Δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη φαντασία για να καταλάβει κανείς ότι οι τεχνικές αποκαλύψεις από Microsoft και Sony μονοπώλησαν αυτήν την εβδομάδα το ενδιαφέρον στο Enternity Game Room. Κι όχι σε μια δημοσίευση αλλά πολλαπλές. Επίσης φυσιολογικό λοιπόν να καταπιαστεί και η συντακτική ομάδα με το θέμα, για να μοιραστεί πρώτες εντυπώσεις.
Spoiler Alert 1: Δεν προσπαθεί κανείς να βγάλει νικητή.
Spoiler Alert 2: «Τα παιχνίδια μετράνε πάνω απ’ όλα».
Έκτωρ Αποστολόπουλος
Πριν μπούμε στο ζουμί της χθεσινής και προχθεσινής «παρουσίασης» των PS5 και Xbox Series X, αξίζει να αναφέρουμε δύο στοιχεία σχετικά με την γκρίνια και το κράξιμο για την παρουσίαση της Sony. Όσοι διαβάζουν μονάχα τίτλους σε τυχαία άρθρα στο διαδίκτυο και δεν σπαταλάνε ενάμιση λεπτό από το χρόνο τους για να διαβάσουν την επίσημη περιγραφή του βίντεο που ετοιμάζονται να παρακολουθήσουν, θα είναι καταραμένοι να απογοητεύονται γενικότερα στη ζωή τους.
Από την άλλη, όσο οι εταιρείες δεν επικοινωνούν ξεκάθαρα κάποια πράγματα, ειδικά όταν ετοιμάζονται να παρουσιάσουν κάτι άκρως εξειδικευμένο σε πλατφόρμα (YouTube) που απευθύνεται σε σχεδόν απόλυτο βαθμό σε mainstream κοινό, θα παλεύει με down votes, memes και hating. O τίτλος «Road to PS5» χωρίς κάποια παραπάνω ένδειξη (GDC, Tech Briefing κ.τ.λ.) φέρνει αυτά τα αποτελέσματα, ειδικά όταν «σηκώνεις» το βίντεο μία μέρα μετά από μία πολύ πιο βατή αποκάλυψη του Xbox Series X, του μηχανήματος δηλαδή που ανήκει στον άμεσο ανταγωνιστή σου.
Αν κάτι με χάλασε στη χθεσινή παρουσίαση, είναι ότι υπήρξαν κάποια διαστήματα που το βάρος έπεσε σε θέματα και τεχνολογίες που ίσως δούμε μετά από χρόνια, μια περιγραφή από στόχους που η Sony ελπίζει να πιάσει κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον. Είμαι φίλος των πιο άμεσων project κατά τη διάρκεια παρουσιάσεων, ειδικά όταν πρόκειται για προϊόντα τεχνολογίας. Συνήθως αυτοί οι ρεαλιστικοί στόχοι καταλήγουν να είναι και χειροπιαστοί, μιας και στο παρελθόν έχουμε ακούσει εταιρείες να περιγράφουν στις αρχές πράγματα που εν τέλει δεν είδαμε ποτέ. Όχι ότι κάτι τέτοιο δεν χωράει σε τέτοιου είδους briefings, απλά προσωπικά προτιμάω τα πιο βατά, ρεαλιστικά πράγματα.
Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι τα σχέδια της Sony στον τομέα του ήχου είναι μεγαλεπήβολα και εντυπωσιακά. Προσωπικά, ο συγκεκριμένος τομέας με ενδιαφέρει πολύ, έχω επενδύσει σε καλά ακουστικά και γενικότερα σκοπεύω να αναβαθμιστώ και σε θέματα ηχοσυστήματος. Η Sony έκανε ήδη εξαιρετική δουλειά στο VR και θεωρώ ότι από τη στιγμή που επικεντρώθηκε τόσο πολύ στον ήχο, μόνο κερδισμένοι μπορούμε να βγούμε από αυτό. Άλλωστε μιλάμε για έναν τομέα που σνομπάρεται αρκετά στο gaming και βρίσκεται σταθερά υπό τη σκιά των γραφικών, gameplay κ.τ.λ.
