Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences, οι αστρονόμοι προτείνουν ότι στα πολύ πρώτα στάδια του σύμπαντος, μόλις εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, μπορεί να υπήρχαν υπερμεγέθη σκοτεινά αστέρια που τροφοδοτούνταν από σκοτεινή ύλη και τελικά οδηγήθηκαν στην αυτοκαταστροφή τους. Αυτά τα υπερμεγέθη σκοτεινά αστέρια περιγράφονται ως εξαιρετικά φωτεινά, γιγάντια και διογκωμένα νέφη που αποτελούνται κυρίως από υδρογόνο και ήλιο, τα οποία αντιστέκονται στη βαρυτική κατάρρευση χάρη στις μικρές ποσότητες σκοτεινής ύλης που αυτοεξαφανίζεται στο εσωτερικό τους.
Η σκοτεινή ύλη είναι η αόρατη, υποθετική ουσία που πιστεύεται ότι αποτελεί περίπου το 25% του σύμπαντος, αν και οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει ακόμα να την παρατηρήσουν ή να την ανιχνεύσουν άμεσα, καθώς η ύπαρξή της συμπεραίνεται από τις βαρυτικές επιδράσεις της στην ορατή ύλη. Η ύπαρξη αυτών των υπερμεγεθών σκοτεινών αστεριών θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί το τηλεσκόπιο James Webb ανακαλύπτει φωτεινούς και απροσδόκητα συχνούς γαλαξίες στα πιο απομακρυσμένα άκρα του σύμπαντος.
Οι υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες που προκύπτουν από αυτά τα σκοτεινά αστέρια θα μπορούσαν επίσης να αιτιολογήσουν τη δημιουργία απομακρυσμένων κβάζαρ, που είναι εξαιρετικά φωτεινοί γαλαξιακοί πυρήνες που τροφοδοτούνται από μαύρες τρύπες στο κέντρο των γαλαξιών. Η θεωρία πίσω από τα σκοτεινά αστέρια διατυπώθηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του 2000, με τους ερευνητές να προτείνουν ότι θα μπορούσαν να προκύπτουν από "Ασθενώς Αλληλεπιδρώντα Μαζικά Σωματίδια", έναν κύριο υποψήφιο για τη σκοτεινή ύλη. Για πρώτη φορά, οι επιστήμονες έχουν αναγνωρίσει φασματοσκοπικούς υποψηφίους υπερμεγεθών σκοτεινών αστεριών στο James Webb, συμπεριλαμβανομένων των πρωιμότερων αντικειμένων σε ερυθρή μετατόπιση 14, μόλις 300 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Αυτά τα πρώιμα σκοτεινά αστέρια, που ζυγίζουν ένα εκατομμύριο φορές όσο ο Ήλιος, είναι σημαντικά όχι μόνο για την κατανόηση της σκοτεινής ύλης αλλά και ως πρόδρομοι των πρώιμων υπερμεγεθών μαύρων τρυπών που παρατηρούνται στο James Webb και είναι διαφορετικά τόσο δύσκολο να εξηγηθούν. Το 2023, οι ερευνητές εντόπισαν αρχικά διάφορους υποψηφίους υπερμεγεθών σκοτεινών αστεριών σε εικόνες που λήφθηκαν από την κάμερα εγγύς υπερύθρου NIRCam του τηλεσκοπίου, και τώρα χρησιμοποιούν δεδομένα από το φασματογράφο εγγύς υπερύθρου NIRSpec για να αναγνωρίσουν τέσσερις φασματοσκοπικούς υποψηφίους, με έναν από αυτούς να είναι το δεύτερο πιο απομακρυσμένο αντικείμενο που έχει παρατηρηθεί ποτέ.
Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι μπορεί να έχουν βρει μια δυνητική αδιάσειστη ένδειξη ενός σκοτεινού αστέρα, εντοπίζοντας μια "βύθιση απορρόφησης 1640 Angstrom" στο φάσμα ενός από τους τέσσερις υποψηφίους. Παρόλα αυτά, απαιτείται ακόμα πολλή έρευνα μέχρι να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη υπερμεγεθών σκοτεινών αστεριών που κατοικούσαν το πρωιμότερο σύμπαν.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity