Αφού είναι το κύριο θέμα συζήτησης αυτή την εβδομάδα στο site, ας δώσω κι εγώ μία ακόμα εναλλακτική ανάγνωση των γεγονότων. Σε περίπτωση που δεν το είχατε ήδη συνειδητοποιήσει εδώ και καιρό, η Sony και το PS4 είναι και, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, θα παραμείνει ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος της τρέχουσας γενιάς. Το PS4 έχει πουλήσει πολύ περισσότερο από το Xbox One ή το Wii U και θα συνεχίσει να πουλάει περισσότερο μέχρι να βγουν νέες κονσόλες. Επίσης, σε περίπτωση που δεν το έχετε διαβάσει σε κάποιο από τα πολλά σχετικά θέματα στο site αυτή την εβδομάδα, στην Ελλάδα το PS4 έχει πουλήσει ακόμα περισσότερο σε σχέση με τον ανταγωνισμό του από ότι ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα Χριστούγεννα που πέρασαν, στην ουσία, το PS4 ήταν η μόνη οικιακή κονσόλα που αγόρασαν μαζικά οι Έλληνες καταναλωτές.
Ωραία; Θαυμάσια.
Το γιατί ή το πώς δεν θα μας απασχολήσει σε αυτό κείμενο. Είναι αδιάφορο. Εξίσου αδιάφορο είναι το αν αυτό είναι δίκαιο, αν αυτό υποδεικνύει κάτι για τον Έλληνα καταναλωτή κι αν τον κάνει ανώτερο ή κατώτερο, πιο έξυπνο ή πιο χαζό από τον Άγγλο, τον Αμερικάνο, τον Γερμανό ή τον Ιάπωνα. Αυτό που θα μας απασχολήσει είναι τι σημαίνει αυτό. Ποιον ενδιαφέρει; Τι νόημα έχει το μερίδιο αγοράς για την εταιρία, για την αγορά, για τους καταναλωτές;
Για την εταιρία, δεν είναι ούτε η αρχή, ούτε το τέλος του κόσμου. Δεν είναι το πρώτο πράγμα που κοιτάει. Μία εμπορική εταιρία ζει ή πεθαίνει από ένα και μόνο πράγμα, από το λειτουργικό της αποτέλεσμα, από την τελική γραμμή, από το αν, δηλαδή, η εμπορική της δραστηριότητα της αποφέρει κέρδος ή ζημιά. Το μεγάλο μερίδιο αγοράς δεν σημαίνει αυτόματα και μεγάλη κερδοφορία, όπως και το μικρό μερίδιο αγοράς δεν σημαίνει αυτόματα ζημιά. Οι δύο έννοιες είναι σχετικά ανεξάρτητες μεταξύ τους. Το αν μία εταιρία θα βγάλει κέρδος εξαρτάται από το κόστος των προϊόντων της, το λειτουργικό της κόστος, τις επενδύσεις που κάνει σε επίπεδο επικοινωνίας, την τιμή που πουλάει και την ποσότητα που πουλάει. Αν το αποτέλεσμα αυτών των προσθαφαιρέσεων είναι θετικό, τότε όλα καλά. Αν το αποτέλεσμα είναι αρνητικό, τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Θα παρατηρήσετε ότι στην παραπάνω εξίσωση δεν υπάρχει πουθενά το μερίδιο αγοράς. Αυτό έχει διαφορετική χρήση. Είναι μία ένδειξη του πραγματικού μεγέθους της εκάστοτε αγοράς, των δυνατοτήτων ανάπτυξης, των κινδύνων ή των ευκαιριών που υπάρχουν. Είναι ένα εργαλείο αξιολόγησης της δουλειάς που γίνεται ή εργαλείο που βοηθά στον ορισμό στόχων ή τον υπολογισμό επενδύσεων. Μέχρι εκεί. Γράφει, π.