Σημαντικότατοι ήταν και οι αριθμοί γύρω από το SSD. Μπορεί ο Cerny να μας βομβάρδισε γενικότερα με αριθμούς, αλλά ο κατώτατος στόχος των 5GB το δευτερόλεπτο (bandwidth) και 2GB σε 0,27s (load time) δείχνουν φοβερά ως στοιχεία και δείχνουν ακόμα εντυπωσιακότερα όταν τα βάζει κανείς δίπλα στις δυνατότητες του PS4 HDD. Δεν ξέρω αν θα καταφέρουν πράγματι να εξαλείψουν τους χρόνους φόρτωσης, αλλά φέρνοντας στο μυαλό μου και τις δυνατότητες του Xbox Series X με τους χρόνους φόρτωσης που είδαμε μία μέρα πριν, πιστεύω ότι θα δούμε φανταστικές επιδόσεις.
Βέβαια, ακόμα δεν μου βγαίνει να κάνω συγκρίσεις μεταξύ των δύο μηχανημάτων βάσει των παρουσιάσεων που είδαμε, γιατί πρόκειται για εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Το Xbox Series X εμφανίστηκε ως κάτι που είναι σχεδόν έτοιμο, μέσα από τα μάτια των YouTubers και με φιλοσοφία αλά hands-on. Καμία σχέση δηλαδή με την εμφάνιση των δυνατοτήτων και την άκρως τεχνολογική ματιά που έριξε ο Cerny στην καρδιά του PlayStation 5. Ακόμα όμως και αυτές οι δύο πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις ήταν αρκετές ώστε να ρίξουν λίγο λάδι στη φωτιά των console wars. Και σε αυτές τις συζητήσεις μπορούμε είτε να συμμετέχουμε με σκοπό να βγάλουμε κάποια ενδιαφέροντα και πρόωρα συμπεράσματα ή μπορούμε να προμηθευτούμε ποπ κορν για να παρακολουθήσουμε οπαδικές συζητήσεις στο διαδίκτυο για το ποια είναι καλύτερη κονσόλα, χωρίς να έχουμε κανένα ουσιαστικό οπτικοακουστικό δείγμα των επιδόσεων του τελικού προϊόντος.
Υ.Γ.: Μέσα σε όλα αυτά, η Nintendo αράζει κάπου εκεί στο βάθος έχοντας αγκαλιά το Switch, παρακολουθώντας (μπορεί και όχι) με περίσσια ηρεμία τις συζητήσεις για teraflops, GDDR, velocity architecture κ.τ.λ.
Μάνος Βέζος
Μάρτυρές μου εσείς οι ίδιοι, έχω να πω κι έχω να πω για όσα αποκάλυψαν Microsoft και Sony για τα επόμενά τους συστήματα. Αλλά αυτά είναι για άλλη ώρα και με διαφορετικό τρόπο.
Το ενδιαφέρον για εμένα προσωπικά είναι πως σε αντίθεση -κυρίως- με την γενιά της οποίας ο κύκλος κλείνει, αλλά και την προηγούμενή της, ο σχεδιασμός μιας κονσόλας φαίνεται να βρίσκει μια κάποια λογική ισορροπία. Δυο γενιές πίσω κάποια πειράματα έγιναν για να γίνουν. Δούλεψαν όταν χρειάστηκε, αποδείχθηκαν σχετικά άβολα ή ασύμφορα για περαιτέρω εξερεύνηση. Την τελευταία φορά όλα έγιναν εκ του ασφαλούς με τις όποιες διαφορές να προκύπτουν περισσότερο από συγκυρίες παρά από πραγματικά διαφορετικά οράματα για τις πλατφόρμες, την κονσόλα ως έννοια και οτιδήποτε ενδιάμεσο.
