Το Xiaomi 12 Pro έρχεται σε μια μεγάλη συσκευασία μέσα στην οποία βρίσκουμε την ίδια τη συσκευή, μια διάφανη προστατευτική θήκη, ένα εργαλείο για να ανοίξουμε τη θύρα υποδοχής SIM και ένα απίστευτα γρήγορο φορτιστή 120Watt παρέα με το σχετικό καλώδιο USB Type-C. Παίρνοντας τη συσκευή στο χέρι, αντιλαμβάνεται μια πραγματικά ξεχωριστή αίσθηση. Το Xiaomi 12 Pro δεν είναι μικρό σε διαστάσεις αλλά είναι αρκετά λεπτό και σχετικά ελαφρύ (λίγο πάνω από τα 200 γραμμάρια). Αν και η οθόνη είναι μεγάλη στις 6,73’’, το τηλέφωνο είναι άνετο στη χρήση. Το πλαίσιο είναι μεταλλικό και έχει μια ματ όψη αλουμινίου, με κυρτές και τις τέσσερις πλευρές του. Στη δεξιά πλευρά βρίσκουμε το power κα τα volume control πλήκτρα. Στο κάτω μέρος είναι η USB Type-C (δυστυχώς, για ακόμα μια φορά αυτή είναι USB 2.0) παρέα με τη μια έξοδο ήχου, το ένα μικρόφωνο και το tray για τη τοποθέτηση έως 2 καρτών nano SIM με υποστήριξη 5G δικτύων και από τις δυο.
Στο πάνω μέρος βρίσκεται το δεύτερο μικρόφωνο, μια IrDA και δεύτερη έξοδος ήχου (δίπλα στο λογότυπο της Harman Kardon) ενώ στα όρια της οθόνης, δίπλα στο πλαίσιο έχουμε το ακουστικό, το οποίο λειτουργεί ταυτόχρονα και σαν δεύτερο ηχείο παρέα με την έξοδο στο πάνω μέρος.
Προφανώς και έχουμε στερεοφωνικό ήχο, ο οποίας είναι σε γενικές γραμμές δυνατός και ισορροπημένος. Μάλιστα, έχει πάρει πιστοποίηση Dolby Atmos και το λειτουργικό προσφέρει σχετικές δυνατότητες παραμετροποίησης του ήχου. Η πλάτη του τηλεφώνου είναι κατασκευασμένη από γυαλί (Gorilla Glass 5) έχει άριστη αίσθηση και δεν αφήνει δακτυλικά αποτυπώματα. Στη πλάτη είναι και το τριπλό σύστημα καμερών (και οι τρεις των 50MP) τοποθετημένο σε ένα όμορφο, γεωμετρικό bump στο πάνω αριστερό μέρος της. Για τις κάμερες θα μιλήσουμε παρακάτω.
Όπως είπαμε, η οθόνη έχει διαγώνιο 6,73’’ και είναι ένα εξαιρετικό Amoled Panel υπερυψηλής ανάλυσης WQHD+ (3200x1440 pixel) τεχνολογίας LTPO 2.0. Η οθόνη είναι κυρτή στις δυο πλευρές της, δίνοντας της ψευδαίσθηση ότι δεν έχει bezel, ενώ αυτά στο πάνω και κάτω μέρος είναι ελάχιστα. Μέσα στην οθόνη υπάρχει ο αισθητήρας δακτυλικού αποτυπώματος τοποθετημένος στο σωστό σημείο ο οποίος ξεκλειδώνει γρήγορα και άνετα τη συσκευή. Η ίδια η οθόνη καλύπτεται από γυαλί Gorilla Glass Victus, πάνω από το οποίο υπάρχει ζελατίνα προστασίας και η φωτεινότητά της είναι υψηλή (σύμφωνα με τη realme φτάνει στα 1500nits). Εμείς μετρήσαμε γύρω στα 400 nits με ρύθμιση max brightness, με την οθόνη να φτάνει στα 820 nits με το auto brightness σε συνθήκες υψηλού περιβάλλοντος φωτισμού. Σε αναπαραγωγή περιεχομένου HDR μετρήσαμε 1140nits σε μικρό λευκό παράθυρο (κάλυψη 1%), 940 nits με κάλυψη 9% αλλά με πλήρη κάλυψη η φωτεινότητα δε ξεπέρασε τα 820 nits που μετρήσαμε και σε μη HDR περιεχόμενο. Μπορεί να μη φτάσαμε τα 1500nits (άλλωστε, δε χρησιμοποιούμε τον ίδιο εξοπλισμό με αυτό που μέτρησε η Xiaomi), στη πράξη όμως αυτό που θα πάρει ο χρήστης είναι μια εξαιρετικά φωτεινή οθόνη στην οποία μπορεί άνετα να βλέπει και κάτω από το φως του ήλιου. Καθώς έχουμε Amoled panel, υποστηρίζεται πλήρως always on οθόνη, με το MIUI 13 (πάνω από Android 12) να προσφέρει αρκετές επιλογές για τη ρύθμιση της συγκεκριμένης λειτουργίας. Αρκετές είναι και οι επιλογές για τη ρύθμιση των χρωμάτων με το panel να είναι 10bit. Η ρύθμιση Original μας έδωσε μια θερμοκρασία χρώματος της τάξης των 6482 βαθμών Κέλβιν ενώ η Vivid 7800 βαθμούς Κέλβιν. Επιπλέον, η οθόνη υποστηρίζει τόσο HDR10+ όσο και Dolby Vision, με το Youtube να εμφανίζει κανονικά το HDR περιεχόμενο και το Netflix να «βλέπει» τη πιστοποίηση Dolby Vision, αναπαράγοντας αντίστοιχα το συμβατό περιεχόμενο.
Χάρη στη τεχνολογία LTPO 2.0, το refresh rate της οθόνης μπορεί να αυξομειώνει σε διάφορες τιμές έως τα 120Hz που είναι ο μέγιστος ρυθμός ανανέωσης. Να σημειώσουμε ότι η εφαρμογή Device Info αναφέρει σαν διαθέσιμα refresh rate τα 24/30/40/60/90/120Hz. Ωστόσο, το ελάχιστο refresh rate που παρατηρήσαμε ήταν τα 10Hz έχοντας το τηλέφωνο απλά με ανοιχτή την οθόνη (με εξαίρεση ebook readers που έπεσαν στο 1Hz). Με το που ακουμπάει κανείς την οθόνη, αυτή αμέσως πάει στα 120Hz χωρίς όμως να μπορούμε να πούμε ότι είδαμε πολλές διαφορετικές ενδιάμεσες τιμές. Για να επανέλθει στο ελάχιστο refresh rate, απαιτούνται περίπου 2-3 sec. Αν η φωτεινότητα της οθόνη είναι ρυθμισμένη κάτω από τη μέση, το ελάχιστο refresh rate δεν είναι τα 10Hz αλλά τα 60Hz. Σε εφαρμογές όπως του Youtube και το Netflix, το refresh rate παραμένει στα 60Hz ανεξάρτητα από το περιεχόμενο που παίζει, ενώ και στην εφαρμογή της κάμερας πάλι έχουμε 60Hz είτε γράφουμε πχ βίντεο στα 24/30fps είτε στα 60fps. Στα παιχνίδια πάλι, η οθόνη ρυθμίζεται στα 120Hz ανεξάρτητα από το αν κάποιο παιχνίδι υποστηρίζει gaming σε αντίστοιχο frame rate. Από τα παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι η Xiaomi οφείλει να κάνει περισσότερο optimization στο πως το λειτουργικό διαχειρίζεται την οθόνη, καθώς σίγουρα μπορεί να βελτιώσει την αυτονομία της συσκευής αν τη ρυθμίσει να λειτουργεί όπως είδαμε να λειτουργεί η οθόνη του Realme GT2 Pro (περισσότερο ενδιάμεσα στάδια, ταχύτερη εναλλαγή, ελάχιστο refresh rate στο 1Hz).