χ., ο Παύλος ότι σύμφωνα με την έρευνά του, φαίνεται ότι το PS4 πούλησε αυτά τα Χριστούγεννα 20.000 κονσόλες σε τελικούς καταναλωτές, τη στιγμή που το Xbox One δεν πούλησε σχεδόν τίποτα (και το Wii U λογικά είναι πλέον πρακτικά delisted). Θεσπέσια. Το μερίδιο της Sony αξίζει χειροκρότημα. Η Sony Hellas μπορεί να επικοινωνήσει το ποσοστό στα κεντρικά στην Ιαπωνία και να πει υπερήφανα "αφεντικό, έχουμε αξιοποιήσει το 100% της δυναμικής τους προϊόντος στην Ελλάδα". Αυτό, όμως, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι όλα είναι ρόδινα. Π.χ. το πιθανότερο είναι ότι το 2008 ή το 2009 πούλησε πολύ περισσότερα από 20.000 PS3, ενώ παράλληλα πούλησε κι αρκετές χιλιάδες PSP (θεωρώ ότι το PSVita δεν συμμετέχει στα νούμερα των Χριστουγέννων που πέρασαν). Μπορεί, λοιπόν, το 2008 ή το 2009 να πουλούσαν απέναντί της αντίστοιχα ή μεγαλύτερα από εκείνη νούμερα το Wii ή το Nintendo DS, μπορεί το Xbox360 να είχε τότε πολύ μεγαλύτερο μερίδιο από το Xbox One τώρα, όμως, σε απόλυτα νούμερα, σε επίπεδο πωλήσεων και θεωρητικά κερδοφορίας, η Sony ήταν πολύ πιο ευτυχής τότε, με το πολύ μικρότερο μερίδιο, από ότι τώρα που "παίζει μπάλα μόνη της". Σύμφωνοι, ο ανταγωνισμός τότε πιθανότατα την έσπρωχνε σε μεγαλύτερες επενδύσεις σε επίπεδο marketing, αλλά κάτι μου λέει ότι και πάλι στη τελική της γραμμή ήταν πιο κερδοφόρα, ότι απασχολούσε πολύ περισσότερους εργαζομένους από ότι τώρα. Καλό, λοιπόν, το μερίδιο αγοράς, αλλά δεν λέει και τίποτα ουσιαστικό από μόνο του.
Για την αγορά τα πράγματα είναι κάπως πιο απλά. Όσο πιο έντονο είναι το ολιγοπώλιο ή μονοπώλιο σε μία κατηγορία προϊόντος, τόσο χειρότερη είναι η κατάσταση για την αγορά. Τα μειονεκτήματα είναι πολυάριθμα και τα πλεονεκτήματα ελάχιστα. Σε επίπεδο λιανεμπορίου, τα καταστήματα περιορίζουν τους χώρους τους για την κατηγορία, αφού πρακτικά υπάρχει ένας παίκτης και μόνο. Παράλληλα, μειώνουν τις επενδύσεις τους, αφού ερμηνεύουν το ολιγοπώλιο ως έλλειψη προοπτικής ανάπτυξης και στη τελική καλύπτονται και με το παραπάνω από τις όποιες επενδύσεις επικοινωνίας κάνει ο leader. Δεν υπάρχει λόγος, ούτε ουσιαστικός τρόπος διαφοροποίησης, όταν όλοι πουλούν ακριβώς το ίδιο πράγμα με την ακριβώς ίδια βαρύτητα. Παράλληλα, νιώθουν άβολα ή αμήχανα όταν έχουν να διαπραγματευτούν με ένα και μόνο βασικό προμηθευτή. Είναι πιο επιφυλακτικοί, πιο αμυντικοί και σε πιο μειονεκτική θέση. Αντίστοιχα, ο εκάστοτε leader, μην νιώθοντας πίεση από σοβαρό ανταγωνισμό, δεν "ιδρώνει" κι ιδιαίτερα. Αυτό σημαίνει λιγότερες προωθητικές ενέργειες, λιγότερες προσφορές, λιγότερες επενδύσεις. Προφανώς και η αγορά προτιμά να έχει 10 προμηθευτές για μία κατηγορία αντί για 1 ή 2. Όσο κι αν γιγαντωθεί το μερίδιο μίας εταιρίας, ακόμα κι αν μιλάμε για είδος πρώτης ανάγκης, πόσο μάλλον για video games, δεν μπορεί ποτέ να υπερκαλύψει πλήρως την εμπορική δραστηριότητα που χάνεται από την απώλεια άλλων ανταγωνιστών. Τώρα, π.