Αυτήν τη φορά όμως βλέπω opinionated design. Και παρότι και οι δυο εταιρείες χρησιμοποιούν κατά βάση τα ίδια δομικά υλικά, είχαν πρόσβαση, εφόσον το επέλεγαν, στα ίδια ακριβώς πράγματα, ακόμη κι αν βγάλουμε θέματα ισχύος στην άκρη, το design που επέλεξαν δεν είναι απλά αυτό που θεώρησαν «καλύτερο» γενικά κι αόριστα αλλά εκείνο που βλέπουν ως «καλύτερο» για developers αλλά και για τα games γενικότερα. Όχι για το καρτελάκι στο κατάστημα που λένε. Η Microsoft φαίνεται να φτιάχνει ένα σύστημα που μπορεί να προσφέρει κάποια πράγματα, άσχετα με την ισχύ την ίδια, με σταθερότητα στον developer, ώστε να μην αναρωτιέται αν και πότε τα έχει πρόχειρα. Η Sony από τη μεριά της δίνει την εντύπωση πως θέλει να φέρει λίγο πιο γρήγορα τους developers με το μέρος της, προσφέροντας ένα σύστημα που έχει όσα περισσότερα οικεία στοιχεία γίνεται, χωρίς να εμποδίζεται η εμφανής εξέλιξη, για κάποιον που έχει δουλέψει χρόνια πια στο PS4. Ο ένας λέει «θα θεωρείς αυτά αυτονόητα» ο άλλος λέει «θα είναι περίπου όπως τα θυμάσαι και ταυτόχρονα απείρως καλύτερα».
Οπότε έχουμε κοινά στοιχεία ή απλά κοινές βάσεις σε τεχνικό επίπεδο που κραδαίνονται με τρόπο διαφορετικό από τον καθένα και, το σημαντικότερο ίσως, με τρόπο που είναι εφικτός μόνο σε κονσόλα. Κατά τα άλλα οι θεωρητικές συγκρίσεις είναι δύσκολες κι επισφαλείς μεν, αλλά εφικτές αν κάνει κανείς τον κόπο (για ποιον χτυπάει η καμπάνα, οέο;), λείπει όμως ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του παζλ, που μόνο οι developers θα αξιολογήσουν όπως του πρέπει: τα εργαλεία που διαθέτει η κάθε πλευρά για ανάπτυξη λογισμικού.
Σταύρος Βέργος
Δεν θα προσποιηθώ πως είμαι κάτι που δεν είμαι, οπότε πολύ απλά πολλά από τα πράγματα που ανακοινώθηκαν τις τελευταίες μέρες για το PS5 και το Xbox Series X μού διαφεύγουν όπως διαφεύγει του μέσου ηλικιωμένου ο όρος «καραντίνα». Φαντάζομαι πως το ίδιο μπορεί να ισχύει για πολλούς γιατί οι συγκεκριμένες ανακοινώσεις είχαν καθαρά τεχνικά χαρακτηριστικά. Είπαν κάποιοι πως θα έπρεπε να δείξουν πραγματάκια με παιχνίδια, «πως γίνεται να δείχνεις νέα κονσόλα και να μην έχεις να δείξεις gameplay» κ.τ.λ. και εδώ κάνουν λάθος. Οι συγκεκριμένες παρουσιάσεις δεν απευθύνονταν στο κοινό και στο μελλοντικό αγοραστή αλλά σε εταιρείες τεχνολογίας. Φυσικά και ήταν και παιχνίδι εντυπώσεων αλλά μην προτρέχετε, έχουμε μέσα στο καλοκαίρι να δούμε τον πόλεμο να φουντώνει καθώς πιστεύω πως θα κάνουν την εμφάνισή τους και τα πρώτα trailers.
