Εκτός από καλή τύχη, δεν έχουμε και Devil Breakers. Σκεφτείτε σαν εναλλακτικά «χέρια» για τον Nero, το καθένα εκ των οποίων έχει διαφορετική λειτουργία. Δοκιμάσαμε, για παράδειγμα, εκείνο που μπορεί να εξαϋλώσει έως και μονομιάς τους πιο συνηθισμένος εχθρούς αλλά και ένα άλλο που κάνεις εύκολες τις εναέριες μανούβρες γύρω από συγκεκριμένο εχθρό και μας φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμο στο ένα boss fight της δοκιμής. Το είδος της χρήσης του Devil Breaker καθορίζει πόσο γρήγορα θα φθαρεί και θα καταστραφεί. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως στόχος είναι ο παίκτης να προσαρμόζεται συνεχώς, λίγο ή πολύ. Στη μισή ώρα που παίξαμε περίπου, ένα Devil Breaker διαλύσαμε, χωρίς να τσιγκουνευόμαστε τη χρήση του. Πάντως, πριν τη μάχη αυτή με το boss, περιφερθήκαμε σε μια διαλυμένη πόλη που φαίνεται να διαπερνάτε από τερατώδη πλοκάμια (ή ρίζες ή κλαδιά, ό,τι προτιμά ο καθένας) που περιορίζουν την περιήγηση. Σε συγκεκριμένα σημεία υπήρχε ελπίδα πάντως, αρκεί να βρίσκαμε πρώτα ένα παράσιτο που κάνει το πλοκάμι να μαραζώνει και να διαλύεται, ανοίγοντάς μας το δρόμο για παρακάτω. Σε όλη τη διαδρομή βρίσκαμε red souls τα οποία μαζεύαμε σπάζοντας ό,τι κόκκινο βλέπαμε μπροστά μας. Γιατί το κάναμε, δεν ξέρουμε. Διότι στην έκδοση της δοκιμής η αγορά αναβαθμίσεων δεν ήταν δυνατή. Τουλάχιστον είδαμε την αστεία διαδικασία με την οποία προλογίζονται οι όποιες αναβαθμίσεις, αφού ο Nero καλεί τη συνεργάτιδά του, η οποία προσγειώνεται παράλογα και φαντασμαγορικά με βανάκι που λειτουργεί ως το κατάστημα για την περίσταση.
Κάτι που παρατηρήσαμε ακόμη στη διαδρομή προς το boss fights, πέρα από τρία είδη εχθρών που δεν χρίζουν ειδικής αναφοράς (ως cannon fodder σχεδιάστηκαν έτσι κι αλλιώς), βλέπαμε δεξιά κι αριστερά σήμανση με την ονομασία διαφορετικών Devil Breakers και ένδειξη πως υπάρχει διαδικασία που δεν μπορούμε να πετύχουμε χωρίς το αντίστοιχο. Δεν είχαμε και μεγάλη συλλογή στη διάθεσή μας. Αυτός ο τρόπος επισήμανσης είναι λίγο παράξενος όμως. Συνήθως τέτοια σημεία υποδεικνύονται με ειδικές γωνίες λήψης, με διαφοροποίηση σε χρωματισμό, με συγκεκριμένο φωτισμό και λοιπά, κάνοντάς τα να ξεχωρίζουν μεν αλλά όχι με επιθετικό τρόπο. Η σκέψη που προλάβαμε να κάνουμε είναι πως, κρίνοντας από την ποικιλία στις ονομασίες, ενδέχεται το παιχνίδι να είναι σχεδιασμένο έτσι ώστε να ενθαρρύνει πολλαπλά περάσματα με διαφορετικά Devil Breakers για να αποκαλυφθεί κάθε πτυχή κάθε επιπέδου. Αν αυτό μπορεί να αποδοθεί ως αγγαρεία ή όχι, αν το skill tree και οι αναβαθμίσεις κάνουν τη διαδικασία απλούστερη με αρκετή επένδυση κ.λπ. είναι αδύνατο να υποτεθεί από αυτό το συγκεκριμένο demo. Το οποίο demo έτρεχε σε Xbox One X, κλειδωμένο σε high resolution mode, και κινούνταν τουλάχιστον σε αρκετά υψηλή ανάλυση όπως φάνηκε με γυμνό μάτι (note to self: the joke makes itself), πολύ κοντά σε 4K αν όχι κανονικά σε 4K. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη έκδοση τουλάχιστον, το frame rate δεν ήταν πάντα πιστό, ούτε στο στόχο των 30fps (ως θεωρητικό ελάχιστο για τη δοκιμή, ο ευρύτερος στόχος για ταβάνι στα 60fps παραμένει έτσι κι αλλιώς). Αναμενόμενο σε αυτό το στάδιο. Θέλαμε όμως να δούμε το συγκεκριμένο παιχνίδι, που βασίζεται σε αντανακλαστικά και επιδόσεις για καλό και δη εντυπωσιακό αποτέλεσμα στη μάχη, σε ρύθμιση που θα έδινε προτεραιότητα στο framer ate. Προλάβαμε να το συζητήσουμε το θέμα αυτό για πολύ λίγο και ενώ λάβαμε κατανόηση για τη σκέψη, δεν λάβαμε και καθαρή απάντηση για τα σχέδια της ομάδας ανάπτυξης, πέραν του ότι προφανώς θα υπάρχουν κάποιου είδους ρυθμίσεις για PS4 Pro και Xbox One X.
