέγε με Ninja Theory).

Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος. Μια εξαγορά από μεγάλη εταιρεία, θα σήμαινε οικονομική ευμάρεια για την Remedy, όπως σημαίνει πλέον για την Double Fine, την Turn 10 και τα υπόλοιπα νεοαποκτηθέντα studios της Microsoft. Θα σήμαινε ότι θα μπορεί να στοχεύσει πολύ πιο ψηλά σε θέμα budget, άρα και βεληνεκούς των επόμενών της τίτλων αφού, κακά τα ψέματα, αυτά είναι αλληλένδετα. Δείτε για παράδειγμα την απίστευτα επιθετική προώθηση του Spider-man της Insomniac και προσπαθήστε να αντιληφθείτε κατά πόσο θα είχε η τελευταία τη δυνατότητα να προωθήσει με τέτοιο τρόπο τον πιο πρόσφατο τίτλο της σε οποιαδήποτε πλατφόρμα. Αμοιβαίο καλό οπότε; Ίσως. Μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί όλο αυτό και αν θα έχουμε κάποιο νέο σύντομα. 
*