Αφού λοιπόν είμαι σκράπας, τι έχω να πω επί του θέματος; Μια ιστορία θα σας πω για το Final Fantasy VII. Το development για το συγκεκριμένο τίτλο ξεκίνησε το 1994 για το Super Nintendo Entertainment System, αρχικά ως 2D και εξαιτίας μιας διακοπής στο σχεδιασμό ώστε η ομάδα να βοηθήσει στην ολοκλήρωση του Chrono Trigger, επανήλθε με στόχο τη νέα γενιά κονσολών. Nintendo 64 ή PlayStation; Όπως γνωρίζουμε όλοι εν τέλει επελέγη η κονσόλα της Sony για το CD-ROM που έδινε πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων από τα cartridges, μπορούσε να έχει FMV cut-scenes και περισσότερες ευκαιρίες για μια πιο κινηματογραφική εμπειρία. Το Final Fantasy VII έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών και η Nintendo, που ήταν πιο αδύναμη τεχνολογικά, έχασε την ευκαιρία της να έχει στην κονσόλα της το συγκεκριμένο τίτλο. Απ' την άλλη το «αδύναμο» Nintendo 64 είχε το Ocarina of Time και το Super Mario 64 και το GoldenEye 007, ανάμεσα σε άλλα.
Που καταλήγω; Παίζει μεγάλο ρόλο το τεχνολογικό κομμάτι σε ένα μηχάνημα αλλά εκτός και αν παίζετε ΥΠΕΡΑΤΟΥ με κονσόλες δεν ξέρω αν έχει το ίδιο σημαντικό ρόλο με παθιασμένους και ταλαντούχους developers.
Δημήτρης Βούρδας
Μέσα στις ημέρες καραντίνας για τον κορονοϊό και την ακύρωση της Ε3, Sony και Microsoft έδωσαν στο κοινό αρκετούς λόγους για να ασχοληθούν με τις κονσόλες που αντίστοιχα αναμένεται να κυκλοφορήσουν σε λίγους μήνες. Πρώτα η Microsoft με την αποκάλυψη των τεχνικών χαρακτηριστικών την κονσόλας της και μετέπειτα η Sony με την πλέον πολυσυζητημένη παρουσίαση του Mark Cerny για τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά του PS5.
Σε έναν κόσμο που η ενημέρωση για τις κονσόλες είναι ένα καταφύγιο από τα όσα τραγικά συμβαίνουν, είδαμε παρουσιάσεις, που απευθύνονταν περισσότερο στους developers, να λαμβάνουν αρκετή παραπάνω, έως και υπερβολική προσοχή.
Πέραν των όσων δείχνουν οι αναλύσεις και οι συγκρίσεις των 2 μηχανημάτων, αυτό που φαίνεται καθαρά είναι ότι, σε αντίθεση με τα προηγούμενα λανσαρίσματά τους, οι εταιρείες έχουν πλέον παγιώσει τις φιλοσοφίες που θα προσπαθήσουν να προβάλουν σε όσους θελήσουν να τις αγοράσουν όταν φτάσει επιτέλους η ώρα της επιλογής.
Από αυτά που μπορεί κανείς να φιλτράρει, είναι πως στόχος και για τις 2 κονσόλες είναι η μαζική μείωση των χρόνων αναμονής. Αγοράζεις, κατεβάζεις, παίζεις και το αποτέλεσμα στην οθόνη σου είναι άμεσο. Βαδίζοντας μαζί με την εξέλιξη της τεχνολογίας, οι πληροφορίες που χρειάζεται να αναλυθούν, μεγαλώνουν με, εχμ, εκθετική πρόοδο, άρα το να γίνει αυτή η μείωση κάθε άλλο παρά εύκολο είναι.