Αφού δεν υπήρχε διάθεση για συζήτηση, βρήκαμε εμείς διάθεση για το boss. Ως Goliath μάς συστήθηκε και διατεινόταν ότι θα γίνει βασιλιάς της Κόλασης. Είναι σημαντικό να έχει στόχους κανείς, βέβαια ο Nero αδυνατεί να πάρει στα σοβαρά το οτιδήποτε και δίνει πάντα προτεραιότητα στο trolling. Απολύτως λογικό βέβαια και έτσι ησυχάζουμε για το αν οι προτεραιότητες ως προς το ύφος του παιχνιδιού γενικότερα είναι οι σωστές. Όταν τα βάλαμε με τον Goliath, που έκανε ό,τι μπορούσε κοπανώντας χέρια εδώ κι εκεί πριν προσπαθήσει να μας ρουφήξει με το στόμα της κοιλιάς του (so Capcom, much wow) ή, αν όχι εμάς, να ρουφήξει έστω μπάζα, να τα μετατρέψει σε λάβα και να εκτοξεύσει το πύρινο ραβασάκι τους προς το μέρος του Nero. Δεν φανταζόμασταν ότι επίδοξος βασιλιάς της Κόλασης θα πίστευε στην ανακύκλωση. Κατά περίπτωση και με αρκετή ζημιά είδαμε να διαλύει μέρος του επιπέδου, να μας παίρνει μαζί του σε άλλο τελείως σημείο και να συνεχίζεται η μάχη. Με λίγο health εδώ κι εκεί θετική ήταν η έκβαση. Βέβαια, εσκεμμένα, βγάλαμε τη μάχη χωρίς dodging, για να δούμε πώς θα μας φερθεί το παιχνίδι. Σίγουρα δεν περιμέναμε ότι θα επιβιώσουμε σε boss fight με τέτοια παράλογη τακτική.
Έτσι φτάνουμε στην υποψία πως δεν χωρούν ασφαλή συμπεράσματα για το σύστημα μάχης και πως η Capcom μπορεί να μην προσπάθησε να δώσει συγκεκριμένη γεύση από αυτό στο συγκεκριμένο στάδιο. Αυτό που δεν είδαμε στο demo πάντως είναι το πανηγύρι που εμφανίστηκε στα video που διέθεσε η ίδια η εταιρεία. Δεν είδαμε Devil Breakers-οχήματα, δεν είδαμε μανούβρες από λάθος πλανήτη κ.λπ. Όχι επειδή δεν έτυχε, αλλά επειδή το demo ήταν σχεδιασμένο ώστε να μη δούμε κάτι τέτοιο. Συνεπώς τα ερωτηματικά παραμένουν πολλά και, τελικά, δεν εξαφανίστηκαν και ερωτηματικά που προϋπήρχαν. Με 8 μήνες, κι αυτούς σκάρτους, μέχρι την κυκλοφορία του παιχνιδιού, αν όλα πάνε βάσει προγράμματος, επιβάλλεται ένα πιο δυνατό δείγμα αν είναι να κατανοήσουμε τον προσανατολισμό του παιχνιδιού, του franchise, της ομάδας ανάπτυξης. Ο ενθουσιασμός του κόσμου είναι δεδομένος πάντως, ύστερα από χρόνια αποχής της ίδιας της Capcom από τη σειρά, για αυτό και γινόταν χαμός στο consumer area όπου υπήρχε το Devil May Cry 5. Ακόμη και την ημέρα που επιτρεπόταν η είσοδος μόνο σε επαγγελματίες.
Αν είναι να ξεχωρίσουμε μια πρόθεση της Capcom πάντως, είναι να πατήσει στην πρότερη παράδοση, αγνοώντας το DmC: Devil May Cry (επιμένουμε πως δεν του αξίζει τέτοια κατάληξη - άλλη κουβέντα κι αυτή). Στις λίγες κουβέντες που ανταλλάξαμε, ο άνθρωπος της Capcom που ήταν πρόχειρος φρόντισε να αναφέρει μόνο έναν τίτλο της σειράς, χωρίς πολλή σκέψη, αλλά ως αντιπροσωπευτικό δείγμα του εσωτερικού στόχου: το Devil May Cry 4. Θα προτιμούσαμε να ακούσουμε “Devil May Cry 3”. Αλλά κομμάτια να γίνει. Σαν Devil Braker.
Αν και το μονο που ξερω απο dmc ειναι οτι ειχα παιξει ενα demo 10 χρονων, το συγκεκριμενο φαινεται να ειναι πολυ ωραιο και εγινε αφορμη και κοιταξω και τα προηγουμενα της σειρας. Σιγουρα δε το μετανιωσα :D