χ. που το Wii U έχει πάψει να είναι στην αγορά, οι πωλήσεις του δεν πάνε αυτόματα στο Xbox One και το PS4. Οι καταναλωτές που ίσως αγόραζαν την κονσόλα της Nintendo δεν θα αγοράσουν ντε και καλά κάτι άλλο. Μάλιστα, το οξύμωρο είναι ότι, συχνά σε αγορές όπου υπάρχει πολυφωνία, η παρουσία πολλών εταιριών συνήθως σημαίνει καλύτερες πωλήσεις για όλες τους, αφού οι επενδύσεις τους λειτουργούν σωρευτικά και πολλαπλασιαστικά και οδηγούν σε ανάπτυξη όλη την κατηγορία προϊόντων. Αντίθετα, σπάνια μία ολιγοπωλιακή ή μονοπωλιακή κατάσταση οδηγεί μία κατηγορία προϊόντος σε μακροχρόνια, βιώσιμη ανάπτυξη. Εκεί, συνήθως, παρατηρείται είτε στασιμότητα, είτε σταδιακή συρρίκνωση. Τα λεφτά πάνε στα λεφτά. Αν κάτι πουλάει κι αποφέρει κέρδη, θέλουν όλο και περισσότεροι να επενδύσουν τα χρήματά τους σε μία ανταγωνιστική εμπορική δραστηριότητα. Αν κάτι δεν αναπτύσσεται, τότε δεν επενδύει κανείς. Το μεγάλο μερίδιο, λοιπόν, πολύ συχνά κάθε άλλο παρά δείγμα υγείας ή μακροβιότητας είναι. Το μεγάλο μερίδιο, συχνά, δεν είναι μακροπρόθεσμα καλό ούτε για αυτόν που το απολαμβάνει.
Για τους καταναλωτές τι σημαίνουν όλα αυτά; Αυτό, νομίζω, το έχω ξαναγράψει σε προηγούμενα κείμενά μου. Το πιο προφανές είναι ότι σημαίνει λιγότερα παιχνίδια, λιγότερες επιλογές. Αυτό το έχουμε πάρει χαμπάρι με την τρέχουσα γενιά εδώ και καιρό. Κυκλοφορούν πολύ λιγότερα και ταυτόχρονα λιγότερο ποικίλα μεταξύ τους παιχνίδια από την προηγούμενη γενιά κονσολών. Αλλιώς επενδύεις όταν είσαι η ΕΑ ή η Ubisoft και ξέρεις ότι το παιχνίδι σου μπορεί να απευθυνθεί δυνητικά σε 20.000 PS4, 15.000 Xbox One και 5.000 Wii U κι αλλιώς αν η δυνητικοί αγοραστές σου είναι απλά 25.000 κάτοχοι PS4. Λιγότερες πλατφόρμες σημαίνουν λιγότεροι πειραματισμοί, αφού εκλείπουν οι πραγματικά εναλλακτικές τεχνολογίες ή μέθοδοι χειρισμού ή specs. Επίσης, λιγότερες πλατφόρμες σημαίνουν και μικρότερη ποικιλομορφία στο καταναλωτικό κοινό κι άρα μικρότερη ποικιλομορφία στο περιεχόμενο που αναπτύσσεται για αυτούς. Η Sony νιώθει μικρότερη πίεση για 1st party τίτλους, που κατεξοχήν καλύπτουν σε κάθε γενιά τον ρόλο του proof of concept προς καταναλωτές και 3rd party developers, το βασικό επιχείρημα απόκτησης κοινού έναντι του ανταγωνισμού. Αντίστοιχα, οι 3rd parties έχουν λιγότερα κίνητρα για διαφοροποίηση του περιεχομένου τους σε διαφορετικές πλατφόρμες, μικρότερη πίεση για καινοτομία και γενικότερα πολύ μικρότερο ενδιαφέρον για επένδυση, αφού συνολικά οι δυνητικοί τους καταναλωτές είναι λιγότεροι. Το cross-gen και το remake, reboot, redux, HDer edition πάει σύννεφο. Από την άλλη, η κατάσταση θα έπρεπε θεωρητικά να ευνοεί το online κομμάτι, αφού πλέον συγκεντρώνονται πιο οργανικά κοινά σε μία και μόνο πλατφόρμα κι άρα είναι πιο εύκολη η ενιαία διαχείρισή τους μέσω μίας και μόνο πλατφόρμας. Και φυσικά, αυτό σημαίνει λιγότερες προσφορές. Πόσο γρήγορα έριξε την τιμή του το PS4 ή το Xbox One και πόσο το PS3 ή το Xbox 360. Πόσες φορές έριξαν τις τιμές τους στη προηγούμενη γενιά Sony και MS και πόσες στην τρέχουσα; Γιατί να το κάνουν, πλέον, άλλωστε;
Μπράβο, λοιπόν, για το μερίδιο. Συγχαρητήρια. Ελπίζω στη Sony Hellas να το γιορτάσανε, να πήραν οι εργαζόμενοι κανένα καλό bonus για την εξαιρετική δουλειά και την αποτελεσματικότητά τους και να μεγαλώσει η εταιρία ακόμα περισσότερο. Το εύχομαι από τα βάθη της καρδιάς μου και με κάθε ειλικρίνεια. Το αξίζουν και με το παραπάνω. Αυτό είναι το μόνο πραγματικά ουσιαστικό που μπορώ να πω από την είδηση ότι η Sony ξεπερνά σε πωλήσεις την MS 8 ή 9 προς 1 στη χώρα μας.
Άντε κι εις ανώτερα κι η Παναγιά μαζί μας, γιατί πραγματικά δεν μπορώ να προβλέψω που θα πάει η βιομηχανία με την επόμενη γενιά.
Ελλάδάρα ρε και δεν την πιάνει φοβέρα ξανά. PS brand + PES + GTA + Stan + Πάολα + Παπαδάκης + Ελένη + όλα torrents = [Α] θάνατη [Ε] λληνική [Κ] οινωνία.
Πες τα ρε γαμώτο πες τα...
Σε αυτή την γενιά δυστυχώς η MS έκανε χαζομάρα προσπαθώντας να πλασσαρει το Xbox σαν all in one(video games, tv, όλα μέσα). Η αρχική τιμή του (500 ευρώ ήθελες δεν ήθελες το kinect, που οπως φάνηκε χαμένοι βγήκαν οσοι έτρεξαν και το πήραν day one) έδωσε ένα προβάδισμα στην Sony. Ένας άλλος λόγος, ήταν τα γραφικά όπου το Playstation έχει καλύτερα γιατί πλασαρετε ως gaming console αποκλειστικά, όλα τα άλλα έρχονται σε δεύτερη μοιρα. Επιπλεον η παρουσία της Sony στην Ελλάδα είναι πιο δυνατή από οτι της MS και τέλος είμαστε χώρα του Playstation και του Pro.
Εγω παντως ουτε λιγοτερα παιχνιδια εχω δει μεχρι στιγμης ουτε λιγοτερες επιλογες και στο 4 και στο ΟΝΕ, αντιθετα ολοενα και λιγοτερες επιλογες βλεπω απο την αγαπημενη κατα τα αλλα νιντεντο που αναλωθηκε και αναλωνεται στα ιδια και τα ιδια και καθε ημερα που περναει "φτυνει" στα μουτρα ολων οσων αγοράσαμε τις κονσόλες της. Οποτε μονο κακο δεν βλεπω Να ειναι τα νουμερα που αναφέρεις δυστυχως ή ευτυχως ο Ελληνας και ο Ευρωπαίος είναι αποκλειστικα playstationας ή/και ΧΒΟΧας παλιοκατασταση και παλιοκοινωνΙΑ ΚΑΠΟΙΟΙ πρεπει να το χωνεψετε αυτό!!!