Γενικότερα, είδαμε μονάχα το πρώτο μέρος από το ξεκίνημα των εταιρειών στη διαδρομή για το λανσάρισμα. Τα λίγα που μάθαμε ήταν αρκετά για να κινήσουν το ενδιαφέρον, όπως θα ήταν σε κάθε αντίστοιχο ξεκίνημα. Όμως, περαιτέρω αναλύσεις, μοιάζουν για την ώρα, άκαιρες.
Νικήτας Καβουκλής
Να λοιπόν που ανακοινώθηκαν οι τεχνικές προδιαγραφές του PlayStation 5 και του Xbox Series X και κάποιοι έβγαλαν από το μυαλό τους μια σοβαρή έγνοια, που τους απασχολούσε εδώ και καιρό. Να λοιπόν που ήρθε η ώρα να πω κι εγώ δημοσίως τη γνώμη μου. Ανακοινώθηκαν λοιπόν οι τεχνικές προδιαγραφές. Ε, και;
Ποτέ δεν έδωσα σημασία, όχι αποκλειστικά δηλαδή, στο hardware. Δηλαδή, το να σου χαρίσουν μια πανέμορφη, με οροφοδιαμερίσματα 5άρια των 140τμ το καθένα, πολυκατοικία, λέει κάτι; Χρήματα να την επιπλώσεις έχεις; Διαφορετικά πώς θα γίνει λειτουργική η πολυκατοικία; Αντίστοιχα, λοιπόν, θα το πω για μια ακόμα φορά. Παιχνίδια που να με διασκεδάζουν θα έχουν οι νέες κονσόλες; Υπηρεσίες που θα με κάνουν να θέλω να ασχοληθώ όλο και περισσότερο με το gaming θα έχουν;
Ούτε αναλύσεις, ούτε ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων με ενδιαφέρουν. Έζησα την εποχή που ψήναμε καφέδες για ολόκληρο μνημόσυνο, μέχρι να φορτώσει το παιχνίδι στον Commodore 64. Αν θέλει ένας developer να σε αγγίξει ως gamer, καλό θα είναι πάνω απ' όλα να προσπαθήσει να βγάλει από μέσα του δημιουργικότητα, πρωτοτυπία. Να μπορέσει να εκμεταλλευτεί το hardware για να πάει την εμπειρία σε νέα επίπεδα. Το να δούμε ό,τι βλέπουμε και τώρα, απλά με βελτιωμένα γραφικά, δεν δείχνει πρόοδο, αλλά στασιμότητα.
Πάντως, αν μου έλεγαν να διαλέξω από τώρα κονσόλα, θα έκλινα προς το Xbox Series X. Διότι θα έχει Xbox Game Pass, θα έχει πλήρες backwards compatibility, άντε να βάλω και στην εξίσωση το Smart Delivery, αν και δεν αποτελεί, για τα δικά μου τα μυαλά τουλάχιστον, system seller. Αποκλειστικότητες σίγουρα θα μας δείξει η Microsoft. Δεν αγόρασε τσάμπα τόσα studios. Σίγουρα κάτι καλό ετοιμάζει προς αυτή την κατεύθυνση, αν και τον πρώτο χρόνο θα τον περάσει κυρίως με τίτλους τρίτων και τη λεγόμενη «ομαλή μετάβαση» από γενιά σε γενιά.