Τουλάχιστον όμως, τα παιχνίδια που υποστηρίζουν υψηλότερο frame rate, παίζουν σε αυτό με το SoC της συσκευής να έχει την απαιτούμενη ισχύ για να τα τρέχει άνετα. Γενικότερα το gaming είναι μια χρήση που θα εκτιμήσουν όλοι όσοι το αποκτήσουν. Όσα παιχνίδια δοκιμάσαμε παίζουν άνετα, ακόμα και το Genshin Impact (max ρυθμίσεις, 50-60fps). Κάτι άλλο που δοκιμάσαμε στη συσκευή είναι οι διάφοροι emulators που κυκλοφορούν για παιχνιδομηχανές όπως το PSP, το PS2, το Gamecube, το Wii και το 3DS. Και εδώ το Xiaomi 12 Pro εντυπωσιάζει, αφού από την μια η ωμή δύναμη του διδύμου SD8 Gen 1/Adreno730 και από την άλλη η μέγιστη συμβατότητα με τους emulators του Adreno, κάνουν τους emulator να τρέχουν άνετα. Για παράδειγμα στον PPSSPP emulator τα God of War Ghost of Sparta και Chains of Olympus παίζουν στα 60fps σε 9x ανάλυση, με το GPU load να φτάνει στο 80-90% και τη συχνότητα της GPU να κυμαίνεται μεταξύ 600-800Mhz (όπως τα αναφέρει η εφαρμογή CPUFloat). Αντίστοιχα, στο στον Dolphin, το Mario Kart του Wii παίζει με 60fps σε ανάλυση 1440p (4x της βασικής) και το Super Mario Bros Wii σε ανάλυση 5x της βασικής. Αντίστοιχα, το God of War 2 στον Aethersx2 που εξομοιώνει το PS2 παίζει σε 1080p ανάλυση (3x της βασικής). Όλα τα παραπάνω πάντως δεν έχουν τόση σημασία γιατί στη πράξη δε μπορεί κανείς να παίξει για ώρα με τους emulators στη μέγιστη δυνατή ανάλυση και μεγάλο GPU load. Και αυτό γιατί το SoC αρχίζει να ζεσταίνεται και μετά τους 48 βαθμούς κελσίου (όπως το παρατηρήσαμε ενεργοποιώντας την ειδική monitor εφαρμογή της Xiaomi μέσα από τα developer settings) ξεκινάει το throttling και εν τέλει οι επιδόσεις του τηλεφώνου μειώνονται. Για παράδειγμα, παίζοντας το God of War 2 στον AetherSX2, σε 720p ανάλυση μάλιστα (και όχι 1080p), για να μειωθεί το load του SoC και να αργήσει η αύξηση της θερμοκρασίας, η θερμοκρασία του SoC έφτασε στους 48 βαθμούς μέσα σε περίπου 20 λεπτά και ξεκίνησε το throttling του SoC. Το πρόβλημα άλλωστε αναδείχτηκε άμεσα με το που τρέξαμε το 3D Mark Wild Life stress test, το οποίο ξεκίνησε από 9502 πόντους και κατέληξε γύρω στους 4350 στα 10 λεπτά, ανεβοκατεβαίνοντας για τα υπόλοιπα 10 λεπτά μεταξύ του χαμηλού και των 7000 πόντων και με το stability να είναι μόλις 45,8% (το χαμηλότερο που έχουμε δει ποτέ).
Η αυξημένη θερμοκρασία του SoC μεταφράζεται και σε αυξημένη θερμοκρασία στο ίδιο το τηλέφωνο, το οποίο μετά από 15 λεπτά απαιτητικού gaming (πχ high end emulators ή απαιτητικά Android games όπως το Genshin Impact) το νοιώθεις πραγματικά ζεστό στη πλάτη. Το τηλέφωνο ζεσταίνεται και μετά από παρατεταμένη χρήση του συστήματος καμερών, όχι όμως στον ίδιο βαθμό. Βέβαια, στην καθημερινή χρήση της συσκευής, δεν πρόκειται να έχει κανείς πρόβλημα με τις επιδόσεις του ούτε υπάρχει περίπτωση να παρατηρήσει throttling. Οι εναλλαγές μεταξύ εφαρμογών δε καθυστερούν καθόλου και γενικά η εμπειρία χρήσης είναι εξαιρετική λόγω ταχύτητας. Γενικότερα, στο τομέα των επιδόσεων, είτε έχουμε να κάνουμε με τη τυπική καθημερινή χρήση της συσκευής είτε με το gaming, το Xiaomi 12 Pro είναι μια πραγματικά καλή επιλογή. Τα 12Gb μνήμης LPDDR5x είναι μια χαρά ποσότητα ενώ τα 256GB αποθηκευτικού χώρου USF 3.1 είναι υπεραρκετά οπότε η έλλειψη θέσης για κάρτα μνήμης δεν ενοχλεί. Από εκεί και πέρα, το τηλέφωνο είναι συμβατό με 5G δίκτυα και υποστηρίζει το WiFi6, ενώ φυσικά διαθέτει NFC.
