Είναι εύκολο να παραβλέψεις όλα όσα έχουν γίνει για να μπορέσεις να απολαύσεις αυτό που απολαμβάνεις σήμερα. Ποιος θα ασχοληθεί με την πορεία της επιστήμης όταν έχει στο χέρι του ένα νέο κινητό; Ή ποιος θα ασχοληθεί με την πορεία της τηλεόρασης όταν διασκεδάζει με την αγαπημένη του τηλεοπτική σειρά; Έχουμε την τάση να ξεχνάμε πώς τα πράγματα έχουν φτάσει εδώ που έχουν φτάσει, μια τάση που πιθανά είναι και ένας αμυντικός μηχανισμός με μοναδικό σκοπό να προστατέψει τον ελάχιστο χρόνο που διαθέτουμε στο σύγχρονο κόσμο.
Είναι, λοιπόν, εξίσου εύκολο, στο δικό μας τομέα, στην ελληνική δημοσιογραφία των videogames, να διαγράφουμε ό,τι έχει γίνει και να θεωρούμε πως αυτό που ισχύει σήμερα είναι μέρος μιας μοντέρνας παρθενογένεσης. Το Ορυχείο δεν συμφωνεί σε αυτό. Προσωπικά πιστεύω ότι όσο νεότερος είναι κάποιος, τόσο μεγαλύτερο χρέος έχει να κοιτάξει πίσω, διότι μόνο έτσι θα μπορέσει να κατανοήσει πλήρως την ποιότητα αυτού που απολαμβάνει ή νομίζει ότι απολαμβάνει.
Στο νέο λοιπόν επεισόδιο του Social Gamer, ως πνευματική συνέχεια του επεισοδίου για το Pixel και το User με τον Γιώργο Γρίβα, έχω καλεσμένο τον Παύλο Παπαπαύλου για να συζητήσουμε πώς το GamePro δημιουργήθηκε και άλλαξε την κριτική, την ανάλυση και την κάλυψη των videogames στη χώρα μας. Υπάρχουν πολλές φήμες, πολλές θεωρίες και πολλά ψέματα γύρω από την εποχή που στήσαμε το θρυλικό περιοδικό και, επειδή είναι και για μένα ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, δεν γινόταν να μην προσπαθήσω να φέρω στο φως όλα όσα δεν έχετε ακούσει ή δεν έχετε μάθει από τότε.
Μέσα από την προσωπική πορεία του Παύλου φιλτράρουμε τη δημοσιογραφία της εποχής που ζήσαμε και διαμορφώσαμε μέχρι σήμερα, από το θάνατο δηλαδή των περιοδικών, την άνοδο του internet και τη δημιουργία του Enternity. Παράλληλα όμως αποκαλύπτουμε την πραγματική εικόνα της αγοράς, πώς επιβιώνουν τα ελληνικά sites, γιατί οι συντάκτες μένουν απλήρωτοι, τα αίτια για την ποιοτική πτώση της κριτικής αλλά και κατά πόσο οι βαθμολογίες παίζουν ρόλο σήμερα.
Με αφορμή το εν λόγω podcast θα ήθελα να σας προτείνω να στείλετε ερωτήσεις και απορίες για την αγορά, τα sites, την κριτική, τις βαθμολογίες ή ό,τι άλλο έχετε σκεφτεί, μιας και θέλω να κάνω ένα ακόμα με καλεσμένους σημαντικούς δημοσιογράφους για να τις απαντήσουμε. Τέλος, θα έρθει και ένα δεύτερο μέρος για το GamePro, όπου θα έχω καλεσμένους τη συντακτική του ομάδα για να σας αποκαλύψουμε ιστορίες που δεν θα έχετε ακούσει πουθενά αλλού.
Όπως πάντα, γίνετε συνδρομητές στα δύο podcast του Ορυχείου μιας και μόνο με τη βοήθειά σας θα μπορέσω να σκάψω ακόμα περισσότερο.
Διότι μη ξεχνάτε: σκάβοντας πας στην πόλη.