Επισης....προσφορες βλεπω ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ στα καταστηματα μεγαλων αλυσιδων, Lovefool ή δεν βγαινεις ποτε εξω απο το σπιτι σου ή ζεις σε αλλη χωρα ή βλεπεις με παρωπιδες!!!! και για να μην το χοντρυνω και ξεκινησω flamewar δεν αναφερω ποιας εταιρειας!!!!
Η βιομηχανία, αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση στην Ελλάδα, θα καταστραφεί, σου το λέω εγώ. Δεν πρόκειται να βγει επόμενη γενιά αν δεν καθίσουν όλοι και λύσουν το θέμα της Ελλάδας. Γενικά το έχουμε σαν χώρα να καταστρέφουμε πράγματα και καταστάσεις με τις αποφάσεις μας και κινήσεις μας (ευρώ Ευρώπη Σεγκεν). Τώρα έχει σειρά το gaming. Αλλά εμείς φταίμε, εμείς που τους βγάλαμε πρώτους. Και κλείσαμε τη Nortec. Και θα φυγει και η Microsoft από την Ελλάδα και θα μείνουμε δούλοι της Sony. Ποτέ ρε. Όλοι μαζί ενωμένοι στη συγκέντρωση των gamers την επόμενη Παρασκευή στα Προπυλαια. Θα ακολουθήσει πορεία προς τα γραφεία της Sony. Όχι στο μονοπώλιο της βιομηχανίας του gaming. Όχι στη στασιμοτητα και συρρικνωση της αγοράς. Όχι στο playstation. Αφήστε τους μπάφους αφήστε το pro. Ναι στη ποικιλία παιχνιδιών. Ναι στην εξέλιξη τους.
Σχωραμε για την ελαφρά ειρωνική διάθεση αλλά μου φάνηκε υπερβολικό και αρκετά ειρωνικό το κείμενο. Και ότι σε ώθησε το γεγονός να το γραψεις επειδή κάνει τρελές πωλήσεις το Ps εδώ Ελλάδα. Ότι οι εργαζόμενοι της Sony Hellas πανηγυριζουν βλεποντας τις άλλες εταιρείες εδώ στην Ελλάδα να βουλιάζουν. Δε ξέρω που θα πάει η επόμενη γενιά όσον αφορά τη βιομηχανία, ξέρω όμως που θα ήθελα να είναι η γενιά των gamers.
Δεν διαφωνώ με όλα αυτά που λες αλλά παρουσιάζεις τα πράγματα μαύρα και σκούρα, για να μην πω σύσκατα... Δεν πιστεύω πως η Sony ποντάρει ή παίρνει αποφάσεις με βάση μόνο τους 25000 κατόχους PS4 που υπάρχουν στην Ελλάδα... Το X1 πουλάει όχι τόσο όσο το PS4 αλλά πουλάει, εντάξει το Wii U είναι εκτός ανταγωνισμού αλλά σχεδόν απ' την αρχή ήταν. Τώρα για τα 1st party games και πιο πριν δεν νομίζω πως κυκλοφορούσαν με πιο γρήγορους ρυθμούς, γύρω στα 5 με 6 το χρόνο είχαμε. Βλέπω ότι στην εποχή που ζούμε πιο πολλά παιχνίδια κυκλοφορούν, θα μου πεις να ναι καλά το Steam αλλά και πάλι. Πιστεύω πως υπάρχει πάντα κοινό με πολλά και διαφορετικά ενδιαφέροντα, έτυχε αυτή τη γενιά και το PS4 "πες" καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος αυτού του κοινού.