Όσον αφορά τώρα στην αυτονομία, αυτή είναι μάλλον μέτρια. Σε φυσιολογικές συνθήκες η μια μέρα χρήσης βγαίνει σχετικά εύκολα, αλλά υπήρξαν περιπτώσεις που χρειάστηκε να το φορτίσουμε προς το τέλος της ημέρας. Η μπαταρία είναι σχετικά μικρή είναι η αλήθεια (4600mAh) όμως αυτή φορτίζει αστραπιαία. Χάρη στο φορτιστή των 120Watt που συνοδεύει τη συσκευή, το Xiaomi 12 Pro μπορεί να φορτίσει από εντελώς άδειο στο 100% σε περίπου 20 λεπτά, ενώ χρειάζεται ελάχιστα λεπτά για να φτάσει στο 40-50% από άδειο.
Κάτι ακόμα σημαντικό για το συγκεκριμένο φορτιστή είναι ότι μπορεί να φορτίσει και άλλες συσκευές όπως πχ laptop ή κάποια φορητή gaming κονσόλα (Nintendo Switch). Έτσι, όσοι ταξιδεύουν με πολλές συσκευές, δε χρειάζονται άλλο φορτιστή μαζί τους. Επιπλέον, το τηλέφωνο υποστηρίζει και υπερταχεία ασύρματη φόρτιση στα 50Watt κάτι που δοκιμάσαμε στον συμβατό φορτιστή της Xiaomi (το έχουμε στα χέρια μας από το λανσάρισμα του Xiaomi 11 Ultra) με τη φόρτιση να είναι και εδώ εξαιρετικά γρήγορη. Υπάρχει φυσικά και δυνατότητα για αντίστροφη ασύρματη φόρτιση στα 10Watt σε περίπτωση που κάποιος θέλει να δώσει λίγη ενέργεια σε άλλη συσκευή (πχ ασύρματα ακουστικά).
Τι γίνεται όμως με το σύστημα τριπλό σύστημα καμερών; Έχουμε ένα μεγάλο σε μέγεθος βασικό αισθητήρα στα 50Mpixel με OIS, πίσω από φακό με f/1.9 (Sony IMX707), ένα ultrawide χωρίς autofocus επίσης στα 50Mpixel (Samsung JN1) με φακό f/2.2 και ένα telephoto 2x με φακό f/1.9 πάλι στα 50Mpixel (Samsung JN1) με φακό f/1.9. Μπροστά υπάρχει μια selfie κάμερα των 32MP, χωρίς autofocus .
Κεντρικό ρόλο παίζει προφανώς ο κύριος αισθητήρας των 50Mpixel ο οποίος, μέσω pixel bining 4:1, δίνει φωτογραφίες στα 12,5Mpixel. Μπορεί κανείς αν θέλει, να τραβήξει στα 50Mpixel, αλλά κάτι τέτοιο είναι δε το προτείνουμε καθώς οι φωτογραφίες είναι μεγάλες σε μέγεθος.
UW vs Main vs 2X
Αυτός κάνει εξαιρετικά καλή δουλειά, προσφέροντας ζωντανά χρώματα και αρκετή λεπτομέρεια. Την ημέρα, δεν θα απογοητευτεί κανείς με το αποτέλεσμα. Όταν ο φωτισμός πέφτει, η κάμερα εξακολουθεί να τα καταφέρνει καλά καθώς ενεργοποιείται αυτόματα το Night mode εφόσον είναι ενεργή η ρύθμιση Auto Night mode.
UW vs Main vs 2X (σε χαμηλό φωτισμό)
Ο ultrawide βγάζει φωτογραφίες στα 12,5MP και με τη σειρά του κάνει πραγματικά καλά του δουλειά του τη μέρα. Μπορεί να είναι σχετικά μικρός σε μέγεθος (1/2.76’’), χρησιμοποιεί όμως τη νεώτερη τεχνολογία ISOCELL 2.0 της Samsung που θεωρητικά μπορεί να βελτιώσει τη συγκέντρωση φωτός. Παρόλο που δεν έχει autofocus, αν είναι στη σωστή απόσταση προσφέρει καλή λεπτομέρεια.
Όμως, η έλλειψη αυτόματης εστίασης είναι θέμα, ειδικά αν θέλει κανείς να φωτογραφήσει το φαγητό του, καθώς ο φακός μάλλον είναι ρυθμισμένος να εστιάζει σχετικά μακριά και οι κοντινές λήψεις δε βγαίνουν όπως θα θέλαμε.