GameUp (Apple)
GameUp (Spotify)
Social Gamer (Apple)
Social Gamer (Spotify)
Ωραίο άκουσμα για άλλη μια φορά όσο δουλεύω....... ακούω edge και θυμάμαι τον 10 χρονών εαυτό μου με αυτό....με όλο το σεβασμό σε όλους και για την προσπάθεια τους το edge ήταν όχι 100 αλλά 1000 φορές καλύτερο απο τα πάντα εκεί έξω. Hands down
Να είσαι καλά φίλε μου, χαίρομαι που σου κρατάμε καλή συντροφιά. Το EDGE ήταν και παραμένει το καλύτερο σε γενικές γραμμές. Μεγάλος δάσκαλος σε όλους μας, κυρίως για τη σταθερότητα. Ποιος ξέρει, αν ήμασταν σε άλλη αγορά, και συνθήκες μπορεί κι εμείς να ήμασταν πολύ πολύ καλύτεροι.
Για το τότε μαθαίνω πράγματα που απλά πλέον τα βλέπω πιο σφαιρικά και δεν είμαι τόσο αυστηρός για τα ελληνικά δεδομένα.....για το τώρα στο καθεαυτό σαιτ που μιλάμε είμαι απλά περήφανος για την εργασία και την δουλειά..... τέλος για το edge νομίζω έχει χάσει πλέον την παλιά σταθερότητα του.... μπορώ να πω με άνεση ότι παλιά το edge ήταν team usa dreamteam.!
Κάπως ναι, αλλά παραμένει μοναδικό στο είδος του και είναι σε κυκλοφορία 20 χρόνια και σε μια αγορά που δεν σηκώνει περιοδικά πια. Αν τότε στο GamePro είχαμε πρόσβαση σε όσα χρειαζόμασταν πιστεύω θα ήμασταν πολύ καλύτερα.
Πρωτη φορα στη ζωη μου ακουω ολοκληρο podcast χωρις να κανω skip τμηματα του. Τρομερα ενδιαφερον, ειδικα για οσους προλαβαν τα περιοδικα. Μαγεια το τελετουργικο να πηγαινεις στο περιπτερο να παρεις το νεο τευχος, να διαβαζεις μερικες σελιδες στο δρομο σπιτι και μετα να καθεσαι να το ξεκοκκαλιζεις. Λιγοι ειχαν ιντερνετ τοτε και τα νεα της αγορας τα μαθαινες κυριως απο τα περιοδικα. Λογω περιορισμου σελιδων υπηρχε φιλτραρισμα στα νεα και στα παιχνιδια που θα γινοταν review, κατι που τελικα προτιμω απο τον ασταματητο καταιγισμο αχρηστων πληροφοριων του σημερα. Χαρη σε αυτο το φιλτραρισμα ολα ειχαν μεγαλυτερο αντικτυπο. Η μαγεια εφτανε στο αποκορυφωμα στα τευχη των E3. Οι συντακτες ηταν κατι σαν ανταποκριτες απο το μετωπο που σε λιγες σελιδες καταφερναν να σου περασουν το πνευμα και τις συνθηκες της εκαστοτε εκθεσης.