Έφτασε επιτέλους η εποχή που το κοινό όχι μόνο ζητάει αλλά απαιτεί να μη χάνεται έτσι απλά η προηγούμενη επένδυσή του. Βγήκε η νέα κονσόλα, γιατί θα πρέπει απαραίτητα, αγοράζοντας τη νέα, να βάλω στην ντουλάπα ό,τι ως τη στιγμή εκείνη είχα αγοράσει και να αρχίσω να δημιουργώ από την αρχή βιβλιοθήκη; Γιατί θα πρέπει να προσαρμοστώ σε νέο χειριστήριο;
Κατά τα άλλα, κλεισμένος στο σπίτι για 7η συνεχόμενη ημέρα, πολύ το διασκεδάζω με όλες τις διαμάχες που έχουν ξεσπάσει στα social media για τις νέες κονσόλες. Τόσο που καταφέρατε να μου τελειώσει το ποκ κορν και τώρα ποιος βγαίνει έξω δίχως μάσκα;
Λεωνίδας Μαστέλλος
Η εντύπωση που μου έμεινε από τις παρουσιάσεις με τα χαρακτηριστικά των μηχανημάτων είναι ότι οι δύο εταιρείες δείχνουν να ακολουθούν την πορεία που έχουν ήδη χαράξει. Από τη μία, η Microsoft φαίνεται να κερδίζει την κούρσα της καθαρής ισχύος, την οποία κερδίζει από την κυκλοφορία του Xbox One X και έπειτα ενώ, από την άλλη, η Sony φαίνεται να συνεχίζει την πορεία του PS4 Pro, μια πορεία που ελπίζει ότι θα είναι πιο συνολική, θα συνδυάζει -όπως η ίδια άφησε να εννοηθεί- την ισχύ με τις σκέψεις και τις προτάσεις των δημιουργών αλλά και με το δικό της όραμα. Η ευθεία σύγκριση των δύο μηχανημάτων δεν νομίζω ότι έχει απόλυτο νόημα, αφού και τα δύο παρουσιάζουν τα συν και τα πλην τους. Άλλωστε πρέπει να περιμένουμε τις εντυπώσεις των developers για να δούμε ποια στρατηγική απέδωσε καρπούς.
Όσον αφορά εμάς, τους χρήστες, όλα θα εξαρτηθούν, πρώτον, από τα παιχνίδια και, δεύτερον, από τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Η προηγούμενη γενιά έδωσε ένα πλεονέκτημα στην Sony αναφορικά με την ποικιλία και την ποσότητα των αποκλειστικών τίτλων, αλλά η Microsoft επένδυσε σε υπηρεσίες και τώρα είναι η ώρα να απολαύσει τους καρπούς αυτής της επένδυσης. Η καλύτερη, ουσιαστικότερη και πιο ολοκληρωμένη συμβατότητα με τους παλαιότερους τίτλους και το Game Pass αποτελούν δυνατά όπλα στη φαρέτρα της αμερικανικής εταιρείας, ενώ η Sony στηρίζεται στη δύναμη και τη δημοφιλία του brand, αλλά και στην εντύπωση που έχει δημιουργηθεί στο καταναλωτικό κοινό σχετικά με την κυκλοφορία «καλύτερων» τίτλων στο μηχάνημά της, αλλά και περισσότερων αποκλειστικοτήτων.
Η αλήθεια είναι ότι όλα θα κριθούν στο επίπεδο των εντυπώσεων. Από τη μία, η Microsoft πρέπει να διαλύσει την παραπάνω εντύπωση και να πείσει τους gamers και, από την άλλη, η Sony πρέπει να τη διατηρήσει και να την ενισχύσει έμπρακτα. Κάτι που μάλλον θα προσπαθήσει να κάνει και τώρα, αφού της βγήκε στην προηγούμενη γενιά. Το καλό για την Microsoft είναι ότι το νέο μηχάνημα δείχνει να αφήνει ήδη θετικές εντυπώσεις, μιας και εμφανίζεται ιδιαίτερα ισχυρό και με βάσεις (υπηρεσίες) που θα του επιτρέψουν να αξιοποιήσει σωστά και πλήρως αυτήν την ισχύ. Η Sony δεν χρειάζεται να αλλάξει πολύ τη στρατηγική της. Το μόνο που δεν πρέπει να κάνει είναι να επαναπαυτεί στις δάφνες της.
Πλάτων Πέππας
Μετά από φήμες και καθυστερήσεις, ακυρώσεις εκδηλώσεων και συνεντεύξεων, έχουμε επιτέλους μια καθαρή εικόνα για τα hardware specs της νέας γενιάς. Πρώτα η Microsoft και μετά η Sony, μας έδωσαν αναλυτικά τις προδιαγραφές για τα Series X και PlayStation 5, που θα μας έρθουν εκτός απροόπτου κατά το τέλος της τρέχουσας χρονιάς.
Σε μια πρώτη ανάγνωση, αυτό που ξεχωρίζει είναι το τεράστιο άλμα σε επεξεργαστική ισχύ. Η πρόοδος της AMD τα τελευταία χρόνια επέτρεψε στον επεξεργαστή που θα χρησιμοποιηθεί και από τις δύο πλευρές να έχει δύναμη σχεδόν ασύγκριτη σε σχέση με τον οκταπύρηνο Jaguar που προτιμήθηκε την προηγούμενη φορά. Τα specs του οποίου ήταν ανέκδοτο σε σχέση με ό,τι θεωρούσαμε standard στους προσωπικούς υπολογιστές, ακόμα και την ημέρα ανακοίνωσης του PlayStation 4, το μακρινό πια 2013. Ευσεβής πόθος, η παραπάνω επεξεργαστική ισχύς να χρησιμοποιηθεί από τους developers για ακόμα περισσότερες παράλληλες διεργασίες, αλλά και την βελτίωση του AI, τομέας όπου έχουμε να δούμε κάτι έστω διαφορετικό από το Alien: Isolation του 2014.
Συνεχίζοντας στα της GPU, εκεί έχουμε επίσης μεγάλο άλμα, για διαφορετικούς όμως λόγους. Βλέπετε, και στις δύο περιπτώσεις, οι RDNA 2 Compute Units δεν υπάρχουν καν ακόμα σε κάποια κάρτα γραφικών του εμπορίου. Μετρήσεις του Digital Foundry έχουν δείξει πως ακόμα και αν ανάγουμε την υπολογιστική ισχύ σε Teraflops, σε δισεκατομμύρια πράξεων κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο δηλαδή, οι μετρήσεις απόδοσης που θα πάρουμε δεν είναι συγκρίσιμες σε απόλυτο αριθμό με την «απαρχαιωμένη» αρχιτεκτονική Graphics Core Next των PlayStation 4 και Xbox One. Συνεπώς και οι δύο κονσόλες φαίνεται πως θα είναι ικανές για gaming σε ανάλυση τουλάχιστον 4K, ενώ η επιλογή του πρωτοκόλλου HDMI 2.1 υπονοεί πως θα υπάρχει δυνατότητα output σήματος ακόμα και 8Κ. Τώρα ποιος θέλει να παίξει τίτλους σαν το Ms. Pac-Man σε 8Κ είναι άλλη συζήτηση, η οποία καλό θα ήταν να γίνει μετά την κυκλοφορία τους.
Εξίσου σημαντικός τομέας με την εικόνα, για μένα, ήταν και πάντα θα είναι ο ήχος. Ευτυχώς αυτήν τη φορά και οι δύο κατασκευαστές φαίνεται πως το παίρνουν περισσότερο στα σοβαρά, ωστόσο, θα πρέπει να περιμένουμε για να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος. Τουλάχιστον και οι δύο κονσόλες θα έχουν dedicated chip για τον ήχο, οπότε φαίνεται πως έχουμε όντως κάτι να περιμένουμε πέραν των διαβεβαιώσεων και των αναλύσεων των μηχανικών.