Η έλλειψη autofocus στον ultrawide φαίνεται (δίπλα του η κύρια κάμερα)
Όσον αφορά στο telephoto, χρησιμοποιεί τον ίδιο αισθητήρα με την ultrawide κάμερα. Η αλήθεια είναι πως το 2x οπτικό zoom είναι μάλλον λίγο και θεωρητικά η Xiaomi θα μπορούσε να έχει αντίστοιχο αποτέλεσμα χρησιμοποιώντας τη κύρια κάμερα με crop στο κέντρο. Άλλωστε κάτι τέτοιο γίνεται συχνά αν φωτογραφίζουμε το βράδυ. Η έλλειψη οπτικής σταθεροποίησης δεν είναι πρόβλημα καθώς μιλάμε για μόλις 2x zoom. Η απόδοσή του είναι αρκετά καλή την ημέρα
UW vs Main vs 2X vs 5x (digital) vs 10x (digital)
Κάτι που παρατηρήσαμε είναι πως οι τρεις κάμερες βγάζουν διαφορετικό, χρωματικά, αποτέλεσμα, φωτογραφίζοντας το ίδιο αντικείμενο, τουλάχιστον στην αυτόματη ρύθμιση.
UW vs Main vs 2X (διαφορετικό color balance)
UW vs Main vs 2X (διαφορετικό color balance)
Πηγαίνοντας στις βραδινές λήψεις, η κύρια κάμερα τα καταφέρνει πραγματικά καλά, με το Night mode να βελτιώνει ελαφρώς το αποτέλεσμα αλλά στη πραγματικότητα να είναι απαραίτητο μόνο στο πολύ σκοτάδι. Ο ultawide χρειάζεται το Nightmode, με το telephoto συνήθως να μη χρησιμοποιείται το βράδυ και οι 2x zoom λήψεις να βγαίνουν από το βασικό φακό.
UW vs Main vs 2X (σε χαμηλό φωτισμό)
UW vs Main vs 2X (εσωτερικός χώρος με μέτριο φωτισμό)
Υποστηρίζεται portrait mode, το οποίο μπορεί να αξιοποιηθεί τόσο από το 2x zoom όσο και από το κύριο φακό, με σχετική επιλογή που υπάρχει στο software, προσφέροντας εξαιρετικό διαχωρισμό.
Portrait mode (2x vs main)
Όσον αφορά τώρα στο video, μπορεί κανείς να τραβήξει σε 4K60 (bitrate στα 62Mbps) με όλους τους φακούς ξεχωριστά και 4K30 (στα 52MBps το bitrate) έχοντας τη δυνατότητα για εναλλαγή φακών κατά τη διάρκεια της λήψης βίντεο.Πάντως, θα θέλαμε το software να έχει κατά τη διάρκεια της εγγραφής βίντεο, πλήκτρα 1x, 2x και 0.6x για να αλλάζουμε on the fly από τον ένα στον άλλο χωρίς να σέρνουμε το δάχτυλό μας στη μπάρα, περνώντας σε digital zoom μέχρι να φτάσουμε στη native ανάλυση.
Το βίντεο συνολικά είναι ωραίο. Ειδικά το βίντεο 4K60 με τη κύρια κάμερα είναι πραγματικά εντυπωσιακό σαν αποτέλεσμα ενώ και η οπτική σταθεροποίηση βοηθάει σε συνεργασία με πάντα ενεργή (ελαφριά είναι η αλήθεια) ψηφιακή. Υπάρχει πάντως τρόπος να τραβήξει κανείς βίντεο χωρίς EIS, αλλά χρειάζεται third party εφαρμογή. Εμείς το κάναμε με το Filmic Pro, στο οποίο όμως δεν είναι διαθέσιμο το 4K60 βίντεο, αλλά μόνο το 4K30.
Το autofocus λειτουργεί εξαιρετικά, με το software μάλιστα να αντιλαμβάνεται τα μάτια και να προσπαθεί να εστιάσει σε αυτά. Σε ρύθμιση 4K30 και μόνο για τη κύρια κάμερα, υπάρχει δυνατότητα ενεργοποίησης της ρύθμισης motion tracking focus, μέσω της οποίας το software αντιλαμβάνεται ανθρώπους και ζώα και προσπαθεί να διατηρήσει την εστίαση σε αυτά είτε αυτόματα, είτε επιλέγοντάς πάνω στην οθόνη.