Για τη σχεση μου με το Gamepro. Περιοδικα επαιρνα πολλα και διαφορα σαν παιδι αλλα μεγαλωνοντας τα ειχα αραιωσει λογω του παιδικου τροπου γραφης. Ειχαν παψει να με καλυπτουν. Ειτε διαβαζα Games ειτε Αλμανακο ηταν το ενα και το αυτο. Απευθυνοταν σε παιδια κατα κυριο λογο αν οχι αποκλειστικα. Και καπου εκει ηταν που το Gamepro εκανε την αλλαγη απο μεταφραση του ξενου τευχους σε αυτονομη εκδοση. Αυτο απο μονο του δεν θα ηταν ιδιαιτερα σημαντικο αν ειχε μεινει στα στανταρ της αγορας αλλα ανεβηκε level και ενηλικιωθηκε. Δεν το επαιρνες πλεον μονο για τα νεα και τα review. Και μονο τα αρθρα του αξιζαν το αντιτιμο. Και τι αρθρα. Το Gamepro εκανε το εξης πρωτοποριακο στην Ελλαδα: Μεσα απο τα αρθρα και τις παρουσιασεις του εφερε την αποψη οτι τα video games δεν ειναι απλα ενα παιχνιδι για παιδια, αλλα και κατι που μπορει να αποτελεσει εργο τεχνης. Σημερα μπορει να μην κανει τοση εντυπωση αλλα τοτε ηταν ως και αιρετικη αποψη. Τοτε ειτε επαιζες με τουβλακια lego και playmobil ειτε επαιζες Zelda και Metal Gear Solid ηταν το ιδιο. Παλιμπαιδισμος και ανωριμοτητα αν ησουν πανω απο 15-16. Για πρωτη φορα ειχα επιχειρηματα στο να δικαιολογησω γιατι κοτζαμ μαντραχαλος επαιζα και παιζω ακομη ηλεκτρονικα παιχνιδια. Ηταν κατι σαν δικαιωση. Κυριοτερα ομως με εκανε να συνειδητοποιησω τι ειναι αυτο που μου αρεσει τοσο σε αυτα και χαρη σε αυτο εξαφανιστηκε τελειως η ντροπη της ενασχολησης αλλα και η αναγκη να δικαιολογηθω στον οποιονδηποτε. Περιττο να πω οτι δεν εχασα τευχος απο τοτε μεχρι το κλεισιμο του. Ηταν μεγαλη η χαρα και η προσμονη καθε μηνα ωσπου να βγει το νεο τευχος. Αλλα δεν ημουν μονο εγω. Η επισκεψιμοτητα του forum ηταν τεραστια και οι συζητησεις του ανεξαντλητες. Και ηταν αλλου επιπεδου απο τις τυπικες που βλεπεις στο ιντερνετ σημερα. Τετοιες υπεροχες και ατελειωτες συζητησεις περι gaming εχω απο τοτε να κανω.
Αφου εκλεισε το περιοδικο, σας εχασα για καποια χρονια ωσπου σας ξαναβρηκα εδω. Μπορει να μην σχολιαζω συχνα αλλα σας επισκεπτομαι καθε μερα. Λυπηθηκα για τις δυσκολιες που αντιμετωπισατε και για την σημερινη καταντια της αγορας αλλα ελπιζω να ξερετε οτι υπαρχουν ατομα που εκτιμουν το εργο σας
Ευχαριστώ για το ποστ ρε συ. Νομίζω ότι αυτό που λες είναι και το βασικό που πέρασε το GamePro. Όταν μιλήσαμε για πρώτη φορά ότι τα games πρέπει να αντιμετωπίζονται σοβαρά, ήταν ελάχιστα τα έντυπα στον κόσμο που το είχαν κάνει. Εννοείται βέβαια ότι χωρίς τη στήριξη του κοινού δεν θα είχαμε καν το χρόνο για να κάνουμε ό,τι κάναμε, το οποίο συνεχίζουμε όπως μπορούμε από διάφορες μεριές σήμερα.
Επαιρνα gamepro διαβαζα καθε φορα στο editorial του Παπαπαυλου το "may the force be with you" (αν θυμαμαι καλα) και δεν ηξερα απο που ειναι η ατακα. Τοσο νουμπας.
Θεός! Χαχα. Όλοι νουμπαδες ήμασταν μην ανησυχείς
Τι μας θυμίσατε τώρα ρε παιδιά. Πολλά χρόνια πίσω. Θυμάμαι τις αρχές του μήνα που ρωτούσα κάθε μέρα το περίπτερο της γειτονιάς αν ήρθε το νέο gamepro. Ειδικά τα τεύχη της E3, στις pro-Internet εποχές τα περίμενα πώς και πώς. Ακόμα θυμάμαι το τεύχος της E3 2005 με ps3 και revolution (wii). Κόκκινο εξώφυλλο αν θυμάμαι καλά. Ωραίες εποχές και για το μέσο. Η βαρύτητα τότε έπεφτε στα αιφερώματα, τα άρθρα, τα reviews, ενώ τώρα κυρίως σε ειδησεγραφία. Λογικό. Θυμάμαι ακόμα ένα αφιέρωμα του Ηλία Πέππα για τη σειρά castlevania. Θυμάμαι με έψησε τόσο που είπα να δοκιμάσω και γνώρισα έτσι ένα από τα αγαπημένα μου franchises. Αυτό λείπει σήμερα νομίζω από τον ειδικό τύπο στην εποχή του ιντερνετ. Οι αναλύσεις, η κουβέντα.
Για αυτό έκανα το Ορυχείο και τα ποντκαστ του φίλε Bahamut. Ανάλυση και κουβέντα αληθινή και εις βάθος για τα γκειμς,
Έχοντας ακούσει το podcast και βλεποντας προβληματα του ειδικου τυπου τοτε και σημερα. Πόσο εφικτό είναι να γινει κατι σε στιλ gamexplain αλλα ελληνικό; Δηλαδή ένα youtube κανάλι χωρίς καραγκιοζιλίκι και streamers, αλλά με παρόμοια δομή. Μπορεί η ελληνική αγορά να το υποστηρίξει;
Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι μπορεί. Το Ορυχείο έχει τέτοιες βλέψεις. Αν εννοείς όμως να το στηρίξει οικονομικά ώστε να μπορεί να βγάζει χρήματα, όχι. Είναι πολύ πιο πιθανό να πετύχει ως συνδρομή, 2 ευρώ το μήνα πχ η κάτι ανάλογο
Καλησπέρα δεύτερη μέρα στην δουλειά και ολοκλήρωσα το pod....μια ερώτηση στον κ Παύλο ...στο τέλος γίνεται αναφορά ότι μια διαφήμιση σε ενα youtuber παίζει αρκετά αλλά ουσιαστικά ενώ έχει κλικς δεν φέρνει έσοδα γιατί τελικά δεν το αγοράζουν το προϊόν..... καταλαβαίνω ότι σε ένα σάιτ πραγματικά κάποιοι να ανεβάσουν πραγματικά τις πωλήσεις σε μια διαφημιστική και ας μην έχει την επισκεψιμότητα του youtuber αλλά μπορεί αυτό η διαφημιστική να το εξακριβώσει κάπως???? Γιατί γενικά κάνουν πολλές διαφημίσεις και σε διάφορα μέσα οπότε είναι δύσκολο να προσδιορίσουν απο που έχουν άμεση απειχιση. Άρα σωστά πάνε στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα?? όσο αναφορά την τσέπη τους πάντα.
Για να μην δημιουργηθεί καμία παρεξήγηση: Αυτό που είπα είναι ότι οι εταιρείες έχουν ανοιχτεί και σε πολλούς YouTubers δίνοντας ποσά που απλά φέρνουν views. Έχουν ανοιχτεί, έχουν ανεβάσει τα budget, αλλά οι πωλήσεις είναι στα ίδια επίπεδα.
Όλα είναι μετρήσιμα, κάθε site έχει το δικό του target url για τις διαφημίσεις και οι διαφημιστικές "τρέχουν" και κώδικα για να μετράνε μόνες τους την επισκεψιμότητα των sites την περίοδο κάποιας καμπάνιας (γι' αυτό και όλες οι ειδοποιήσεις που βλέπετε όταν μπαίνετε στο site). Υπάρχουν πετυχημένοι YouTubers και στη χώρα μας, αλλά το 90% δεν φέρνουν τίποτα άλλο πέραν από αριθμό views (με μηδέν αποτέλεσμα). Δεν σερβίρεται διαφήμιση με τον ίδιο τρόπο σε ένα site με ένα YouTube video. Οπότε αν σε ένα site πατήσει κάποιος σε ένα banner, σημαίνει ότι τον ενδιαφέρει αυτό που προβάλλεται εκει. Το ότι αναφέρεται ένα προϊόν σε ένα YouTube video δεν σημαίνει απαραίτητα πως ο θεατής το είδε για το προϊόν αυτό καθ' αυτό.
Ωραία....thanks για τις διαφημιστικές διευκρινήσεις.... keep up the good work!