Τεράστιο άλμα είχαμε και στον αποθηκευτικό χώρο. Όχι στη χωρητικότητα, μα στην ταχύτητα και αυτό αναμένεται να παίξει ρόλο στο όραμα των δημιουργών για το μέλλον. Η Microsoft ακολούθησε την πιο ασφαλή (και λιγότερο κοστοβόρα) οδό στη συγκεκριμένη περίπτωση, πατώντας σε υπάρχουσες υλοποιήσεις NVMe SSD, σε δίαυλο PCI Express 4.0. Η λύση της Sony μοιάζει πιο εξωτική, αφού ανέπτυξε δικό της controller, ο οποίος ναι μεν θα δέχεται NVMe SSDs του εμπορίου, που όμως δεν κυκλοφορούν ακόμα, τουλάχιστον όχι υποστηρίζοντας τις ταχύτητες που φαίνεται να απαιτεί ο εξεζητημένος controller. Αυτοί θα έρθουν αργότερα, πιθανώς συνοδεύοντας το λανσάρισμα της κονσόλας, από τρίτους κατασκευαστές αλλά με την ειδική στάμπα της Sony, για να εξασφαλίζεται κάπως η σωστή επιλογή από τους καταναλωτές.
Γιατί όμως μιλάμε για το όραμα των δημιουργών; Διότι στην προκειμένη, αυτή η ταχύτητα ανάγνωσης και εγγραφής δεδομένων θα θεωρείται δεδομένη από τους developers εξ αρχής, συνεπώς θα μπορούν να ξεκινήσουν το σχεδιασμό τους σε άλλες βάσεις. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τεράστιους κόσμους που θα φορτώνονται άμεσα, χωρίς ανάγκη για μετέπειτα loading και χωρίς ενοχλητικά pop ups όσο και αν φτάνει το μάτι σας. Χαρακτηριστικά, στην περίπτωση του PS5, αρκούν περίπου 2 δευτερόλεπτα για να «γεμίσει» η μνήμη του συστήματος από δεδομένα που κατοικούν στον SSD. Μιλάμε για «ludicrous speed», όπως είχε πει κάποτε και ο Rick Moranis και, προσωπικά, ενώ είμαι σίγουρος πως τα νούμερα θα είναι ικανοποιητικά και στις δύο περιπτώσεις, ανυπομονώ να δω πως θα αντιδράσουν οι developers που θα θέλουν να κυκλοφορήσουν τους τίτλους τους και στους προσωπικούς υπολογιστές. Εκεί δεν χωρά εξωτικό hardware, οπότε δεν αποκλείω, τουλάχιστον μέχρι να περάσει λίγος καιρός και να θεωρούνται δεδομένες παρεμφερείς ταχύτητες, τα PC να μείνουν λίγο πίσω ως προς κάποια ports.
Όλα αυτά είναι πολύ θετικά σημάδια για την εξέλιξη της βιομηχανίας, όμως δεν είναι πως δεν υπάρχουν ακόμα ερωτηματικά. Η τιμή των μηχανήματων είναι ένα από αυτά. Ένα άλλο είναι το backwards compatibility από πλευράς Sony, η οποία είχε την ευκαιρία προχθές να μας πήξει σε τεχνικές αναλύσεις ως προς αυτό, όμως απλά ξεγλίστρησε με τέσσερις προτάσεις, κάτι ελαφρώς ύποπτο. Την ίδια στιγμή που στο απέναντι στρατόπεδο, δύο λέξεις,«Smart Delivery», κάνουν το όνειρο μιας ενιαίας βιβλιοθήκης πραγματικότητα. Εύκολα και αβίαστα.
Το κυριότερο όμως είναι το περιεχόμενο. Ας μην ξεχνάμε πως η τεχνολογία πρέπει να αποτελεί το εργαλείο για τους developers, για να υλοποιήσουν αυτά που έχουν στο κεφάλι τους, όσο πιο κοντά στο αποτέλεσμα που έχουν φανταστεί. Και εδώ είναι που περιμένουμε τα περισσότερα και που έχουμε ακούσει τα λιγότερα. Νωρίς είναι ακόμα. Όμως αν ψάχνετε για έναν λόγο υπέρ της προτίμησης της μιας ή της άλλης πλατφόρμας, κατά πάσα πιθανότητα θα είναι αυτός.
+1