Υπάρχει επίσης και δυνατότητα για βίντεο σε 8K24 (πάλι μόνο με τη κύρια κάμερα) το οποίο είναι καλό (έχοντας όμως "περίεργη" κίνηση), με το bitrate να είναι τεράστιο στα 132MBps και «τρώει» τον αποθηκευτικό χώρο πολύ γρήγορα (περίπου 1GB για κάθε λεπτό βίντεο).
Κάτι ακόμα ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι μπορεί κανείς να γράψει βίντεο HDR10+ και HLG (για ακόμα μια φορά μόνο με τη κύρια κάμερα αλλά ακόμα και σε 4K60). Όμως, η Xiaomi κάτι θα πρέπει να φτιάξει καθώς το video έχει πολλά artifacts.
Έχουμε επίσης slow motion στα 960fps σε ανάλυση 1080p με συμπαθητικό αποτέλεσμα καθώς και 720p στα 1920fps).
Ακόμα, μπορεί κανείς να τραβήξει portrait βίντεο (και με το selfie φακο αλλά σε κάθε περίπτωση μόλις 720p30), το οποίο καταφέρνει να πετύχει ωραίο διαχωρισμό ακόμα και με το εντονότερο bokeh εφέ. Φυσικά υπάρχει και δυνατότητα για dual video με τη βασική και τη selfie κάμερα.
Η selfie κάμερα των 32Mp είναι καλή αν και χωρίς autofocus. Βγάζει όμορφες φωτογραφίες με αρκετά καλό portrait mode, ενώ υποστηρίζει και Nightmode. Στο τομέα του βίντεο υποστηρίζει μόνο 1080p/30 fps με το αποτέλεσμα να είναι συμπαθητικό.
Selfie Vs Selfie με portrait
Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος του review μας για το Xiaomi 12 Pro. Ποιοτική και πανέμορφη σχεδίαση, λεπτό με μεγάλη οθόνη που αγγίζει τη κορυφή, κορυφαίες επιδόσεις, δυνατός και ισορροπημένος στερεοφωνικός ήχος, ταχύτατη φόρτιση και ένα σύστημα καμερών που μπορεί να μην είναι το κορυφαίο αλλά σε αφήνει ευχαριστημένο. Θα θέλαμε μια USB 3.0, θα θέλαμε πιστοποίηση αδιαβροχοποίησης, θα θέλαμε ένα telephoto φακό με μεγαλύτερο zoom και αυτόματη εστίαση στον ultrawide. Και αυτά που θα θέλαμε τα βρίσκει κανείς (με εξαίρεση το AF στον UW) στον άμεσο ανταγωνιστή του που δεν είναι άλλο από το Samsung Galaxy S22+ το οποίο κοστίζει παραπλήσια χρήματα (λίγο λιγότερο το 128GB, λίγο περισσότερο το 256GB). Έχει βέβαια μικρότερη και χαμηλότερης ανάλυσης οθόνη, φορτίζει πολύ πιο αργά ενώ και ο Exynos 2200 δε μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις (τουλάχιστον όπως τον είδαμε πριν γίνει γνωστό το «σκανδαλο» με το GOS και το εργοστασιακό throttling που έκανε η Samsung). Αν κάποιος θέλει οπωσδήποτε Snapdragon 8 Gen 1, η μόνη άλλη λύση στην Ελλάδα είναι το Realme GT 2 Pro. Αντίστοιχες οθόνες χωρίς όμως υποστήριξη HDR στο Netflix και χωρίς Dolby Vision, μεγαλύτερη μπαταρία αλλά όχι τόσο γρήγορη φόρτιση, παραπλήσιες επιδόσεις με το GT2 Pro όμως να αργεί περισσότερο να φτάσει σε θερμοκρασία throttling και να μειώνει λιγότερο τις επιδόσεις του. Έχουν την ίδια ultawide κάμερα αλλά η βασική στο Xiaomi 12 Pro είναι καλύτερη. Δεν έχει telephoto κάμερα αλλά έχει τη κάμερα μικροσκόπιο, δεν έχει ασύρματη φόρτιση αλλά κοστίζει σαφώς λιγότερα χρήματα. Συνολικά είναι μια καλή συσκευή και η αλήθεια είναι πως το βασικότερό μας παράπονο είναι το throttling σε απαιτητικό gaming. Όποιοι δεν ασχολούνται με το «άθλημα» θα το βρουν κορυφαίο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity